Alþýðublaðið - 18.04.1939, Blaðsíða 2

ÞRIÐJUDAG 18. APRÍL 1939
Alpingi í gær
Neðri deild afgreiðir til 3.
umræðu frumvarp til laga
um síldartunnur.
FRUMVARP þetta hefir áS-
ur verið afgreitt í efri
deild. Flutningsmenn þess eru
Erlendur Þorsteinsson og Jó-
hann Jósefsson.
Frumvarp þetta er flutt
samkvæmt beiðni síldarútvegs-
nefndar og er greinargerð þess
svohljóðandi:
Nefndinni hafa, einkum síð-
astl. ár, borist miklar kvartanir
um, að mikil brögð séu að því,
að tunnur, sem notaðar eru
undir síld, séu mismunandi
mjög, bæði hvað efni og tilbún-
ing snertir. Enn fremur hefir
stærð tunnanna verið mjög mis-
munandi, eða alt frá 113 lítra til
122 lítra. Er þetta mjög óheppi-
legt og jafnvel skaðlegt fyrir
sölu og útbreiðslu þessarar vöru
á erlendum mörkuðum. Auk
þess veldur þetta saltendum
beinlínis miklum skaða, þar
sem síldin (innihald tunnu) er
seld eftir vigt, en ekki tunnu
tölu. og þurfa saltendur að bæta
kaupendum, ef ekki er ákveðin
kílótala í hverri tunnu. Hins
vegar greiða þeir bæði fyrir
síldina og vinnu alla miðað við
hverja tunnu. Vekur þetta oft
óþarfa tortrygni hjá kaupend-
um, sem ekki skilja þær raun
verulegu ástæður, sem fyrir
hendi eru, sem sé mismunandi
tunnustærð. Þá hefir einnig
komið fyrir, að skemdir hafa
komið fram í síld vegna þess,
að tunnurnar hafa verið illa
smíðaðar eðá úr slæmu efni og
ekki lagarheldar.
Keppinautar vorir hafa þegar
komið á hjá sér svipaðri lög-
gjöf um þessi efni, Norðmenn
1932, en Skotar nokkru fyrr. Er
full nauðsyn á, að löggjöf verði
komið á hér á landi um þessi
efni, til þess að koma í veg fyr-
ir, að skemdir eða umkvartanir
geti fram komið af þeim orsök-
um, að umbúðir um þessa vöru
séu ekki góðar eða til þess hæf-
ar að varðveita vöruna ó-
skemda. Verður að taka fult til-
lit til þess, að vara sú. sem hér
um ræðir, er matvæli, sem
verður að vanda til framleiðslu
á að öllu leyti, ef hún á að
standast hina hörðu samkeppni
frá öðrum síldveiðiþjóðum.
Þess má einnig geta hér, að
vöruvöndun hefir mjög batnað
hin síðari ár, en nær að engu
leyti tilgangi sínum, ef ekki er
þess einnig gætt, að vanda val
umbúðanna.
Einstakar greinar frumvarps-
ins gefa ekki tilefni til sérstakra
skýringa.
Neðri deild afgreiddi enn
fremur til 2. umræðu frumvarp
til laga um breytingar á lögum
um verzlun með tilbúinn áburð
og kjarnfóður.
Frumvarpið er frá landbún-
aðarnefnd og fylgir því eftir-
farandi greinargerð:
Á undanförnum árum hefir
komið í ljós mjög mikil óá-
nægja meðal bænda víðs vegar
um land með það, hve síldar-
mjöl það, sem selt hefir verið
til fóðurs innanlands, hefir
reynst misjafnt og oft gallað.
Mörg búnaðarsambönd hafa
haft málið til meðferðar, og
kom það fyrir síðasta búnaðar-
þing. Landbúnaðarnefnd hefir
svo fengið svohljóðandi bréf frá
Búnaðarfélagi íslands um mál-
ið:
..Búnaðarþing ályktar að
skora á Alþingi að setja í lög
nr. 28 27. júní 1921 viðbótará-
kvæði. sem skyldi allar fóður-
mjölsverksmiðjur, er starfa í
landinu, til að meta og flokka,
framleiðsluvöru sína þannig, að
fóðurmjöl það, sem selt er ,inn-
anlands, hafi sem lágmarks-
kröfu eftirfarandi innihald:
Eggjahvítu, minst 65%
Fitu, mest 12-—
Vatn, mest 12—:
Salt, mest 3—
Ammoníak, mest 0,20—
Meltanlega eggjahvítu c. 56—
Jafnframt séu þær skyldaðar
til að hafa glögga flokkun og
verksmiðjumerki á umbúðum.
