Tíminn - 15.11.1919, Blaðsíða 4

348
TÍMINM
©ru einltar fallegar og jafnframt
aannar. Hér er ein:
Ef þú aldrei þolir þraut
né þunga lifsins finnur
aldrei þá á æfibraut
afrek nokkurt' vinnur.
Það iná óhætt gera ráð fyrir
því, að Örœfagróður verði mörg-
im kærkomin bók, ekki sist ung-
lingum.
Hér og hvar eru smávægilegar
prentvillur í bókinni, þó ekki svo,
að orð sé ágerandi.
Vonandi á Sigurjón Jónsson eftir
að segja mörg falleg æfintýri og
hver veit, nema hann eigi eftir að
verða islenskur H. C. Andersen,
áður en lýkur.
Það er auðséð á því, sem nú
liggur þegar eftir Sigurjón, að bann
er einn af þessum andlegu brúar-
gerðarmönnum, mönnum, sem vilja
leggja brýr yfir hleypidóma-ófær-
urnar; það er hægara sagt en gert,
því að vættur vanans hefir megnan
beyg af allri brúargerð, »hún getur
ekki uð því gert«. Og þá er ekki
að treysta á fulltingi þeirra frænd-
anna, Bárðar nærsýna og Bjarnar
fjærsýna.
Sig. Kristó/er Pétursson.
Ódrengileg bardagaaðferð.
Pað munu fiestir hafa gert ráð
fyrir því, allir góðgjarnir menn a.
m. k., að hr. Magnús Pétursson
iæknir á Hólmavik myndi telja sér
það heiður, að svo valinkunnur
sæmdarmaður sem v'hr. Vigfús Guð-
mundsson frá Haga yrði keppinaut-
ur hans um þingmenskuna, og
talið víst, að hann myndi sýna
slíkum manni fulla kurteisi og
drengskap.
En það vantar á að svo hafi
verið.
Fylgismenn Magnúsar þar nyrðra
beita nú því vopni gegn Vigfúsi,
vafalaust með samþykki Magnús-
ar, að Vigfús hafi ekki þorað að
koma á opinberan fund í kjör-
dæminu með Magnúsi, þrátt fyrir
það þótt Magnús hafi aivarlega
skorað á hann að gjöra það.
Allir þeir sem þekkja hr. Vigfús
Guðmundsson, vita það að visu
fyrirfram að þetta eru ósannindi,
og þyrfti þessvegna ekki að mót-
mæla þeim opinberlega. En þeir
vita ekki hitt, að þá er rétt er sagt
frá öllum atvikum, er þessi áskor-
un Magnúsar ekkert annað en ó-
drengilegt bragð frá upphafi til
enda, ekkert annað en samstæður
liður við aðra framkomu hans á
þingmenskubrautinni, þess vegna
er þessum ósannindum hér opin-
berlega mótmælt.
Áskorun Magnúsar er dagsett
með bréfi 25. október, eftir að Vig-
fús hefi þrisvar átt tal við Magnús,
og þeir höfðu meðal annars orðið
ásáttir um að ekki yrði hægt að
koma við fundum sameiginlega,
eftir að Vigfús er kominn á heim-
leið, í miðja sýslu, norðan úr sýsl-
unni, eflir að þeim tíma sem hann
gat í lengsta lagi eytt í ferðina var
eylt og ráðstafað, og sá tími út-
runninn sem hann , hafði hesta
leigða, og eftir að Vigfús var bú-
inn að boða fund í Bæ við Hrúta-
fjörð.
Var Magnúsi þelta alt kunnugt
að mikiu eða öllu leyti, þá er
hann sendi þetta áskorunarbréf.
Áskorunin er þvi ekkert annað en
ódrengilegt herbragð, áskorun um
það, sem áskorandi sjálfur veit að
sá er skorað er á getur ekki orð-
ið við.
Getur hver sem vill getið i eyð-
urnar hvað Magnúsi muni ganga
til að beita þessari bardaga-aðferð.
