Tíminn - 21.01.1922, Blaðsíða 4

Tíminn - 21.01.1922, Blaðsíða 4
12 T I M I N N Búnaðarfélag íslands býður ókeypis áburð nokkrum bændum, er taka vilja að sér tilraunir með tilbúin áburðai'efni í smáreitum á girtu landi, í túni eða engi, eftir fyrirsögn og reglum er það setur og gefa sig fram fyrir lok marsmánaðar. Upplýsingar gefur skrifstofan eða Metúsalem Stefánsson kennari á Hvanneyri. Reykjavík 18. janúar 1922. Einar Helgason, varaform. Jörðin Borgartún í Rangárvallasýslu fæst til ábúðar í næstu fardögum. Mikið og véltækt starengi. Semja ber við ábúanda jarðarinnar, Þórð Kr. Þórðarson. Laiisar stödur Formanns-, gjaldkera- og bókarastörfin við Sparisjóð Húnavatns- sýslu eru laus til umsóknar. Grjaldkera verður séð fyrir liúsnæði, ef með þarf. Uinsóknir sendist fyrir 5. mars næstk. til sýslumannsins í Húna- vatnssýslu, sem gefur nánari upplýsingar. Garðyrkjukensla í Gróðrai'stöðinni í Reykjavík stendur yfir 6 vikna tíma, frá 12. maí til 24. júní. Nemendur fá 75 kr. námsstyrk og auk þess nokk- um ferðastyrk, þeir sem langt era að. Umsóknir sendist forstöðumanninum, Ragnari Ásgeirssyni, fyrir lok marsmánaðar. Búnaðarféiag íslands. Raddimar sem heyrðust voru eins og æstar öldur í hafróti. Vegna upp- námsins gekk Brúnó fram fyrir Rossí og fól hann að baki sér. Rómu fanst henni liggja við yfirliði. En þá dró úr æsingunum. Rossí vék Brúnó til hliðar og tók enn til máls: „Hver er skylda okkar Rómverja?" spurði hann. „Skylda okkar Róm- . verja er sú að standa undir víðfrægu nafni, s.em heilagt er öllum þjóðum, sem á bæði virðingu og ást alheims- ins — standa undir því frammi fyrir Guði og mönnum. Hér eru saman komnir í kvöld hungraðir menn sem krefjast brauðs. En hér er meira á ferðum. Hér er mannkynið sem krefst réttlætis! Hlutverk okkar er heilagt, þvi að við skulum sýna heiminum, að mannkynið er eitt, og að við erum allir Guðs börn og bræð- ur í Honum. Hérna, á landamærum liinnar eyddu Campaníu, göngum við á leyfum farinna kynslóða. Héma mun fyrst roða fyrir morgunroða hins nýja tima. Ilér munum við end- urreisa „Eilifa borg“, alheims must- eri, nýjan ljósgjafa veraldar, alheims- dóm og samkundu." Nú gullu við aftur fagnaðarópin einróma. „Rómverjarl Tárin lauga brauð ykkar i dag. En þið skuluð minnast þess að þjáning er vald — og þið skuluð vera sterkii'. Minnist sögunn- ar sem þessir múrar eiga! Minnist orða frelsarans: Hver ,er sá af spá- mönnunum, sem forfeðurnir hafa ekki grýtt? Spámenn mannkynsins hafa allir verið píslarvottar. Drott- inn hefir kjörið ykkur píslarvotta mannkynsins. Pislarvætti er hinn heilagi eldur sem hr.einsar manns- sálina. Biðjið Guð um þrótt til þess að þreyja, og hann mun gefa ykkur himneska blessun. Bræður, þið sveltið, og mig tekur sárt til þess er eg tala til ykkar. Börnin ykkar biðja um brauð. — Eg sver það fyrir augliti Guðs, að héðan í frá mun eg leggja á mig hungurs- kvölina með ykkur. Eg hefi borðað tvær máltíðir á dag hingað til — nú mun eg ekki borða nema eina. En látið kúgarana eina um það að fremja glæpi og ofbeldi. Ef þeir svifta ykkur frelsi, af því að þið veitið ofbeldinu viðnám, munu aðrir hermenn koma í ykkar stað. Ef þeir taka foringja ykkar af lífi mun Guð uppvekja annan, meiri og betri. Sverjið nú, hér i hinu fornfræga Co- losseum sem vígt er blóði píslarvott- anna, að þið munuð alls ekki láta leiðast til hryðjuverka. Og fari þá sem fara vill.