Tíminn - 30.05.1925, Blaðsíða 4

102
TÍMINN
Líftryggingafél. ANDVAKA h.f.
Osló — Noregi
íslsLXid.3cieild-in.
Allar tegundir líftrygginga. — Pljót og refja-
laus viðskifti! — Reynslan er ólýgnust:
ísafirði 28/8 ’24. - Jeg kvitta með bréfi þes%u fyrir greiðslu
5000, - króna líftryggingar N. N. sál. frá Isaíirði. Greiðsla
tryggingarfjársins gekk fijótt og greiðlega, og var að öllu leyti
fullnægjandi. . . . (Undirskrift. — Frumritið til sýnis).
Læknir félagsins i Reykjavík er &'œmundur próf. Bjamhjeðinsson.
Lögfræðis-ráðunautur Björn Þórðarson, hæstaréttarritari.
Forstjóri: H e 1 g i Valtýsson,
Pósthólf 533 — Reykjavík — Heima: Grundarstíg 15 — Sími 1250
A.V. Þeir sem panta tryggingar skriflega sendi forstjóra umsókn og
láti getið aldurs sins.
Frh. af 1. síðu.
stutta stund yrði skipið liðað sund
ur á klettunum.
þorleifur í porlákshöfn er lág-
ur að vexti en allra manna sterk-
astur. Hann er líka 'handsterkur
með afbrigðum. Honum tókst að
hrópa á ensku fram til skipverja
að þeir skyldu fleyja í sjóinn
kaðli með flotholti á endanum.
Hann sá að brimið myndi bera
flotholtið upp í stórgrýtisurðina.
Skipverjar heyrðu hróp hans og
hlýddu því. Eftir stutta stund
náði þorleifur línunni. Síðan
tókst honum að ná skipverjum
1 »»‘i'
hverjum af öðrum eftir kaðlinum,
enda hætti hann sér mjög út í
brimgarðinn á móti þeim, þegar
útsogið var. Skipverjar voru um
20, og björguðust allir. þeir voru
mjög þrekaðir af kulda og vos-
búð, en þorleifur og kona hans
tóku þeim með mikilli gestrisni
og héldu þá á heimili sínu nálega
viku, uns þeim var fylgt til
Reykjavíkur. Luku skipverjar all-
ir upp einum rómi bæði um
hreysti þorleifs og snarræði. við
björgunina og gestrisni þeirra
hjóna.
J. J.
um sínum á þessa leið: „Arnold
segir, að flugvél hafi aldrei til Is-
lands komið áður en heimsflugið
fór fram, og hafi því íbúar lands-
ins (Ritstjórar Morgunblaðsins?)
litið svo á, að þar væri um merk-
asta atburðinn í sögu landsins
að ræða síðan land bygðist fyrir
þúsund árum.Amold bætir þvi
við að íslendingar hafi lofað að
geyma atburð þennan í þjóð-
söngvum sínum á sama hátt og
víkingaferðunum er lýst í forn-
um sögnum. Flug vort frá Homa-
firði til Reykjavíkur var fyrsta
flugið yfir íslenska jörð. Yér
fylgdum alla leið strandlengjunni,
en vegna þoku og skýja, sem
skygðu á, auðnaðist oss ekki að
sjá hin mörgu rjúkandi eldfjöll,
sem gert hafa garðinn frægan.
þó var næg tilbreyting, því vjer
fórum framhjá alt að hundrað
jöklum, og undir oss sáum vér
á skerj agarðinum skipsflökin tug-
um saman, sem reiðir hafsjóir
höfðu varpað upp í klettana. (það
er dálítið nýstárlegt að lesa um
skerjagarðinn fyrir Suðurland-
inu og hina hundrað jökla!) En
það sem þó helst vakti undrun
vora var að fljúga fyrir plægða
akra. (það mun hafa verið á
Reykjanesinu, því annarsstaðar
flugu þeir með strandlengjunni!)
