Tíminn - 25.03.1933, Blaðsíða 3

TÍMINW
47
Jörðin Dragháls i Borgarfirði
fæst til kaups og ábúðar í næstu fardögum. — Semja ber við undir-
ritaðan eiganda og ábúanda jarðarinnar.
Draghálsi, 20. marz 1933.
Jón Pétnrsaon.
Jörðin Geítaberg í Borgaríírði
fæst til kaups og ábúðar í næstu fardögum. — Semja ber við undir-
ritaðan eiganda og ábúanda jarðarinnar.
Geitabergi, 20. marz 1933.
Beinteinn Einarseon
Sundkútar úr gúmmí.
Islenzk nppfynnding og framleiðsla.
Þegar fengin tveggja ára reynsla fyrir ágæti þeirra í notkun og end-
ingu. Verð kr. 3,50 og 4,00. —- Fást hjá Éórarni Magnússyni, skósmið,
Laugareg 30, Reybjarík. — Sent hvert á land sem er gegn póstkröfu.
Frumatriði jarðyrkju
eftir Sfgurð Sigurðsson búnaðarmálastjóra, Metúsal-
em Stefánsson og Jósep Björnsson.
er bókin sem allir bændur þurfa að eignast. Hún er 262 bls. með 31
mynd og 28 töflum til skýringar á textum og kostar kr. 5 00. — Ef
þér fáið hana ekki hjá bóksala þeim sem þér skiftíð við, skulið þér
skrifa til
Bókaverzlunar Sig. Kristjánssonar
Bankastræti 3 Reykjavik.
UTBOD.
Þeir, er gera vilja tilboð í að byggja hús fyrir Fiskifélag
íslands, vitji uppdrátta og upplýsinga á teiknistofu húsameistara
ríkisin8. Tilboð verða opnuð kl. 3 síðd. þann 3. aprílmánaðar
næst komanda.
Reykjavík, 20. marz 1933
Oudjón Samúelsson.
sízt þegar búast má við mikilli slátr-
un vegna þess hve bændur lóguðu
óvanalega fáu fé í haust sem leið. í
mótmælum þeim er borizt hafa gegn
samningnum hafa aldrei verið færð
íram nein rök gegn þessum stað-
reyndhm.
Svartiiðar og rauðliðar.
Kommúnistarnir íslenzku fremja
nú hvert heimskustrikið af öðru,
síðast stöðvun á innflutningi tunnu-
efnis á Akureyri, sem átti að tryggja
verkamönnum það kaup, sem upp
úr vinnunni hefðist. íhaldið vill á
móti öfgum kommúnista hafa svart-
an her, og sennilega byrja ofbeldis-
stjórn og niðurbrot alls lýðræðis. Er
þar skammt öfganna á milli. Á
Akureyri eru samvinnumenn, Al-
þýðuflokksmenn og íhald sammála
um að beygja kómmúnistana. Og
enginn vafi er á að það væri auð-
velt ef nokkur myndarskapur væri
á dómsmálastjórninni. Með einum
„vathsbil“, eins og notaðir eru er-
lendis og sæinilegri bæjarlögreglu,
myndi bafa verið leikur að dreifa
lausingjum kommúnista. Vatnsbílar
þessir ausa vatni yfir mannhópa og
tvístra þeim á, svipstundu. Blóðið i
æsingamönnunum kólnar, þeir verða
gegnblautir, hlægilegir og aumir og
iára lieim til að skipta um íöt, en
enginn meiðist. þetta hefði hver
skynsamur maður í dómsmálastjórn
undirbúið í vetur eftir uppþotið 9.
nóv., og það þvi fremur, sem Her-
mann Jónasson lögreglustjóri- benti
dómsmálaráðuneytinu á þessa leið.
það hefði mátt kaupa þrjá bíla fyrir
stærstu kaupstaði landsins fyrir
paxt af því sem M. G. og flokkur
hans ætlar að eyða í „setulið“ sitt
bér. Allur galdurinn við kommún-
ista, er aö bleyta í þeim, og gera
þá um leið rólega. það vitlausasta
er að láta þennan Jausingjalýð
draga landið út i heimskulegan her-
búnað. X.
