Tíminn - 08.04.1936, Page 4
56
grennslan, að einstök dæmi,
sem G. Sv. tók í umræðum í :
fyrradag um verð á einstökum
hlutum, sem einkasalan hafði
selt, voru beinlínis ósönn og
gripin úr lausu lofti. Sumpart
hafði verið um allt aðra vöru-
tegund að ræða en G. Sv. hélt
í fáfræði sinni og sumpart
hafði hann teldð með álagn-
ingu, sem gerð var af við-
skiptamanni einkasölunnar, sem
hafði verið milliliður milli
hennar og notanda.
Hefir G. Sv. sýnilega mestu
smán af þessu frumhlaupi eins
og hinu fyrra, enda er hann
þessum málum algerlega ó-
kunnugur.
Þöfaramálið
Nýju þingsköpin voru af-
greidd sem lög frá Alþingi 6.
þ. m. Voru hin nýju lög þegar
símuð konungi til staðfestingar
og geta því komið til fram-
kvæmda það sem eftir er af
þessu þingi.
Lög þessi fela í sér fjölda-
margar minnaháttar leiðrétt-
ingar á hinum eldri þingsköp-
um. En höfuðtilgangur þeirra
er sá að koma í veg fyrir, að
ófyrirleitnir þingmenn eða
þingflokkar geti tafið eða jafn-
vel hindrað framgang mála með
því að beita málþófi eða neita
að greiða atkvæði.
Tilefnið til þess að gera þess-
ar ráðstafanir, var gefið af
ínaldsrnönnum á þingunum
1934 og 1935. Það var á allra
manna vitorði þá, hversu herfi-
lega þessir menn misnotuðu hin
ófullkomnu ákvæði þingskap-
anna. Þeir neyttu „þingmanns-
réttar“ síns til að láta óhæfi-
lega marga taka til máls í
einstökum málum og flytja
óeðlilega langar ræðui-. Til-
gangui’inn gat ekki dulizt. Og
hvað eftir annað reyndu þeir
að eyðileggja atkvæðagreiðslu
með því að sitja allir hjá og
neita að gera grein fyrir lög-
mætum ástæðum.
„Þófararnir" frá 1934 og
1935 eru orðnir alræmdir um
landið. Og óneitanlega er setn-
ing hinna nýju þingskapa ákaf-
lega þung áminning til hinna
ábyrgðarlausu stjórnarand-
stöðuflokka. íhaldmönnum var
það vitanlega strax ljóst. Þeg-
ar frumvarpið fyrst kom fram
í þinglokin 1935, sýndu þeir þvi
hinn mesta fjandskap. En á
milli þinga bognuðu þeir að
nokkru leyti fyrir almennings-
álitinu, því að almenningsálitið
í þessu máli hefir verið ákaf-
iega sterkt. Og það hefir alger-
lega fordæmt athæfi „þófar-
anna“.
Frumvarpið var að þessu
einni, eins og á síðasta þingi,
lagt fram í neðri deild. Og það
gekk fremur hljóðalítið gegn-
um deildina. íhaldsmenniniir
sátu undir umræðunum með
ólund eins og pöróttur dreng-
ur, sem veit, að ráðningin
verður ekki umflúin. Við 2.
umræðu í efri deild brast þá
þó skapstillingu, hlupu af fundi
og' liöfðu Þorstein Briem með
sér. En við 3. umræðu voru
þeir búnir að beygja sig undir
það, sem verða vildi. Og þegar
málið kom aftur til einnar
umræðu í neðri deild, tók
enginn til máls. En svo var ó-
styrkurinn mikill á stríðsmönn-
um Kveldúlfs, að þeir höfðu
ekki getað komið sér saman
um, hvort þeir ættu heldur að
sitja hjá eða greiða atkvæði
gegn lögunum.
