Alþýðublaðið - 24.10.1935, Blaðsíða 2

ALÞTÐUBLAÐIÐ
FIMTUDAGINN 24. OKT, 1935
Ipróttalíf í Vestmannaeyjum.
Eftir Árna Guðmundsson.
Staðhættir.
Það er ekki hægt að . segja,
að staðhættir til ípróttaiðk-
ana í Eyjum séu góðir. Mi'klu
fremur má segja, að aðstaða í-
þróttamanna þar sé yfirleitt erfið
og ilL Tilfinnanlegast vamtar
góða íþróttavelli. Eirm íþrótta-
völlur er til, en hann er mjög
slæmur, haröur, ósléttur, sendinn
á a’lstóru svæöi — og liggur auk
j e s i’la við hvað veður sner:ir.
Hand'knattieikavöllur er enginn
vneirfe í Lyngfellsdal, sem er langt
frá bænum. Frjálsar íþróttir eru
iðkaðar í Herjólfsdal. Þar er
stökkbraut og hlaupabraut, en
köstin eru æfð á knattspyrnuvell-
inum. — Síaður þessi liggur alt
of langt frá bænum til þess, að
vænta megi almennran þátttöku
í æfingum. I rúm tvö ár höfum
við; barist fyrir því að fá nýjan
(þrðttavöll í svonefndum „B jtni’.
Er ætlunin að þar verði á sama
staðnum æfinga- og 'kapp-vellir
fyrir allar þær íþróttir, sem við
getum iðfcað. Staður þessi liggur
nærri bænum og veðursiæld er
þar mifcil. — En enn hefir hæstv.
bæjarstjórn ekki séð sér fært að
verða við umleitunum íþrótta-
manna um þetta mál.
Annað, sem mjög há:r íprótta-
starfsemi i Eyjum, eru atvinnu-
hættir Éyjabúa. Sökum vertíðar-
innár er ékki hægt áð byrja æf-
ingar fyr en um miðjan maí. Au'k
þess missum við marga af okkar
beztu mönnum á sumrin morður í
sildina.
Fjölmargir mjög efnilegir ungir
inenn. hafa algerlega orðið að
hætta vegna atvinnunnar, sem er
mjög óregluleg og erfið.
Knattspyrna
og handknattleiknr.
Knattspyrna hefir löngum vtrið
uppáhaldsiþrólt Vestm.eyinga. —
Háfa Vestm.eyingar oftsinnis far-
ið 'knattspyrnuferöir til Reykjavík-
ui og boðið reykvískum knatt-
spyrnumönnum heim — og jafn-
an staðið sig vel. Tilfinnamlega
hefir vantað hæfan kennara í
þeirri grein, sem öðrum. En með-
an við höfum ekki betri völl upp
á að bjóða, teljum við naumast
fatírt að fá fastan íþróttakennara
ttil Eyja. Hin erfiða aðstaða hefir
veikt mjög áhuga manna fyrir
iþróttinni — því er ekki að neita,
og getur engan furðað á því. Þeir, i
sem mestan áhugann hafa, eru
hinir yngstu. Er nauðsynlegt sem
fyrst að bæta úr hinni brýnu |
nauðsyn á bættum staðháttum.
til þess að áhugi hinna ungu '
kafni ekki fyrir skilningsleysi
þeirra, sem með völdin fara.
Handknattleik úti byrjuðu skái-
ar að æfa i Vestm.eyjum fyrir
nokkrum árum, en síðan 1930 j
hafa kvennadeildir íþróttafélag-
anna haldið uppi slíkum æfing- '
ÁRNI GUÐMUNDSSON.
um. Árlega keppa þær um bikar,
sem til þess hefir verið gefinn,
en það er á þjóðhátíð Vestm.eyja.
Eins og áður er sagt er eina
æfingasvæðið úti í svonefndum
Lyngfellsdal. Verða síúlkurnar að
fara þangað 3 'km. veg og síðan
yfir fjallshrygg, yfir í dalinn. Er
slíkt fyrirkomulag vitanlega óvið-
unanlegt til lengdar, og hlýtur að
drepa niður hvern neista af á-
huga.
Frjálsar íþróttir.
