Alþýðublaðið - 02.08.1935, Blaðsíða 2

FÖSTUD'AGINN 2. ÁGÚST 1935.
ALÞTÐUBLAÐT^
Félag iárniðnaðarmanna
heldur fund í kvöld föstudaginn 2. ágúst
Celili-stjérnin á Hol-
landi má búast við
nýjnm erfiðleiknm.
baðstofu iðnaðarmanna kl. 8 s. d.
Mörg áríðandi mál á dagskrá.
- Mætið allir ! STJÓRNIN.
Lðgtok.
LONDON, 31. júlí. FÚ.
Foringi rómversk-kaþólska
flokksins í Hollandi hefir neitað
að taka við ráðherraembætti í
stjórn Dr. Colijns, en honum
var boðið að vera lancjvarna-
ráðherra. Þetta þykir benda til
þess, að Colijn megi vænta and-
stöðu kaþólska fiokksins, þeg-
ar þing kemur saman, en það
verður ólíklega fyr en í septem-
ber.
Eftir beiðni tollstjórans í Reykjavík og að undan-
gengnum úrskurði, verða lögtök látin fram fara fyrir
ógreiddum bifreiðasköttum, skoðunargjöldum og
vátryggingariðgjöldum ökumanna bifreiða, sem féllu
í gjalddaga 1. júlí þ. á.
Lögtökin fara fram á kostnað gjaldenda að 8 dög-
um liðnum frá birtingu þessarar auglýsingar.
Lögmaðurinn í Reykjavík
1. ágúst 1935.
Björn Þórðarson.
Til Aknreyrari
Á tveimur (lögum:
Á einum degi:
Alla þriðjudaga, fimtudaga, laugar-
daga
H raðerðir um Borgarnes, alla
þriðjudaga og föstudaga.
Frá Akureyri áframhaldandi ferðir:
Til Austf jarða.
Afgreiðsla í Reykjavík Bifreiðastöð Islands. Sími 1540.
Bifreiðastöð Akureyrar.
Farþegar
með „Gullfoss11 frá Reykjavík
í fyrrakvöld til Leith og Kaup-
mannahafnar: Hólmfríður Guð-
steinsdóttir, Júlíana Friðriks-
dóttir, Robertson, Marta Hult-
quist, Hansen og frú, C. Coutts,
H. Carmichael, Berrie, Tlior
Hallgrímsson, Hinrik Sveinsson,
Magnús Geirsson, H. Wiinsch,
Direktör H. C. Hansen og frú,
D. Pass, V. Jacobsen, Adjunkt
Haraldsson og frú, Capt. Doust
og frú, Butcher, F. Newman, J.
Santman, Johanson, Eyjólfur
Jóhannsson, framkv.stj., Sig. B.
Sigurðsson, konsúll, A. D. Pass,
Capt. Prinney, Robert Deams,
Smethurst, Capt. C. G. O.
Church, Capt. C. B. Church,
Capt. Alfred Wenner, Col. A. V.
Holt, Síra Sig. Einarsson, Einar
Ól. Sveinsson, Har. Jónasson,
læknir, Jóna Guðmundsdóttir,
Margrét Jónsdóttir, Sigríður Ei-
ríksdóttir, Ólafía Hjaltested,
Walter Gehl, Ólafur Gíslason,
prófessor Franz Niisser, Ras-
mussen, Rayner, Allen, Love-
grove, frú og ungfrú Teitsson,
H. G. Leake, N. Magee, Black,
Þorbjörg Ölafsdóttir, Björg Ey-
þórsdóttir, Elín Valdimarsdótt-
ir.
Gísli Pálsson
læknir verður f jarverandi um
l/> mánaðartíma. Jónas Sveins-
son læknir gegnir störfum fyrir
hann á meðan.
Hvítárvatnsför.
Ferðafélag íslands fer hina fyr-
irhuguðu skemtiför að Hvítár-
vatni á næstu helgi. Er þar ein-
hver hinn dásamlegasti staður í
óbygðum á íslandi og í björtu
veðri óviðjafnanleg fjalla- og
jökla-sýn. Á vatninu fljótandi ís-
borgir, en úr Hvítárnesi, þar sem
sæluhús félagsins stendur við
Tjarná er ágætt útsýni til Karls-
drátts. — Lagt verður af stað kl.
