Tíminn - 01.02.1958, Page 3

TÍMINN, laugardagiun 1. febrúar 1958.
eru eins og þungur stormur, þar
sem skautamennirnir fara fram
hjá. Og þau létta undir eins og
meðvindurinn. „Það var eins og
allir þekktu okkur með nöfniuTi“,
sagði einn pilturinn úr ferðinni.
Setti þrjú íslandsmet.
Björn Baldursson, sem er nú-
verandi íslandsmeistari í skauta-
hlaupi, náði eftirfarandi árangri í
Noregsferðinni:
500 m. 47,1 sek. (46.6 sek. á æf-
ingarmóti).
1500 m. 2.33,1 mín.
3000 m. 5.34,1 mín. (5.27,8 mín.
á æfingarmóti).
5000 m. 9.40,1 mín.
Svo sem skautamenn sjá a£
þessu hefir Björn sett 3 íslandsmet
og jafnað hið fjórða, og var það
vel af sér vikið.
Skautamennirnir komu heim um
miðjan janúar. Þeir minnast Norð-
manna með þakklæti, þakka enn-
fremur ÍSÍ og ÍBA fyrirgreiðslu
og heina styrki til ferðarinnar.
Flesta daga eftir heimkomuna
hefir verið hríðarveður, þar til nú.
Hvergi er skautasveil, nema und-
ir þykkum snjó. En verði veður
stillt, munu ýtur hreinsa Maupa-
brautir og ef til viill verða veður-
guðirnlr miskunnsamir við norð-
lenzka skautamenn, eins og stund-
um áður. Þá verður víst ekki beð-
ið boðanna. E.B.
Skautabrautin í Lillehammer.
Fimm Akureyringar að æfingu
meða! norskra skautamanna
Fyrsti hópur íslenzkra skautamanna í utanför.
Þriá íslandsmet sett. — Æfingar og keppni
I
Um miöian desembennánuð fóru nokkrir skautamenn frá
Akurejri til Noregs og dvöldu þar um mánaðartíma við æf-
ingar og kepptu einnig nokkrum sinnum. Þeir voru þessir:
Jón D. Ármannsson. sem var fararstjóri, Björn Baldursson,
ísl. meistari í skautahiaupi, Sigfús Erlingsson, Kristján Árna-
son og fimmti maðurinn Ingólfur Ármannsson bættist í hóp-
inn á leiðinni, en hann er við nám í Edinborg. Skautamenn-
irnir dvöldu að Lillehammer. i
Þetta mun vera fyrsti hópur ís-
lcnzkra skautamanna, sem fer utan
til náms og keppni og er því
íþróttaviðburður í þessari grein.
Utpnfararsjóður ÍSÍ gx-eiddi götu
þejrra með nokkrum styrk, svo og
íþxóttabandalag Akureyr.ar.
Eftirtefctarvert er það, að allir
þessir piltar hafa alizt upp í næsta
nágrenni við skautasvellin á Ak-
ureyri. En þau eru oftast á flæðun-
um innan við fjarðarbotninn. En
Skjaldarglíma
Ármanns
á sunnudag
Skjaldarglíma Ármanns 1958
fer fram í íþróttahúsi Í.B.R.
v/Ilálogaland sumiudaginn 2.
febr. kl. 4,30 e.h.
Keppendur eru 12 frá 5 félög-
um. UMF Reykjankur sendir 6
keppendur, þá Ármann J. Lárus-
son, Hannes Þoi-kelsson, Hilmar
Bjarnason, Kristján H. Lárusson,
Svavar Einarsson og Þórð Kristj-
ánsson. Glímiufélagið Ánnann send
ir 3 keppsndur: Signiund Ásmunds
son, Kristján Arngrimsson og
Sigurjón Kristjánason. Fbá UMF
Eyifeilingur er einn keppandi, Ólaf
•ur Eyjóttfsson; frá UMF Daígsbrftn
Landeyjum keppir Ólafur Guð-
laugsson; frá íþróttafél. Mikla-
holtshrepps keppir Karl Ásgríms
son.
Glímustjóri er Guðmiundur
Ágúsitssön f-v. glúnuikóngur. Ytfir-
dómari er Ingimundur Guðimiunds
son og meðdómendur Gunnlaugur
J. Briem og Hjörtur Elíasson.
Giímiufélagið Ánuann sér um
mótið.
Núverandi skj.aldarhafi' er
Trausti Ólafsson úr GJiimufólaginu
Ánnann. Hann.getui' ekki tekið
þátt í glímunni að þessu sinni, þar
sem hann er við nám ei'lendis.
'Gera aná ráð fyrir mörgum
spennandi glímuni, ef að vanda
læbur, og mun maj’gan langa til
þess að sjá utanbæjarmennina í
keppni við hina ga'inailreyndu lcepp
endur. Glíman hefist kl. 4,30 e.h.
og er.u ferðir að HáiLogalandi rneð
Strætisvögnum Reyfcjavíkur.
jafnvel á Akureyri, sem þó
er bær staðviðranna eftir íslenzk-
um mælikvarða, eru skautasvell
stopul mjög, einkum í seinni tíð
og því erfitt um æfingar. Skauta-
íþróttin hefir aldrei náð útbreiðslu
hér á landi á borð við ýmsar aðx'ar
íþróttagreinar. En Akureyringar
hafa sýnt lofsverðan áhuga og
virðingarverðan í því að balda opn-
um skautasvæðum eftir því sem
föng hafa verið á.
