Tíminn - 24.05.1961, Qupperneq 6

/
6
TÍMINN, miðvikudaginn 24. maí' 19i
Minningarorð:
Frú Maríanna Halldórsdóttir,
Dalvík
Dalvík við Eyjafjöið er reisulegt
og myndarlegt þorp. Það hefur
risið á þessari öld og er henni til
sóma. Þar býr dugmikið og at-
hafnasamt fólk, og menningarsvip-
ur er þar yfir lífi og starfi.
En þriðjudaginn 16. þ.m. blöktu
þar fánar í hálfa stöng, því að
ein velmetin og vinsæl húsfreyja
þorpsins, frú Maríanna Halldórs-
dóttir, var hnigin í val. Hún hafði
andazt snemma morguns þann dag
í sjúkrahúsinu á Akureyri. Og í
gær (23. þ. m.) var hún lögð til
hinztu hvíldar í nýjan grafreit við
hina nýreistu kirkju á Dalvík, og
er hún fyrst allra lögð í þann reit.
Maríanna Halldórsdóttir var
|fædd 16. nóv. 1909, og varð því
; eigi aldur að meini. Voru foreldr-
;ar hennar hjónin Guðrún Júlíus-
! ardóttir bónda að Syðra-Garðs-
horni og konu hans Jóhönnu Maríu
Björnsdóttur, og Halldór Sigfús-
son bónda á Grund, og konu hans
Önnu S. Björnsdóttur. Eru þetta
kunnir ættarmeiðir í Svarfaðardal,
dugmikið fólk og heiðvirt, og hafa
einnig svo reynzt foreldrar frú
Maríönnu og hún sjálf.
Hún ólst upp með foreldrum
sínum í mannvænlegum systkina-
hópi. Voru börnin alls fimm, hún
hið elzta þeirra og hið fyrsta, sem
í valinn fellur, aðeins rúmlega
fimmtug að aldri.
Frú Maríanna giftist 10. maí
1930 eftirlifandi manni símim, Ög-
mundi Friðfinnssyni, ættuðum úr
Rvík, hinum mesta myndarmanni
og atorkumanni. Hafa þau alla tíð
búið á Dalvík og farnazt vel. Þau
hafa eignazt 4 mannvænleg og vel
gefin börn, og er hið yngsta nú
rúmlega tvítugt að aldri.
Frú Maríanna Halldórsdóttir var
fríðleikskona og prýðisvel gefin.
Hún var örlynd til geðs og gerðar,
frábær dugnaðarkona að hverju
sem hún gekk og vinnugefin, svo
sem hún átti kyn til, og jafnan fús
til þess að ljá lið hverju og hverj-
um sem liðsinnis þurfti. Mun það
samróma álit þeirra, er bezt
þekktu til hennar, að hún hafi;
verið mannkostakona, traust og j
heil í skapgerð, hjálpsöm og rík
af samúð og fórnarlund. Var hún
og hin prýðilegasta húsfreyja og
ágæt móðir, heimilisrækin og
hjartahlý. „— Það sakna hennar
allir hér, því að hún var ágæt
kona“, varð mætri konu að orði
er hún frétti lát hennar.
Er nú mikill harmur kveðinn
að eiginmanni hennar og börnum
við fráfall hennar. Og aldurhnign-
um foreldrum sínum reyndist hún
svo ágæt dóttir, hjálpsöm, um-
hyggjusöm og nærgætin, að þau
horfa nú hnípin og með söknuði
á mikið skarð í ástvinahópinn. En
þeim má öllum vera huggun í því,
að hin látna dóttir, ei'ginkona,
móðir og amma, var virt og vin-
sæl og skilur eftir sig gott mann-
orð. En allir verða fyrr eða siðar
að hlýða kallinu mikla. Og gott er
heilum vagni heim að aka.
Með þessum fátæklegu orðum
sendi ég öllum ástvinum hinnar
látnu frændkonu minnar einlæg-
ustu samúðarkveðjur og kveð hana
með virðingu og þökk.
