Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1791, Page 153
n jfolanöi.
153
§♦ »7-
gctttfltóctrmtöi fránfícifar fcma anttatfywert
af ctnbocrittm bcejii fieirra föfitt et»r,fiiC'íantii
parta oorð (tfama. Ærapír ftcirra fcfltt er fér
annatftocrt ofmiftíí ebr ojíícití; ft^r af fémr fsat,
at metin ab.treina 03 jTipta létnqoarantn jtúftoms
unt í toennijlaíjð fírteilið fofttötc<iunöir, ^ocrra
fú eina fímr af alít ofmififli f'enjlu fiotfsrúöattna,
ftitt ennttr foert ámóti. 5.ÍÍ feirra jtúföóma,
fem orfafaj af allt of ^aröfpenntum fietfráöttm,
jjeintfceraj aílar tegunöír floga ogjtnaörátta,ftoert
£elíör jkir örcettir erttt ma.cjanum eörannarjiaöar,
foo fettt qoeifa)cicftft)fi, móöurfí)fi oq aörir flciri*
3 edttm fcfjttm tilfellum er miog jTaöíiqt at focita.
$>oí jafnoel fó einn Ittill öampi oq ftcegr ilr lini
ett f»au tiífeíli er fonta af of ftaröfpentum fiets
jjráöutn, fsá aufaj fau fó ell af jlerfum intt; og
útoortið jjita, fettt mifinn joita fanngiera. áfomi
lángearanöi jtúföómar af offqcfu ólóöi, £á perör
pat fpvir jrann rnifía ftita og foita enn fá fpcfra;
poí ftantt fccrir fsá f'pnttjltt oefa alleina burt úr
öíóöimt §. 16. og á fennantt máta toefallöaj
orfef oeifleifanð wiö fann foita, er mctttt jcefiaj
eptir at fetia finn jtúfa í, í uppópriitn fcjjara
jtúföóma. £)rj*afij oeifinöin af oftnifíu ólóöi,
j>á er Isjtt alltíö í jlórri jjcetttt, fétt foitamcöet
inngeftn; J>oí blóöit , fem óceöi oar áör fncft
03 mifit, fatttt at fpreingia 5Ióö;ceöarnar fprir fá
jlerftt órceríngtt, fcm fat fémr U Jpinn náttúr*
iigi jf'tlníngr fcirra aögiartnu, fent atfcuga (mt
£ S «3