þegar vér nálguðumst höfuð-
borgina, Reykjavík, sáum vér
þegar í stað, að ekki var tiltæki-
legt að setjast á ytri höfninni,
því engin flugvél gat staðist hin-
ar tröllauknu öldur, sem komu
veltandi inn frá gráu Atlants-
hafinu. Sem betur fór höfðu dufl
vor verið lögð í skjóli stórfeng-
legs öldubrjóts. Á þennan hafnar-
garð. höfðu allir íbúar Reykja-
víkur, um 25 þús. manns, raðað
sér til að bjóða oss hjartanlega
velkomna. — Vér höfðum ekki
legið lengi þegar Richsmond kom
siglandi inn á höfnina með vesa-
iings félaga vora, Wade og Og-
den. þeir stigu þegar í vélbát og
slóust í för með oss, þegar vér
vorum boðnir velkomnir af for-
sætisráðherra Islands (Knúti
Zimsen?). — Vér höfðum búist
við að hitta fyrir þorp af eski-
móa igloos (kofum), og skinn-
klædda menn við selveiðar og lýs-
isdrykkju. Undrun vor var því
mikil er vér urðum þess varir, að
vér vorum komnir í nýtískubæ
með danskættum íbúum. (Ef
Reykjavík
Gull, Silfur, Tin og Plehvönun,
mikið úpval og fallegf.
Ef þér kaupið svokallaðan óþarfa, þá hafið hann fallegan
og vandaðan, því „fagur hlutur veitir ævarandi gleði“, þeim
sem gefur og þeim sem nýtur.
Silfupvöpumar.
Skrumlaust þær fallegustu sem sjást, enda frá einum fræg-
asta núlifandi silfursmið.
Georg Jensen.
Hver hlutur er listasmíði, sem allir hafa ánægju af að gefa
og eiga. Verðið er áreiðanlega samkepnisfært við alt annað
silfursmíði, þrátt fyrir ófrávíkjanlega vandvirkni on afburða
smekkvísi á hverjum hlut. Listdýrkendur kaupa varla aðrar
silfurvörur.
GuIIúp og Silfupúp.
Armbandsúrin svissnesku, sem ganga rétt. Öll úr aftrekt af
snildarúrstnið og full ábyrgð á þeim tekin. Gagnlaust er
úr, sem ekki gerir skyldu sína. Kaupið aðeins góð úr með
ábyrgð, þau kosta minst þegar til lengdar lætur.
Tpúlofunaphpingip.
Altaf nógu úr að velja, bæði ódýrir og dýrir eftir þyngd.
Grafið á þá samstundis. Pantanir afgreiddar um hæl. Sendið
helst hring eða snúru sem rnál, að öðrum kosti pappírsræmu
sem mál af baugfingri.
Islenskf
Gullsmíði og silfupsmíði.
Alt sem þarf við upphlut og skautbúning. Belti og millur
af fjöldamörgum frumsömdum gerðum. Aðeins vandað og
fallegt verk um að ræða. Sendið pantanir og þér munuð
verða ánægð með kaupin. Fljót afgreiðsla.
Vepðlauna og Kjöpgpipip
Smíðaðir eftir pöntuum.
Verðið er sanngjarnt og varan góð
Póstkröfur sendar út um land alt.
GULLSIVUOUR
KARTGRIPAVERSLUN
til vill má það til sanns vegar
færa um Reykjavíkur-mál og
menning)“. íslendingum bera þeir
annars gott orð, en þó getur þetta
ferðasögubrot bent oss á að láta
ekki eins og verið sé að nema
landið í annað sinni, þó fáfróðir
fluggarpar þurfi að lenda hér á
ferðum sínum.
sh. 6 pence á hráolíu á tunnu,
sýnir sig að vera óhjákvæmileg-
ur kostnaður, og rugl hans um
320 þús. króna gróða handa B.
P. á þessum lið er sambland fá-
fræði og blekkingar. Honum finst
þessi kostnaður tiltölulega mikill
af innkaupsverði, 30—35%, en
lítur ekki í eigin barm með sem-
entstunnuna sem kostar í Ála-
borg 7 kr. 50 aura en hér 18 kr.
eða þar er 140% „álagning“, en
þó sennilega langt frá því að
vera 10 kr. 50 aur. hagur á tunnu
fyrir sementskaupmanninn hér.
