Tíminn - 11.04.1925, Blaðsíða 4

70
TlJCINN
unar- og samvinnuskóli 6000 til
hvors í stað 3000. Ungm.fél. Is-
lands 1800. porvaldur Helgason
Skriðu Breiðdal til heilsubótar
syni hans 2000. Til Lúðvíks Jóns-
sonar til endurbóta jarðyrkju-
verkfærum 5000. Amtsbókasafn-
ið á Akureyri aukastyrkur 3000,
ti: að ráða Davíð Stefánsson skáld
fyrir bókavörð. Stefán frá Hvíta-
dal 1500. Halldór Kiljan Laxness
1500. Sigurður Nordal 3200 í stað
2000. Fræðafél. 2500 í stað 1000.
Sögufél. 3000 í stað 2000. Ábyrgð
á 30 þús. kr. láni fyrir Tóvinnu-
fél. Vestur-ísf. og 150 þús. kr.
láni fyrir Akureyri til hafnarbóta.
Hvítárbakkaskólanum gefið upp
18600 kr. Viðlagasj.lán og Mötu-
neyti kennaraskólans 3000 kr. lán.
Hólshreppi vegna brimbrjótsins í
Bolungav. gefið eftir 16 þús. kr.
lán, og fyrv. eigendum Breiðafj.-
bátsins 6000 kr. gegn sömu upp-
hæð úr sýslusjóðum Snæfellsn. og
Dalasýslu.
Fallið stjórnarfi-v. um að gera
Kvennaskólann í Reykjavík að
ríkisskóla. það er fimta stj.frv.
sem sálgað hefir verið í þinginu.
Kostaði það mikinn tíma fyrir Ed.
og mæðu og erfiði fyrir J. M. og
I H. B., sem héldu ein uppi vörn
fyrir frv. Féll það loks við 3.
umr. með jöfnum atkv. Fram-
sóknarmenn, S. E. og Hj. Sn.
greiddu atkv. á móti því, en sparn
aðarfl. stj. var með því. J. M. læt-
ur hrekjast eins og fórnarlamb
fyrir hagsmunakröfum flokks-
manna sinna í þinginu.
Frv. Jóh. Jós. um að selja
Vestmannaeyjabæ kaupsstaðar-
lóðina í Eyjunum, var til 2. umr.
í Ed. nýlega. Söluverðið átti sam-
kvæmt frv. að vera 20 sinnum sú
upphæð, sem landið gefur nú af
sér, (ca. 10 þús. kr. á ári) og
greiðast að fullu á 40 árum. Fjár-
hagsnefnd Ed. hafði klofnað um
þetta mál, og stóð mikill styr um
það við 2. umr. Vildi meirihl.
(Sig. E., Ingvar og Jónas) undir
engum kringumstæðum selja kaup
staðarlóð Eyjanna undir fasteigna
riati. Fasteignamatið á Vestm.ey.
er 630.200 kr,, þar af lóðir 470.
400 kr. sem ætlast er til að selt
verði. Taldi meirihl. ekki takandi
i mál að selja landið fyrir það
verð, sem ráð er fyrir gert í frv.
ca. 200 þús. kr., því að ársleig-
urnar munu vera um 10 þús. kr.
þó vildi hann, vegna ítrekaðra
óska Vestm.eyinga, ekki neita um
T. W. Bucli
(Iiitasmiðja Buchs)
Köbenhavn B.
Prjónavélar.
Vegna vaxandi eftirspurnar liér
um hinar ágætu Creelmons-liólk-
prjónavélar, þá hefir með sérstöku
skilyrði um stór innkaup, tekist,
að geta nú boðið (til reynslu) á
mjög niðursettu verði til pantenda.
Þeir sem því vilja nota sér þau
kostakaup, sendi pantanir sínar
sem alira fyrst. — Nánari uppiýs-
ingai'. veitir:
Stefán B. Jónsson í Reykjavík
Hólf 315. Sími 521.
sölu, en láta rannsaka ítarlega
hvers virði þessi, ef til vill, feag-
sælasti blettur á landinu væri, og
bar fram svohlj. rökstudda dag-
skrá: „Áður en þessu máh er
ráðið til lykta, telur deildin rétt,
að stjórnin láti þinginu í té sem
nánastar upplýsingar um eign
þá, sem hér ræðir um, leigumála
og annað, er snertir verðmæti
hennar, og tekur því fyrir næsta
mál á dagskrá“. Minnihl. (Jóh.