ViSurkenning á gttllum bæstaróttar.
Nú er svo komið um fyrirkomulag
hæstaréttar, að Jón í Stóradal og P.
Magnússon geta ekki orða bundist. í
greinargerð sinni við frv. sitt um
hæsiai'étt segir Jón, alveg eins og er,
að töluvert vanti á að rétturinn
njóti nægilegs trausts, og að óá-
nægja sé með ýmislegt af verkum
hans. Má vera að þar sé minnt á
vinnubrögðiln í Behrensmálinu, þó
að um fleira sé að ræða. P. M. játaði
í umræðunum um fimmtardóm, það
sem allir vissu raunar, að dómar-
arnir í hæstarétti séu allir í sama
flokknum (ihaldsmenn) og hann
sagðist óska, að sú breyting yrði á,
að inn í dóminn kæmu menn af
fleiri flokkum. Komst P. M. svo að
orði í ræðu, að það væri „auðveldara
að gagnrýna dómstólinn, ef hægt er
að sýna fram á, að allir dómaramir
hafi sömu pólitíska skoðun“ (þann-
ur út af nokkurri þingmannafjölg-
un, ættu fyllilega að geta huggað
sig við þessa breytingu, sem felur
i sér margfaldan sparnað á við
kostnað af nokkrum nýjum þm.
Um kosningarrétt til Alþingi? eru
sömu ákvæði og í eldri frv. og
samkomulag virðist hafa náðst um
meðal allra flokka, þau ákvæði, að
fella niður réttindamissi vegna sveit-
arskulda og kosningarréttur er
íærðtir niður i 21 ár.
Ég hefi ekkert fullyrt um óskeik-
ulleik þessa frv. Frv. er málamiðl-
un, og það má vitanlega breyta ein-
stökum atriðum, ef um semst. En
ég hygg, að í höfuðdráttum séu tek-
in réttmæt tillit í allar áttir. Ég
get þó nefnt eina breytingu, sem ég
hefði gjarnan viljað taka upp, en
hefi þó sleppt til þess að fjölga ekki
ágreiningsatriðum, en það er á-
kvæði um þjóðaratkvæði, sem skylt
væri að hafa eftir föstum reglum.
Ég fæ ekki betur séð en að slík á-
livæði tryggðu hvað bezt, að meiri
liluti þjóðarinnar fái að ráða í hin-
um stærstu málum.
Undirstöðuatriði stj.frv. eru bœði
hinar landfræðilegu ástæður og
liéraðaskipting, söguleg þróun kjör-
dœmaskipunar og kosningaréttar og
megindrættirnir úr viðureign hinna
aiðustu tveggja ára um þetta mál.
þróunin hefir jafnan gengið í jöfn-
unarátt. Frá því að byrjað var að
skipta veldissprota kosninganna upp
á milli þegnanna, þá heíir jafnan
stefnt i þessa átt, og mun ekki
linna fyrr en að fullu eru jöínuð
ig orðrétt). í þessari umsögn P.
M. kemur fram játning á því, að
það sé ekki óblandin gleði fyrir
flokkinn, að hafa úrslitadómstólinn
einlitan um lífsskoðanir. En því
lieimskulegra var af flokksbræðrum
P. M. og honum sjálfum, að standa
á móti því, að menn úr öllum
flokkum gætu orðið dómarar. Nú
halda ihaldsmenn samt að þeir geti
styrkt réttinn með því að setja M.
G. inn í liann, með Reykjahlíðar-
frægðina, ofan á Behrensmálið, Shell-
nralið, Krossanes, tóbakseinkasöluna,
enska lánið, Kúlu-Andersen og aftur-
köllun stærsta fjársvikamáls íhalds-
flokksins. Skyldu ménn búast við að
réttarfarið batnaði og réttlætið
styrlctist? F. B.
