Tíminn - 16.03.1940, Blaðsíða 1

RITSTJÓRAR:
GÍSLI GUÐMUNDSSON (ábm.)
ÞÓRARINN ÞÓRARINSSON.
FORMAÐUR BLAÐSTJÓRNAR:
JÓNAS JÓNSSON.
ÚTGEFANDI:
FR AMSÓKN ARFLOKKURINN.
RITSTJÓRNARSKRIFSTOFUR:
EDDUHÚSI, Llndargötu 1 D.
SlMAR: 4373 og 2353.
AFGREIÐSLA, INNHEIMTA
OG AUGLÝSINGASKRIFSTOFA:
EDDUHÚSI, Ltadargötu 1 D.
Sími 2323.
PRFJíTSMUÐJAN EDDA hJ.
Símar 3948 og 3720.
24. árg.
Reykjavík, laugardaginn 16. marz 1940
Frv. um lirúarsjoO
flutt í efri deild
Sjálfstæðismeim, jafnatSarmenn og kommún-
istar í bandalagi á móti bráarbyggingum.
Þingmenn Austfirðinga í
efri deild fluttu í þingbyrj-
im frv. til laga um brúar-
sjóð. Var það aðalatriði
frumvarpsins, að innheimta
skyldi eins eyris aðflutn-
ingsgjald af hverjum benz-
ín-lítra, sem til landsins er
fluttur, umfram núgildandi
aðflutningsgjald. — Skyldi
þetta fé lagt í sérstakan sjóð
og yrði tekjum hans varið
til að byggja stórbrýr.
í greinargerð frumvarpsins
voru færð fram þau rök, að rík-
issjóður hafi ekki sjálfur efni á,
að leggja fram fé til stórbrúa,
eins og reynslan hafi líka.sýnt á
undanförnum árum. Flestar
stórbrýr, sem byggðar hafi verið
seinustu árin, hafi verið byggð-
ar fyrir lánsfé og sé sú leið vit-
anlega ekki fær til langframa.
Með frv. sé því lagt til að afla
fjár til þessara framkvæmda
með sérstökum hætti og tryggja
þannig að þær falli ekki alveg
niður.
í greinargerðinni var enn-
fremur sagt, að sennilega myndi
ekkert verða um stórbrúabygg-
ingar meðan styrjöldin stæði yf-
ir og myndi því safnazt fé í sjóð-
inn á næstu áxum, svo hægt yrði
að hefja byggingar strax að
styrjöldinni lokinni. Var sérstak-
lega tekið fram, að brú yfir Jök-
ulsá á Fjöllum þyrfti að vera í
fyrirrúmi, þar sem hún myndi
stórum stytta akveginn til Aust-
urlands.
Samgöngumálanefnd, en þar
eiga sæti Jónas Jónsson, Páll
Zóphóniasson og Árni Jónsson
Fær kommúnista-
blaðlð f járstyrk
frá nazisfum?
Fyrir nokkrum vikum síð-
an birti konjmúnistablað-
ið daglega grátklökkar á-
skoranir til lesenda sinna
um að styrkja útgáfu þess,
því að annars myndi það
hætta að koma út.
Það vakti mikla furðu,
þegar áskorunum þessum
var allt í einu hætt, og
Brynjólfur Bjarnason birti
þá tilkynningu, að „söfn-
unin“ hefði gengíð svo vel,
að markinu vseri náð!
Héðinn Valdimarsson
birtir í „Nýju landi“ í gær
mjög athyglisverðar upp-
lýsingar í þessu sambandi.
Eru þær svohljóðandi:
Blaðið Þ.ióðviljinn, sem
nú hefir misst helming
j kaupenda sinna, hefir eft-
'(í ir áramótin lifað af styrkj-
3 um fenímum frá þ"zkum
nazistum, undir því yfir-
sk^ni, að samskot meðal
kaupendanna“ hefðu næ?t
til að fleyta því fram.
Bendir Héðinn síðan á,
að blaðið sé alveg hætt að
segja styggðaryrði um naz-
ista, en ráðist hatramlega
á Breta og Frakka, sem
þeir vildu biðja um hern-
aðarlega vernd fyrir tæpu
ári síðan!
I annarri grein í „Nýju
landi“ er sagt, að það sé al-
talað að kommúnistablað-
ið fái 900 kr. á mánuði frá
skrifstofu nazista hér í bæ.