Jós. og B. Kr.) vildu selja og
komu með þá brtt. við frv. að
söluverðið væri ákveðið eftir mati
þriggja dómkvaddra, óvilhallra
rcanna, búsettum utan Eyjanna.
Stj. (M. G.) lýsti því yfir, að
hann væri því samþ. að bæjarfél.
Vestm.eyja fengi keyptan þennan
hluta af Eyjunum, jafnvel heppi-
legt að bærinn ætti þær allar. Á
fundi fjárhn. hafði hann sagt að
hann gæti fallist á að selja um-
ræddar lóðir fyrir ca. 200 þús.
kr. eins og frv. fór fram á.
þótti það lítilmannleg fram-
koma fyrir hönd ríkisins, að vilja
selja mestan hluta eyjanna fyrir
svipað verð og einn stór húsgrunn
ur kostar í Rvík. I umræðunum
reyndi hann að breiða yfir þessi
áform sín og gera orð sjálfs sín
sem léttvægust, en fjárhagsn.m.
mintu hann rækilega á þau, svo
að hann gat ekki hreyft sig úr
þeim gapastokk sínum. Forsrh.
J. M., séra E. P. mæltu líka með
sölunni. En framsm. meirihl.
(Ingv. P.), hinir nefndarmenn-
irnir og Sig. J. allir kröftuglega
á móti frv. eins og sakir stæðu
nú. Að síðustu var dagskrá meiri-
hlutans feld með 8:6 atkv. (í-
haldsfl. allur á móti) ; en brtt.
minnihl. og fi*v. samþ. til 3. umr.
ólíklegt er að þetta mál komist í
gegnum Nd. eins og það er enn í
pottinn búið.
Tietgensgade 64.
Litir til heimalitunar :
Demantssorti, hrafnssvart,
litir, fallegir og sterkir.
Til heimanotkunar:
Sonafóm heitir langur og
merkilegur kvæðaflokkur, sem
cand. theol. þorsteinn Björnsson
úr Bæ hefir ort og gefið út til
minningar um mannskaðana
rniklu, sem hér urðu í vetur
Kvæðaflokkur þessi var gefinn
út í 4000 eint. og mun þegar að
miklu leyti uppseldur, en nokkuð
var sent til sölu út um land.
Ágóðinn af sölunni rennur í sam-
kastorsorti, Parísarsorti og allir
skotasjóðinn til skylduliðs sjó-
manna þeirra sem fórust. Kvæðið
er þróttmikið, með þjóðlegum blæ
skýrum myndum og kjarnmiklu
orðavali; minnir það að ýmsu
leiti á langlokukvæði sumra góð-
skálda vorra frá 17. öld. Á
fremstu síðu er mynd af skipi í
sjávarháska. Verð 1 króna.
Prestskosningar: I Staðar-
prestakalli í Steingrímsfirði var
Gerduft „fermenta11, eggjaduft, ávaxtadropar, soya, matar-
litir, „Sunu-skósvertan, „ökonomu-skósvertan, sjálfvinnandi
þvottaefnið „Persilu, „Henko“-blæsódinn, „Dixinu-sápuduftið,
„Atau-skúriduftið, kryddvörur, Blámi, Skilvinduolía o. fl.
Brúnspónn.
Litarvörur:
Anilinlitir, Catechu, blásteinn, brúnspónslitir.
Gljálakk:
„Unicumu á gólf og húsgögn. Þornar fljótt. Ágæt tegund.
Fæst alstaðar á íslandi.
HAVNEMÖLLEN
KAUPMANNAH0FN
mælir með sínu alviðurkenda rúgmjöli og hveiti.
Meiri vöruáæði ófáanleg.
S.X.S. slsziftir ein.g-örxg*TJL -við olszlsi'u.r.
Seljum og mörgum öðrum íslenskum verslunum.
Vagnhjól
frá Moelvexi Brug
fást hjá
Sambandí isl. samvinnufélaga.
H.f. Jón Sigmundsson & Co.
Áhersla lögð á
ábyggileg viðskifti.
Millur, svuntuspennur
og belti
ávalt fyrirliggjandi.
Sent með póstkröfu
um alt land.
Jón Sigmundsson gullsmiður.
Sími 383. — Laugaveg 8.
MELOTTE
Aðalumboðsmenn:
Á. ÓLAFSSON & SCHRAM
Stnin.: Avo. Simi: 1493
Laus staða.
