Tíminn - 20.06.1952, Blaðsíða 4

4.
TÍMINN, föstudáginn 20. júní 1952.
135. blað.
E. M. Bcu.nds:
Pétur Sigurðsson, þýddi.
Heilagir menn bænarinnar
Aldrei áður var þörfin meiri Prédikarinn verður að vera al (
en nú á Guði vígðum, heilög- gerlega og óskiptur á valdi >
um mönnum, körlum og kon- Guðs í heilagri og fullkom-
um, en þó er enn meir aðkall inni ástundun. Hann er vígð-
andi þörfin á kennimönnum ur og helgaður Guði. Hyggja’
er þjóna Guði í heilagleik. hans, þrá hans og allt at-j
Heimurinn þrammar áfram hafnalíf beindist til Guðs og
risaskrifum. Satan hefir mik- er vígt Guði, og þessu er bæna j
il völd og reynir til að snúa lffið jafnmikil lífsnauðsyn i
öllu sér í vil. Trúin veröur að eins og fæðan líkamslífinu.
bjóða fram hið fegursta ogl Kennimaður verður, um-
fullkomnasta og vinna sín.-'fram allt, að vera innlifaður
mestu afrek. Umfram allt því, sem Guðs er. Guðssam-
verða nútíma guðsmenn að band kennimannsins er hans:
vera innblásnir hinum æðstu vigsluorð og embættisbréf. j
hugsjónum og trúnni á hina Þetta verður að vera augljóst, I
glæsilegustu sigra fyrir full- algert og óumdeilanlegt. Hann
tingi andans. Páll beygði kné má ekki flíka neinni hvers-
sín fyrir Guði í bæn án af- dagslegri yfirborðs guðrækni.
láts um að söfnuðurinn í Beri hann ekki af í heilagri
Efesus gæti náð vaxtarmarki háttvísi og virðuleik, ber hann
ómælis hreinleiks og helgun- j alls ekki af í neinu. Sé ekki
ar, og náð að „fyllast allri skapgerð hans, daglegt líf og
Guðs fyllingu". Epafras öll hegðun prédikun, þá prédik
keppi að því í bænum sínum1 ar hann alls ekki. Þótt ræður
að söfnuðurinn í Kólossu hans hljómi sem yndisleg
gæti verið menn „fullkomn- ( músikk, eins og goðmál
ir og fullvissir í öllu því, sem 1 Apollusar, verða áhrif þeirra
er vilji Guðs“. í safnaðarlífi ; léttvæg sem fis, aðeins hug-
postulatímabilsins stefndi allt1 arflug, hverfult eins og morg
og alls staðar að því, að börn j undögg og reikul vindaský, ef
Guðs gætu orðið „einhuga í guðrækni hans er veigalítil.
trúnni og þekkingunni á guðs Ekkert getur komið í staðinn
syni, orðið eins og fullorðnir fyrir hið innilegá og nána
menn og náð vaxtarmarki guössamband í lífi og breytni
Kristfyllingarinnar“. Ekkert kennimannsins. Ástundun við
skyldi draga úr vextinum, kirkjuleg störf, fylgispekt við
hvergi numið staðar við forn lífsskoðun, siðakerfi og rétt-
an barndóm, menn áttu ekki trúnað, er allt vesællt, fánýtt
að halda áfram að vera börn, og svikult, eigi það að vera
en vaxa til manndóms, og i uppspretta innblásturs og
stað vanmáttar skyldu jafn- innihald köllunarinnar. Guð
vel aldurhnignir lifa andlegt sjálfur verður að vera aðalupp
blómaskeið og bera ávöxt sprettulindin í lífi kenni-
Guði til dýrðar. Hið guðdóm- mannsins, undirstaðan og
legasta í heimi trúarinnar kórónan í öllu starfi hans. Allt
eru heilagir menn, konur og veröur að þjóna málefni
karíar. Jesú Krists, nafni hans til
Hvorki peningar, gáfur né vegsemdar. Ekkert annað en
menning megnar að umþoka Jesú Kristur má vera hinn
neinu fyrir Guð. Helgunin knýjandi kraftur í lífi pred-
magnar mannssálina, eldur ikarans, og ekkert annað á-
kærleikans brennur þá ljós- hugamál má hann hafa, en
um loga, þráin eftir sterkari það, að vinna honum og gera
trú, heitari bænum, meiri á- nafn hans vegsamlegt. Þá
huga fullkomnara guðslíf, er _ verður bænalíf hans það, sem
þá knýandi — og í þessu er
krafturinn fólginn. Þetta er
okkar mikla þörf og þetta
verðum við að tileinka okk-
ur. Menn þurfa að vera holdi
klæddur kærleikseldur Guðs
og honum fullkomlega inn-
lífaðir. Sökum vöntunar á
þessu hefir verk drottins taf- Þann 10. júní var dregið í
izt, málefni hans beðið tjón sjötta flokki Happdrættis há-
og nafn hans vanhelgast. Eng skólans. Þessi númer hlutu
in snillimennska, þótt gædd vinning:
tendrar ljósið og ylinn, og
veitir stöðuglega framgang og
Gamall Framsóknarmaður hef svo margir af laugardagsdag-
sigur. Öll hyggja og þrá ir sent mer eftirfarandi línur: skránni vegna þess, að þá væru
kennimannsins verður að vera
án afláts sú ein, að hafa Guð
í verki með sér.