Því mun verða fylgt með
míkilli athygli, hvernig
kommúnistar svara þess-
um áburði. Hér er svo þung
sök á þá borin, að óhjá-
kvæmilegt er fyrir þá að
höfða mál gegn Héðni, svo
fremi sem sakargiftin hef-
■ ir eigi við rök að styðjast.
lagði til að frv. yrði samþykkt.
Leitaði nefndin álits vegamála-
stjóra og mælti hann eindregið
með frv. og benti á, að aðflutn-
ingsgjald á benzíni væri stórum
lægra hér en víðast annarsstað-
ar. Lét hann fylgja frumvarpinu
yfirlit yfir 24 stórbrýr, sem kost-
aði hver um sig yfir 30 þús. kr.
eða samtals á þriðju miljón kr.
Meðal þeirra voru sjö stórbrýr,
sem kostuðu samtals um 500 þús.
kr. og telja bæri sérstaklega
nauðsynlegar. Þessar brýr eru
yfir Jökulsá á Fjöllum, Geir-
landsá á Síðu, Jökulsá á Fljóts-
dal, Hofsá í Álftafirði eystra,
Heinabergsvötn, Djúpá í Fljóts-
hverfi og Hörðudalsá í Dalasýslu.
Samkvæmt tillögum nefndar-
innar var við 2. umr. bætt því
ákvæði í frumvarpið, að úr
sjóðnum skyldi „veita til smíði
brúa, er samkvæmt áætlun vega-
málastjóra kosta 20 þús. kr. eða
meira, og skal fyrsta brúin, sem
byggð er eftir lögum þessum,
vera yfir Jökulsá á Fjöllum".
Frumvarpið var til 3. umræðu
í efri deild í fyrradag. Flestum á
óvart varð niðurstaðan sú, að
það var fellt með jöfnum at-
kvæðum, 8:8. Með frumvarpinu
greiddu atkvæði allir Framsókn-
armenn í deildinni og Árni Jóns-
son, en á móti allir Sjálfstæðis-
menn í deildinni, nema Árni,
báðir jafnaðarmennirnir og
Brynjólfur Bjarnason.
Það liggur í augum uppi,
hversu nauðsynlegar eru bygg-
ingar framangreindra stórbrúa
— og raunar miklu fleiri — fyrir
samgöngulíf landsins. Sumar
þeirra — eins og t. d. brúin yfir
Jökulsá á Fjöllum — myndi
spara kostnaðarverð sitt í er-
lendum gjaldeyri á mjög skömm-
um tíma. Þessu kynlegra er það,
að þingmenn skuli bregða fæti
fyrir slíkar framkvæmdir.
Andstæðingar frv. hafa fært
fram þá ástæðu, að þeir væru á
móti öllum auknum álögum. En
þessir góðu herrar verða að gæta
þess, að landið þarfnast margra
framkvæmda, og það er ekki
nema um tvennt að velja: Láta
þær bíða og bíða, ellegar að láta
þjóðina leggja harðar að sér til
þess að hægt sé að koma þeim í
framkvæmd. Hér verða aldrei
neinar teljandi framfarir, nema
síðari leiðin sé farin, og með
henni eru líka sköpuð skilyrði
(Framh. á 4. síQuJ
BrynjólíurBjamason
fékk kínnhest fyrír
strákslegaframkomu
Ilanii réðist luu í ráð-
herraherbergið, þreif
í forsætisráðherra og
viðhafði hinn versta
muimsöfnuð.
Vegna frásagnar í blaði kom-
múnista um að forsætisráðherra
hafi löðrungað Brynjólf Bjarna-
son á þingi í fyrradag, þykir rétt
að segja þá sögu eins og hún
gekk til:
Eftir að fundi var lokið í efri
deild voru nokkrir þingmenn
staddir i ráðherraherberginu
(ekki efrideildarsalnum eins og
sagt er í blaði kommúnista), og
ræddu þeir um styrjöld Finna
og Rússa. Tók forsætisráðherra
þátt í samtalinu, en Brynjólfur
Bjarnason var að spígspora í
dyragættinni og töluðu þing-
menn ekki við hann.
