Tíminn - 29.09.1938, Blaðsíða 3

Tíminn - 29.09.1938, Blaðsíða 3
46. blað TlME^ÍN, fimmtMdajgiim 29. sept. 1938, 183 HEIMILIÐ Frú Sigrún P. Blöndal, for- stöðukona húsmæðraskólans á Hallormsstað, hefir heitið Tím- anum aðstoð sinni um greinar í heimilisdálk blaðsins. Birtast hér fyrstu greinar Sigrúnar. Sœtsúrsaðar gulrófur. Bæði er gaman og gagn að geta matreitt á sem fjölbreytt- astan hátt þá fáu garðávexti, sem rækta má í kaldri jörð hér á landi. T. d. má sykra og súrsa gulrófur á ýmsan hátt. Upp- skriftir þær, er fara hér á eftir, hafa gefizt vel: 1 kg. gulrófur, 800 gr. sykur, 10 gr. heill engifer 5. gr. heill negull, V2 1. vatn, 2 dl. edik. Rófurnar eru hreinsaðar, skornar í teninga ca. 2,2 cm. langa og látnar í pott. Vatni er hellt á svo aðeins fljóti yfir. Þá er þetta soðið þangað til rófu- bitarnir eru hálfsoðnir. Soðið er síað frá. Síðan er kryddið soðið í y2 1. af soðinu í 15 mín. Þá er edikið og sykurinn látinn saman við og soðið þangað til sykurinn er uppleystur. Froðan er vand- lega veidd ofan af. Eru þá ten- ingarnir látnir út í löginn og soðnir þangað til þeir eru meyr- ir. Þá eru þeir færðir upp í krukku eða glas, sem þeir eiga að geymast í, en lögurinn soðinn áfram í 10 mínútur og síðan hellt yfir rófuteningana. Bundið er yfir krukkuna. Rófurnar þurfa að standa í kryddleginum nokkra daga áður en þær eru notaðar. Borið á borð með steikt- um kjötréttum. Saltað kál. Eftir því, sem garðræktin eykst, þarfnast geymsla garð- ávaxta og kálmetis meiri og meiri umhugsunar. Erfiðast er að geyma kálið óskemmt til vetr- arins. Algengast er að þurrka og sjóða niður það, sem ekki er hægt að nota nýtt. En þar sem nokkur veruleg kálrækt er, mun oft verða eftir í görðum meira og minna af hvítkáli, blöðrukáli, toppkáli og fleiri káltegund- um, sem átti að mynda höf- uð, en ekki náði fullum þroska. Þetta kál er ágætt að nota í jafninga og súpur meðan það er nýtt. En hvernig er hægt að geyma það til vetrarins? Frost þolir það ekki, og það er ekki vel fallið til að þurrka eða sjóða nið_ ur. Þess vegna er bezta ráðið að salta slíkt kál. Ef vel tekst söltunin, er kálið ágætt í jafn- inga og súpur á veturna. Er þetta sérstaklega nauðsynlegt á A IV IV A L L Dánardægur. | Björn Sig- urðsson bóndi já Grjótnesi í Norður - Þing- eyj arsýslu lézt S.ágúst síðastl. Fæddur 8. des. 1870 í Þórunn- arseli í Keldu- hverfi. — For- eldrar: Sigurð- ur Gunnlaugs- json og Kristín ^Björnsdóttir. - Naut í æsku kennslu í unglingaskóla Guðm. Hjaltasonar í Öxarfirði. — Nam trésmíði hjá Jakob Sveins- syni trésmíðameistara í Rvík og vann síðan eitt ár við tré- smíðí í Khöfn. Reisti bú í Ær- lækjarseli í Öxarfirði 1898 og kvæntist það ár Vilborgu Guð- mundsdóttur frá Grjótnesi, er nú lifir hann. Börn þeirra ell- efu eru öll á lífi og hafa náð fullorðinsaldri. Þau hjón flutt- ust að Grjótnesi á Sléttu 1906 og bjuggu þar síðan. Björn átti sæti í sýslunefnd nær þrjá ára- tugi og í fræðslunefnd Prests- hólahrepps. Var um hríð odd- viti Öxarfjarðarhrepps og for- maður fasteignamatsnefndar Norður-Þingeyjaxsýslu. Um tví- tugsaldur missti hann hægra auga af