Mikill áhugi er fyrir frjálsum
íþróttum) í Eyjium, þrátt fyrir hina
slæmu aðstöðu, enda hafa Vest-
mannaeyingar komist í röð með
beztu iþróttamönnum landsins. —
Athyglisvert ier það, hve Vestm.-
eyingar hafa komist langt í ein-
stökum íþró.tagmnum. Má benda
á þrístöikk, en í því hafa Vestm.-
eyingar sett 4 met, hvert á eftir
öðru, þar af 3 af sama manni í
sumar. I því eigum við einnig
drengjamet. Þá má nefna þol-
hlaup. Við eigum met í 10 km.
hlaupi, Hafnarfjarðarhlaupinu og
Álafosshlaupinu (niður eftir).
Einnig drengjami3|t í 3 l(m. hlaupi.
Lo'ks má benda á stang.arstökk-
ið. I því höfum .við á:t met í
mörg ár. Allir íslenzkir stangar-
stökkvarar, sem nokkuð kveður
að (að undanteknum Hallst. Hin-
ri'kssyni í Hafnarfirði) eru Vest-
mannaeyingar — eða frá Vestm.-
eyjum. Má nefna Friðrik Jesson
(methafann), Ásm. Steinsson, Karl
Vilmundsson, Sig. Steinssön, Ólaf
Eriendsson, Óskar Valdasan o. fl.
— en allir stökkva menn þessir
yfir 3 st. Drengjametið á Ól. Er-
lendsson (3,025). — Hefir verið
komist svo að orði, að Vestm.-
eyingar væri fæddir með stöng-
I na í höndunum — og er það ekki
svo mjög fjarri sanni.
I öðrum íþróttum hafa Vestm,-
eyingar og getið sérgóðan orðstlr,
— en það er sama sagan, áhuginn
Tilkynnning.
Heiðruðum viðskiftavinum mínum tilkynnist, að kortaverzl-
un mín, sem verið hefir í Safnahúsinu, verður opnuð á morgun
á Hverfisgötu 4 — húsi Garðars Gíslasonar. — Þar verða til sölu
fermingarkort , jólakort, allskonar tækifæriskort og skrautritun
á heillaóskaskeyti.
Virðingarfyllst
HELGI ÁRNASON.
VinnnmlðlnnaFshrilstoIan i Reykjavik
Hafnarstræti 5. Sími 2941. — Kvennadeildin opin frá kl. 3—5 e. h.
Mikið úrval af ágætum vistum á boðstólum, bæði utan og !
innanbæjar.
Húsmæður, snúið yður til skrifstofunnar ef yður vantar
stúlkur til þvotta, hreingeminga eða í aðra hlaupavinnu, mun
skrifstofan þá samstundis senda yður hæfan kvenmann til þeirra
verka er þér óskið að fá unnin.
stendur mjög völtum fótum —
og honum verður ekki bjargað
við (þ .e. a. s. ékki gerður al-
mennur) fyrr en nýr völlur er
fenginn.
Fimleikar og sund.
Við eigum því láni að fagna að
eiga eitt af beztu fimleikahúsum
landsins og prýðilega sundla'ug.
Leikfimi er mikið iðkuð, einkum
á haustin, en vertiðin dregur mjög
úr allri slíkri starfsemi meðal í-
þróttamanna. En leikfimi er kend
taf kappi í skólunum, og er það
góður grundvöllur að öðrum í-
þróttaiðkunum síðar.
Sundskylda hefir verið í Vest-
mannaeyum í mörg ár, en lítill
árangur af kenslunni, meðan kent
var í köldum sjó.
En síðan við fengum heita sjó-
laug hefir alveg stungið í stúf.
Aðsókn að lauginni er feikileg,
— alt að 400 manns daglega. —
Enn erum við langt á eftir met-
tnumlí sundi, en hins vegar hefir
sundíþróttin komist á þann rek-
■spöl hjá o’kkur, sem við teljum
hinn heilbrigðasta — það er orð-
ið almenningseign. Það má full-
ýrða, að í Vestmannaeyjum verði
hvert mannsbarn synt eftir fá ár.
Árangursins er þ-egar tekið að
gæta, m. a. í hinu mikla sund-
móti, sem haldið var í Vestm.-
eyjum um síðustu mánaðamót.
Sundið er allra íþrótta fegurst —
og hefir mesta hagkvæma þýð-
ingu, ekki sízt fyrir bæ eins og
Vestmannaeyjar. Er því gleðilegt,
hve mi'kið líf hefir færst í það í
Vestmannaeyjum síðan laugin var
bygð. Við eigum líka því láni að
fagna að hafa fyrirmyndar sund-
kennara, þar sem er Friðrik Jes-
son."