Snorri Sigfússon
Áttræður:
Ástgeir Björnsson
frá Laugum
Ástgeir Björnsson frá Laugum í
Harungerðishreppi varð áttræður á
hvítasunnudag. Hann er einn
þeirra manna, sem mér er minnis-
stæðastur frá æskuárum, sakir góð
vildar og umhyggju til hvers sem
var. Hann var heimilismaður á
æskuheimili mínu átta ár og hefur
ætíð verið tryggur vinur foreldra
minna og systkina. Vinátta hans
var okkur öllum gulli betri og!
mannkostir hans urðu okkur systk
inunum mikil hamingja. Um le>"
og ég flyt honum hamingjuóskir
á merkum tímamótum á ævi hans,
vil ég minnast hans að nokkru í
stuttri grein.
Ástgeir er fæddur á Bollastöðum
í Hraungerðishreppi 21. maí 1881.
Foreldrar hans voru Bjöm Björns-,
son bóndi þar og kona hans Guð-
rún Magnúsdóttir. Björn á Bolla-
stöðum var sonur Björns bónda á
Læk, Þorvaldssonar bónda í Auðs-
holti, Björnssonar bónda í Vorsa-
bæ á Skeiðum, Högnasonar lög-
réttumanns á Laugaivatni, Björns-
sonar prests Stefánssonar á Snæ-
fuglsstöðum, er fór í Þórisdal, sem
frægt er. Móðir Ástgeirs, Guðrún,
var dóttir Magnúsar bónda og
skálds á Bollastöðum, Erlendsson-
ar bónda á Velli, Þorvarðssonar
bónda í Hólum, Vernharðssonar
bónda á Loftsstöðum, Ögmunds-
sonar bónda s. st., Magnússonar
bónda s. st., Galdra-Ögmundssonar
bónda á Loftsstöðum, er bæinn
færði þangað sem hann er nú. Eru
þetta merkar ættir og fjölmennar
um Árnesþing.
Foreldrar Ástgeirs voru fátæk
eins og flest bændafólk á síðustu
öld. Hann ólst upp hjá vandalaus-
um. Fyrst var hann í fóstri í Lang-
holtsparti hjá Úlfhildi Eiríksdótt-
ur. En tólf ára fór hann að Litlu-
Reykjum til Stefáns Eiríkssonar
smiðs og konu hans Ragnheiðar
Guðmundsdóttur. Naut hann þar
hins bezta uppeldis og vora þau
hjónin, Stefán og Ragnheiður,
honum sem beztu foreldrar. Ást-
geir minnist þeirra ávallt af miklu
þakklæti og hlýhug.
Ástgeir var snemma mjög nám-
fús. En í þann tíma voru engir
skólar til, sem opnir stóðu alþýð-
unni. Ástgeir reyndi ^strax á ung-
um aldri að afla sér þekkingar.
Eg minnist þess, að hann sagði
mér einu sinni, að hann hefði æft
sig í skrift á vetrum á ís og svelli.
Þetta sýnir, hvert hugur hans
stefndi. Hann varð afbragðs skrif-
ari og vel að sér um margt. Ást-
geir er ágætlega hagmæltur, eins
og margir ættmenn hans, en hann
flíkar þeirri gáfu lítt. Eitthvað
mun hann eiga af ljóðum. Hef ég
séð eftir hann vísur og kvæði, og
benda þau ótvírætt til mikilla
hæfileika til skáldskapar.
Ástgeir fór ungur til sjávar.
Hann var mörg ár á skútum á
vertíðum, en heima á Reykjum á
sumrin. Hann var ágætur sjómað-
ur og sérstaklega góður félagi.
Samskipsmönnum varð hann kær
og þekkur og þeir urðu ævilangt
vinir hans. Enda er ábyggilegt, að
Ástgeir hefur aldrei umgengizt
fólk, hvorki á sjó né landi, án
þess að vinna traust þess og vin-
áttu.