Enn fremur sé síldar- og
karfamjölsverksmiðjum bann-
að að selja til fóðurs innan-
lands mjöl, sem ekki fullnægir
framangreindum lágmarkskröf-
um. nema samþykki landbúnað-
arráðuneytisins og Búnaðarfé-
lags íslands komi til.“
Landbúnaðarnefnd taldi rétt
að taka þetta erindi búnaðar-
þings til greina og hefir orðið á
einu máli um að flytja framan-
greint frumvarp.
Útbreiðið Alþýðublaðið!
ALÞYÐUBLAÐIO
drottningin.
Ég sé sjálfa mig, ég sé sjálfa mig, sagði páskalijan. —Uppi
í litlu kvistherbergi stendur lítil danskona hálfklædd og
sveiflar fótunum.
Hún hellir vatni í tepottinn og þvær kjólinn Og þegár kjóllinn er orðinn þur, fer hún í
sinn og hengir hann til þerris. hann. Svo sveiflar hún fótunum,,því áð hún
er darisköna. í
. Kaupfélagið er staðráðið í að
' ■ halda' sér gersamlega hlutlausu
með lilliti til stjórnmálaflokka
og sýndi það greinilega á síð-
asta aðalfundi. Verður að vísu
að hafa hér nokkra aðgæzlu
við, bæði inn á við, þar sem ein-
stökum félagsmönnum er enn
ekki eins ljóst og skyldi, hvers
fjöreggs er hér að gæta, og út á
við. þar sem eru dagblöðin í
bænum, se.m of oft hættir við
að al?t á óþarflegri tortryggni
gagnvart félaginu með röngum
og villandi fréttaburði. Verður
Alþýðublaðið, því miður, hér
ekki undanskilið. Rangur
fréttaburður blaðanna um
Kaupfélagið — þeirra, sem í
raun og veru vilja því vel —
er algerlega óforsvaranlegur,
því að allar upplýsingar. er al-
menning varðar, eru með á-
nægju í té látnar og með rökum
studdar af skrifstofu félagsins,
hvenær sem eftir því er leitað.
Vænti ég, að Alþýðublaðið gæti
þessa eftirleiðis.
Rvik, 17. apríl 1939.
Vilm. Jónsson.
Ég hefi ekkert gaman af
þessu, sagði Gerða. — Þú
segir mér ekkert um Óla.
Og svö hljóp hún yzt út 1 garðinn.
í leiðara Alþýðublaðsins í
gær er aðalfundur KRON gerð-
ur að umtalsefrií. Segir þár m.
á. á þessa ieið: '
„Sveinbjörn Öuðláugsson bif
reiðarstjóri var mjög framarla
í bénzínverkfallinu svokallaða.
enda þá formaður Vörubíla-
stöðvarinnar Þróttur. Meðan
verkfallið stóð fékk Sveinbjörn
birtar greinar um málið í Al-
þýðublaðinu. Sveinbjörn er eiris
og kunnugt er formaður Kaup-
félagsins og mun fá fyrir það
100 krónur á mánuði, og er það
ekki of vel borgað, því að þetta
er ærið starf. En vegna gamall-
ar andstöðu þessa flokksþróður
II. V. við haun iréyndi H. V. að-
koma Sveinbirni' íir þessu starfi
á nýafstöðrium aðalfundi Kaup-
félagsiris. Og var hamast gegn
Sveinbirni.“ : .. . _
Þetta er alveg rangt. Formað-
ur félagsins er ekki kosirin á að-
alfundi, heldur skiftir stjórnin
sjálf með sér verkum. Enginn
ágreiníngur varð um kosningu
Sveinbjarnar Guðlaugssonar.