“ það var eins og helgiljómi liði um andlit Rossís. Hann lyfti hægri hendi liátt í loft og sagði með þrumandi raustu: „Sverjið-“ Lýðurinn svaraði honum með fórn- andi höndum. það var ægilegt óp sem kvað við. Rossí sté niður af steininum. Múgurinn rómverski lætur skjótt hrífast, enda var nú allri stillingu lokið. Aflið var óstöðvandi, sem á- hrifunum olli. En það liafði kveikt vonarneistann. Grátur og ekki heyrð- ist samliliða fagnaðarópunum. Allir gerðu annað tveggja: að gráta eða hlægja, eins og börn. Karlmennirnir tókust fast í hcndur. Fátæklega búin kona flaug um hálsinn á Rórnu og kysti hana. Nú dreifðist múgurinn. Syngjandi hvarf fólkið heimleiðis. þegar Róma leit við var Rossi horf- inn og vinir hans. Hún vissi ekki af þvi, að hún söng með hópnum, og tárin runnu ofan kinnarnar. En hún vissi hversvegna hún grét: Hættan var um garð gengin. -----0----- Spánarsamningurinn hefir enn verið framlengdur. Fáum við bestu tollívilnanir uns samningn- um er sagt upp sem gera má með þriggja mánaða fyrirvara. Síra Stefán Stephensen upp- gjafaprestur frá Mosfelli í Grímsnesi varð níræður í gær. Hann er elstur allra núlifandi stú- denta. Inllúensan. Óvænlegri fréttir berast nú, en áður, af inflúensunni ytra. Eng- lendingar fresta þingkosningum vegna útbreiðslu veikinnar. Helm- ingur borgarbúa í höfuðstað Sví- þjóðar hefir lagst. Fi'egnir um manndauða berast ekki. Senni- legt að af því megi draga þá á- lyktun, sem símuð var fyrir nokkru, að veikin væri töluvert vægari en áður. En væntanlega hafa heilbrigðisvöldin einhverjar öi'uggari fregnir? Tímanum er það mjög ókunn- ugt hverjar varnarráðstafanir á að gera. Einhverjar auglýsingar höfðu birst í dagblöðunum fyrir Reykvíkinga. Almenningur um land alt er jafnnær fyi'ir því. En þau ei'u stór svæði á íslandi, sem vai-in urðu fyrir drepsóttinni um árið, og eiga því á hættu að fá veikina þyngri nú, fái hún að ganga óhindruð um landið. þetta ber heilbrigðisstjórninni að taka til greina. Og óverjandi er annað en að fá nánar fregnir um veikina utan yfir pollinn. Út frá þeim vei'ður að ráða hvað gera skal. En eitt er öldungis víst, að, annaðhvort á að verja, verja vel og þangað til veikin er um garð gengin í nágrannalöndunum og reynslan hefir sýnt að það er hægt, eða það á ekki að verja. því að það versta af öllu væru kák- varnir sem frestuðu komu veik- innar fram á hábjargræðistím- ann. ----o----- Fréttir. S.-J>ing. 17. des. Nýlega látin af slagi frá þórdís, kona Jóhannesar stúd. Sigui'jónssonar, bónda á Laxamýri. Hin mesta sæmdar- kona. Sigurður Egilsson á Laxa- mýi'i hefir flutt fyi'irlestra hér í sýslunni um þúfnabanann. Hér- aðslæknir hér Norðanlands hefir stefnt manni fyrir skuld. Sagt að hinn stefndi ætli að nota tækifær- ið og ljósta þvi upp að læknirinn hafi selt sér spíritus fyi'ir 40 ki'. á ái’inu. Gott fyrir báða! Ágætis tíðarfar. Heilbrigði. — Formaður S. I. S. Sigui'ður Sig- fússon Bjarklind kaupfélagsstjóri á Húsavík er varafoi’maður Sam- bands íslenskra samvinnufélaga og tekur nú við formannsstörfum. Landsbankinn ætlar að láta gera við gamla bankahúsið, breyta því og flytja í það að við- gei'ð lokinni. „Daus og ás“. Nýjasti embættismaðurinn í stjórnarráðinu, Sigurður yngri frá Vigur, fer að mér, eða öllu heldur heimili mínu, álíka för í Morgunblaðinu í moi’gun, og Vatnsfirðingar fói’u að Sturlu á