Tíminn - 29.06.1918, Qupperneq 4

152
T í MI N N
menn þjóðarinnar) ekki svo skygn-
ir að þeir komi auga á, hvert
stefnt hefir og hvert stefnir, ef
þessari blóð og merglöku er haldið
áfram.
Ekkert myndi einkenna og auka
eins heiður og metnað hinnar ís-
lenzku þjóðar sem það, að lausa-
fólk og æskulýðurinn rétti nú þegar
upp til himins hendurnar, og heit-
strengdi, að styðja og styrkja hinar
höllu og hálfföllnu byrkihríslur,
ásamt sínu ungviði, með sann-
gjörnu kaupi og stöðugri ársvinnu.
Hugsið ykkur eftirlaunin og
endurminningarnar nú þegar það
voruð ekki þið, sem láguð á liði
ykkar þegar komið var að því, að
enn yrði þjóðin máske að þola
hungur og örbyrgð, án þess þó,
að eldur is kæmi til greina í þetta
sinn.
Þessum fáu línum er kastað fram
í hugsunarleysi, að eins til þess
að skaprauna. Þær eru einungis
hróp þess sem finnur og kennir
til ábyrgðarinnar; hróp um bjargráð.
Egill Sigurjónsson.
otheysgerð.
Reynsla og bendingar.
V.
Þegar gefið er úr gryfjum skiftir
ekki litlu upp á flýti og erfiði, að
rétt sé farið að, þannig að maður
mgndi sér strax góða aðstöðu. Er
með þessa, eins og flesta aðra
vinnu, að hún getur orðið tvöföld,
eða meira, að orkuníðslu og leið-
indum, sé þjösnast við hana með
óviðeigandi tækjum, fyrirhyggju-
laust og i blindni. Af þessu leiðir
svo að menn, sérstaklega ef um
ný fyrirtæki er að ræða, fá ógeð
á þeim, og íinst þeir sjá ókosti
sem ekki þurfa að vera til. —
Gott er, sé hægt að koma þvi
við, að hafa vindu til að ná upp
úr gryfjunum, einkum þegar fer
að dýpka. Annars verður að hafa
nógu langan og traustan stiga, því
annars geta orðið slys þegar born-
ar eru upp þungar byrðar, um
stutta, veila og óstöðuga stiga.
Betra er að láta heyið í poka
en meisa, og sjálfsagt er að vigta
það, eins og yfir höfuð alt hey
eða að minsta kosti gera vigtartil-
raunir á vissu rúmtaki heys.
Reizluna er bezt að hafa í bandi
sem gangi upp um mæniásinn eða
annað, sem ekki bilar. Þarf reizlu-
bandið að vera svo langt að það
megi lengja að neðan eftir því sem
lækkar í gryfjunni. Líka þarf að
hafa annað band með lykkju á
enda til að bregða reizluendanum
i milli þess að vigtað er, svo að
lóðið falli ekki niður við hverja
vigt.
Ekki ætti að krækja pokunum
sjálfum á vogarkrókinn og óþarfi
er líka að binda utan um þá.
Bezt er að hafa lausan smeyg hjá
sér úr ófúnu snæri t. d. spannar-
langan (úr þriggja eða fjögra pd.
línu) káppmella honum um poka-
hornin, bregða lykkjunni upp á
reizlukrókinn og láta herða sig
sjálft.
Ekki þarf að troða fast í tunnu-
poka, svo að 100 pd. verði. En
betra er að troða heyinu ekki
fast í, því þá þarf aftur að greiða
það í sundur þegar það er gefið
þótt það hafi verið gert áður í
gryfjunni. Minna erfiði er líka að
hafa pokana fleiri og minna í
hverjum, og nefna má líka af? þá
endast þeir betur. >
Margir rnunu greiða heyið sund-
ur með höndunum, og er það
seinlegt verk og vinst illa, sérstak-
lega út við veggi ef heyið er mjög
samrunriið.
Önnur aðferð er betri:
Maður tekur heykvísl, setur
skaftið á utan og ofanvert vinstra
hné þannig, að þar verður hvíli-
punkturinn; svo urgar maður
tindunum fram og aftur um heyið
meðfram veggjum, og greiðist það
þá vel í sundur.