Framkvæmdarstjórastaðan við
Kaupfélag Eskifjarðar er laus til
umsóknar frá deginum í dag að
telja. Umsóknir stílist til stjórnar
félagsins, og skulu þær vera
komnar til hennar eigi síðar en
15. aprll n. k.
Umsækjendur skulu tilgreina
launakjör þau, er þeir vilja hafa,
og láta fylgja einhver skilríki fyr-
ir verslunarþekkingu sinni.
þess skal getið að félagið getur
látið framkvæmdarstjóranum í té
íbúð í húsum félagsins, ef óskað
er.
Staðan veitist frá 1. júní n. k.
að telja.
Eskifirði 9. janúar 1925.
F. h. stjórnar
Kaupfélags Eskifjarðar.
Jón Valdimarsson.
Séra þorsteinn Jóhannesson kos-
inn með 179 atkv. af 183, sem
greidd voru. í Landeyjaþingum
hefir séra Jón J. Skagan verið
kosinn nýlega með 107 atkv.
----o---
að birtast margsinnis eftir dauð-
ann og það svo rækilega, að ekki
yrði um vilst. — Hann lagði út í
áhættuna með sinn mikilvæga
boðskap og hann var fús að taka
afleiðingunum af þeirri áhættu.
Ekkert fékk tálmað honum. —
Nei, af honum er óhugsandi að
læra afskiftaleysi og hirðuleysi
um þessi efni.
En vér erum flestir svo gerðir,
að vér óttumst deilurnar og reyn-
um að koma oss undan barátt-
unni. Er það ekki næsta mann-
legt? Viljum vér ekki allir helst
lifa í friði?
Nýlega skrifaði einn vina minna
mér bréf og í því sagði hann með-
al annars þetta: „Nú er hljótt
um kirkjumálin, og það er ef til
vill best. Nýja reformationin*)
gengur sinn gang, og henni miðar
áfram á hverju ári. Hugsanirnar
síast einhvern veginn mann frá
manni, eða berast jafnvel í loft-
inu. Ég er ánægður yfir því. þann-
ig held ég sé best, að allar and-
legar byltingar ryðji sér til rúms:
ekki með deilum, heldur í friði
og spekt“.
Bréfritarinn, sem sjálfur er
sannur friðflytj andi og frásneidd-
ur öllum deilum, gleymir aðeins
því, að hugsanirnar síast nú mann
frá manni, af því að þeim hefir
verið hrundið af stað og stráð út
í fyrstu, víðast hvar gegn megnri
mótspyrnu. Engir hringgárar
*) p. e. siðbótin.
myndast á vatnsfletinum, sé engu
varpað í hann. Enginn hefir orð-
að þennan sannleika fagurlegar
en austurlenski spekingurinn, sem
reit þessa ógleymanlegu setningu:
„Sannleikurinn vekur þann
storm á móti sér, sem ber hans
eigin frækorn um jörðina og sáir
þeim“.
Stormurinn, með allri hans
ókyrð og róti, er vissulega nauð-
synlegur — einmitt til þess að
sá út frækomum sannleikans.
Jesús vissi þetta. Fyrir því sótti
hann svo fast að komast til Jerú-
salem. þar var svo mikið tæki-
færi til að sá nýjum hugsunum.
þar var svo gott að varpa stóra
steininum í vatnsflötinn.
Sami austurlenski spekingur-
inn hefir einnig sagt:
„Stormur liðinnar nætur hefir
skrýtt þennan morgun í purpura-
skikkju friðarins“.
Hefði Jesús ekki dáið fyrir boð-
skap sinn og með því móti óbein-
línis sigrast á ofureflinu, hefði
kristindómurinn ef til vill aldrei
komist til Norðurálfunnar, og þá
því síður alla leið hingað til Is-
lands. Stormur þeirrar nætur suð-
ur í Jerúsalem hefir skrýtt marg-
an morgun með mörgum þjóðum
í purpura-skikkju friðarins.
Nú er' storminn farið að lægja
um ýmsar nýjar hugsanir hér á
landi, og fyrir því geta nú hugs-
animar sáð sér út í logninu, og
auðvitað er lognið notalegast. En
eins dýrmætt og lognið er, eins
nauðsynlegur er stormurinn á sín-
um tíma.