Sauðafelli. Gildir um árangurinn hið sama og Sighvatur sagði um aðra för, að sá „kastaði daus og ás“. Gamlir skólabræður Sigurðar nxunu vita hina sálfræðilegu skýr- ingu þessarar greinar hans. Og það mun ráða mínu næsta kasti. Tr. p. Látin er 5. f. m. á Bulandsnesi í Suður-Múlasýslu frú Kristín Thorlacíus, móðir Ólafs læknis Thorlacíusai’. Hún var systui'dótt- ir Jónasar skálds Hallgrímssonai’. Látinn er á heimili sínu, Geld- ingaholti í Skagafirði, Tobías bóndi Magnússon. Prestskosning fór fram nýlega á Mosfelli í Grímsnesi. Ingimar Jónsson guðfræðingur var einn í kjöri. Hlaut hann 52 atkvæði, en 32 seðlar vonx auðir. Ofan úr Borgai'fiiði, 12. jan. Veði'áttan erfið, suðvestan rosa- veður dag hvei'n, með snjókomu og haglaust síðan fyrir nýár. Ágæt tíð lengi fyrir jólin. Fénað- ur gekk þá sjálfala. Heilsufar gott. Lítið um mannfundi. Helst samkomur í ungmennafélögunum. Ungmennafélögin lífga einna best upp sveitalífið, en fá þó varla sam hug eldra fólksins sem skyldi. því hættir við að gleyma að nokkru, að einu sinni var það líka ungt. Samt tekur það sumstaðar höndum saman við félögin, svo senx með bókasöfn félaganna. Mörg eiga félögin allstór bóka- söfn, og ganga bækurnar bæ frá bæ allan vetui’inn. Sumstaðar helst gamli ágæti sveitasiðui’inn, að einn les á vökunni hátt fyrir alt heimilisfólkið, er situr saman við vinnu sína. Hagur manna nokkuð erfiður, þó líður flestum vel. — Skólarnir á Hvanneyri og I-Ivítárbakka starfa með fjöri. Er samvinna að aukast milli þeirra, heinxsóknir nemenda og kennara á víxl. Rúmir 50 nemendur á Hvanneyri, en rúmir 30 á Hvítár- bakka. Báðir skólarnir ágætir, enda skólastjórai'nir báðir menn duglegir og di’englyndir. Slíkir skólar sem þessir eru ómissandi landinu, og happ fyrir okkur Borgfii’ðinga að hafa þá í okkar héraði. — Hálfgert logn yfir stjórnmálunum. Við Dalakarlarn- ir syndum áfram í svefnmókinu og fx-amtaksleysinu, eins og Jón rneð oi'ðuniar, og kunnum værð- inni vel. Við lítum bara hornauga til Tímans, þegar hann er á ferð- inni með umbúðalausan sannleik- ann í landsmálum, og köllum það skammir. Viljum að hann fái sér a. m. k. dúr í skammdeginu eins og aðrir. Dalasýslu 31. des. Tíðarfar hef- ir verið dágott lengst af, það sem af er vetrinum. Nokkuð úrfella- samt, en hagar oftast nægii’, þar til nú undir árslokin, að kyngdi niður snjó og gerði haglaust. — Heilsufar er nú allgott, en í sum- ar snemma á slætti gekk inflú- ensa hér um allar sveitir og lagð- ist víða þungt á, en olli alstaðar töfum allmiklum frá heyskap. Nokkrir menn létust úr henni, þar á meðal þoi'leifur Teitsson, bóndi í Illíð í Hörðudal, ungur atgervismaður, nýlega kvæntur. Heyskapur varð víðast í betra lagi í sumar er leið, enda gi’as- spi'etta yfix’leitt góð; einkum voi’U tún ágæt. — Hjarðai’holtsskólinn starfar í vetur í 2 deildum. Er góð aðsókn að honuni, þó að illa ári nú fyrir fátæka nemendur. Af nemendunum, sem þar voru í fyrra, sækja í vetur skólann allir, nema þeir, er ekki höfðu ástæður til að halda áfram námi. Austur-Skaftafellssýslu 18. des 1921. Mjög mild veðrátta allan mánuðinn, fénaður gengur úti, ut- an lömb. Lungnabólga stingur sér niður, en víðast væg. Stjóx’nin þykir furðu djörf að afhenda meginhluta vandræðalánsins til íslandsbanka, án nýs samþykkis þingsins. Undirbúningur allmikill er urn að gera samþyktir í sveit- unum, gegn kaupum á miður þörf- um