Allsherjarnefnd hafði til með-
ferðar uppástungur um menn í
félagsstjórn. Voru allir nefrid-
armenn sammála um að rriæla
með því að Th. B.' Líndal og
Sveinbjörn Guðlaugsson yrðu
endurkosnir. ■ Aftur á“ inóti náð-
ist ekki samkomulag um þriðja.
manninn, sem kjésa-átti. Mælti
minni hluti nefndarinnár einnig
með því að endurkjósa Bene-
dikt Stefárissori, en meirihlut-
irin með Sigfúsi Sigurhjartar
syni. Var Benedikt þó kosinn
ásarrit þeim Th. B. Líndal og
Sveinbirni Guðlaugssyni.
Þess skal einnig getið, að eng-
in tillaga um að hætta við að
greiða félagsmönnum arð var
borin upp til atkvæða á fundin-
um, þó að því væri hreyft af
Héðni Valdimarssyni o. fl.
Alþýðublaðinu var og er
fullkunnugt Um það, að formað-
ur Kaupfélágsins er ekki kos-
inn á aðalfundi, heldur skiftir
stjórnin með sér verkum. En
það er rétt sem sagt var hér í
blaðinu í gær, að það var unn-
ið ð því af H. V. að fella Svein-
björn Guðlaugsson frá kosningu
(og einnig Ben. Stef., sem sagði
sig úr Kommúnistafl.) og hefði
sú tilráun tekizt, hefði Svein-
björn auðvitað ekki getað orð-
ið íormaður félagSins. Vil-
rriundur Jónsson tekur það
ftam, að H. V. hafi „hreyft“
þVí að taka arðinn áf félags-
niönnum til áð mæta með tjón-
inu af gengislækkuninni — en
hinsvegar hafi hann ekki kom-
ið með tillögu þar um. Þetta
mun vera rétt. Eftir að fundar-
menn höfðu hver af öðrum mót-
mælt uppástungu H. V. hætti
hann við áform sitt, gafst upp.
Álþýðublaðið viðúrkennir ekki
að hafa skýrt rangt frá málefri-
um .er snerta KRON. Væri nær
fyrir forvígismenn KRON að
ýera betur á verði gegn sundr-
ungarstarfsemi kommúnista í
KRON en að eyða tíma sínum í
það að smíða fullyrðingar gegn
Álþýðubláðinu, sem alltaf hefir
lagt gott eitt til þessa félags-
skapar.
MAÐURINN SEM HVARF
21.
„Nei, hvað segið þér. Vitið þér virkilega ekki, að maðurinn
minn, að við hjónin erum að fara í langferð?“
„Ne, herra Blake hefir ekki minnst á það einu orði.“
„Það er undarlegt. Ég hélt að hann segði yður frá öllu.“
„Já, öllu, sem fyrirtækinu viðvíkur, — en aldrei frá einka-
máhim sínum,“ svaraði Charlotta, sem var farin að kenna ó-
róleika yfir því, hvaða stefnu samtal þeirra virtist ætla að
taka. Hún brosti þó jafn-ástúðlega, — og af sömu snilldar-
uppgerð, — eins og Ilka.
„Fyrirgefið, — það vissi ég ekki og hann hefir ef til vill
sínar ástæður til að þegja yfir þessu. En það er nú þannig,
að við höfum hugsað okkur að leggja af stað í langa ferð.
Hvort við förum til Evrópu, Suður-Ameríku eða Indlands,
er ekki afráðið enn. En það er svo langt síðan við höfum
ferðast saman. — Þetta á að vera einskonar ný brúðkaups-
ferð,“ bætti svo Ilka við eins og hálf-dreymandi. Og um leið
hafði hún ekki augun af stúlkunni, sem sat andspænis henni.
Það var eingöngu til að njóta þessa augnabliks, sem hún var
komin.
En ekki nokkur dráttur í andliti Charlottu gaf til kynna,
að þessi fregn snerti hana á einn eða annan hátt.
,Nei,> hvað það verður yndislegt fyrir ykkur,“ sagði hún
áðeins í sínum blíðasta róm. Ég held, Ilka, að herra Blake
þarfnist þess að fá sér frí. Hann vinnur alltof mikið.“
,,Já, það finnst mér líka,“ svaraði frú Blake í einkenni-
legum tón.
Um leið og hún kvaddi, var henni það ljóst, að hún var ekki
ánægð með árangurinn af þessari heimsókn sinni. Hún mundi
hafa verið ánægðari. ef hún hefði getað séð inn á skrifstofu
hans eftir að allt fólkið var farið heim, nema Charlotta.
