Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1785, Side 59

íþtóuufhifóIFfi.
59
$öt annarð aftaj £at ecfi, en ttiö cttöra fóffí
it má f'oí cnú framfara / ttema off>rcefcIit]a fe\
íitnöat, oft (fátiíji} f;cflbr ft;rir íQu ettn góöu;
gagni fjctta cigi, cn fm'iit viíf fió wcra,vcrbr
at fotna tif prcffð, cbr ocröðfigð pfsroaífbe;
ctt t)iö fpoert af jjefni fcm fjiáit batttar, ffal
cigi (engra fara, og má foo £etta f>iú alíocf
ftöati §allöa, fof cr og bcjt at »cra í fama
ftaö. Sángt cr frá, at eg tetli affann af=
ntúga f»o ráöfccginn, at áoafft öugi cinócr
góömenffa og meinfepfit, tif at franifoma bwt
fcnt giera fíaf, cf etgi fplgir attnat á fltínö*
um; náttúratt vari pá cigi foo fpifft, fcttt
f)ún at vifn cr f)iá afímergum. óíonii afft
fetta fprir ccfi, fjá cr 6cjt at flFtfía oiö fig
ncfceltng f>entia, og ef mogttíigt er, foma fton*
um á f'attn fiaö, fcnt ó«nn funtli betr at
fagfceraj, og £nmtð fior óeöör battía emt
uerfna, ef ei oafíöa ftáfffTcpttt »iti. fþctta
cr cu bcjta nteöfcrö, og mcö ftcnni nœr fjúfj*
bónöittn alfpöu §rófi. iþat cr aímcnnííigt,
at ntcmt fáta flffa menn ftgía, cör fara fjáng*
at, fcm tttciri er agi og cptirfiótt; fjat er tjerfl
pcgar £píítf (jiú ttifia (joergi ucra, cn geta
»a!it ttnt oifiir, £á eru £<tu á tíejta oegt.
Oiáttúrfigt flraff leggj optajt á fTífa ntetttt,
fptpiröing, fátceft, focingö og fíceöícpft, ogfsó
í)er nú oanti ntargt, í búfíapar regfurnar, eör í
aöferöina, fjcetti cg fjó at foobúnu, og fcgi fcnt
fprr: fc cífTan tií náúngattð ótetn, og áfetnfrtgr-
tmt góör, pá ntun tícl pegna.
Sióröa