Dagurinn 6. apríl mun verða
talinn merkisdagur í þingsög-
TlMINN
Húðír oú sklnn
Samband ísl. samvinnufélaga selur árlega tii
útlanda mikið af húdum og shínnnm. Hin
nýja sútunarverksmiðja S. I. S. á Akureyri er
tekin til starfa og mun hún eingöngu nota ís-
lenzk skinn og húðir til sútunar. Ef bændur
nota ekki húðir og skinn til heimilisþarfa,
ættu þeir að biðja kaupfólag sitt að koma
þessum vörum í peninga. Nautgripahúðir og
hrosshúðir er bezt að salta strax að iokinni
slátrun. Kálfskinn má salta eða herða eftir
því sem bezt hentar. Fláningu verður að vanda
sem bezt, sérstaklega þarf að varast, að skera
ekki skinnið í fláningunni, og þvo óhreinindi
og blóð bæði úr holdrosa og hári, strax að
lokinni fláningu, — Góð og hreinleg meðferð á
þessum vörum sem öðrum borgar eig.
unni. Þann dag hefir verið endi
bundinn á eitt hið lúalegasta
tilræði, sem enn hefir verið
reynt að fremja gegn hinu
unga íslenzka lýðræði. Nýju
þingsköpin standa eins og
bautasteinar yfir þófurunum
og þeirra óvirðulega athæfi.
Nýju þingsköpirt
Frumvarpið um breytingu
þingskapanna (þófaramálið),
var, eins og frá er skýrt hér á
undan, afgr. sem lög frá Alþingi
G. þ. m. Var frv. samþ. í nd.
með 17 gegn 4 atky. Með frv.
greiddu atkvæði þingmenn
stjómarflokkanna og ennfrem-
ur Ásgeir Ásgeirsson og Magn-
ús Torfason. Margir íhalds-
menn sátu hjá.
Aðalatriði hinna nýju laga
eru í þeim greinum, er hér
fara á eftir:
Um kosningu til efri
deildar.
„5. gr.
Meginmál 2. gr. laga nr. 20
1934 orðist þannig:
Eftir kosningar þær, sem um
ræðir í 3. og 4. gr„ skal velja
til efri deildar þá tölu þing-
manna, er þar skulu eiga sæti.
Skal hverjum þingflokki skylt
að tilnefna á lista þá tölu þing-
manna sinna, er honum ber í
hlutfalli við atkvæðamagn hans
í sameinuðu þingi. Ef tveir eða
fleiri þingflokkar hafa með sér
bandalag um kjör til efri deild-
ar, eða þingflokkur (eða flokk-
ar) og menn utan flokka, skal
talan á listanum miðuð við
samanlagt atkvæðamagn banda-
lagsins.
Ef atkvæðamagn tveggja eða
fleiri kjöraðilja er jafnt við
kosningu síðasta manns til efri
deildar, skal hvor (hver) þeirra
tilnefna mann í vafasætið, en
hlutkesti ráða úrslitum.
Nú skýtur einhver kjöraðili
sér undan skyldu um tilnefn-
ingu til efri deildar, og tilnefn-
ir forseti þá þingmann eða
þingmenn úr þeim flokki eða
bandalagi í réttu hlutfalli við
atkvæðamagn. Ef þá er vafi
um eitt sæti, skal hlutkesti
ráða. Forseti tilkynnir síðan,
hverjir þingmenn þannig hafa
verið tilnefndir, og teljast þeir
rétt kjörnir eða skipaðir til
efri deildar. (Stjskr. 27. gr).“
Um „hjásetu“ við at-
kvæðagreiðslu.
„16. gr.
. . . Þingmaður, sem er á
fundi, en greiðir ekki atkvæði
við nafnakall, án lögmætra
ástæðna, telst taka þátt í at-
kvæðagreiðslunni. ...“.
(Eins og kunnugt er, hafa
stjórnarandstæðingar iðulega
gripið til þess bragðs, að sitja
hjá við atkvæðagreiðslu, og
því ekki fengist nægilegt at-
lcvæðamagn til þess að at-
kvæðagreiðslan yrði lögmæt.
Hefir þeim oft tekizt að tefja
fyrir málum á þann hátt).
Um að hindra málþóf.
„24. gr.
37. gr. sömu laga orðist svo:
Ef umræður dragast úr hófi
fram, getur forseti úrskurðað,
að ræðutími hvers þingmanns
skuli ekki fara fram úr ákveð-
inni tímalengd, og einnig getur
forseti stungið upp á, að um-
ræðum sé hætt. Svo getur og
forseti lagt til, hvort heldur í
byrjun umræðu eða síðar, að
umræðum um mál skuli lokið
að liðnum ákveðnum tíma. Eigi
má þó, meðan nokkur þingmað-
ur kveður sér hljóðs, takmarka
ræðutíma við nokkra umræðu
svo, að hún standi skemur en
8 klukkustundir alls. Tillögur
forseta skulu umræðulaust
bornar undir atkvæði í þing-
deild þeirri, sem hlut á að máli,
eða sameinuðu þingi, og ræður
afl atkvæða úrslitum. Sömu-
leiðis geta 3 þingmenn í efri
deild, 6 í neðri deild og 9 í
sameinuðu þingi krafizt þess,
að greidd séu atkvæði um það
umræðulaust, hvort umræðu
skuli lokið, umræðutími eða
ræðutími hvers þingmanns tak-
markaður. Nöfn þeirra þing-
manna skulu lesin upp og rituð
í gerðabókina. Eftir ákvæðum
þessarar greinar og 35. gr„ að
því er varðar sameinað þing,
skal einnig fara á þingsetning-
arfundum.