Aldrei var þörfin á því
svo margir úti að skemmta sér.
„Ég sé að mikið er nú talað Það er í rauninni satt, að marg-
um Alþingishátíðina 1930 í sam ir nota þetta kvöld til að fara á
bandi við forsetakjörið. Af tali einhverja skemmtistaði, en ég
j og skrifum vissra manna verður hygg þó, að hinir verði í meiri-
brýnni en einmitt nú, að sýna j ekki annað skilið en að glæsi- hluta, sem heima sitja, og þá
óumdeilanlega hvílíkur er leiki þeirra hátíðahalda hafi að sjálfsögðu við útvarpið, og
fyrst og fremst verið að þakka liggja margar gildar ástæður til
Ásgeiri Ásgeirssyni. Annars hélt þess.
ég nú, að þar hefðu margir góð
kraftur bænarinnar. Engin
kynslóð og enginn einstak-
lingur getur birt heiminum
kraft
l
fagnaðarerindisins Lr. mfnn lagt hölId á Ptóginn.j- I fyrsta lagi geta ekki allir
nema að hað qín hænheifir i Elgl hms vegar að nefna nafn fanð að skemmta ser í emu, þvi
13 eins manns, sem öðrum að alltaf hafa einhverjir eitt-
menn og biðjandi kynsloö. j fremur setti svip á hvað viðbundið t. d. að vera hjá
Bænalaus kynslóð verður van j þau hátíðáhöld, þá held börnum og gera annað nauðsyn
máttug kynslóð. Bænalaus ! ég ekki, að það sé nafn Ásgeirs iegt. í öðru lagi höfum við alls
sál nær aldrei til hæða Guðs. j Ásgeirssonar. Sá maður, sem þar 1 ekki nægilegt húspláss fyrir þaö
Tímarnir geta verið batnandi, I kom óumdeilanlega fram með fólk, sem hefir aðstæður til aö
en það er ómælis bil milli!mestum glsesibrag og öðrum sækja skemmtanir, og svo síð-
fremur „átti“ hátíðina, ef svo ast en ekki sízt hefir fjöldi fólks
mætti að orði kveða, var Tryggvi ekki efni á því að skemmta sér
Þórhallsson. Glæsileiki hans og á hverri helgi.
ræðusnilld bar af öllu öðru.
Framkoma Ásgeirs var snotur og
batnandi tíma sökum vax-
andi siðmenningar, og þeirr-
ar betrunar, sem fæst aðeins
í heilögu og kristilegu líferni
og krafti bænarinnar. Gyð-
ingaþjóðin var miklu fremri,
þá er Kristur fæddist á meðal
Ef við tökum svo fólkið í dreif
ræðumennska hans sömuleiðis, býlinu, þar sem lítið er um
en hann jafnaðist ekkert á við skemmtanir, a. m. k. á veturna.
