Tíminn - 14.03.1939, Síða 3

31. blað
A N N Á L L
Dánardægur.
Guðjón GuSIaugsson, fyrrum
alþingismaður, andaðist að
heimili sínu í Reykjavík, 6.
marz. Hann var þingmaður
Strandamanna langa hríð og
mjög kunnur maður á sínum
tíma. Hann var kominn á ní-
ræðisaldur.
Jón Arnfinnsson, fyrrum bóndi
að Litla-Dunhaga í Hörgárdal,
andaðist að heimili sínu, 87 ára
að aldri, 21. febrúar. Einkasonur
hans, Jón, býr nú í Dunhaga.
Hann var hinn mesti dugn-
aðarmaður og búhöldur ágætur,
hraustmenni mikið og hélt góðri
heilsu fram í háa elli.
Kristgeir Jónsson bóndi á
Vestri-Hellum í Flóa andaðist á
Landsspítalanum 26. febrúar
eftir langvarandi vanheilsu.
Hann var á sjötugsaldri, fæddur
6. september 1871, að Heiðarbæ
í Þingvallasveit, þar sem for-
eldrar hans, Guðrún Guð-
mundsdóttir, systir Þorláks al-
þingismanns í Fífuhvammi, og
Jón Ólafsson frá Nesjavöllum,
bjuggu. Ólst Kristgeir upp að
Heiðarbæ. Hann byrjaði búskap
að Nesjum í Grafningi, fluttist
síðar upp í Skorradal og bjó á
ýmsum jörðum í Borgarfjarðar-
dölum. Þaðan fluttist hann til
Reykjavíkur og var bústjóri í
'grennd við bæinn. Ekki undi
hann því til lengdar, heldur
fluttist austur í Árnessýslu og
bjó á ýmsum jörðum austan-
fjalls og síðast að Vestri-Hell-
um i Flóa.
Kristgeir kvæntist fyrst Guð-
nýju Ólafsdóttur, systur séra
Þórðar, sem lengst af var prest-
ux að Söndum i Dýrafirði, og
átti með henni þrjú börn, sem
öll eru á lífi: Grím hárskera á
ísafirði, Jón kennara og Krist-
rúnu, búsetta í Reykjavík. Önn-
ur kona Kristgeirs var Finn-
björg Teitsdóttir, ættuð úr
Keflavík. Áttu þau þrjú börn,
sem nú eru 13—16 ára. Að Finn-
björgu látinni hóf hann búskap
með Herborgu Jónsdóttur og
áttu þau saman sjö börn og er
hið elzta þeirra tíu ára gamalt,
en hið yngsta tveggja ára. Her-
borg andaðist fyrir tveim árum
og eru börnin því bæði föður-
og móðurlaus.
Kristgeir Jónsson var að
mörgu leyti óvenjulegur maður,
höfðinglundaður og slíkt glæsi-
menni, að af bar. Glaður var
hann og reifur, allt til hinstu
stundar.
Lík Kristgeirs var jarðsungið
hér í Reykjavík siðastliðinn
fimmtudag.
Kopar
keyptur í Landssmiðjunnl.
tekningar og veit um öll mistök
annarra stjórnmálamanna og
flokka. En þessi þekking er nær
eingöngu til styrktar í vörn.
Hin miklu pólitísku áhrif hans
byggjast hinsvegar fyrst og
fremst á hinum jákvæða og
skapandi mætti hans. Honum
finnst ekkert vera nægilega
gott. Hann vill skapa og byggja
— skip, brýr og orkustöðvar.
Hann vill gera Bandaríkin að
The Powerful America (hinni
voldugu Ameríku), því hann er
sannfærður um að það sé hægt,
og að hann geti gert það og
að hann sé sá eini, sem geti
gert það. Á hamingjusömustu
stundum lífs síns trúir hann
því, að guð hafi bjargað lífi
hans — til þess að fela honum
veglegt hlutverk.
Við hlið þessara hátíðlegu til-
finninga býr mikið glaðlyndi.
Brosið er ekki nein tilgerð hjá
Franklin Roosevelt. Hann er
alltaf reiðubúinn til að gera að
gamni sínu og taka þátt í spaugi,
enda þótt það beinist stundum
gegn honum sjálfum.