Hún verður honum undir öllum
kringumstæðum til lítils sóma. —
En hvernig sem kosningaúrslit
verða i Strandasýslu, þá á herra
Vigfús Guðmundsson skilið og fær
alúðarþökk frá fjölda manns fyrir
það, að hafa skorið upp herör
gegn hr. M. P. og skorað hann á
hólm. Og heiður Vigfúsar vex af
allri framkomu hans, að sama
skapi og vegur Magnúsar verður
minni af þeim ódrengiiegu meðul-
um, sem hann beitir í baráttunni.
Fréttir.
Tíðin er afbragðs góð hér enn
og mun vera um land alt. Spyrj-
ast víða að góðar aflafréttir, eink-
um af Austurlandi.
Úr Öræfum 27. okt. 1919. Þetta
nýliðna sumar, hefir verið eitt hið
allra besta sem komið hefir hér
lengi. Vorið var vætusamt en hey-
skapartíðin mjög hagstæð, og
hausttiðin. Heyskapur varð víðast
fremur góður. Og uppskera úr
görðum með besta móti sumstað-
ar. Og ekki spilti til hið góða kjöt-
verð. Okkur er nýtt að geta selt
sauðina flesta um 80 kr. og lömb
undir 30 kr. En það er slæmt að
þurfa að reka sláturféð úr sveit-
inni, nú gerði það að vísu ekki
mjög mikið til þvi að tíðin var
svo góð. En séu rigningar og vötn
mikil, leggur féð mikið af á leið-
inni til sláturstaðanna. Vestarlega
úr sveitinni og til Víkur, eru 17
ár óbrúaðar nú, sem geta orðið
miklar, og austur á Höfn eru 19
jökulár
í sumar kom báturinn »Skaft-
fellingur« tvisvar með vörur til
okkar, og tók hann ullina í seinna
sinnið. Uppskipun og útskipun
gekk ágætlega. Það er mjög mikill
hagur í því að fá vörurnar fluttar
hingað. Og að það var byrjað eig-
um við manna mest Lárusi Helga-
syni kaupfélagsstjóra okkar að
þakka.
Enn veit eg ekki vel hvað sam-
þykt hefir verið á þinginu. En eg
er að vona, að fulltrúar vori lofi
okkur að fá Alþingistíðindin áfram.
Við kunnum betur við að sjá og
heyra hvað fulltrúar okkar segja á
þingbekkjunum, og hverjir þeirra
eru ósparastir á að ausa út lands-
fé til óþarfa bitlinga, og að stofn-
uð séu ný embætti sem ekki er
nein þörf á.
Vænt þótti mér að ekki varð neitt
úr aðskilnaði ríkis og kirkju. Eg
hygg að það hefði orðið til ills fyr-
ir kristilegt trúlif hefði það orðið.
Því það er áreiðanlegt, að prest-
unum hefði fækkað mikið til sveita
frá því sem nú er og óvíst hvað
við hefðum fengið í staðinn. En
sennilegt var að við hefðum fengið
einhverja miður lúterska sértrúar-
flokka til að prédika fyrir okkur.
Með þessu er þó ekki sagt, að eg
sé ánægður að öllu teyti með þjóð-
kirkju okkar eins og hún er sum-
staðar. Eg veit að það er þörf að
breyta til án þess að skilja ríki og
kirkju. Og mun mun eg ef til vill
siðar minnast á þær breytingar.
Á Hvítasunnu í vor, andaðist
Magnús Pálsson bóndi á Svínafelli.
Hann var kominn á áttræðis aldur
og var sonum Páls bónda á Arn-
ardranga, og albróðir Lárusar sál.
homöopats og þeirra systkina.
Páll sálaði i Arnardrangi átti 27
börn, og er ekki á lífi af þeim
nema Halldóra kona Jóns Hálf-
dánarsonar í Flatey.
Magnús var kvæntur Sigriði
Jónsdóttir frændkonu sinni, og lifir
hún ásamt 4 börnum þeirra og
eru þau: Jón bóndi á Grjótbyrgi í
Kjós. Lárus bóndi á Svinafelli og
og Ljótunn ógift þar, og Pálína gift
Páli Sigurðssyni á Skálafelli.
Magnús var duglegur bóndi, og
fáa hefi eg þekt með jafn mikinn
vinnuáhuga. Bókhneigður var hann
og átti talsvert af bókum. Hann
var og hjálpsamur, góðgerðarsam-
ur og kom sér alstaðar vel, en tók
litinn þátt í opinberum málum, en
fylgdist þó vel með öllum nýungum.
