Íslenzk sagnablöð - 21.04.1818, Side 15

isie
so
!19
unam og ad velia pau beííu. Ad þettj
verk megi fá gódann framgíng, er mfn inn-
iligafta oík, ]>ví, næft eprir fagnafrardi,
hefir eingin mentagrein fvo vidhaldid þeirrar
ísIendíkuÝ'ódar heidri, medal framandi f)i<>-
da, fcm íkáldíkapurinn; hann er ogsú menr,
]>egar vel er brúkadur, fcm fleftura fremur,
gledur sinnid, iafnar feíf hræringar, upp-
örfar sálarkraptana og útbreidir dnægiusama
rófemi |>ó ógédfeld tilfelli beri ad höndum*
peflar nytfömu verkanir af gódum íkaldíkap
koma fér allítadar vel, enn -máíké beft á ís-
landi, vegna férligs náttúruedlis lands og
]>iódar.
Sameiníng Félags vors vid hid
konúngliga Islendfka Iærdómslifta félag, er
enn ecki fullkomliga til lykta leidd, án
J>efl*eg viri náqvæmliga orfökina tilpeíf fem f
vegi ftendur. 1 hauft var Forseti lærdóms-
lifta - félagíins bedinn af Félagsdeildarinnar
ftiórn, ad koma J>vf til leidar, ad fyrr-
nefnds félags ergnir, í peningumog konúng-
Iigu íkuldabréfi, mætti verda oífafhendtar.
Enn ]>efíi bóner ei uppfyllt, oger ]>ví naud.
fynligt ad hún ad nýu verdi ámálgud. Adfvo
miklu leitt, fem fameinfngin eríkéd, hefur
Félag vort hvörki unnid eda tapad, ]>ví eg
álít næftum einkis virdi pær oíf afhendtu
leyfar af lærdómslifta - félagfins ritum, fem
ad meftuleiti eru ei annad enrt einftök bindi
1 maternt.
Vidvíkiandi Stifrsbib Iióthek í nu
áíslandi, i'em Herra Lieutenant Rafn, Fé*
Iagfíns ordulimur, hefur grundvallad og ad
nockruleit j falid oíT á hendur, vil eg, ad ]>efíu
fínni, ei vera margordur, ]>vf enn ]>á er et
útkliád um, hvörtfá koftnadur, fem ftýtur af
biblióthekfíns ftiptun, vcrdt af hærri vid-
komendum, adfértekinn. HerraLieutenant
Rafn heldur eingi ad fídur áfram med ad
fafna bókum til biblióthekfíns, og erFélaginu
ei ókunnugr, ad töluverdar bækur, eru, fyri
tilftilli ]>eífa hcidursmanns, géfnar bædi hér
og á Fióní.
pettaerhid markverdaffa er íkéd hefúr
Félagfins efnum vidvíkiandi hid lidna ár.
Félagfíns kraptar, og annad áfígkomulag,
hafa ei leift ad byria med nýar athafnir,
heldur einúngisad haldaáfram med pad, fem
byriad var, og ad auka Félagfíns penínga-
ftofn til nota fyri hentugri tíd og kríngum-
ftædur. Á ]>eífu rídur ogfvo meft, ]>ví vid-
urhald Félagfínserundir pví komid, ad menn
ei færift of mikid £ fáng í fenn, og ad
aukinn féFélagfíns ftofn árliga, eptir peirri
reglu fcm lögin bióda. Sé ]>efla fratnvegís
vel gíætt af Félagfíns ftiórn, og J>eíT med-
limir ftyrkihvör annantt, eins og híngad til,
med bródurligu famlyndi, mun Félagid ei
einúngis vidhalda peirri virdíngu, fem ]>ad
hefur ödlaft hér og á fslandi, heldur ogfvo
aukahana margfaldliga, ockar elíkudu fóftur-
}örd til heidurs og nota.
Ad svo framsögdu mált, afhendi eg
Félaginu Já hlurdeild i feíTftiórn, fem mér
híngad til hefur verid á hendur falin. Meá