Vitanlega er brosið einn þátt-
urinn í amerískri kurteisi. Á
stóru amerísku gistihúsunum
hanga víða spjöld með þessari
áletrun: ,,Mundu að þú ert ekki
fullklæddur fyr en þú brosir“!
Um mann eins og Roosevelt
er tæplega hægt að fullyrða,
hvað sé eiginlegt í fari hans og
hvað sé gert til að sýnast. Menn
skapa fyrst hlutverk sitt og síð-
an mótar það þá, unz þeir eru
raunverulega orðnir þrælar þess.
Það er vissulega ekki að á-
stæðulausu, að Roosevelt hefir
TlMlNN, þrið jiidagiun 14. marz 1939
125
HEIMILIÐ
Prjónuð sportföt
Þessi smekklegu, hlýju föt,
má hafa bæði á drengi og stúlk-
ur á aldrinum 5—13 ára. Peys-
an, sem er með ísaumuðum rós-
um, getur verið með kraga, eða
kragalaus, eftir því sem hver vill.
Legghlífarnar og trefillinn eru
með einföldu brugðnu prjóni.
Efnið þarf að vera fremur fínt
ullarband. Litinn getur hver
haft eftir sínum smekk. í rand-
ir á húfuna, trefilinn og legg-
11111111111111111111111111111111111111111111■1111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin
F
i Blóm og Avextír |
Hafnarstrœfi 5
Sími 2717.
| Fræið er komið (
mikið úrval.
| Matjurtafræ, Blómfræ I
Vorlaukar
Margra ára reynzla.
iiiiiiiiiiiiiimiiiiiiimiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiimiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiuuiiiiiiiiiiiiiinMi
hlífarnar skal nota tvo liti, auk
aðalefnisins, og verður að velja
þá smekklega eftir aðallitunum.
Vilji maður losna við þá miklu
fyrirhöfn, að prjóna rósir í peys-
una, má sauma þær í á eftir
með krosssaum, þegar búið er að
prjóna fötin. Skulu þau prjónuð
á prjónavél, ef þess er kostur.
Fötin væru falleg ljósgrá, með
svörtu og rauðu, eða rauð með
svörtu og gráu. Lítið sýnishorn
af ísaumnum fylgir myndinni.
J. S. L.
Hreinar
léreftstuskur
kaupir
PRENTSMIÐJAN EDDA H.F.
Lindargötu 1D.
Visiinlin láta ekkt
*
að sér hæða.
Hvort réttara kann að vera, að góð
erlend mjólk innthaldi 10 eða 20 mg.
af C-bætiefni í mjólkurlítranum skal
ekkert um sagt. Hitt er nú aftur á móti
staðreynd, að gerilsneydd mjólk, í
mjólkurstöðinni hér í bænum, reynd-
ist í jjanúar og febrúar síðastliðnum
að innihalda 13—14 mg. af C-bætiefni
í 1 lítra af mjólk, svo sem sjá má af
áður birtum vottorðum frá Rannsókn-
arstofu Háskólans.
Sígurður Ólason &
Egill Sigurgeirsson
Málflutningsskrifstofa
Austurstrætí 3. — Sími 1712.
TRÚLOFUNARHRINGANA,
sem æfilöng gæfa íylgir, selur
SIGURÞÓR, Hafnarstr. 4. Sent
gegn póstkröfu hvert á land
sem er. Sendið nákvæmt mál.
SIGURÞÓR,
Hafnarstræti 4, Reykjavik.
hlotið nafnið The Great Char-
mer. Hann er hið töfrandi glæsi-
menni, sem dregur menn ósjálf-
rátt að sér og kann að nota öll
tækifæri til að vinna bug á and-
úð andstæðinganna, eins og t. d.
á síðastl. ári, þegar hann svar-
aði svæsnum árásum frá Henry
Ford með því að skipa son hans
í talsverða virðingastöðu.
Vissulega er forsetinn frábær
show-man (maður, sem stend-
ur fyrir sýningum). Hann leikur
ýmsar brellur betur en nokkur
annar. Hann kann að nota hin-
ar amerísku kurteisisreglur út í
yztu æsar. Stundum missir hann
þó marks með hinni miklu alúð
sinni, sérstaklega þegar kald-
lyndari Norðurálfubúar eiga í
hlut.