slysi, var sjóndapur lengi og nær blindur síðustu árin, en gekk þó að smíðum og ýmsri vinnu allt þangað til hann lagðist banaleguna. sveitaheimilum, þar sem fæði er fábreytt af því skortur er á grænmeti. — Kál þarf að salta mikið. En bezt er að salta það þó ekki meira en svo, að ekki þurfi að afvatnast áður en það er notað. Mun láta nærri, að hæfilegt sé að hafa 1 kg. salt móti 8 kg. af káli. Kálið er þveg- ið og skemmdir teknar úr blöð- unum. Þá er það brytjað eða saxað eins smátt og menn vilja hafa það til að matreiða úr og saltað í gott tréílát. Salti er stráð á botn ílátsins. Síðan er raðað lagi af káli og dálitlu salti stráð yfir, þá öðru kállagi og salti o. s. frv. þangað til lokið er. Bezt er að salta minnst neðsta lagið, en smá auka saltið eftir þvi sem ofar kemur í ílátið. Efsta lagið þarf að salta svo mikið, að hvergi sjáist í kálið. Hverju lagi er þjappað vel saman með tré- hnalli. Hlemmur, sem fellur of- an í ílátið er látinn yfir og þungt farg látið á. Þegar saltið er runnið má fara að nota kálið. Bezt er að hafa fargið alltaf á. S. P. ^ hriinb'.h Kjötkaup. Eins og undanfarin haust seljum við nú í slátur- tíðinni: nýtt dilkakjöt af N o r ð u r- og Vesturlandi svo sem Búðardal, Króksfjarðarnesi, Borðeyri og Hvammstanga. Bálfarafélag fslands. Skrifstofa: Hafnarstrœti 5. Félagsskírteini (æfigjald) kosta 10 kr. Skírteini, sem tryggja bálför, kosta 100 krónur, og má greiða þau i fernu lagi, á einu ári. Allar nánari upplýslngar á skrifstofu félagsins. Síini 4658. Einmitt á þessum slóðum er fé hvað vænzt á land- mu. Frá og með deginum, mið- vikudegi 28. þ. m., verður hið pólska konsulat á íslandi á Bræðraborgarstíg 8. Opið 10— 11 og eftir umtali. Reykjavík, 25. septbr. 1938. Hjalti Jónsson. f skólann með baktösku, handtösku eða hliðartösku frá Gísla Slgurbjörnssyni söðlasmið Vaxandi sala þessa kjöts hér í bæ á undanförnum árum, sýnir líka og sannar, að menn kunna að meta gæði þess. I'eir. sem ætla að láta salta fyrir sig kjöt til vetrarins, ættu að gera pantanir sem fyrst. Sláturtíðin verður óvenju stutt í ár og venjulega er vænsta fénu slátrað framan af haustinu. Allra hluta vegna verður því bezt að vera snemma í tíðinni. Ath. í heilum skrokkum er kjötið selt fyrir heild- söluverð meðan slátrun stendur yfir. íshúsid Herðubreid Fríkírkjuvegí 7 Símí 2678. Sími 2099. Laugaveg 72. VIRGINIA Cu^cUettiMi T * ’ ■ * I FF Dansskóli Rígmor Hanson Æfingar hefjast mánud. 3. okt. í K.R.húsinu uppi, fyrir börn, sem ekki hafa dansað áður kl. 4, fyrir börn sem hafa dansað áður kl. 6, en þriðjud. 4. okt. fyrir fyrir unglinga kl. 7V2 og fyrir fullorðna sama kvöld kl. 9Vi. — Ballet og step æfingar hefjast 12. okt. — Einkatímar heima á Ránargötu 12. Allar upplýsingar í síma 3159. (Nýju dansarnir eru þrír og heita: Palais Glide — Velita — Lambeth Walk. Skólastjórinn. Mídbæjarskólínn Ellefu, — tólf — og þrettán ára börn komi í skól- ann eins og hér segir: Laugardaginn 1. október, kl. 8 árdegis 13 ára börn 1934 1935 1936 1937 au. au. au. au. Söluverðið úr landi netto til bænda pr. kg........... 71,4 82,0 83,0 84,0 Verðuppb. úr Verð- jöfnunarsjóði .... 