Sólöld - 30.09.1918, Blaðsíða 9
SÓLÖLD.
1
Ur Islendingasögum
Sólölcl hefir hugsað sér að reyna að fræða ís-
lenzk börn og' unglinga um það hversu fallegar og
nierkilegar eru sögur íslendinga. Ritstjóri Sólald-
ar hefir þá skoðun að börn hér hafi ekki full not af
gömlu sögunum eins og þær eru skrifaðar, vegna
þess hve málið er ólíkt Jþví sem nii er skrifað. Hann
hefir því hugsað sér að snúa sumum af þessum
skemtilegu og ágætu sögum á létt mál eins og gert
er á enskunni með leikrit Shakespeares og fleira.
En sumir halda að unglingarnir geti skilið sögurnar
eins og þær eru og þess vegna er liér prentuð ein
íslendingasagkn, sem er stutt og með þeim léttustu.
Ef börnin eða unglingarnir skilja vel þessa sögu
(Eiríks rauða) þá þarf eklci að bx-eyta sögunum á nú-
tíðarmál. Ritstjóri Sólaldnr biður því unglingana
að lesa þessa sögu vel og skrifa honum svo og láta
hann vita hvort þcir iiafa skilið lxana og haft not af
henni. Ef ekki þá verður birtur í Sólöld Útdráttúr
úr fallegustu sögunum okkar, þannig að þær verðí
umskrifaðar í nútíðarmál.
ERÍKS SAGA RAUDA OK GRÆNLENDINGA
pÁTTUR.
porvaldur hét maðr, son Ásvalds Úlfssonar, öxua-
pórissöiÍár. porvaldur og Eiríkr liinn rauði son
hans fóru af Jaðri lil íslands fyrir víga sakir. ]>á
var víða bygt ísland. peir bjuggu fyrst at Dröng-
um á ]Iornströndum; þar andaðist porvaldr.
Eiríkr fékk þá pórhildar dóttur Jörundar ok por-
bjargar knarrarbringu, er þá átti porbjörn hinn
haukdælski; réðst Eiríkr þá norðan ok bjó á Eiríks-
stöðum hjá Yatnshorni. Son Eiríks og' pói'hildar
hét Leifr. Enn eftir víg Eyjólfs saurs ok hólm-
gaungu-lTrafns var Eiríkr gerr brott ór Ilaukadal.
Fór hann vestr til Breiðafjarðar ok bjó í Öxney á
Biríksstöðum. Hann léði porgesti setstokka og
náði eigi; hanu kallaði til; þaðan af gerðust deilur
ok bardagar mcð þeim ]>orgesti, sem segir í sögu
Eiríks. Styrr poi'grímsson veitti Eiríki at málum
ok Eyjólfr ór Svíney, og synir Braiids ór Alftafirði
ok porbjörn Yífilsson, enn porgestlingum veittu
synir pórðar-gellis og porgeirr ór Hítardal. Eiríkr
varð sekr á pórsnesþingi; bjó Eiríkr þá skip sitt, til
hai's í Eiríksvági. Eiin er hann var búinn, fylgdu
þeir Styrr honum út um eyjar. Eiríkr sagði þeim,
at hann ætlaði at leita laixds þess, er (íunnbjörn son
ÍJlfs kráku sá, er rak vestr um haf, þá er hann fann
Gunnbjarnarsker; kveðst liann aftr mundu leita 1 i 1
vina sinna, ef liánn fyndi landil. Eiríkr silgdi
undan Snæfellsjökli; hann fann landit, ok kom utan
at því, þar senx hann kallaði Miðjökul; sá heitir nú
Bláserkr. Hann fór þá þaðan suðr með landinu at
leita ef þaðan væri byggjanda landit. Hann var
hinn fyrsta vetr í Eiríksey, nær miðri hinni eystri
bygð. Um várit eftir fór hann til Eiríksfjarðar ok
tók sér þar bústað. Hann fór þat sumar í hina
vestri bygð og gaf víða örnefni. Tlann var annan
vetr í Hólmum við Ilrafnsgnípu; enn hit þriðja
sumarit fór hann til Islands ok kom skipi sínu í
Breiðafjörð. Ilann kallaði landit, þat er hann hafði
fundit, Grænland, því at hann kvað þat mundu fýsa
menn þangat, er landit héti vel. Eiríkr var á
Islandi um vetrinn, enn um sumarit eftir fór hann at
byggja landit. llann bjó í Brattahlíð í Eiríksfirði.
Svá segja fróðir menn, at á því sama sumri, er
Eiríkr rauði fór at byggja Grænland, þá fór hálfr
fjórði tögr skipa ór Breiðafirði ok Borgarfirði, enn
fjórtán kvámust út þangat; sum ralc aftr, enn sum
týndust. pat var fimtán vetrum fyrr enn Kristni
var lögtekin á Islandi. Á því sama sumri fór utan
Friðrekr biskujx ok porvaldr Koðránsson. ]>essii'
menn namu land á Grænlandi, er þá fóru út með
Eiríki: Herjólfr TLerjólfsfjörð, hann bjó á Her-
jólfsnesi; Kelill Ketilsfjörð, Ilrafn Ilrafnsfjörð,
Sölvi Söivadai, Ilelgi porbrandsson Álftafjörð, por-
björn glóra SigTufjörð, Einarr Einarsfjörð, Haf-
gi'írnr llafgrímsfjörð og Yatnahverfi, Arnlaugr
ArnTaugsfjöi’ð; en sumir fóru til Vestribygðar.
Leifur hepni var skírSr.
pá er sextán vetr váru liðnir frá ]xví 'Eiríkr
rauði fór at byggja Grronland, þá fór Leifgr son
Eiríks utan af Grænlandi til' Noregs; kom hann til
pi'ándheims um haustit, þá er Óláfr konungr Trygg-
vason var kominn norðan af IláTogalandi. Leifr
lagði skipi sínu inn til Niðaróss, ok fór þegar á fund
Óláfs konungs. Boðaði konungr ti'ú honum sem öðr-
um heiðnum mönnurn, er á hans fund kómu; gekk
konungi þat auðveldTega við Leif;var hann þá
skírðr ok allir skipverjar hans. Var Leifr með
konungi unx vetrinn vel haldimx.
Bjarni TeitaSi Grænlands.
Hei’jóTfr var Bárðai’son Herjólfssonar. Hann
var fi’ændi Ingólfs Tandnámsnxanns. peim Her-
jólfi gaf Ingólfr land á milli Yágs og Reykjaness.
Herjólfr bjó fyrst á Drekstokki. ]>orgerðr hét kona
haxis, en Bjarni son þeirra, ok var hann efnilegasti
maðr. Hann fýstist utan þegar á xmga aldri; varð
lionum bæði gotl 1 il fjár olx mannvirðingar, ok var
sinn vetr hvart utan lands eða með feðr sínum.
Bratt atti Bjarui ski]> í förum; ok hinn síðasta vetr,
er hann var í Noregi, þá brá Herjólfr 1 iI Gi’auxlands-
ferðar með Eiríki ok brá bxxi sínu. Með Hex’jóJfi
var á skipi suðureyskr maðr kristinn, sá orti Haf-
gerðingadrápu. ]>ar er þetta stef í;