J.
Lóni 80/io. »Surnarið sem nú er
að kveðja okkur var bér eitt hið
allra besta og hagstæðasta sem
komið hefir nú lengi. Heyfengur
hér yfirleitt mikill og alt hey ó-
hrakið og vel hirt. Grasvöxtur var
þó í lakara meðallagi á harðvelli
og kenna menn um kali frá fyrra
ári. Tún höfðu ekki náð sér að
fullu, en þó var töðutak víðasthvar
í meðallagi. Hausttíðin hefir verið
góð til þessa að undanskildu all-
snörpu hríðar- og kuldakasti í lok
septembermánaðar, sem þó náði
ekki til að skemma garðávexti, en
þeir nú með besta móti þroskaðir.
Vonandi eru nú flestir bændur
sæmilega undir veturinn búnir,
enda ekki sjáanleg ástæða til að
setja margt sauðfé á vogun, þegar
svo hátt verð er í boði fyrir afurð-
ir þess sem nú. Á stjórnmál heyr-
ist hér varla minst einu orði og
þótt nýar kosningar standi fyrir
dyrum og framboðsfrestur þing-
mannaefna sé að verða útrunninn.
Enginn mun hafa í hyggju að
leggja til orustu við Þorleif okkar
i þetta sinn, enda forlög þess er
það reyndi fyrirsjáanleg, því alment
munu menn hér ánægðir með fram-
komu þingmannsins og ekki getur
með demant
er nútímans fullkomnasta lalvél.
Engar stálnálar og þar af leiðandi
engar skemdir á plötunum.
Pathéfón-(Salon)-talvél úr ma-
hogni, vandað verk, frá 75 kr.
(meö tveim hljóðdósum, annari
fyrir demant, hinni fyrir nál).
Nýjnstn Pathé-plötnr, með fjölda
nafnfrægra listamanna.
Verðskrá yfir plötur ókeypis.
Sendar gegn póstkröfu um Iand alt.
Einkasala fyrir ísland
Hijóðfærahús Reykjavíkur
Símnefni: Hljóðfærahús.
Aug•lýsmg■.
Landssjóðs-hálfiendan Vattarnes
í FáskrúðsQarðarhreppi er laus til
ábúðar frá fardögum 1920. Tún
vænt, verstöð góð, bjargfuglaveiði.
Gæsla Vattarness-vita hefir fylgt
ábúð. — Umsóknir sendist Sveini
Ólafssyni í Firði.
vinsælli mann í héraði en hann.
Ekki mun þó svo almenn ánægja
með gerðir siðasta alþingis, að
nokkur óski að allir þeir þingmenn
er það sátu verði sjálfkjörnir, —
þvert á móti — flestum mun þykja
full þörf á að þar verði hreinsað
til og oflátungum þjóðfélagsins með
öllu útbygt af þingbekkjunum.
Annars sýnist vera mikil hætta á
að þjóðinni gefist ekki ráðrúm til
að átta sig fyllilega á framkomu
þingmanna fyrir þessar kosningar,
svo bráður bugur er nú að öllu
undinn.
Hornafirði »Hér var á-
gætistíð í sumar, alt hey þornaði
jafnóðum og varð því nýting góð.
En grasvöxtur var tæplega í með-
allagi og varð því ekki nema með-
al heyskapar. — Fjártaka allmikil
í Hornafirði, mun orðin nálega 700
tunnur. Verðið sama og annars-
staðar á Austurlandi, kjöt hæst kr.
2,50 kílóið, gærur kr. 2,60, mör
kr. 2,00. — Yfir höfuð má heita
mjög gott ár hér um sveitir«.
Heybruni. Nýlega kom eldur
upp í heyi í hlöðu á Hurðarbaki
í Reykholtsdal í Borgarfiöi. Var
það að næturlagi, en vildi til að
mannmargt var á heimilinu og
tókst að bjarga mestu af heyinu
og hlöðunni. Giskað var á að um
100 hestar hafi skemst.
AY! Hafið þér gerst kaupandi
ða Eimreiðinni?
Ritstjóri:
Trjggvi þórhallason
Laufási. Sími 91.
Prentsmiöjan Gntenberg.