þá hyggur Jón þorláksson, að
innkaupsverð Landsverslunar fari
fram úr stórkaupamarkaðsverði
og einkasölulögin heimili ekki
slíkan samning,en er ekki betur að
sér en svo, að hann hyggur að
Norðurálfuverðið sé aðeins sjó-
tryggingu, flutningsgj aldi og
rýrnunargjaldi hærra en Mexicó-
verðið, og olíufélögin ætli sér
engan hagnað, né geri neitt fyrir
innanlandskostnaði sínum í Norð-
urálfunni og öllum mannvirkj-
um. Loks hyggur hann að stór-
kaupamarkaðsverð sé sama frá
olíugeymi eins og á fyltum hreins-
uðum tunnum fluttum um borð í
skip. Steinolíufélögin í Norður-
álfunni ættu eftir kenningu hans
að vera líknarstofnanir, sem
legðu út allan kostnað við olíu-
verslunina úr huldum fjársjóð-
um, en gæfu hann síðan olíunot-
endum!
það er ekki gott að segja,
hvort menn eigi meii'a að undr-
ast blekkingartilraunirnar eða fá-
fræðisvefinn, sem þessi maður
leyfii’ sér að bjóða þingi og þjóð,
og það fjármálaráðherra, sem
getur haft öll gögn í höndum,
hefir íengið allar -skýrslur Lands-
verslunar og getur beðið atvinnu-
málaráðherrann að heimta af
henni frekari skýrslur ef þörf
þykir. Mörgum var ljóst áður, að
Jón þorláksson var til alls vís í
Ihaldsráðuneyti, en flestir hugðu
að hann mundi þora að koma
hreint fram. Á móti einkasölunni
er ekkert annað hægt að segja en
að íhaldsmenn vilji láta verslun-
arstéttina hafa steinolíuna að fé-
þúfu, en ekki láta ríkið reka
olíuverslunina til hagsmuna fyrir
almenning. Fjárhagsleg útkoma
einkasölunnar og- viðskiftakjör
hennar eru fram yfir allar vonir.
Jón þorláksson hefði getað sagt
íhaldssannfæringu sína án þess
að gera sig hlægilegan í augum
almennings. En hann brast til
þess kjarkinn og fór því út á
þessa hálku.
Eg hefi haft tækifæri til þess
að sjá fjárhagslega útkomu hjá
British Petroleum Co. s. 1. ár, af
steinolíusamningunum við Lands-
verslun. Frá þeim tölum get eg
ekki skýrt . nú, en svo mikið er
víst, að forstjórar þess félags
munu ekki hafa þóst hafa hag
fyrir félagið þá af þeim samning-
um. það hefir því valdið mér
bæði undrunar og gremju, að
heyra það útbásúnað hér á landi
að samningur þessi hafi verið
óhagkvæmur, þar sem sannleik-
urinn mun vera sá, að svo hag-
kvæmur verslunarsamningur hafi
ekki verið gerður fyrir neitt ann-
að íslenskt fyrirtæki. Ef haldið
hefði verið áfram einkasölunni,
hefði verið með aðstoð félagsins
hægt að koma olíuversluninni í
fullkomið horf með olíugeymum
hér á landi og lækka með því
olíuverðið enn um alt að 8 kr.
tunnuna. Alt þetta er eyðilagt, að
nokkru leyti af fávísi nokkurra
þingmanna, og að nokkru leyti af
fégirnd nokkurra kaupsýslu-
manna og þjóna þeirra. En við
hverju öðru var líka að búast af
pólitískum sjálfsmorðingjum eins
og „sjálfri miðstjórn Ihaldsflokks
ins“ og skósveinum hennar.
Héðinn Valdimarsson.
----•----
——o-------
Um bók Sigurðar Kristófers
Péturssonar: „Hrynjandi íslenskr-
ar tungu“ ritar fjöllærður íslend-
ingur á þessa leið í einkabréfi:
„það vakti furðu mína að sjá
ólærðan alþýðumann geta tekið
slíkum vísindatökum á jafn örð-
ugu rannsóknarefni og hér er
gert. Meðferð efnisins er svo vís-
indaleg að hvar sem er hefði bók-
in verið tekin gild sem doktorsrit-
gerð.... Mér datt í hug er eg
las bókina: Skyldi nokkur þjóð
eiga alþýðumenn sem tekið geta
slíkum vísindatökum á efnum,
sem þessi Islendingur hefir gert.
Jeg varð hreykinn af þjóðinni.
.... Bókin er í sinni röð snildar-
verk sem lagt hefir nýjan grund-
völl að rannsókn íslenskrar tungu.