Ýms félög í Eyjum, svo sem
Kvenfél. Líkn og Kvennadeild
Slysavarnafélagsins hafa sýnt
skilning sinn á ágæti sundíþrótt-
arinnar með því, að gefa vandaða
verðlaunagripi til sundkeppni, og
er það mjög virðingarvert. —
Hvenær s'kyldi bæjarstjórn Vest-
mannaeyja öðlast slikan skilning?
íþróttastefnan.
Okkur er það ljóst, að það er
ekki höfuðmarkmið íþróttanna, að
nokkrir afreksmenn geti kept um
met — og metarð, en allur al-
menningur satndi óvirkur sem á-
horfendur, heldur hitt, að allir
geti iðkað íþróttir sér til gagns
og skemtunar, og enginn þurli að
fara á mis við ágæti þeirra. En
til þess að það sé mögulegt,
verða ráðandi menn i hverjum
bæ að gera meira fyrir þessa
hreyfingu en nú er. Þeim verður
að skiljast það, að almenn í-
þróttastarfsemi miðar að meiri
hreysti sá'ar og líkama, meiri
drengskap og m'éira viti. Farráða-
menn íþróttanna í Eyjum eru á-
kveðnir í því, að gera alt, sem
unt er til þess, að koma nýju og
enn meira lífí í íþróttastarfsem-
ina en verið hefir. — En til þess
að það sé hægt, verður almenn-
ingi að skiljast, hve mikið menn-
ingarmúl er hér á ferðinni. Og
það verður líka að breyta hugs-
unarhættti og lifnaðarháttum í-
þróttamannanna sjálfra, ef vel á
að fara, því þeir eru, því miður,
fjarri því, að vera í nógu nánu
samræmi viö tilgang íþróttanna.
Að það takist að koma málum
þessum á hei'brigðan grundvöll
efum við ékki, en það getur orð-
ið erfitt, því við mörg andstæð
öfl er að etja. En við* trúum á
framtíðina og sjáum í henni
framkvæmd hins mikla takmaiks:
„Mens sana in eorpore sano (heij-
brigð sál í hraustum líkama).”
Arnl Guðmundsson.
Sigurður Einarsson
flytur erindi í útvarpið íkvöld
um nýjar bækur á Norðurlanda-
málum.
Veðrabrigði.
Er það ekki yndislegt að sjá
gylta og silkimjúka víðihnappinn,
þar sem hann er að gægjast út
um sprunguna á þurra og feyskna
hýðinu, sem hlíft hefir nýja lífinu
í vetrarkuldunum?-
Væri víðihnappurinn eins stór
og heimur vor, þá myndi hávað-
inn og lætin hræða margan í
þeim heimi, þegar hýðið rifnaði.
Einhverjir þar myndu halda að
heimurinn væri að farast.
Það er vor. —
Sjáið ekki léttfættu og létt-
klæddu ungu stúlkurnar bruna á-
fram með hattinn í bendinni til
þess að blessuð sólin geti vermt
á þeim kollinn ,og gefið ljósu
krullunum þeirra gullinn blæ.
Þær ganga fjörlega og bera höf-
uð sín hátt. Lífstykkin eru
sprungin utan af þeim, svo brjóst
þeirra geta hafið sig frjáls og
óþvinguð, er þær anda að sér hin-
um hressandi og svala blaé hins
nýja og frjálsa lífs —- hins nýja
tíma.
Það fór margt sömu leið og líf-
stykkin. — Hin unga kona —
móðir framtíðarinnar, hefir brotið
af sér öll bönd. — Sumum þykir
nóg um. — Það er vor.
Þarna stendur stórhópur af
ferðbúnu fólki. Það er auðséö á
öllu, að það ætlar í fjallgöngur
— upp á jökla. Fljótt á litið virð-
ist það alt vera karlmenn, en
þegar andlitin snúa að marrni,
kemur þaðj í ljós, að þar er einnig
hið veikara kyn í styrkleik hins
nýja tíma. Þar eru engin síð og
víð pils, er minna á móhrauka,
engin mitti svo mjó, að hægt sé
að spanna, ekkert heimasætu eÖa
hefðarfrúar teprulegt göngulag.
— Það er nýi timinn, sem leitar
út, — út úr hinum þunga og
.þreytandi búningi, út úr hinum
þrönga stakk erfðavenjanna, út
úr þröngum hýbýlum, þröngum
og rykugum götum og þungu
andrúmslofti borgarinnar; út i bjð
víðáttumikla og heilnæma, á
brattann — upp á fjöll. Það er
vottur af vorhug hins nýja tíma.
Tyrkneska konan hefir ’kastað
frá sér blæjunni og auðgar nú og
fegrar lífið með ljósi augna sinna
og blíðu brosi.