Umræðurnar snerust m. a. um
það, að Rússar hefðu talið það
hlutverk sitt að „frelsa“ Finn-
land úr böðulshöndum, og yrði
nú fróðlegt að sjá, hvernig vald-
hafarnir réttlættu það fyrir
þjóðinni, að hætta styrjöldinni
áður en því marki var náð. Þá
var minnzt á aftökur forvígis-
manna rússnesku byltingarinn-
ar og minnst á það, hvort Kuus-
inen myndi hafa verið drepinn.
Létu menn þau orð falla, að
þessi yrðu oftast endalok svik-
ara og skaut forsætisráðherra
því inn í, að eiginlega ættu ís-
lenzku kommúnistaforingj arnir
að taka sér viðurnefnið Kuusin-
en, t. d. Brynjólfur Bjainason
Kuusinen og Einar Olgeirsson
Kuusinen.
Þegar hér var komið samtal-
inu, vatt Brynjólfur sér inn í
ráðherraherbergið. Mun hann
hafa hlerað umræðurnar og var
auðsjáanlega ofsareiður. Sneri
hann sér að forsætisráðherra,
þreif í öxl hans og sagði', að það
væri óþarfi fyrir hann að búa
til lygasögur fyrir' þjóðina, því
að lygum hans væri ekki trúað,
þar sem hann væri landsfrægur
fyrir heimsku og lygi. Forsætis-
ráðherra hafði ekki verið að tala
neitt til Brynjólfs, því að við
kommúnista er yfirleitt ekki tal-
að í þinginu. Sneri hann sér
hvatskeytlega að Brynjólfi,
spurði hver hefði leyft honum
að káfa á sér og áv^rpa sig, og
laust hann um leið kinnhest með
flötum lófa. Brynjólfur kvaðst
ekki myndi slá aftur, og sagðist
forsætisráðherra ekki undra sig
neitt á því, þótt hann væri ekki
(Framh. á 4. síSu.J
30. Mað
Bandamenn og
Finnlandsstyr jöldín
íliíssar hefðu undirokað Fiimland, ef [ieir
hefðu ekki óltazt Baudamcim.
Mjög er um það rætt, hvort
telja beri friðarsamning Rússa
og Finna ósigur fyrir Banda-
menn.
Því verður ekki neitað, að það
myndi að mörgu leyti hafa orðið
hagkvæmt fyrir Bandamenn, ef
þeim hefði gefizt tækifæri til
að heyja styrjöld við Rússland,
ekki sízt ef Noregur og Svíþjóð
hefðu fylgt þeim að málum.
Málmflutningurinn frá Svíþjóð
til Þýzkalands hefði þá stöðvast
og Rússum hefði verið gert lítt
kleift að selja hráefni til Þýzka-
lands. Auk þess er þá líklegt, að
Tyrkir hefðu fengizt í bandalag
til að ráðast á Rússa að sunnan
og hefði þá verði stefnt að því
að ná yfirráðum yfir auðugustu
olíulindum Rússlands. Hefði
þetta allt heppnazt, mátti telja
ósigur Þjóðverja óhjákvæmileg-
an.
Það má telja víst, að Banda-
menn hafa gert sér talsverða
von um slíka rás viðburðanna og
haft nokkurn undirbúning í því
skyni. Einkum virðist hinn mikli
liðssafnaðúr þeirra í Austurlönd-
um benda til þess.
Þessar vonir þeirra hafa nú
brugðizt, a. m. k. í bili.
Hins vegar er það vel ljóst, að
styrjöld Bandamanna við Rússa
var langt frá því áhættulaus.
Líklegust afleiðing hennar var
sú, að Þjóðverjar hefðu komið
Rússum til hjálpar og þá er ó-
víst, hversu mikið Bandamönn-
um hefði orðið ágengt. En slík
afskipti Þjóðverja myndu hafa
leitt til þess, að þeir hefðu getað
neytt Rússa til að hjálpa sér
miklu meira en þeir gera nú,
einkum með útvegun hráefna.
Það, sem Stalin mun hafa óttazt
mest af Öllu, ef Rússar lentu í
styrjöld við Bandamenn, var á-
reiðanlega það, að eftir það yrði
hann „minni bróðir“ í bandalag-
inu við Hitler.
Það er því tæpast hægt að
telja úrslit Finnlandsstyrjaldar-
innar ósigur fyrir Bandamenn.