9,5 3,0 5,0 5,0 Meðalv. til bænda 80,9 85,0 88,0 89,0 Allir þeir, er hafa sláturleyfi og kjötsölu í sambandi við slátr- un, hafa selt hluta af kjötinu innanlands, og hefir það ásamt misjöfnum tilkostnaði við slátr- unina og verkun kjötsins, orðið til þess, að verðið til bænda hefir yfirleitt orðið annað — og oftast hærra — en það, sem þessar tölur sýna. Hinsvegar sýna þær meðalverð það, sem saltkjöt og freðkjöt hefði gert til bænda, ef ekki hefði verið að ræða um innanlandssölu, og all- ir hefðu meðalkostnað við verk- un kjötsins. Af þeim sést líka hvað verðið hefði orðið uppbót- arlaust, og hver uppbótin hefir verið. í því sambandi ber að hafa í huga, að 1934 var verð- jöfnunarsjóði lagt beint úr rík- issjóði, og varð það til þess, að verðuppbótin gat verið verulega hærri en hún hefði ella verið. Verðið, sem þeir bændur hafa fengið, sem eingöngu hafa skipt við verzlanir, er selja allt kjöt- ið innanlands, hefir verið mis- jafnt, eftir því hver kostnaður viðkomandi verzlana við söluna hefir verið. En fullyrða má, að þar sem hann hefir ekki verið því hærri, þar hefir innanlands- salan gefið kringum 10 aurum hærra verð til bænda en freð- kjötssalan. Niðurlagsorð. Af því sem að framan er sagt, ætla ég að ljóslega komi fram, hver vinningur bændum hefir verið að kjötsölulögunum. Þó sést þar ekki eitt mikilsvert atriði, en það er hvert innan- landsverðið hefði orðið á ári hverju hefði lögin ekki verið, og nefndin eftir þeim ákveðið heildsöluverðið. Um þetta fæst aldrei vissa. En bændur, sem nú eru að verða svo settir um land allt, að geta komið kjöti á þá staði í landinu, sem innan- landsmarkaðirnir eru helzt á, gætu getið sér þess til, hvað þeir t. d. á saltkjötshöfn, hefðu vilj- að selja kjöt fyrir, þegar erlenda verðið gaf ekki uppbótarlaust nema 54,3 aura, 67,5 aura, 69,0 aura eða 76,7 aura. Ég býst við, ef þeir athuga það, að þá komist þeir að þeirri niður- stöðu, að erfitt hefði þá verið að hafa heildsöluverðið á aðra krónu,i en réttast er þeim að hugsa um það sjálfum og kom- ast að niðurstöðu. Páll Zóphóníasson. Mamiamunur. (FramhalA af 2. síðu.) jafnfrámt taka það fram, að hvernig sem Gísli Jónsson hag- ar séf gagnvart mér,' mun ég ávallt reiðubúinn að styrkja eft- ir mætti hvern þann mann, sem vill auka og bæta atvinnumál Barðstrendinga, eða veita hags- munamálum þeirra stuðning, hverjar sem hvatir hans kunna aff vera í raun og veru. En ég sé enga þörf á því, að halda há- tíðlegar „vígsluhátíðir“ með trumbuslætti og ræðuskvaldri, þótt atvinnufyrirtækjum sé komið á fót. Mér er sagt, að G. J. hafi látið svo ummælt á „vísgluhátíðinni“, að formaður Sjálfstæðisflokks- ins, Ólafur Thors, hafi ekki get- að mætt þar vegna annríkis. Ef þetta er rétt eftir Ólafi haft, skal ég ekkert efast um, að hann hafi ekki getað mætt. En ekki get ég varizt þeirri hugsun, að Ólafi Thors, sem er einn af framkvæmdastjórum stærsta útgerðarfyrirtækisins hér á landi, hafi þótt/hálf hjákátleg öll umbrotin og auglýsinga- bröltið í sambandi við mannvirki Gísla Jónssonar á Bíldudal, því hann mun muna þá tíð, er h.f. Kveldúlfur keypti 4 nýtízku