Lillehammer stendur við Mösen-
vatnið, neðst í Guðbrandsdalniun,
á mjög fögrum stað. Þar er mikill
ferðamannastraumur vetur og sum
ar. Mörg ferðamannahóte 1 bjóða
gestina velkomna, livort sem þeir
jheldur kjósa að stunda skíði eða
skauta eða sleikja sólskinið að
sumrinu. Fjiallahótelin hafa og
mikið aðdráttarafl og þau eru
mörg í nágrenni bæjarins.
Bæjarstjórnin í Lillehammer
hefir fyrir löngu lært að notfæra
sér frost og staðviðiri staðarins.
Strax og fer að frjósa á haustin
breytir hún íþi’ót'taleikvangnum í
miðjum bænum í skautasvæði. Á
hverjum morgni er ísinn spegil-
sléttur og freistandi og þar æfir
fjöldi skautamanna frá mörgum
löndum jafnvel frá Ástralíu. Til
dæmis um hina hagstæðu veði’áttu
má nefna, að einu sinni voru þar
137 „skautadagar“ 1 röð.
Norska skautasambandið tók ís-
lendingunum opnum örmum og síð
an lifðu þeir og hrærðust á skaut-
um og imeðal skautamanna. Þeir
fengu þjálfara, æfðu sjálfir efitir
þvi sem orkan leyfði og tileinkuðu
sér norskan skautastíl. Ekki vant-
aði heldur að þeir sæu góða skauta
menn og munu óefað hafa tölu-
vert af þeim lært, því að meðal
þeirra Var sjálfur heimsmeistarinn,
Knut Johannesen og þótti þeim
hann ótrúlega fljótur og svo mjúk-
ur, að hann rann hljóðlaust eftir
ísnum á ofsahraða. Jóhannesen er
karlmannlegur og prúður. Akur-
eyringarnir höfðu af honum stutt
en góð kynni og senda honum vel-
farnaðax-óskir á keppnina miklu í
Helsingfors, þar sem hann reynir
að vei-ja heimsmeistaratitil sinn í
skautahlaupi. En síðan mun hann
vinna að dðn sinni ásamt skauta-
íþróttinni. En hann er að Ijúka
trésmíðanámi.
Akureyringum segist svo frá, að
þeir hafi verið undrandi á hinum
almenna áhuga fólksins fyrir
skautahlaupum. Ung.ir og gamlir
tala um skautamennina og spá um
framtíð þeirra, vita hvað hver
þeii'ra hefir náð beztum tíma.
Hver hefir sína skoðun og oft slær
í brýnu út af þessum málum.
Skautamótin eru ákaflega mikið
sótt og hvatningarorðin og köllin
Húsgögn og húsrými
Sé húsrými tafcmarkað, skiptir
(það mMu máili að valin sóu í það
skynsamleg húsgöígn. Hver gripui
verður að 'gegna margfötdu hlut-
verki: S'vefnstæði er sæti að deg-
inuim til, sama borð verðxu' mat-
borð og vinnuborð og heimamenn
Ihvílaist í sömu stólulm og nótaðir
enu Við matborðið.
Á m'eðfylg'jandi tejkningum eru
sýnd húisgögn efitir særtsíka og
danska húsgagnaismiði, en óvíða
xnunu nú smíðuð skeanmtlegri og
þægiflleigri húisgöign nú, en í Dan-
rn'örku og Svíþjóð. Takið eifitir
sltólunum á mynd nr. I. Þeir eru af
tveimur gerðum, en ,í sama stíl.
Á 'fiveiimur þeixra eru armar á að
hafa Siterka botna í svefnbe-kkjum
seni notaðir erxx sem sæfii á dag-
inn, annars missliga þeir og verða
slæm hvíla. Á svefnbekknum fcil
hægri eru lausar svampdínur, stem
mynda á hann bak að d)egin,um.
Þá er einnilg fögð áherzia á að
•gerð húsgagnanna sé þannig, að
auðvelt sé að klæða ,þa,u sjálfur,
eða hafa á þeálm lauls áádæði, sem
auðvlelfi Sé að þvio.
Á mynd nr. II er sýnt fyrirklo-mu
feg í herb'ergi tveggja drengja.
Skápurinn er láfiinn slxip'tá her-
berginu að nokkru, srvo að hver
sé sem me’st út af fýrir sig.
iiimmiiiiuniRM
ÚR og KLUKKUif |
ViðgcrSir á úrum og klukk-1
um. ValcEir fagmenn og fuíl 1
ScomiO verkstæOi tryggjal
örugga þjónustu
Afffreiðuro cetrr oóstkrðta I
Íid SlQmuníl
Krlstján Árnason, Sigfús Erllngsson, Ingólfur Ármannsson, Jón D. Ármannsson og Björn Baldursson. Myndln
tekin í Noregi.
iliimiiiiiiiiiilliimtiilHllililWRn