Vilji maður ekki láta fara sam-
an við, það sem er rekjukent út
við veggi er fljótlegast að skilja
það frá með því móti að rista
með þungt dengdum og hárbeittum
undirristuspaða innan við rekju-
hringinn. Er engu verra að hafa
til þessa þannig til hafðan skera
en heysög. Sama er, ef maður
tekur á heyinu í stöllum, sem er
verra en að taka ofan af öllu í
senn en getur þó þurft með, til að
ná í heytegund neðar. Þarf þó
ekki að saka, sé þess gætt að
særa stallana ekki of sjaldan.
uma hefi eg heyrt kvarta um,
að ekki væri hægt að búa til vot-
hey þar sem heyskapur væri lang-
sóttur, vegna þess að frágangssök
væri að flytja heyið rennblault í
votabandi langa leið. En væri ekki
hægt, þar sem svo hagar til, að
eiga til vara gryfju á staðnum þar
sem aðalengið er og aka vothey-
inu á hjarni að vetrinum með
1—2—3 daga millibili og ganga
vel á það í harðindaskorpunum?
Þá þyrfti ekkert votaband að binda,
það þyrfti líka sem fyrst og mest
að leggjast niður, því víðast er
hægt að hafa ýmsar aðrar fljót-
legri, létlari og betri aðferðir, svo
sem vagna, sleða og Vöguakstur.
Það er varla til svo argvítugur
vegur, sérstaklega á grasjörð, að ekki
megi drasla með vögur, og á þeim
má á skömmum tíma %tja mjög
mikið, séu tvennar eða fleiri í tak-
inu, þótt alllangur vegur sé.
(Frh.)
Hákon Finnsson.
_ Préttir.
Tíðin hefir verið- fremur góð
þessa viku, sólariítið að vísu en
hlýindi. Mestu aflafréttir berast
alstaðar að af landinu og gengur
fiskur nú víða upp í Jandsteina.
Skipaferðir. B o t n í a kom frá
Danmörku 21. þ. m. og fór aftur
23. Með skipinu komu margir far-
þegar, þar á meðal Hallgrímur
Krislinsson framkvæmdasljóri og
Sv. Paulsen rilstjóri danska blaðs-
ins Berlinske Tidende, sem dvelst
hér fyrir blað sitt meðan hinir
væntanlegu samningaumleitanir við
Dani standa yfir. — Borg kom
frá Englandi 24. þ. m. og flutti
kol. — G u 11 f o s s mun vera vænt-
anlegur .næstu daga frá Vestur-
heimi. — Lagarfoss er kominn
til Halifax. — F á 1 k i n n kom um
liádegi í dag jneð dönsku sendi-
nefndina.
Úr þjónustu landsins og að
öðrum störfum arðvænlegri hverfa
nú ýmsir hinna yngri manna. P.
Smith símaverkfræðingur fer lil
Noregs, enda býðst honum þar
betri staða en hér. Ottó B. Arnar
símritari héfir og sagt upp starfi
sínu og gerist verzlunarmaður.
Loks heíir Böðvar Kristjánsson,
aðal enskukennarinn yið hinn al-
menna mentaskóla sagt lausu kenn-
arastarfi sínu og tekur við for-
stöðu félagsins »Kol & Salt« hér í
bænum,
Prestastefna hófst hér í bænum
26. þ. m. Jón prófastur Sveinsson
prédikaði við setninguna. Fund-
irnir voru haldnir í husi K. F. U. M.
og tveir fyrirlestrar fluttir í kirkj-
unni af síra Magnúsi Jónssyni
dósent og biskupi.
Loftskeytastöðin á Skildinga-
nesmelum var opnuð 17. þ. m. til
viðskifta við skip. Er þar í stöðv-
arhúsinu jafnframt skóli fyrir
símanemendur. Blaðamönnum gafst
kostur á að sjá stöðina og sagði
landsímastjóri sögu stöðvarinnar
og-sýndi.
Próf. Embættisprófi í lögfræði
hafa lokið Páll E. Ólafsson og
Snæbjörn Jónsson, báðir með 1.
eink. Fyrri hluta læknaprófs hafa
lokið: Guðni Hjörleifsson með 1.
eink. og Daníel Fjeldsted, Eggert
Einarsson Briem, Jón Árnason og
Karl Magnússon með 2. eink. —
Prófum mun að mestu lokið við
Mentaskólann.