Útvarpsumræður
um kjöttollsmálið fóru fram á
Alþingi i fyrri viku tvö kvöld i
röð og var útvarpað. Alþýðuflokkur-
inn og talsverður hluti af ihalds-
tlokknum mun vera samningnum
við Norðmenn mótfallinn. Allir
þingmenn úr sveitakjördæmum hljóta
að fylgja staðfestingu samningsins,
því að ekki er sjáanlegt, hvernig
brendur „ættu að fara að, ef nú yrði
með öliu lokað fyrir kjötsölumögu-
leika í Noregi. Munu bændur al-
niennt kunna. fulltrúa landbúnaðar-
ins við samningana, Jóni Árnasyni,
hinar beztu þakkir fyrir erindis-
rekstur hans af iandbúnaðarins
liálfu. Um þá lilið samningsins, sem
að sjávarútveginum snýr, virðast
vera eitthvað skiptar skoðanir meðal
síldarútvegsmanna. Mun Tíminn ekki
ræða þá lilið sérstaklega, enda má
fulltrúi útgerðarinnar við samning-
ana, Ólafur Thors, vera þeim hlut-
uni kunnugastur, þar sem hann er
sjálfur sildarútgerðarmaður. Hins-
vegar getur Tíminn ekki séð, að
mikill munur sé að þessu leyti
á samningunum nú og því, sem áður
var, og bar þá ekki á verulegri
óánægju, ^svo að vitað sé.
Gjiifin til Guðm. Sveinbjömssonár.
Magnús Guðmundsson sagði í út-
varpsumræðum i gærkvöldi, að Tím-
inn hefði sagt ósatt um greiðslu úr
ríkissjóði til Guðm. Sveinbjörnssonar
skrifstofustjóra fyrir starf sem Skipa-
útgerðin hafði annast.
Um þetta atriði segir í Tímanum 21.'
jan. s. 1. .... Nefndum skrifstofu-
stjóra hafa nú nýlega verið greiddar
8 þúsund krónur úr ríkissjóði fýrir
umsjón með varðskipunum þau tvö
ái’, sem Skipaútgerðin annaðist þessa
umsjón að öllu leyti“.
Tíminn skorar á M. G. að tilgreina,
hvað „ósatt" sé í þessum umméelum.
Eru socialistar
og íhald að springa?
Talið er að miklar væringar séu
iiinan flokkanna til hægri og
vinstri við Framsókn. Meðan Alþýðu-
flokkurinn var í flatsæng með íhald-
áhrif þegnanna. þegnarnir haia
smátt og smátt verið afklæddir öll-
um mannamun. Réttinn til íhlutun-
ar eiga nú allir jafnt, án tillits til
ýmsra eldri takmarkana. Ætterni
skiptir nú engu máli, eins og þó
var lengi vel. Trúarbrögð ekki
heldur. Jafnvel ekki auðurinn, sem
öflugastar skorður setti um langt
skeið. Kynferðismunur er ekki gerð-
ur lengur, þegar um kosningarrétt
ér að ræða. Allt hefir þetta verið
jafnað fyrir langa baráttu frjáls-
lyndra manna. Fastast var staðið á
móti því að sleppa öllum eigna- og
skatt-skilyrðum fyrir kosningarrétti,
og voru þau ekki felld niður hér á
landi fyrr en á þessari öld. Um
slíka hluti höfðu Rockdale-vefararn-
liagslegt félag væri, voru allir gerð-
ir jafnii', löngu áður en slíkt jafn-
ræði sigraði í stjórnmálunum, hvað
þá lieldur í fjármálunum, eins og
t. d. hlutafélögum og öðru slíku
skipulagi verzlunar- og atvinnumál-
anna. Einstaklingarnir eiga að hafa
jafna aðstöðu til að ráða og sá
niunur einn að eiga sér stað, sem
manngildið veldur. það er mann-
gildið og málstaðurinn, sem á að
skapa meirahlutann. Hans hátign
þjöðarviljinn, er hinn eini trausti
gruhdvöllur undir nútíma þjóð-
skipulagi.
Um þetta allt er ég í fullu sam-
ræmi við yfirlýstan vilja þess flokks,
sem ég vinn fyrir, þó að vera kunni,
að flokksmenn vilji gera á aðra
Islenzk vínna
Sláturfélag Suðurlands er ein sú
þarfasta stofnun, sem risið hefir
upp í þessu landi. Áður en það tók
til starfa var meðferð sláturfjáraf-
urða mjög bágborin í höfuðstaðnum.