Tryggva, enda bar Tryggvi svo Það getur ekki skroppið í bíó eða
hennar en hún hnfði nðnr ver langt af Ásgeiri sem aðsópsmikill í leikhús að loknu dagsverki, þó
ið ía ^ar auimid fariseatrú og virðulegur þjóðskörungur og'að það fegið vildi. Hvað á allt
arinnar Þessi gullöM beirrar >nselshuniaður. uð heim verður, þetta fólk að gera við laugar-
armnar. Þessi guuoid þeirrar ekki saman jafnaö, ‘án þess að dagskvöldin? A það að sitja
tiuar krossíesti Krist. Aldrei nokkug se ntið gert úr Ásgeiri.! heima og hlusta á sinfóníugarg
var meira um bænir en þá, i I eða annað slíkt, því að ekki geri
og þó aldrei bænarlausari J Ég vildi koma þessu á fram- ég ráð fyrir, að þeir, sem sækja
kynslóö, aldrei meira um fórn færi, því að mér finnst, að sú skemmtanir, megi missa af góð-
ir, og þó aldrei minni fórn, sagnritun um Alþingishátíðina, J um upplestrum og öðru skemmti
nldrei minni nfonðadvrknn sem liðsmenn Ásgeirs beita við , legu, sem engu síður er fræðandi
en samt aldrei meiri falsdýrk íorsetakjörið, sé harla fjarri en leikrit,
u„ aldrei nreiri —*{.; “‘írXsKr^^1
usta og aldrei mmni guðs mann; er mestan glæsibrag setti
dýrkun, aldrei meira um a hátíðahöldin. Ég vil ekki láta
varajátningar og aldrei minna hlut Tryggva gleymast og mér
af einlægni hjartans. Með vör finnst Ásgeir eigi að ryðja sér
unum dýrkuðu menn Guð, braut í forsetastólinn með öðru
en.með höndunum krossfestu en þvl að eigna sér það, sem
þeir son Guðs. Aldrei var áð- magur hans atti> Þótt oft hafi
ur meira um kirkjugöngur, en hann gof af honum notlð- Eg
... , „ , vd svo að semustu bæta þvi við,
aldrei færra af heilogum að ég held áreiðanlega það hafi
monnum.
verið Tryggvi, en ekki Asgeir,
Aðeins kraftur bænarinnar er réði því, að engar vínveitingar
elur upp heilaga menn. Að- voru á Alþingishátíðinni. Ég
eins hjartnæm bæn þroskar hefi a. m. k. ekki heyrt, að Ás-
heilagt lunderni. Því fleira geir væri neitt sérlega bindindis
sem er af heilögum mönnum, smnaður".
þeim mun meira lifandi bæna , Jóhann Þórðarson frá Sand-
líf, því meira bænalíf, þeim gerði sendi mér eftirfarandi þist
mun fleiri heilagir menn.
Vinningar í 6. flokki
sé hún hinum mestu gáfum, j
engin menntunum, þótt sam1
fara mestu fágun og lærdómi,
hvorki hefðarstaða, embættis
tign, nafnabætur né kenni-
mannsvirðuleiki getur knúið á
fram vagna Guðs. Þeir eru eld
25.000 krónur:
28839
10.000 krónur:
10450
5000 krónur:
14061
2000 krónur:
legir, og aðeins eldleg öfl geta 1498 8349 11389 14011
hreyft þá. Þar dugar hvorki herstyrkur heimsveldis, né 20468 1000 krónur:
snilligáfa Miltons. En andi 2914 4563 5639 6271
Brainerds orkar þvi. Heilagur 6573 7533 9071 9841
áhugaeldur brann í brjósti 12263 12614 13197 13684
hans, áhugaeldur fyrir velferð 16927 21867 21882 25419
sálna. Ekkert stundlegt, eng- 27099 27999 28718 29816
in eigingirni, engin veraldar hyggja dapraði þar slíkan 500 krónur:
guðaloga og kraft, sem allt 115 159 682 705
varð að víkja fyrir og öllu • 1047 1749 2438 2477
stjórnaði í lifi hans. 2663 2705 2789 2805
Bænin er uppspretta og far 3370 3394 3546 3678
vegur helgunar og guðholl- 3873 3900 4101 4291
ustu. Bænalífið er hin full- 4455 4475 4547 4647