2 e. h. á laugardaginn og ekið inn
að Hvítárvatni, ferjað yfir vatnið
Óg farið inn í sæluhús á laugar-
dagskvöldið. Fólk þarf að hafa
með sér viðleguútbúnað og nesti,
en kaffi geta þátttakendur fengið
í sæluhúsinu ókeypis. — Á sunnu-
dagsmorgun verður farið inn í
Karlsdrátt og víðar, ferjáð á hest-
um yfir Fúlukvísl. Seinni hluta
sunnudags verður farið úr Hvít-
árnesi og sömu leið ðii baka til
Reykjavíkur. — Frekari upplýs-
mgar og farmiðar fást., í bóka-
verzlun Sigfúsar Eymundssonar
til kl. 7 á föstudagskvöld, ,
Nokkrar hjúkrunarkonur
fóru »í gær áleiðis til Kaup-
mannahafnar á hjúkrunar-
kvennaþing, sem haldið verður
þar í næsta mánuði. Meðal
þeirra var. formaður hjúkrunar-
kvennafélagsins frú Sigríður
Eiríkss og frú Júlíana Friðriks-
dóttir. Ætla þær að sitja þing
hjúkrunarkvenna, en að því
loknu ætlar frú Júlíana að
kynna sér hjúkrun barna á
sjúkrahúsum í nágrannalöndun-
um og mun hún verða erlendis
um tveggja mánaða skeið.
Glímufélagið Ármami
efnir til skemtiferðar nú um
helgina. Farið verður í bílum inn
fyrir Hvalfjörð og í Skorradal-
inn, en þar verður tjaldað. Þeir
sem áhuga hafa á fjallgöng-
um ganga á Skarðsheiði, aðrir
láta sér líða vel í skógivöxnum
hlíðunum, í sólbaði eða synda í
vatninu. Þetta ferðalag útiloþar
ekki þá sem þurfa að vinna á
mánudag, þeim verður séð fyrir
fari heim á sunnudagskvöld.
Þeir'sem ætla að taka þátt í för-
inni eru beðnir að tilkynna sem
fyrst.
Dönskum bændum
dettur ekki í hug að
stöðva framleiðsl-
una fyrir íhaldið!
LONDONj í gærkveldi. (FÚ.)
Það er talið að hótun danskra
bænda um framleiðslustöðvun
muni engin áhrif hafa á útflutn-
ing matvæla til Bretlands.
Forseti datiska búnaðarsam-
bandsins sagði í dag, að bændur
viðurkendu til fullnustu skyldu
sína að láta af hendi vörur eftir
því, sem til væri skilið í milli
ríkjasamningum.
Stórkostleg tollsvik i
Frakklandl.
BERLtN í gærkveldi. (FÚ.)
í norður-franska hafnarbænum
Le Havre hefir nýlega komist upp
um stórkiostlegustu tollsvik, sem
valdið hafa ríkinu 100 milíjón
franka tjóni.
Tollsvik þessi voru framin af
vel skipulögðum félagsskap, sem
hafði greinar sínar um alt Frakk-
land. Fékst félagsskapurinn aðal-
lega við að smygla inn í landið
ljósmyndavélum, rafmagnstækjum
og radíólömpum, án þess að
greiða af þessum hlutum toll.
VÍKKIFTI
Ferðaskrifstofa Islands
Austurstræti 2(1, sími 2939, hef-
ir afgreiðslu fyrir flest sumar-
gistihúsin og veitir ókeypis
upplýsingar um ferðalög um alt
land.
Spegillinn kemur út á morgun.
Sölubörn afgreidd allan daginn
í Bókaverzlun Þór. B. Þorláks-
son, Bankastræti 11.
Trúlofunarhringana kaupa allir
hjá Sigurþór, Hafnarstræti 4.
Takið með ykkur um helgina
smurt brauð og kalda smárétti.
Pantið fyrirfram í síma 3228.
Laugavegs Automat.
Grasafræð;ngKr gmnaðnr
oin ojósolr.
LONDONi í gærkveldi. (FÚ.)
Spænska lögreglan tók nýlega
fastan ungan Englending frá Ox-
ford-háskólanum, á ferð urn Spán.
Var hann grunaður um að vera
njósnari og að hafa verið að gera
teikningar af spönskum vígjum.
En við rannsókn máls hans kom
í ljós, að hann var grasafræðing-
ur og hafði verið að skrifa hjá
sér athugasemdir um jurtagróður
landsins, fyrir Kéw-garðana.
Klnversfeir ræniB o jar ráð-
ast á jámbraotarlest.
LONDON í gærkveldi. (FÚ.)
Kínverskir ræningjar réðust í
gærkveldi á járnbrautarlest, sem
farið hafði út af sporinu hjá
Chang Chung, og létu greipar
sópa um flutning og farangur
manna. Þó að farþegarnir væru
fleiri en ræningjarnir, gátu þeir
ekki tekið upp vörn sakir þess að
ræningjarnir v'ioru vopnaðir.
Ferðafólkinu auðnaðist að kalla
á lið sér til aðstoðar í síma, en
það komst ekki á staðinn fyr . en
ræningjarnir höfðu drepið 12 af
farþegunum og sært 40 mjög al-
varlega. Loks höfðu ræningjarnir
25 farþega á brott með sér.