Norskur prestur, sem þjónar
lútherskum söfnuði 1 Ameríku,
hefir sagt mér eftirfarandi: „Ég
átti sæti í kirkjulegri nefnd,
sem þurfti að ná tali af forset-
anum. Ég hafði næstum trúað
á hann og greitt honum at-
kvæði, enda þótt ég sé í repu-
blikanaflokknum. Erindi okkar
var ekki stórvægilegt, en hann
talaði um það við okkur með
þeim hita og hrifningu, sem gat
bent til að örlög Ameríku væru
undir því komin. Mér varð lit-
ið á hægri hendi hans. Hann
studdi henni á litla bókahillu,
sem hægt er að hreyfa til eftir
vild. í hillunni voru biblían,
sálmabókin, bækur eftir Luther
og fleiri rit, sem Lutherstrúar-
menn meta mikils. Mér varð
meira en nóg boðið. Þegar eg
fór, þorði ég ekki að líta í kring
um mig til að grennslast eftir,
hvaða bækur ætti að láta í hill-
una til sýnis fyrir næstu nefnd-
ina, sem forsetinn tæki á móti“.
Þetta er einn þátturinn í
leiknum. Hann er reyndar alveg
meinlaus. Hann skaðar engan,
en gerir ýmsum glaðara í geði.
Það er öllum kunnugt, að
forsetinn er mikill show-man.
Flestum líkar það vel. Það til-
heyrir starfi hans. En hinar
miklu vinsældir hans byggjast
samt ekki á því. Þær grundvall-
ast kannske ekki heldur fyrst
og fremst á hinni fullkomnu
kosningavél demokrata eða
hinum miklu styrkjum til at-
vinnuleysingjanna. Þær byggj-
ast á þeirri tilfinningu að hann
sé maður, sem vill gera mikið,
maður, sem hefir mikla trú
á landinu og þjóðinni og vill
búa henni betri kjör og gera
hana voldugri, maður, sem er
búinn þeim dugnaði og hæfi-
leikum, er allir Bandarikj amenn
virða mikils.
Fréttabréf til Tímans.
Tímanum er mjög kærkomið
að menn úti á landi skrifi blað-
inu fréttabréf öðru hvoru, þar
sem skilmerkilega er sagt frá
ýmsum nýmælum, framförum
og umbótum, einkum því er
varðar atvinnulífið. Allar upp-
lýsingar þurfa að vera sem
fyllstar og gleggstar, svo að ó-
kunnugir geti fyllilega áttað sig
á atburðum, fyrirtækjum og
staðháttum, sem lýst er.
Skrifstofa
Framsóknarflokksins
I Reykjavík
er á Lindargötu 1D
Framsóknarmenn utan af
landi, sem koma til Reykja-
vikur, ættu alltaf að koma
á skrifstofuna, þegar þeir
geta komið því við. Það er
nauðsynlegt fyrir flokks-
starfsemina, og skrifstof-
unni er mjög mikils virði
að hafa samband við sem
flesta flokksmenn utan af
landi.
Framsóknarmenn! Munið að
koma á flokksskrifstofuna á
Lindargötu 1 D.
Ný bók frá Máli og menningu:
móðlrin eftír Maxim Gorki,
síðari hluti, er nýkomin út. Þessi fræga skáldsaga, sem þýdd hefir
verið á öll helztu tungumál heimsins, er nú komin öll í heild á
íslenzku.
Þetta er fyrsta bókin af 5—6, sem félagsmenn í Máli og menn-
ingu fá á þessu ári fyrir aðeins 10 króna árgjald. — Næst verður
Austanvindur og vestan eftir Nobelsverðlaunahöfundinn Pearl
Buck. Seinna á árinu koma ÚRVALSLJÓÐ STEPHANS G. STEP-
HANSSONAR ásamt RITGERÐ UM SKÁLDIÐ EFTIR SIGURÐ
NORDAL.
íslendingum hafa aldrei boðizt áður jafn góðar bækur fyrir jafn
lágt verð.
Látið innrita yður strax í Mál og menningu.