Nú hefir verið samþykktur
takmarkaður umræðutími eða
ákveðinn ræðutími hvers þing-
rnanns, og skal þá forseti skipta
umræðutímanum í heild sem
jafnast á milli fylgismanna og
andstæðinga máls þess, sem er
til umræðu, án þess, að hann
sé bundinn við, i hvaða röð
þingmenn hafa kvatt sér hljóðs,
eða milli flokka, ef hentara
þykir. Ákvæði þessarar greinar
ná einnig til ræðutíma ráð-
herra.“
„ - - - VEIT ÉG ÞAÐ, en það
er pá að mínnsfa kostí eítt
sem má reyna til að bæta
og bládka skapið og pað er
REGLULEGA GOTT KAFFL
En e£ pú villt búa til óað-
fínnanlegi kaifi pá verðurðu
blessuð góða að nota
Hitar, iSmar, heíllar drótt,
hressir, styrkir, kætir.
Fegrar, yngir, færir prótt
Freyju kaffíbæti.
Notkun skotvopna
Að tilhlutun Hermanns Jón-
assonar dómsmálaráðherra hef-
ir verið flutt á Alþingi frum-
varp til laga um innflutning,
sölu og meðferð á skotvopnum,
skotfærum, allskonar sprengj -
um og hlutum og efni í þau.
Samkvæmt frumvarpinu skal
dómsmálaráðherra heimilt að
ákveða með reglugerð, hvers-
konar skotvopn, skotfæri og
sprengjur skuli flutt til lands-
ins og seld almenningi, um
álagningu á þau, svo og hvern-
ig fara skuli með birgðir þær
af skotvopnum, skotfærum,
hlutum og efni í þau, sem fyr-
ir hendi kunna að vera í landinu
í reglugerðinni skal ennfr. kveð-
ið á um heimild manna til að
hafa skotvopn í vörzlum sínum,
og skulu þau ákvæði einnig ná
til þeirra skotvopna, skotfæra,
sprengja o. s. frv„ sem eru í
vörzlum einstaklinga, félaga og
firma við gildistöku laga þess-
ara.
Það skal vera aðalregla, að
þeim einum sé veitt heimild til
þess að hafa í vörzlum sínum
áðurnefnd tæki, er sýna skil-
ríki fyrir því, að þeim sé það
gagnlegt, eða nauðsynlegt
vegna atvinnu sinnar.
Halda skal skrá yfir þá
menn, er leyft hefir verið að
hafa tæki þessi í vörzlum sín-
um, og um það, hverskonar
tæki það eru.
Brot gegn lögum þessum og
íeglugerð, settri samkvæmt
þeim, varða allt að 10000 kr.
sekt, ef eigi Iggur við þ/ngri |
rdsing eftir öðrum lögunt. Aul<
bess skulu skotvopn þaj, skot
færi og sprengjur, sem ir.n eru
flutt eða eru í vörzlum manna
í heimildarleysi, gerð upptæk.
í þeim óróatímum, sem nú
eru, þegar ýmiskonar öfga-
rnenn og öfgaflokkar vaða uppi
með eftirhermur frá erlendum
æfintýralýð, er löggjöf eins og
þessi beinlínis sjálfsögð. Á síð-
asta þingi var frv. fram borið,
en mætti þá strax andúð frá
íhaldsmönnum, sem rennur
blóðið til skyldunnar, þegar
þeim finnst sveigt að framferði
nazistaskrílsins hér.
Fðrðamenn
ættu að skipta rið
Reykjavíkur. — Þar hafa >atr
tryggingu fyrir gðSma ag d-
dýrum vömm.
Kolaverzlun
SIGURSAR ÓLAFSSOKAX
Síbuu EOL. Raykfavfk. tttS
Ritstjóri: Gísli Guðmundsaon.
Prentsm. Aeta.