Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1785, Síða 73

a f ! P> a it t> f c.
7}
ta í ketiöÍMiinni, ^anbwevfin fteígat, 03 tanöí
fit wovir lifat ánceöDiv.
Um þci ámin’jtu ifjriá íanjinð ficcjtu
íúargrceöið vegn, mætti giera friú fmá Oíit:
eitt um gagnemuní af fauöfenabi, annat
xttn not af naut-peningt, f)it fritia unt
ftáfav*abla og 0nnuv jtjTífaung. oit
at ftejht ftnni litit vífia á: l;vevt gagn
mcgi ftafa af fauöfenaöi uel^tvötum, fent
fcinutn í;eijta af eKitm pcirn.
§. 1.
<S«ft er áfetníngt mintt, at fjenöía 6er tmt
jjiröíngu fauöfiár, fs»i txrrfi í;cft'r vel afTofit
fbflumabrinn í SDaía - ft)flu, tTíagnúð’Set*
ilfon, fetn titgengit er á preut frá ^vappðs
ey 1778; í;itt oiUöa eg fí)nt ftafa: at fattöa
fe fe ípinn í;eíjti ítúftóipi vor, og eittgi ^ötltfr^
at af Jjefj ntátuligum ftelöa fomi velmegan
»or, en af fceö, fátaft fattjinð, iöitt-- og at*
vinnitslepft, (>enMunartttnav ^ovfiltgr fíaöt,
■ftoitúttgjttið fFattas og tíunöastepun, tií eigí
attílitilð tiónð fprir emócettið mentt anöligi
rar fiettar og PcraKöIigrar, fprfiur og fátcefa.
gácinttnt fmáregíuni, tií aögcetttið fpric ftác*
fccenör, »ilöa eg feinajt Piöóatt £afa,
® 5 §• 2*
*