Eiga íslenskar bókmentir að
fornu klaustrunum og munkun-
um mikið að þakka. S. Kr. P. er
iskonar munkur í klauistri og
varpar þeim geislum úr klaustur-
klefanum upp á bókmentahimin-
inn íslenska, sem framtíðin verð-
ur honum þakklát fyrir.
1 milliþinganefndinni í banka-
málum er Sveinn Björnsson kos-
inn formaður og Ásgeir Ásgeirs-
son ritari.
Fulltrúar á aðalfund S. 1. S.
H.f. Jón Signrandsson & Ca.
i
Áhersla lögð á
ábyggileg viðskifti.
Millur, svuntuspennur
og belti
ávalt fyrirliggjandi.
Sent með póstkröfu
um alt land.
Jón Sigmundsson gullsmiður.
Sími 383. — Laugaveg 8.
Hey-grímur. Verð kr. 4.50.
Sportvöruhús Reykjavíkur.
Frímerki.
AlJskonar notuð islensk írímerki og
þjónustuírímerki keypt hæsta verði.
Sendið þau, sem þér hafið eða biðj-
ið um mina nýju innkaupsverðskrá.
Andvirðið sent am hæl.
S. EISTAD, Sydnesgt. 25,
Bergen (Norge).
Haustrigningar
hinn skemtilegi og fyndni gaman-
leikur, sem skemt heíir Reykvík-
ingum í alian vetur, eru nú komn-
ar út á góðan pappír. Fást hjá
nær öllum bóksölum iandsins.
þeir sem vilja geta pantað þær
beint. Andvirðið, 3 krónur, fylgi
pöntun. Send frítt. Utanáskrift:
Jón þórðarson, prentsm. Acta
Reykjavík.
Austanfjalls fást þær hjá Jþor-
steini Jónssyni á Hrafntóftum.
eru flestir um það leyti að koma
tii bæjarins. Verður fundurinn
fjöhnennur.
Jaiðarför Ólaís Briems fer
fram fimtudag næstkomandi.
Jón Árnason framkvæmdastjóri
S. I. S. kemur heim úr utanför
í kvöld.
Roald Amundsen í'laug af stað
til norðurheimskautsins á upp-
stigningardag frá Svalbarða. Hef-
ir ekki til hans spurst síðan og
er þó búist við að veður hafi verið
hagstætt. Að vonum eru menn
orðnir órólegir út af þessu og er
hafin fjársöfnun til að hefja leit.
Hvaðanæfa að á landinu ber-
ast fregnir um afburðagóða tíð.
Hvar sem af hefir spurst hefir
sauðburður gengið ágætlega.
Hinum síðustu hnútum Morg-
unblaðsins lætur Tíminn ósvarað
fram yfir hátíðina.
„Móti loysing“. Flugrit með
því nafni er nýkomið hingað og
fæst í bókaveslun Ársæls Áma-
sonar. Höfundur er Sverre Pat-
ursson bróðir Jóhannesar kóngs-
bónda í Kirkjubæ, hins nafn-
kunna foringja sjálfstæðisflokks-
ins færeyska. Gengur Sverre það
lengra að hann krefst skilnaðar
við Danmörku, og að Færeyjar
verði sjálfstætt ríki í engu aam-
bandi við Dani. Fjör og þróttur
er í flugriti þessu, enda hefir það
vakið mikið umtal. Fulla samúð
íslendinga hafa Færeyingar jafn-
an haft í sjálfstæðisbaráttu þeirra
og munu margir vilja eignast rit
þetta.
Tvo togara, þýska báða, hefir
þór enn tekið og fengið sektaða
fyrir ólöglegar veiðar í landhelgi.
Mr. Mansfield, Englendingur-
inn, er hér var á ferðalagi til
þess að kynna sér þjóðlífsháttu
hér á landi, — fór norður á
Akureyri og í þingeyjarsýslu, og
tók ýmsar myndir af landslagi,
fólki og búfénaði; ennfremur alls-
konar myndir úr bæjarlífinu á
Akuiæyri og hér í Rvík. Hann hef-
ir það starf með höndum að halda
fyrirlestra og sýna fræðandi
myndir.
-----o----
Ritstjóri: Tryggvi þórhallason.
Pr*nt«ni8jan Aeta.