En smátt og smátt hefir félagið
vaxið og gjörbreytt til batnaðar
allri meðferð kjötvöru í Reykjavík.
Allt árið veitir félagið um 40
manns atvinnu og miklu fleiri suma
tima ársins.
A síðustu tímum hefir félagið
lagt kapp á að vinna í landinu ým-
islegt, sem áður var eingöngu flutt
frá útlöndum, t. d. voru árin 1929—
1931 flutt inn í landið fiskbollur
'fyi’ir .100 þús. krónur. En nú lítur
út fyrir, að Sláturfélagið sé búið
að útrýma þeim innflutningi. Einn-
ig sýður það niður: kjöt, kæfu, smá-
steik (gullasch), saxbauta (bufkar-
bonade), Bayjaralijúgu, Medister-
pylsur, kjötbollui', svínasultu, dilka-
svið, lifrarkæfu (liverpostej), lax
gaffalbita o. s. frv., og hefir að miklu
leyti útrýmt innflutningi á þessum
vörum. — Fyrir fáum árum var
flutt inn í landið fyrir fleiri tugi
þúsunda króna á ári áskurður á
brauð, svo sem liangibjúgu (Spege-
pölser) og margar fl. pylsutegundir,
en nú er sá innflutningur horfinn
og ekki þörf á Iionum aftur, þó að
batui í ári, því Sláturfélagið býr
þessar vörur svo vel til ur alinn-
lendum efnum, að þær standa vel
samanburð við samskonar tegundir
erlendar.
Komi íslendingar upp í hverri
grein lijá sér álíka þjóðþrifastofn-
unum' og Sláturfélagi Suðurlands og
velji í forstöðu þeirra menn nieð
skilningi á þörf landsmanna að
vinna, og vinna vel, vörur þær, er
þeir sjálfir þurfa að nota, þá er það
sú öruggasta sjálfstæðis- og sjálf-
bjargartrygging, sem þeir geta veitt
sér. V.
inu, var vinstri armur flokksins í
stöðúgu andófi við Héðinn og Jón
Baldvinsson, og kvað svo ramt að
þessum deilum, að fyrir nokkrum
inánuðum • sótti Héðinn ekki fundi í
Sambandsstjórn. En miklu meira
- kVéðhr þó að átökunum hinu megin.
Yngri menn flokksins eru æstir gegn
Mhl.-klíkunni. þeir vilja ganga hart
fram í kjördæmamálinu, fá þingrof
og umbrot, en hinir eldri vilja leika
sér að kjöi'dæmamálinu, en sitja
ínéð yiirstjórn í dóms- og landhelg-
ismálum, i stuttu máli: Nota að-
stöðuna fyrir sig persónulega, bæði
til að hylja háskaleg gróðabrögð og
fleira leiðinlegt. Getur vel farið svo,
þá og þegar, að íhaldið detti í tvennt,
og má segja að farið hafi fé betra.
Borgari.
skipun um einstök atriði. Ég er i
fullu samræmi við grundvallarreglu
fulltrúa Framsóknarflokksins í kjör-
dæmanefndinrii, sem vildu gera rétt
kjósenda um áhrif á Alþingi sem
jafnastan og tryggja rétt hinna
gömlu kjördæma til fulltrúavals. Ég
er og í fullu samræmi við allan
anda i'ramsóknarinnar á öllum tím-
um.
Að lokum vek ég athygli á því, að
þetta þing hefir óvenjulega mögu-
leika til að valda jöfnun meðal
þegnanna, bæði um atkvæðisrétt og
eins um lífskjör og aðstöðu, einmitt
á þessum krepputímum, þegar
heilar stéttir stynja undir okinu. Að
vísu verður aldrei komið á fullum
' jöfnuði. En viðleitni í þá átt að
jafna' áhrif manna og aðstöðu í líf-
er alveg sérstaklega viðfangs-
efni þessa þings. það er ekkert eitt
mál til, sem heiti „réttlætismálið",
aðskilið frá öllum Jiðrum málum.