í sálmi, sem vér ætlum bráðum
að syngja, erum vér mintir á
skylduna þá, sem mörgum þykir
svo erfið, að bera krossinn fyrir
Jesú:
„Já krossins lofgjörð allar álfur bera,
í innreið Jesú nú vill sérhver vera,
með pálmum sýna honum heiðurs
vottinn.
F.n liver vill bera krossinn fyrir
drottin?"
P að er einn liðurinn í kross-
burðinum, að taka á sig deilur og
óvild annarra fyrir það að reyna
að laga rangar trúarhugmyndií
og leitast við að koma kenning-
um kirkjunnar nær hinum upphaf
lega boðskap Jesú en þær nú eru
víða.
Ef þú værir í kennimannsstöðu
og vissir fyrir þekkingu, sem þú
hefðir aflað þér með kostgæfni
um margra ára skeið, að ýmis-
legt, sem kent er innan kirkjunn-
ar, væri rangt og andstætt kenn-
ing Krists, mundir þú þá þegja
og segja við sjálfan þig: „Best
að lofa öllu að eiga sig“?
Gætið nú þess, að rangar trúar-
hugmyndir geta oft haft alvar-
legar afleiðingar. Hve margur
hefir lifað í skelfingu þegar í
bernsku út af lærdóminum um ei-
lífa útskúfun ? Hversu margri
móður, sem misti barn sitt í dauð-
ann, áður en það var skírt, hefir
liðið illa og hún liðið sálarkvöl,
af því að hún hélt, vegna kenn-
inga kirkjunnar, að barnið sitt
mundi fara eilíflega illa? Hve
rcargir eru þeir, sem vegna rangr-
ar friðþægingarkenningar hafa
syndgað upp á náðina og því næst
vaknað upp eftir dauðann með
allar afleiðingar synda sinna —
illa blektir af mannasetningum,
sem tilveran með sínum lögmál-
um strikar út og gerir að engu?
Er rétt að þegja og lofa öllu
að ganga sinn gang? Spurðu
hann, sem æfinlega verður vor
mikla fyrirmynd — spurðu hann
sjálfan innreiðardaginn ?
Já, en deilurnar og óvildin eru
svo óþægilegar, segir þú. Hjá
þeim vil ég komast; ég vil lifa í
friði við alla menn!
í sálminum, sem vér ætlum að
syngja, er líka þessi áminning:
„En œtlir þú að aftni Krists að vera,
þú átt um daginn krossinn hans
að bera“.
Eigum vér nokkurn kost þess,
að vera í innreið Jesú, og getum
vér breitt grænar greinar á götu
hans? Ekki beinlínis, en vafalaust
óbeinlínis. Hvar sem hans upphaf-
legi boðskapur er að ryðja burt
ósönnum lærdómum liðinna kyn-
slóða, þar er hann af nýju að
halda innreið sína til safnaðarins.
Hvar sem upprisuboðskapur hans
endurvakinn er nú á dögum að
ryðja sér braut að hjörtum
mannanna og fylla þau huggun og
gleði, þar er hann að halda inn-
reið sína til þessarar þjáðu kyn-
slóðar. Gengur þú fagnandi móti
honum með þessa lofgerð á vör-
unum: „Blessaður sé konungur-
inn, sem kemur í nafni Drottins.
Friður á himni og dýrð í upphæð-
um“? Eða segir þú, eins og Farí-
searnir innreiðardaginn forðum:
„Meistari, hasta þú á lærisveina
þína“ — láttu þá þegja?
Ég minti yður á það við síð-
ustu guðsþjónustu vora hér í kirj-
unni, hvílík fyrirmynd Jesús væri
oss í sannri ljúfmensku og hve
óendanlega langt hann væri þar
á undan oss.
í dag sjáum vér hann frá ann-
arri hlið — og fyrirmyndin er þar
jafnfullkomin. Hve óendanlega
fremri oss er hann að áhuga í því,
að gera Guðs vilja og fullkomna
hans verk, og hve undursamleg er
fórnfýsi hans að leggja alt, jafn-
vel sjálft líkamslífið, í sölurnar.
Blessaður sé sá áhugi! Blessuð
sé sú fórnfýsi!
Fyrir þessu hvorutveggja
beygjum vér höfuð vor í lotning
minningardag innreiðarinnar og
segjum:
Blessuð sé fyrirmyndin!
Blessaður sé konungurinn!
Friður á himni og dýrð í upp-
hæðum!
Amen.
----o----
RitStjóri: Tryggvi þórhallsson,
Prentsmiðjan Acta.