Um raunverulegan ósigur er ekki
hægt að tala í þessu sambandi,
nema aðstaða þeirra hefði versn-
að við þetta. Þegar styrjöldin
milli Þjóðverja og Bandamanna
hófst, var gert ráð fyrir því,
að Norðurlönd drægjust inn í
styrjöldina, og það myndi bæta
aðstöðu Bandamanna. Samning-
ar Finna og Rússa breyttu að
engu leyti afstöðunni milli Þjóð-
verja og Bandamanna eins og
hún var í styrjaldarbyrjun. Það
.A. ICROBSöÖTTTI&Æ
Leki kemur að togara. -
vík.
Bruni í línuveiðara. — Síldarverksmiðjan á Húsa-
- íslandssýningin í New York.
Miðvikudag síðastliðinn kom leki að
togaranum Belgaum, er hann var á
heimleið frá Englandi. Var hann
staddur hátt á annað hundrað sjómílur
undan Vestmannaeyjum, er þetta gerð-
ist. Náðu skipverjar talsambandi við
togarann Arinbjörn hersi, sem einnig
var að koma frá Englandi, og kom
haim á vettvang og rn-ðu skipin sam-
flota til öryggis, ef lekinn ágerðist. Til
enn frekari öryggis var Ægir sendur
héðan úr Reykjavík með viðbótardælu
til móts við togarann. Beið hann Ægis
undan Landeyjasandi, en varðskipið
kom þangað seint í fyrrakvöld. í nótt
komu Belgaum og Arinbjörn hersir til
hafnar í Reykjavík.
/ r r
Á fimmtudagsmorgun bar að það
óhapp í linuveiðaskipinu Sigrúnu frá
Akranesi, er þá var statt 12 sjómflur
undan Akranesi, að eldur kom upp í
hásetaklefa, er olía úr brúsa helltist á
heitan kolaofn. Fjórir menn sváfu í
klefanum. Vöknuðu þeir skjótlega og
tókst að slökkva eldinn, áður en veru-
legar skemmdir urðu á skipinu. En all-
ir mennimir hlutu nokkur brunasár.
Benedikt Tómasson, sá er fyrstur vakn-
aði þeirra félaga, brenndist á andliti,
Gísli Jónsson skipstjóri brenndist á
hendi, Gunnar Ámason matsveinn á
handleggjum báðum og Sveinbjörn Da.
víðsson vélamaður litilsháttar á hand-
leggjum.
t r t
Ríkissjóður hefir fest kaup á síldar-
verksmiðjunni á Húsavík. Er það gert
samkvæmt heimild í fjárlögum yfir-
standandi árs. Síldarverksmiðjan var
síðastliðið ár rekin af ríkinu undir
stjórn síldarverksmiðja ríkisins og var
verksmiðjan seld með áhvflandi skuld-
um, eins og þær voru í byfjun árs 1939.
Var kaupverðið talið 209 þúsund krón-
ur, eða sú skuldarupphæð, er á verk-
smiðjunni hvfldi umrædd áramót. En
raunverulega er kaupverðið nokkru
hærra, þar eð við þessa upphæð bætast
áfallnir vextir af skuldunum og nokkur
hækkun á þeim vegna gengisbreytinga,
þar eð nokkuð skuldarinnar er I er-
lendri mynt. Hins vegar dregst þar frá
ágóði, er varð af rekstri verksmiðj-
unnar síðastliðið ár.
t t t
Sú ákvörðun hefir verið gerð, að
ísland verður áfram þátttakandi í
heimssýningunni í New York á þessu
ári. Mun tilkynning um þeSsa ákvörð-
un hafa verið send Bandaríkjastjórn
um síðustu helgi. Kostnaður við þessa
þátttöku hefir verið áætlaður um 100
þúsund krónur. Síðasta alþing heim-
ilaði að verja til þessa 50 þúsund krón-
um úr ríkissjóði, gegn framlagi annars
staðar frá. Ýms einkafyrirtæki munu
hafa heitið um 30 þúsund krónum til
að mæta kostnaði af sýningunni, og
meiri framlög munu væntanleg úr
ýmsum áttum. Sýningin mun verða að
mestu óbreytt eins og hún var 1 fyrra,
en nokkrar endurbætur munu þó gerð-
ar á einstökum þáttum hennar.
r r r
er meira að segja vafasamt,
hvort það er Þjóðverjum nokkuð
í hag, að Rússar hafa fengið frið,
eftir að hafa tryggt til fullnustu
hagsmuni sína við Eystrasalt.