Nj'tt blað er farið að gefa út
.meðal Vestur-íslendinga í Airieríku
og heitir Voröld. Ritstjóri er Sig.
Júl. Jóhannesson skáld sem áður
var ritstjóri Lögbergs. Við síðustu
kosningar í Canada klofnaði »li-
beral« flokkurinn. Tók annar
hluti flokksins höndum saman við
»conservatíva« og myndaði stjórn
með þeim og ræður sá sameinaði
ílokkur yfir niiklum meiri hluta
og fylgir Lögberg þeim að málum.
Hinn hluti flokksins er andstæð-
ingaflokkur stjórnarinnar og þessa
bræðings og er Voröld stofnuð af
þeirra manna hálfu. Voröld fer vel
af stað, er það og kunnugt að
Sig. Júl. Jóhannesson er einhver
ritfærasti maður vestra og sá er
einna bezt og einlægast hefir bar-
ist fyrir viðhaldi islenzkt þjóðernis.
Hann liefir og staðið fremst í flokki
bindindis og bannmanna vestra.
Aðalfundur Eimskipafélags ís-
lands var haldinn 22. þ. m. í
Iðnaðarmannahúsinu. Gátu full-
trúar Vestur-íslendinga ekki sótt
fundinn, þar eð Gullfoss var ekki
kominn. Gat því ekki farið fram
kosning á manni í stjórnina af
þeirra hálfu, og var samþykt að
fela stjórninni að kjósa mann í
það sæli í samráði við Árna Egg-
ertsson er hann kæmi með Gull-
fossi. Stjórnarmenn þeir er ganga
átlu úr voru endurkosnir: Eggert
Classen, Jón Þorláksson og Hall-
dór Daníelsson.
Guðmundur Friðjónsson skáld
hefir haldið þrjá fyrirlestra í Reykja-
vík og einn í Hafnarfirði og ávalt
fyrir troðfullu húsi. Skáldabræður
hans hér héldu honum samsæti
21. þ. m. og var þar mikið um
ræður og kvæði. Nú er hann
staddur austur við Þjórsárbrú á
iþróttamóti Ungmennafélaga sem
þar fer fram í dag, og var honum
boðið þangað. Er það vel að för
Guðmundar suður hingað verður
hin bezta.
f Frú Guðrún S. Ölafsdóttir
á Bergsstöðum, kona séra Björns
Stefánssonar, en dóttir Ólafs pró-
fasts Ólafssonar í Hjarðarliolti er
nýlátin eftir nýafstaðinn barnsburð.
Er þar mikill harmur kveðinn að
heimili og héraði, því að hún var
vel látin kona með afbrigðum og
húsmóðir hin bezta, — lætur hún
eftir sig 4 börn í æsku.
liitdeilur hafa staðið nokkrar
milli Guðm. Guðmundssonar ritstj.
Frétta og G. Eiríkss heildsala, út
af því að Eiríkss hafði panlað
og fengið nokkrar tunnur af spíri-
tus, en hafði ekki sótt um leyfi til
umsjónarmanns áfengiskaupa og
lagði lögreglan hald á tunnurnar,
sem vonlegt var. G. G. sagði frá
þessu, en Eiríkss brást reiður við
og hefir ritað tvær skammargreinar
í Vísi, og eru einhverjar hinar
ógeðslegustu og ómaklegusth sem
lengi hafa sést á prenti. En svo
fór sem oftar að sér grefur gröf
þótt grafi. Málstaður Eiríkss versn-
aði því fleiri skömmum sem hann
ruddi úr sér. En hinn stóð lireinn
sem hélt sér við málið, hafði farið
algerlega með rétt mál og lét sem
hann heyrði ekki óhljóðin.
Iðnsýning stendur nú yfir á
Akureyri og gengst Heimilisiðnað-
arfélag Norðurlands fyrir henni.
Vélbátur fórst nýlega á skeri
undir Hvanndalabjörgum og var
eign Lofts bónda Baldvinssonar á
Bjöggversstöðum. Báturinn/ var
sökkhlaðinn. Menn komust af.
Ritstjóri:
Trygrgvi JÞórliallsson
Laufási. Sími 91.
Prentsmiðjan Gutenberg,