Mál og mennm^
Lau^avegi 38. — Sími 5055.
Húðir og skinn.
Ef bændur nota ekki til eigin þarfa allar
HtJÐIR og SKOÍN, sem falla til á heimilum
þeirra, ættu þeir að liiðja KAUPFÉLAG sitt
að koma þessum vörum í verð. — SAMRAJVD
ÍSL. SAMVINmJFÉLAGA selur NAUTGRIPA-
HtJÐIR, HROSSHÚÐIR, KÁLFSKIM, LAMB-
SKIW og SELSKIM til útlanda OG KAUPIR
ÞESSAR VÖRLJR TEL StJTUAAR. - IVAUT-
GRIPAHÚDIR, HROSSHtJÐIR og KÁLFSKIM
er bezt að salta, en gera verður það strax að
lokínni slátrun. Fláningu verður að vanda
sem bezt og þvo óhreinindi og blóð af skinn-
nnnm, bæði úr holdrosa og hári, áðnr en salt-
að er. Góð og hrefnleg meðferð, á þessnm
vörum sem öðrnm, borgar sig.
• j ^ V ^
292
Andreas Poltzer:
Patricia
289
listelsks ríkisbubba. Og nú hófust hinir
kynlegu arinhilluþjófnaðir.
Það tók Whinstone talsverðan tíma aö
ná þessu öllu upp úr blaðamanninum, þó
að hann yrði mjög mælskur er fram í
sótti.
— Hurst, er þetta ekki alltsaman
uppspuni? spurði fulltrúinn. Og þegar
blaðamaðurinn brosti út í bláinn í stað
þess að svara, hélt hann áfram:
— Við skulum ekki leyna hvorn annan
neinu, Hurst. Ég játa, að ég ætlaði mér
að veiða upp úr yður. En ég notaði ekki
pyntingar við yður. Kampavín er þumal-
skrúfa, sem ég amast stundum ekkert
við sjálfur....
Hurst var talsvert drukkinn. Hann
hló og svo sagði hann:
— Nei, fulltrúi, ég hefi engu logið að
yður. Og af því að það er fagnaðardagur
hjá yður í dag, þá skal ég trúa yður
fyrir, hvaðan ég hefi fengið vitneskju
mína um þetta. En fyrst verð ég að leggja
fyrir yður spurningu: Hver haldið þér
að það hafi verið, sem gaf mér grund-
völlinn til þess að byggja á þá staðhæf-
ingu mína, að þjófurinn væri að leita að
frumhandriti eftir Shakespeare?
Án þess að hugsa sig um, svaraði
Whinstone:
— Arinhilluþjófurinn sjálfur!
— Bravó, Whinstone! hrópaði blaða-
hafa náð blaðamanninum á tal undir
fjögur augu. Hann grunaði undir eins,
að þessi glöggi blaðamaður hefði upp-
götvað eitthvað. Hann þurfti ekki að
ýta undir Hurst að tala. Hann hjakkaði
því nú út úr sér sem hann vissi, en
skildist ekki stundum.
— Honum hafði tekizt — með hvaða
móti minntist hann ekki á — að komast
að því, að arinhilluþjófurinn var að
leita að handriti að „Richard III.“ Að
vísu ekki hinu dýrmæta frumhandriti,
en af gömlu, svonefndu ránsafriti. Jafn-
vel þó þetta handrit kostaði ekki nema
þúsundasta hlutann af því, sem frum-
handritið kostaði, var það þó mjög verð-
mætt þjófnum.
Það stóð í sambandi við æfintýrafjár-
sjóð á Kokoseyjum. Lengi höfðu Eng-
lendingar, Ameríkumenn, Spánverjar og
Frakkar, Þjóðverjar og Chilebúar reynt
að finna gull Inkanna, sem sagan sagði
að væri fólgið í jörðu á Kokoseyjum.
Enskur sjóræningi, Thompson skip-
stjóri, átti að hafa náð í fjársjóðinn, sem
her Piz&rros hafði tekið, þegar verið var
að flytja hann til Evrópu. Hann gróf
hann á Kokoseyjum.
Síðan lenti sjóræningjaskipinu í orr-
ustu við enskt herskip og féll öll áhöfn
ræningjaskipsins nema Thompson og