Tilkynning.
Nú er ég fluttur í nýja bústað-
inn rétt hjá flughöfninni. Hann
heitir Oddhagi. Er ég fluttur með
hund minn Sám og hestinn Sindra
og Oddur Sig. fluttur með sæng,
én ekki rneira enn. Guðbrandur
smíðaði, en Magnús V. og Krist-
ján konungur hafa aðstoðað við
bygginguna með góðum orðum
og hetaling. Vmsir fornmenn eru
heygðir þarna. Andi þeirra von-
ast ég til að verji mig gegn árás-
urn Helga á Kleppi, sem situr um
mig eins og köttur um mús. Mér
líður þarna ágætlega. Klettar eins
bg í Borgarnesi eru þarna í ná-
munda við. Á húsinu stendur:
Oddhagi. Hér býr Oddur Sigur-
geirsson.
.. W í nestið til aiskonar terðafaga. Drffandi, Laagavegi 63, Sími 2393. “W
Jamés Oliver Curwood: 38
Skógurinn logar.
„Þeir bíða eftir sýningunni, St. Pierre. Þér eruð mælskur. Nú
er að sýna hvort þér eruð eins duglegur að berjast.“
St. Pierre hikaði snöggvast.
„Mér þykir leitt, m'sieu —
„Eruð þér tilbúinn, St. Pierre?“
„Þetta er ekki rétt; hún fyxirgefur mér aldrei. Ég er ekki yðar
meðfæri; ég er aflaust helmingi þyngri.“
„Þér eruð engu minni heigull en óþokki, St. Pierre.“
„Þetta er eins og maður eigi að siást við drenghnokka.“
„Þó er svívirðilegra að svíkja konu sína vegna annarar, sem
hefði átt að hengja ásamt bróður sínum, Sí. Pierre."
Ðoulain dökknaði í framan. Hann gekk nokkur skref aftur
á bak og kallaði á Bateese, og kynblendingurinn tók klút af
höfði sér og hélt honum út með beinum handlegg; þegar hann lét
klútinn falla skyldi hnefaleikurinn hefjast.
Menn tróðust þétt utan að hringnum. Auk spenningsins, sem
atgangan vakti í þeim, fann Carrigan að þeir aumkuðu hann.
Þeir voru alveg vissir um, að hann myndi bíða ægilegan ósigur,
það heyrð ihann á hvíslingum þeirra. Enda var hann líkastur
dreng, er hann stóð hjá hinum risavaxna St. Pierre, og jafnvel
Concombre Bateese viðurkendi, að þetta væri ójafn leikur.
Það var því líkast, að menn St. Pierres byggjust við ma^indrápi,
en ekk ivenjulegum slagsmálum.
Carrigan brosti, þegar hann sá, að Bateese hikaði við að láta
klútinn falla. En brosið hvarf brátt, og hann fór að sið góðra pg
snarráðra hnefleikamanna að gera áætlun um fyrstu atriði kapp-
leiksins, áður en byrjunarmerki væri gefið.
Þegar klúturinn féll leit hann á St. Pierre, og brosið var horfið
með öllu.
„Aldrei að brosa i kappleik," hafði einn hinna mestu hnefa-
leikameistara sagt við hann. „Aldrei heldur að sýna reiðimerki.
Yfirleitt aldrei að láta, í ljós geðshræringu, ef annað er mögulegt."
Carrigan spurði sjálfan sig að, hvað hinn gamli hnefaleika-
meistari hefði sagt ,ef hann hefði séð hann hörfa undan St. Pierre
eins og hann gerði nú í fyrstu, því að hann vissi, að ’bæði St.
Pierre og rnenn hans myndu sjá hjá honum það, sem var öllu
óheillavænlegria í slíkum leik, það að hann var óviss og óákveðirtn.
En þótt hann sýndist renna augunum óákveðið sitt á hvað, gaf
hann þó nánar gætur að því, hver áhrif aðfarir hans hafðu á
Boulain.
Risinn elti hann tvær hringferðir og einbeittnin í augum
hans breyttist í hlátur og spenningurinjni í mönnum hans minkaði
líka. Þeir þögðu ekk ilengur en hentu nú gaman að þessu.
Carrigan gaut augunum snöggvast á Bateese og þá, sem stóðu
aftan við hann, þegar hann byrjaði þriðju hringferðina. Þeir voru
líka mjög háðslegir á svip, og kynblendingurinn glenti upp sinn
mdkla munn og var alveg hlessa. Þetta var engin orusta, heldur
gamanleikur. Þetta var eins og hani væri að elta þúfutitling í
húsagarði, því að nú byrjaði Davíð að snúast utan um St. Pierre
í varnarstöðu og berjandi út í loftið, en þó í hæfilegri fjarlægð.
