Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1785, Síða 46

46 B. E. Um ÍÐygb ocj 'ÍrlíTu
uppiftaflöaj, lió cg talt (jer etnð óerliga unt
fat, fem |jcprir til ftápfliórnaiiunar.
5!ícr tterór ntáfíe foavat: eg er pcfcclí
£á§6ónöi oit eigi ítonátigr; cq écfir fáunt
fmiunt at fliórita, en eicji Æominc|« rifi; eg
^eftr ciqi fat paUö fcnt iíenángr, o<; cifli fvo
marga átoegtt at.foma rnínu frnnt fem óanti.
fþc§u foaraj: Æonáng o<) (láfjbónöa fíiír á
fcttt ntcira o<) mintta, femr f'á ttiör í eitttt
ftaö: at fliórtta ftntttn anöirfleftuint jieim o<)
ftálfttnt fer til mejttt farfuílöar. s2?ceöi í)iú
o<) jjeqnat crtt manttefíittr, <)ceööar fFpnfcmi,
fem elfFa f)á, cr ficitn giera gott, en ftata
j)ina fem jseint ítít giera; f)á§6cenör ffafa at
fentut tninna paílö ettn Æenáttgr, at fjcí fei*
ti, fem firerö (Iraffilnð oiöotfr, famt fcafa
$cir jjat natgöar nóg til at framqoœtna fttta
fliórnan: f)cir í;afa fcerri átocgu til at fonta
ftnu áfram, fanu alía (jina bcjtu, oanti cigi
oit og góöoiíia; og cr j>o f.tgt, at Æonángum
£ltöi eigi aUtiD, at láta 6eita firaffinu.
Snn fegir ©nee&otff, «
táinn at uppgotoa fcer ípeljtu orfafir tií fpiUs
íngar góöra ftöa: ”?ÍUar £cf;ar laflanna
”iippfprettur oerör at upplcita, áör menn fpf'er-
”pi (jegníngar; 6't er oefteU la-fntr, fern eigi
”oeit ennur meöot til at grceöa fceröamt f>anö»
”legg, enn at affníöa óann; ett einö og fwt
”á at oera Icefuiftuð fcinajta árrctöi, foo á