útlendum vai'ningi, því sýnt þykir að þing og stjórn geri eng- ar spai’naðarráðstafanir að gagni. Látinn er 11. f. m. á Akureyri Einar frá Skógum Einarsson, margra ára ferjumaður við Fnjóská. Alkunnur maður var hann að dugnaði, greind og dreng- skap. Ostagei'ð. Jón Á. Guðmundsson ostagerðarmaður hefir fengið leyfi bæjarstjórnar til þess að nota heitt vatn í þvottalaugunum til þess að gera tilraunir um mysuostagerð. í Fróðái’hreppi, Snæfellsnesi, fæst hálf eða öll til kaups og ábúðar í næstu fai’dögum. Góðii' skilmálar. Upplýsingai' í Bergstaðastræti 62. Senxja ber við ábúanda jarðarinnar Sipurð Inpimundarson. þakkarorð. þegar við á síðastliðnu sumri urðum bæði veik, og höfðum fáa til heyvinnu,slógu og rökuðu ung- mennafélagar þykkvabæj ar á annað hundrað heyhesta hjá okk- ui’. Fyrir þessa miklu og mann- úðlegu hjálp færum við nefndum ungmennafélögum og öðrum, sem rétt hafa okkur hjálparhönd, okk- ar bestu þakkir og óskum þess að guð launi þeim fyi’ir okkur og blessi þeii’ra störf og fyrirtæki. Borgartúni 22. des. 1921. Stefanía Kristjánsdóttir. þórðui' Iti’. þóiðaison. Látinn. Jón Ái’nason á Jöi’va lést á heimili sínu, Jörva í Hauka- dal í Dalasýslu 9. ágúst síðastl., á 100. ári, fæddur 14. maí 1822 á Jörva, þar sem hann svo átti heima alla æfi. Jón sál. var einn með bestu og merkustu bændum í Iiaukadal um sína daga, hygg- inn og útsjónarsamur, „þéttur á velli og þéttur í lund“. Mætti margt frá honum segja, til lær- dóms og eftirbreytni fyrir núlif- andi kynslóð. Hann var fáskift- inn um málefni manna út í frá; lifði kyrlátu og reglubundnu lífi, enda má það eins dæmi kallast, hve vel og lengi hann hélt óskei’t- um líkams- og sálarkröftum. Fótavist hafði hann fram á síð- ustu ár, og óbilaða heym og sjón til dauðadags. Eins var minnið trútt, að því er við kom atburð- um frá yngri árum hans. Hann var gi’eindur vel, hugsunin skýr og ljós og jafnvel á efstu árunum fylgdist hann ótrúlega vel með i ýmsu því, er gerðist í héraði á nálægum tíma. Og þó að hann að vísu léti sér að ýmsu leyti finn- ast meira til um hagi og háttu horfinnar kynslóðar en hinnar nú- lifandi, þá viðurkendi hann samt sumar framfarir og umbætur síð- ari tíma og hafði áhuga á að þær mættu komast í framkvæmd. — Kona Jóns sál. var Sigurfljóð Guðmundsdóttir, ættuð úr Húna- vatnssýslu, orðlögð ágætiskona, nú fyi'ir löngu dáin. Af 4 börnum þeirra hjóna, er upp komust, eru 3 á lífi: Árni, bóndi á Jörva, Jón, bóndi á Saui’stöðum og þuríður húsfreyja í Skriðukoti. En að meðtöldum barnabörnum og barnabarnaböi’num Jóns sál. munu nú vera nær 50 afkomendur hans á lífi. J. G. Húnavatnssýslu 3. jan. Tíðin hefir verið misjöfn það sem af er vetrarins, snemma í nóvember gerði allslæman harðindakafla, en stuttan, svo gerði ágæta hláku og jörð varð alauð, en um þann 20. des. kom harðindakafli, og' nú er hér í uppsveitunum orðið jarð- laust fyrir fé. það er eina bót- in,að yfirleitt mun ásetningur vera með langbesta móti; gerir það bæði að menn áttu alment fyrn- ingar og svo urðu margir heldur að fækka fé sínu í haust. Skagafiiði 3. jan. Kominn feykna snjór og orðið mjög jarð- lítið, sumstaðar jarðlaust. Hross víðast komin í hús og þykir það snemt í Skagafirði. Skólapiltar hafa sýnt sjónleik eftir Holberg. Ritstjóri: Tryggvi þórhalísson Laufási. Sími 91. Prentsmiðjan Acta.

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.