komna innlífun í köllunarverk 5002 5133 5199 5459
ið. Bæn og ástundun fer sam 6026 6387 6457 6482
an eins og sál og líkami, líf 6875 7010 7218 7729
og blóð. Án- ástundunar er 8000 8812 8920 9022
ekkert raunhæft bænalif, og 9474 9708 9854 10094
engin ástundun án bænalífs. 10687 11321 11444 11468
16818
6400
11683
15561
25670
864
2581
2907
3742
4449
4768
5943
6718
7952
9350
10363
11703
11711
12556
13169
14029
15060
15824
16285
16495
17039
17981
18569
19717
20546
21376
(21979
23405
j 24095
24875
25992
26410
27244
28366
28895
11765
12910
13188
14054
15132
15938
16309
16641
17356
18233
18747
19995
20663
21520
22628
23439
24167
25258
25993
26631
27776
28490
29530
11808
12916
13207
14574
15230
16121
16317
16680
17469
18281
19013
20005
20884
21603
22676
23446
24684
25439
26055
26897
27777
28639
29630
11879
13024
13895
14621
15412
16202
16318
16702
17802
18411
19198
20212
21319
21623
23233
23705
24785
25788
26083
26939
27820
28712
29888
12105
13069
13985
15044
15443
16253
16485
16780
17936
18505
19569
20285
21327
21907
23327
24057
24807
25987
26180
27110
27889
28883
29993
il:
„Eg get ekki lengur stillt mig
um að leggja orð í belg viðvíkj-
andi dagskrá útvarpsins, þó að
það sé ef til vill að bera í bakka
fullan lækinn. Það er þá aðallega
viðvíkjandi leikritaflutningi þess
á laugardagskvöldum, sem ég vil
minnast á. Margir hafa viljað
halda því fram, að það missi
Nú vildi kannske einhver segja
að allir gætu hlustað á leikritin,
þó að þau yrðu færð fram í
vikuna. Vitanlega gætu þeir það,
en hvaða dagskrárefni ættu þeir
að fá, sem sitja heima til að
hafa eitthvað á móti þeim, sem
sækja skemmtistaðina? Það væri
gaman að heyra einhverja til-
lögu.
Eg vona að þeir, sem ráða dag
skrá útvarpsins, taki ekki leikrit
in út úr laugardagsdagskránni,
nema því aöeins að ekki lakara
efni, að dómi dómbærra manna,
kæmi í staðinn. Laugardags-
kvöldið er á tími, sem þægilegast
ur til að skemmta sér fyrir vinn
andi fólk og reyna þá sem flest
ir að fara eitthvað til að
skemmta sér eftir erfiði vikunn-
ar, og til þess að hafa jöfnun
á milli þessa fólks og hins, er
heima situr, er það skylda út-
varpsins sem menningartækis
að hafa góða dagskrá það kvöld“.
Verður svo ekki fleira rætt í
baðstofunni í dag.
Starkaður.
^V.V.V.W.SV.'.V.V.VV.V.V.V.V.V.V.'.VV.V.V.’AV.V.V
TILKYNNINGÍ
i:
300 krónur:
130 160 165 285 364
381 391 461 516 522
567 632 681 702 755
761 828 842 871 908
976 984 1035 1037 1148
1281 1428 1456 1488 1512
1522 1570 1675 1692 1725
(Framhald á 6. síðu).
i;
frá IiinííuliiBia«».s- og* g|alclcyrisdcild
Fjárhagsráðs iuu yfirfærslu á jl
námskostnaði j;
Umsóknir um galdeyrisleyfi fyrir námskostnaði 3.
ársfjórðungs 1951 vegna nemenda, sem dvelja ytra, ■!!
óskast sendar ásamt tilheyrandi vottorðum skrifstofu
deildarinnar fyrir 28. þ. m. £
Á það skal bent að þeir nemendur, sem koma heim
yfir sumarmánuðina, fá ekki yfirfærslu þann tíma, er !!;
þeir dvelja hérlendis. I*
Þeir, sem hafa hug á að hefja nám erlendis n. k. ■;
haust, skulu senda umsóknir ásamt tii heyrandi skil- ■!
rikjum fyrir 15. júlí n. k. ;!
!■
Reykjavík, 18. júní 1952
Iniifktniiigs- og gjaldcyrisdcild jj
Fjárliagsráðs !j
■í
f.W.V.V.V/.V.W.V.V.VAV.VViVAVAW.V.VVW.VW