Kínverska móðirin er aÖ hætta
að setja fætur meybarna sinna í
kvalapressu þeirrar erfðavenju, er
hatdið hefir velli i Kma í mörg
þúsund ár. ('
Kona hinnar vestrænu menning-
ar hefir losað sig vi'ð margt ok-
ið. Hárið hennar er léttara, hatt-
urinn minni, gaddarnir, sem
fylgdu honum, farnir; pilsin
styttri og léttari, og.^tundum eng-
in; lífstykkið, öll þvingandi bönd
og fatadúð er horfið. Hún lætur
sig ekki lengur binda sem fanga
við eldhúshlóðirnar. Hún er ekki
lengur ánægð með aðeins að fæða
og fóðr» mannlífið, hún vill vera
með í því að skapa hinn nýja
heim. Hún er orðin læknir, lög-
fræðingur, listamaður, vísinda-
maður og rithöfundur. Hún er
•stigin upp í sæti dómarans, sendi-
herrans og þingmannsins. Hún
ætlar auðsjáanlega að hafa hönd
í bagga, eða þá að taka völdin
úr höndum þeirra klaufa, sem
lagt hafa frumgróða æsku henn-
ar — soninn hennar — undir
sverðið eða haft hann fyrir skot-
spón brjálaðra og drápsjúkra
þjóða, og látið hana sjálfa sæta
kvalakjörum, búa við smán og
þröngan kost. — Það er vor.
Menning hins vestræna og aust-
ræna heims er eins og gljúpur
jarðvegur, þar sem frjómagn
moldarinnar er í ákafri gerjun
undir vekjandi áhrifum vors og
sólar og vökvandi regnskúra.
Það má búast við, samkvæmt
fornum sið náttúrunnar, að eitt-
hvað töluvert spretti af illgresi,
en þar verður líka áreiðanlega
fögur veröld, auðug af blóm-
skrúði og gæðum þeim, er Ieggja
jafnt börnum jarðar sem fuglum
himinsins lofsöng lífsins í muinfl.
Það er vor. — Hvað sem hret-
unium líður, þá kemur sumarið.
Pétw Sigur'ðsson.
Bændaskólinn á Hólum
i Hjaltadal var settur 16. þ.
m. Skólinn starfar í 2 deildum.
32 nemendur eru komnir og von
ú 8 í viðbót. Kennarar eru 4 og
auk þess stundakennarar í slníð-
um, söng og leikfimi. Unglinga-
deild starfar við skólann eftir
nýjár, ef nægileg þátttáka fæst.
(FO.)
NOTIÐ
IR ELLI~hjólbarða
NMAAUOLYÁINCAR
ALÞÝatiHi rrAm\
VIOiKIFTI
Skósmíðavinnustofa mín er á
sama stað, Laugaveg 24. Jón
Ragnar.
Fljót afgreiðsla. Tek að mér
eins og áður allar raflagnir og
viðgerðir á raftækjum. Einnig
uppsetning loftneta. Verkstæði
Týsgötu 3, sími 1705. — Jón
Ólafsson, löggiltur rafvirki.
Bálfarafélag Islands.
Innrltun nýrra félaga i Bökaverztun
Snæbjarnar Jónssonar. Árgjald kr. 3.00
Æfitillag kr. 25,00. Gerist féiagar.
REGNHLIFAR teknar til viðgerð-
ar á Laufásveg 4.
Peró í pottinn
gerir blæfagran þvottinn.
Munið síma 1974, Fiskbúðin
Hverfisgötn 37. Ávalt nýr fisk-
ur. Sólberg Eiríksson.
Tilkynning.
Reykhúsið, Grettisgötu
50,B, sími 4467, tekur á
móti kjöti og öðru til reyk-
ingar eins og að undan-
förnu, með sanngjöi^nu
verði.
HjaKti Ljðsson.
S. 6. T.
Eldri dðDzarnir
Íaugard. 26. okt. í Good-
templarahúsinu.
Pantið aðgöngumiða í
síma 3078.
S. G. T. hljómsveitip
spilar.
Aðgöngumiðar afhentir
á laugard. kl. 5—8. Sími
3355.
Einungis danzaðir eldri
danzarnir.
Stjórnin.
Málaflutningur. Samningagerðir
Stefán Jóh. Stefánsson,
hæstaréttarmálaflm.
* #
Ásgeir Guðmundsson,
cand. jur.
Austurstræti 1.
Innheimta. .. Fasteignasala.
jannööiaísjansjses