Charlotta dró út skúffu úr skrifborði sínu og tók þar upp
bréfið, j»e mhún geymdi. Hún reif það 1 óteljandi agnir, án
þess svo mikið sem að líta á það. .....
„Þú skalt brosa, — bara brosa,“ sagði hún við sjálfa sig
með hálfkæfðum grátstaf.
En það var þó meira en kraftar hennar leyfðu.
CHARLOTTA hafði engan minsta grun um hvað það var
raunverulega, sem orsakaði hina stöðugu fjarveru Jim
Blakes frá skrifstofunni. En það þóftist hún vita fyrir - víst,
að það væri ekki neitt sem hefði með atvinnurekstur þeirra
að gera. Alt, sem að því laut, hafði hann algerlega falið henni
á hendur. En öðru hvoru hafði hún heyrt orð og orð á stangli
af símtölum hans, þegar hann hafði verið að tala við menn
hingað og þangáð út í borginni og af því þóttist hún ráða,
, að þessi störf hans höfðu eitthvað með einhverskonar kaup-
hallarbrask að gera. Og hún fór að hugsa um, hvort hann
muridi hafa farið að fást við fjárglæfrabrask til að reyna
að gleyfna sorgum sínum.
Sannleikurinn var sá, að Blake var að fást við það erfiða
hlutverk, að koma hirium margvíslegu eignum sínum og verð-
bréfum í peninga og gera það á þann hátt, að því yrði ekki
veitt eftirtekt. Hann hafði því fyrst snúið sér til vinar síns
Stanley Killigrev forstjóra á víxlaraskrifstofu Killigrev og
Stor.
„Ég þyrfti að koma ýmsum verðbréfum í peninga,“ sagði
Blaké.
„Hvaða verðbréfum?“
„Öllum, sem ég á, í fám orðum sagt.“
Stanley Killigrev, hinn gamli. og þrautreyndi kaupsýslu-
maður og forstjóri einnar elzstu víxlaraskrifstofunnar við
Wall .Street var ekki vanur að láta sér bregða hvorki við
eitt eða annað. En þetta gekk fram af honum.
.,Ég skil þig ekki, Jim. Það :er ómögulegt, að þú sért í svo
miklum fjárhagsvandræðum.“
„Hvað um það, þá óska ég að koma þeim öllum í peninga og
það innan mánaðar.“
„Þér virðist sannarlega Jiggja mikið á. — Og það er sann-
arlega of stuttur tími.“
„Álítur þú, að það sé ekki hægt á svo skömmum tíma? Ég
vil ógjarna verða til að vekja óróleika á markaðinum, og um-
fram allt óska ég e.ftir því, að ekki fari að komast slúðursögur
á gang, sem drægju athygli almennings að mér.“
„Já, — ég. skil það,“ svaraði Killigrev. án þess þó að botna
upp né riiður í' því, hvað Blake var að fara. — „Eignir þínar
munu nema nálægt því fjórum milljónum og mikill hluti
þeirra mun vera geymdur í ýmiskonar verðbréfum.“
„Fjórar milljónir eru frekar lágt reiknað,“ svaraði Blakes.
„Segðu heldur fimm milljóni.“
„Það mundi náttúrlega ekki valda neinu stórkostlegu hruni
á kauphöllinni, þó þessar fimm milljónir verði seldar, en það
ér þó bæði sjálfsgt og nauðsynlegt, að þær verði boðnar út
með varfærni.“
BJake kinkaði kolli. ,
„Ég hafði hugsað mér að fá þér í hendur sem svarar þrem-
ur xnilljónum og. skifta svo afganginum milli svo sem 18—20
annara víxlara.“
„Ágætt,“ svaraði Killigrev, „ég skal afhenda málið bezta
kauphallarsérfræðingi okkar og geta þess jafnframt við hann,
að hann verði að vera varkár.“
„Þakka þér fyrir, og þessu þarf að vera lokið fyrir næstu
mánaðamót.“
„Viltu að við sendum þér bankaávísun fyrir upphæðinni,
eða á féð að leggjast inn á reikning þinn í einhverri peninga-
stofnun?“
' „Hvorugt. Ég óska eftir að fá alla upphæðina á borðið 1
góðum og gildum bankaséðlum.“