Réttlætið er það fjörefni, sem gefur
öllum þeim málum, sem eiga fram-
tíð fyrir sér, sinn kraft. Og sá einn
getur talizt berjast hinni góðu bar-
áttu, sem þekkir réttlætið í öllum
þess myndum. Möguleikar þessa
þings eru miklir. Ef þingið sinnir
þeim kröfum, sem nú sækja á, þá
getur það orðið eitt' hið merkasta
þing, sem háð hefir verið um langt
skeið. En þetta verður hvorki fyrir
'hótanir né harða viðureign, heldur
því aðeins, að réttlætið dragi hv.
þm. til sín með ségulafli og hugir
þeirra þiðni við þess heilaga eld.
Jttrðin Miklaholt
í Mýrasýslu fæst til kaups og ábúð-
ar í n. k. fardögum, (eignask. eða
aðeins ábúð getur komið til greina).
Upplýsingar gefur
Þorvaldur Helgi Jónsson,
Rvík. Símar 4232 og 4767.
Sprapp og Columbus.
er varpaukandi hænsnafóður í 5
kg. pokum á 2,50. Layers Malis á
14,50. Blandað korn A. á 12,50.
Maís heill — kurlaður — mél.
Páll Hallbjörnsson. Sími 3448.
(Von).
Kolaverzlnn
SIGURÐAR ÓLAFSSONAR
Símn.: KoL Roykjavtk. Sími lttt.
Mynda- og ramm&verzlun
Islenzk málverk
Freyjugötu 11. Sími 2105.
Vevzl. og Saumastofan
„DTNOJA"
er eina saumastofan á landinu,
sem saumar eingöngu íslenzkan
búning. Hefir allt efni til Peysu-
fata og Upphluta, af beztu tegund-
um, og afgreiðir Peysufötin með
3 daga fyrirvara. Fyrirliggjandi:
Sjöl, Upphlut8borðar og Knippling-
ar, Skotthúfur, Skúfar, Brjóst o.fl.
Ein gullfalleg Slcautföt, sem seljast
ódýrt.
Pantanir afgreiddar um alt land
gegn póstkröfu.
KAUPFÉLAG REYKJAVlKUR
Bankastræti 2, sími 4562.
Bezt og ódýrust brauð og kökur
í Reykjavík. — Hart brauð selt
í heildsölu út um land.
Til lerðalaga og helmanotkunar:
T ÁMALIT óbrothættu: Bollapör,
diskar, bikarar, hitaflöskur o. fl.
Til velðlskapar:
Laxa- og silungastangir. Sllunga-
stangir frá kr. 4,00 til 110,00. Laxa-
stangir frá kr. 24,00 til 250,00. öngl-
ar, flugur og allskonar tálboita.
Óefað mestu og beztu
birgðir á landinu.
Sportvöruhús RcykjaTÍkux,
Bankastr. 11.
LAGASAFNIÐ
hefir inni að halda öll gild-
andi lög íslands og er því
nauðsynleg bók fyrir hvern
þann, sem einhver viðskipti
rekur eða gegnir opinberum
störfum.
Verð i sterku strigabandi 40 kr., 1 skinn-
bandi 48 kr. Send gegn póstkröfu, hvert
sem er. Fæst hjá bóksölum, eða beint
frá aðalutsölum. fyrir Bókadeild Menn-
ingarsjóðs:
E. P. Bpiem, bókaverzlun
Austurstræti 1, Reykjavik.
Mjólkurbrúsar
gamlir og ryðgaðir fást „fortinaðir“
og gerðir sem nýir og einnig
Aluminíum búsáhöld
tekin til viðgerðar.
Guðm. J. Breiðfjörfi
Blikksmíðja og tinhúðun
Laufásveg 4. Simi 3492
Alt til hav>»ií
Vellodendo Jatalog tmbutti**g
pA anmodninQ gratifc tU»orúit
^Herlotson’s Frahandel, Osío.^
ir, frumherjar samvinnumanna, for-
ustuna. í þeirra félagi, þótt fjár- ! inu