Þá rak Bateese upp hrossalegan hlátur og félagar hans skelii-
hlógu allir.
St. Pierre fór að hægja á sér og var nú ekki lenguír í sóknar-
stöðu, fyrst Carrigan hörfaði jafnan undan. Eln þá —
Kynblendingurinn hætti skyndilega að hlæja, og hláturinn um-
hverfis þagnaði. Allir stóðu á öndinni.
Leiftursnöggt sást Carrigan bregða við og slá, Höfuð *,St.
Pierres féll á bak aftur eins og það ætlaði að fjúka af bolnum.
Þeir heyrðu smell, annað högg fylgdi og svo hið þriðja, eldsnör
og hörð, — og St. Pierre skall niður sem dauður væri.
Maðurinn, senr hlegið hafði verið að, var nú ,ekki iengur sem
hoppandi titlingur. Hann stóð kyrr, dálítið álútur, og hver vöðvi
í líkama hans virtist reiðubúinn til athafna. Þeir bjuggust við, að
hann myndi hlaupa að hinum fallna andstæðingi, berja hann og
misþyrma honum, eins og fljótamannanna var siður.
En Davíð beið og St. Pierre skjögraði á fætur. Hann var ataður
í sandi, það blæddi úr munni hans og hann var að fá glóðar-
auga. Andlit hans logaði af heipt og hann æddi sem óður tarfur
að jressum smáskítLega andstæðing, sem hafði, leikið á hann og
auðmýkt liann.
Að jiessu sinni hörfaði Carrigan ekki,. og Bateese /rak upp .
gleðióp, þegar hann sá að risinn náði til bráðar sinnar. Högg
hans voru ægileg og banvæn og þeim fylgdi reginafl, og sókn
Carrigans sennilega lokið, ef þau hittu hann. En þá laut hanq
áfram, leiftursnögt. Armar St. Pierres sveifluðust yfir herðum
han|;t? o^, áður en hann áttaði sig, hafði Carrigan gefið honum
högg í ’hjartagrófina. Höggið var ósvikið, og allir heyrðu að St.
Pierre gaf frá sér hljóð. Sókn hans linti; hann breiddi út armana,
og á milli þeirra gaf Carrigan honum kjálkahögg og aftur féll
St. Pierra spriklandi í sandinn. Og þarjá hann og gerði sig lekki
líklegan til að rísa upp.
Goncombre Bateese glápti gapandi á þetta undur, og það var
engu líkara en höggin hefðu hitt hann, en ekki húsbónda hans.
Svo þaut hann aljt í einu til Davíðs.
„Dauði og djöfull! Þér hafið ekki enn þá barist við Cancombre
Bateese. Nei, þér hafið svikist undan því og logið yður frá því fað
berjast við Concombre Bateese, rnesta bardagamann við „Fljótin
þrjú“. Þér eruð mesta bleyða og ómenni, eruð hræddir við aö
berjast við mig, mesta bardagamann í landinu. Því ,í helviti
viljið þér ekki berjast við mesta hólmgöngugarp, sem —.“
Davíð beið ekki eftir meiru. Tækifærið var svo freistandi.
Hann reiddi til höggs og sló, og hinn tröllslegi búkur kynblend--
ingsins valt um við hliðina á foringja Boulain-manna.
Að þessu sinni beið Carrigan ekki boðanna, heldur fylgdi
Bateese eftir og sló hann niður aftur áður en hann var fyllilega
risinn upp. Þrisvar reyndi hann að koma undir sig fótum, og
jafnoft var hann barinn niður. Eftir síðasta höggið skreiddist
hann á hækjur sínar og starði eins og rotuð rolla og studdi hönd-
unum á sandinn. Iianin starði, blindur þó, í áttina til Carrigans,
og á mennina í kring, sem stóðu á öndinni og augu þeirra ’stóðu
á stilkum yfir þessurn undrum.
Bateese velti til hausnum og muldraði eitthvað, og svo virtjst
sem St- Pierre heyrði það, því að hann reis upp seinlega og settist
á sandinn og glápti á Bateese.
Carrigan tók upp skyrtu sína og ræðarinn, sem hafði sótt
hann yfir, fylgdi honum nú til bátsins.
Ekkert upphlaup virtist ætla að stafa af öllu þessu. Davíð var1
bæði undrandi j glaður og ekki ófús til að fara, áður en leinhveri
byðist til að reyna betur í honum þolrifin. Hann vildi helzt
hiæja. Hann vildi helzt þakka guði hást .fum fyrir að hafa veitt
honum sigur, ekki að eins auðveldan, heldur og fullkominn. Hann