Það getur meira að segja valdið
því, að Rússar selja stuðning
sinn dýrara verði hér eftir.
Yfir stefnu Rússa í utanríkis-
málum hvílir nú sízt minni þoka
en áður. Það er t. d. athyglisvert,
að þeir biðja Breta að reyna að
miðla málum milli sín og Finna.
Það virðist gefa til kynna, að
þeir vilji ekki alveg slíta tengslin
við Breta. Nokkra eftirtekt hlýt-
ur það líka að vekja, að brezka
stjórnin er hætt við að birta
„bláa bók“ um samningaviðræð-
urnar í Moskva. Grunur leikur á,
að það sé eftir beiðni Rússa. Það
getur því alveg eins farið svo,
að Rússar leiki einskonar jafn-
vægispólitík á næstunni, en snú-
ist ekki alfarið í lið með Þjóð-
verjum. Þeir munu ekki frekar
erfa árásarfyrirætlanir Banda-
manna en Ukrainudrauma Hit-
lers, ef þeim bíður svo við að
horfa. Það er a. m. k. eins og
sakir standa mjög erfitt að spá
um afstöðu þeirra í framtíðinni.
En svo utanríkismálastefnu
Rússa sé sleppt og aftur horfið
að Finnlandsstyrjöldinni og
Bandamönnum, þá verður því
ekki neitað, að hún hefir veitt
þeim nokkurn siðferðilegan sig-
ur. Þeir hafa undanfarið talið
sig verndara smáþjóðanna, en
ekki sýnt það í verki. Abessinía,
Austurríki, Tékkoslóvakía, Alba-
nía og Pólland hafa hrunið, án
þess að Bandamenn veittu þeim
hjálp, sem kom að haldi. Finn-
land er fyrsta smáþjóðin, sem
um langt skeið hefir fengið þann
stuðning frá Bandamönnum, er
bjargar henni frá frelsistapi.
Það er Ijóst mál, að styrjaldar-
takmark Rússa var að leggja allt
Finnland undir sig og koma þar
á kommúnistisku stjórnarfari. í
því skyni var Terejoki-stjórn-
in stofnuð. Frá þessu tak-
marki hafa Rússar hvarflað, og
gerðu það einmitt á þeim tíma,
þegar vörn finnska hersins var
að þrotum komin. Ástæðan var
engin önnur en óttinn við vopn-
aða íhlutun Bandamanna. Ef
Bandamenn hefðu ekki verið
reiðubúnir að ráðast í Rússa til
hjálpar Finnlandi, er fullvíst, að
Rússar hefðu fylgt eftir undan-
haldi finnska hersins og innan
fárra daga hefði sjálfstæði
Finna verið úr sögunni og þeir
troðnir undir járnhælum komm-
únismans.
Um það má náttúrlega deila,
hvort Bandamenn hefðu ekki
getað veitt Finnum meiri hjálp,
t. d. með því að ráðast strax á
Rússa, en slíkt var tæpast mögu-
legt, meðan Finnar báðu ekki
sjálfir um slíka hjálp. En hver,
sem verður niðurstaðan af þeim
deilum, verður því ekki neitað,
að stuðningur Bandamanna hef-
ir reynzt Finnum mjög mikil-
vægur. Sá ótti, sem Rússar virð-
ast hafa á vopnum Banda-
manna, er ekki ólíklegur til að
styrkja afstöðu þeirra á Balkan
skaganum. Það er ekki sízt vegna
þess, að þýzka útvarpið leggur
nú kapp á, að halda því fram, að
Finnlandsstyrjöldin sýni, að lof
orð Bandamanna séu ekki neins
virði fyrir smáþjóðirnar.
Tónlistarkvöld
hélt Tónlistarfélagið í Gamla Bíó síð-
astliðið þriðjudagskvöld, þar sem ein-
vörðungu voru leikin og sungin íslenzk
tónverk. Karlakórinn Kátir félagar
söng, undír stjórn Halls Þorleifssonar,
nokkur lög eftir Sigfús Einarsson og
tvö lög eftir Karl O. Runólfsson, annað
þeirra alveg nýtt. Ennfremur voru
leiknar íslenzkar „svítur“, eftir Árna
Björnsson og Karl O. Runólfsson.