tog- ara til landsins, og reisti hvert stórmannvirkið af öðru, án þess að hafa nokkrar sérstakar „vígsluhátíðir“ með trumbu- slætti og ræðuskvaldri í tilefni af því. Að lokum: Gísli Jónsson er fæddur og uppalinn í Ketildala- hreppi við Arnarfjörð. Hvers- vegna er það fyrst á síðasta ári, sem hann hefir séð ástæðu til þess að rétta íbúunum í átthög- um sínum vestra hjálparhönd. Hversvegna er það fyrst nú, sem hann sér ástæðu til þess, að koma heim eins og auðkýfingur eftir Ameríkuæfintýri, til þess að beita „tækni nýja tímans“ gegn helstefnu minni og annara Framsóknarmanna. Bergur Jónsson. aðeins Loftur. Kopar keyptur f Landssmiffjunni. (f. 1925), kl. 10 árdegis 12 ára börn (f. 1926) og kl. 1 síð- degis 11 ára börn (f. 1927). Börn, sem hafa ekki verið í skólanum áður, en eiga að sækja hann í vetur, komi kl. 4 síðdegis. Skólastjórínu. 24 Andreas Poltzer: En Forest leynilögreglumanni var fal- ið að hafa gát á Patriciu. * * * Whinstone fór af skrifstofu sinni í Scotland Yard og ók heim til sín. Hann átti lítið hús í Bayswater. Phillipp, þjónn hans, hafði lagt fram smokingfötin hans þegar hann kom heim, svo að þau væru tilbúin. Philipp var perla, að vísu með galla, hvað fegurðina snerti. Whinstone kom snemma um kvöldið í klúbbinn sinn. Hann var hvers manns hugljúfi þar. Að vísu voru það ekki marg- ir, sem vissu, að faðir hans var starfandi ráðherra. En að hinn tigulegi Whinstone starfaði fyrir Scotland Yard hafði ekki nokkur maður í hinum tigna Mayfair- klúbb hugboð um. Whinstone þurfti ekki að leita lengi, þangað til hann fann þann, sem hann var að leita að. Hann kom auga á hann í hópi manna, sem voru að tala saman í mestu ákefð, en náði honum brátt út úr, og nú settust þeir tveir á tal saman. Ar- thur Wright yngri — Sir Arthur gætti þess vel að gleyma aldrei „yngri“, því að sá eldri með þessu nafni, frændi hans, sem var heilum átján mánuðum eldri en hann, var lifandi fréttablað allra hneykslismála. Whinstone fyrirleit sögu_ smettur, en þurfti oft á þeim að halda. .. Patricia 21 fulli gesturinn á heimili lávarðarins var sonardóttir hans. Lögreglustjórinn rak upp undrunar- óp. En Whinstone hélt áfram: — En þau þekktust ekki, lávarðurinn og hún. Það er einhver gamall fjöl- skyldukritur. — Drottinn minn! Og þér haldið að stelpan sé flækt í málið? — Nei... . Það var hringt í símann. Sir William svaraði og nú hófst langt samtal. Sir William benti fulltrúanum, að hann skyldi fara út. * * * Duffy yfirfulltrúi sat á skrifstofu sinni. Hann var meðalmaður á hæð og um fimmtugt. En vegna augnanna, sem voru svo greindarleg og ljómuðu af skapríki, virtist hann vera yngri. í rauninni var hann líkari listamanni en leiknum lög- reglunjósnara. Duffy hrósaði sér aldrei af afrekum sínum. En þó að hann væri maður hæverskur og kurteis, jafnt við undirmenn sína sem aðra, þá var hann eiginlega ekki í afhaldi yfirleitt. Whin- stone þekkti hann ekki nema lauslega. Duffy bauð Whinstone að setjast og bað hann að segja sér af eftirgrennslun- unum í málinu. Hann hlustaði á og þagði. Svo sagði hann:

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.