Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 03.01.1797, Síða 17

(epubu ^arabfó.
243
ntábra ,6eina
grafac gtn
giera at (pfia.
Sbo mun ef cpter
cerit (ángann
gicerocru frcfl
rneö fíccfc feiptum
^imínti ^oerfa ti(
63 fiœöjia pínu
auglite, gaöec!
aptr 6irta}.
Jpvoriu ei mun f
«f o6Iít>u
pá fiiö minnfla fFi)
meiga líta,
§e(löc faflann frib .
og fuílar fcettec.
2Ugi0tö áncegia,
eingenn miðpófnan
mun ttema flaöac
í nánö »ib 6‘9»"
Jjtann afl'tt orbum,
enn f augum nac
milöe mœlattbe
at muuni f;(ioöum;
(limnejf (jugar áff
»iö ^auöttcfín'ta.
€cf«ct fáj (ióma
f elíutn óimui,
utan fiIÓóni óannð,
fcetine fegur.
f?tfr (amte fot
er íiáft cffrai,
03 ptjj fuIJgíaör,
at óa«n fórn pröe
nsntanöe beiö íuitut
nilia feöurð —
SDíáp féö ttnöran
á allann Jgiimin.
jFiooreirn nilöe nita,
Óoaö ocere fltft,
Ó»aö pat táfnaöe,'
óg til fjttore flefnöe.
Unð cun almátfe
foo uttöertóf:
”0 pá einaflc
í tlPD&ceöum
og á follö funöinn
friör rnanna,
óöliöu minne
unöec oerenöa!
0 fu't uttun utfn
aKra ftcerft!”
93cl giorla oeitftu
$oer|u nerf mtn oK
öórmctt erá méc
2
og