A víðavangi
Samband ungra Framsóknar-
manna hefir tekið sér fyrir
hendur að gefa út um nokkur
næstu ár ritsafn Jónasar Jóns-
sonar, Komandi ár, til fastra á-
skrifenda. Tíminn gaf út fyrsta
bindið 1922, og er það löngu
uppselt. Það var nokkurskonar
tíu ára áætlun Framsóknar-
manna um framfaramál lands-
ins. Fyrsta bókin, sem ungir
Framsóknarmenn gáfu út 1938,
var Merkir samtíðarmenn, en
nú í vetur komu Vordagar, að-
allega ritgerðir úr Skinfaxa frá
þeim árum, þegár verið var að
undirbúa núverandi flokka-
skipun hér á landi. Á næstu ár-
um eiga að bætast í safnið nokk-
ur bindi, en röðin ekki fyllilega
ákveðin. Fegurð lífsins, ritgerð-
ir um bókmenntir og listir, Vín-
land hið góða, frásögnin um
landa í Ameríku og framtið ís-
lenzkrar menningar þar í landi,
Stríð og friður, greinar úr lands-
málabaráttu undangenginna
ára,og Andlegt Iíf á íslandi.í því
bindi verða ritgerðir um fram-
tíðarmál kirkju, skóla, listir,
vísindi og bókmenntir.
* * *
Bókasafn á hverju heimili, er
kjörorð menntamálaráðs. Tveir
ungir menn, Jón Emil Guðjóns-
son og Leifur Auðunsson hafa
unnið að því í vetur að safna
föstum áskrifendum og orðið vel
ágengt. Kaupendum bóka Þjóð-
vinafélagsins hefir fjölgað meira
en um helming. Samtals verða
upplögin að bókum Þjóðvinafé-
lagsins og menningarsjóðs
stærri en nokkur dæmi eru til
áður hér á landi í bókaútgáfu.
Viðtökur manna hvarvetna um
land eru sérstaklega góðar.
Menn tóku vel þeirri hugmynd,
að bókasöfn gætu á kostn-
aðarlítinn hátt myndazt á
hverju heimili. Menn vita, að
leiður er bóklaus bær. Nokkuð
af vinsældum þessarar útgáfu-
starfsemi stendur í sambandi
við óbeit manna á útlendum
undirróðri í bókagerð hér á
landi. Innan skamms mun Leif-
ur Auðunsson fara hringferð um
land með Esju, og hitta að máli
umboðsmenn Þjóðvinafélagsins
og menningarsj óðs, þar sem því
verður við komið. Um sama leyti
verður lokið áskriftasöfnun nú
í ár. En þá verður um leið byrj-
að að safna áskrifendum, sem
vilja bætast við 1941.
Fjárlögin
Annarri umræðu fjárlaganna
var lokið í gær. Atkvæðagreiðsla
fór fram og voru allar tillögur
fjárveitinganefndar samþykkt-
ar.
Bjarni Bjarnason var fram-
sögumaður nefndarinnar. Gat
hann þess sérstaklega, varðandi
tillögu nefndarinnar um áukna
heimild fyrir ríkisstjórnina til
að lækka öll ólögbundin útgjöld,
að sú heimildartillaga tæki
ekki til útgjalda, er ríkissjóði
bæri að inna af höndum sam-
kvæmt sérstökum lögum. Heldur
hefði alls ekki verið um það rætt
í fjárveitinganefnd, hvort rétt
væri að Alþing veitti ríkisstjórn-
inni slíka heimild með sérstök-
um lögum.
Stúdentaféiag Reykjavíkur
boðar til tveggja umræðufunda um
Afstöðu íslands til umheimsins. Verður
fyrri fundurtan haldinn í Kaupþings-
salnumum n. k. mánud. kl. 8% e. h. Á
þeim fundi verður rætt um ísland og
Ameríku og hafa framsögu þeir Thor
Thors og Ragnar Ólafsson lögfr. Verð-
ur rætt um menningarlega, viðskipta-
lega og pólitíska samvinnu milli ís-
lands og Ameriku. — Á síðari fundin-
um, sem haldinn verður um næstu
mánaðamót verður umræðuefnið: ts-
land og NorSurálfa. Framsögumenn á
þeim fundi verða: Stefán Jóh. Stefáns-
son, ráðherra og Sig. Einarsson dósent.
Má búast við miklum og fróðlegum
umræðum á báðum þessum fundum,
því hér er um að ræða merkileg mál
varðandi framtíð íslands og íslendinga.