Eftir að Ástgeir fór frá Litlu-
Reykjum var hann lengi heimilis-
maður á Stóru-Reykjum hjá for-
eldrum mínum. Stundaði hann þá
sjó á vertíðum, reri í Þorlákshöfn
hjá Jóni í Norðurkoti. Á vorin og
haustin var hann í vinnu síðustu
árin við framkvæmdir Flóaáveit-
unnar. Árið 1929 réðist hann ráðs-
maður til Grímúlfs Ólafssonar yfir
tollvarðar á Laugabrekku við
Reykjávík. Meðan hann var þar
átti hann alltaf skepnur fyrir aust-
an. Er mér minnisstætt, hve oft
hann minntist þeirra, þegar hann
sendi okkur systkinunum línu.
Hugur hans var ekki staðfastur
fyrir vestan heiði, enda leið ekki
langur tími, til þess hann sneri
aftur austur til æskustöðvanna.
Vorið 1930 réðist Ástgeir ráðs-
maður að Laugum til Guðrúnar
Bjarnadóttur. Hafði hún fyrir
skömmu misst manninn. Ástgeir
batt órjúfandi tryggð við Lauga-
heimilið og vann á Laugum af:
eins mikilli trúmennsku eins og i
hann væri við sitt eigið bú. Hann |
var ágætur búmaður og snyrtileg-:
1 ur í allri umgengni, bæði í gripa-:
; húsum og hlöðum. Fénaður hans í
] var alltaf svo vel framgenginn, að
af bar. Ef hef fáa menn þekkt, j
sem hugsuðu eins vel um búpen-1
ing og hann. Hann umgekkst skepn
'urnar sem félaga, félaga, sem
i hann vann fyrir með umhyggju og I
: alúð. Ástgeir unni gripum sínum
af sannri ást bóndans. Lífsstarf
! hans er honum gleði og enn er
! hugur hans og kraftar helgaðir
i starfinu, bóndastarfinu.
j Árið 1944 brá Guðrún á Laug-
um búi. Réðist þá Ástgeir til
i Eiríks Bjarnasonar á Selfossi. Ann
aðist hann gegningar fyrir hann á
vetrum en heyskap á sumrin. Enn
ivinnur Ástgeir við gegningar, þó
starfsdagurinn sé orðinn langur.
Eg hitti hann á Selfossi fyrir
nokkram dögum. Eg hélt, að hann
væri heima, en hann var í fjósi
við gegningar.
Eiríkur Bjarnason og kona hans
hafa reynzt Ágtseir sem sannir hús
bændur, eins og þeir eru beztir í
sveitum. Hann vann traust þeirra
og trúnað af dyggðaríku starfi,
eins og alls staðar, þar sem hann
hefur verið. Hamingja hans hefur
alltaf verið og verður ætíð fólgin
mest í uppskeru hans af dyggu
starfi, sem gefur honum óbilandi
vini, trausta og trygga, sem binda
jvið hann órjúfandi tryggð.
Ástgeir Björnsson er mikill
mannkostamaður. Hann ann öllu
(Framhald á 15. síðu).
SKIPAÚ7GERÐ RlK'SINS
Herðuhreið
vestur um land í hringferð 27. þ.
m. Tekið á móti flutningi í dag
til Djúpavogs, Breiðdalsvíkur,
Stöðvarfjarðar, Mjóafjarðar, Borg
arfjarðar, Vopnafjarðar og Bakka
fjarðar. Farseðlar seldir á fimmtu
dag.
Awglýsið í Tímanum
Lögfræðiskrifstofa
Laugavegi 19
SKIPA OG BÁTASAt.A
Tómas Árnason hdl.
Vilhjálmur Arnason, hdl.
Símar 24635 02 1630?
Sendum í póstkröfu.
v«vv*v*v«v*v*v*v*v*v*v*vv*
Sveit
12 ára drengur óskar eftir
sumardvöl á góðu sveita-
heimili. Upplýsingar í síma
33466.
Bændur
Eg er á 13. ári, vanur allri
sveitavinnu, óska eftir að
komast á gott sveitaheimili.
ypplýsingar í síma 12205.
Vinna
Setjum í tvöfalt gler. —
Kíttum glugga. — Vanir
menn. Sími 32394.
•■V*-VV' V-'V'v'V-V •'V-W*V»V'
Sveit
Drengur á 12. ári vill kom-
ast í sveit, á gott heimili.
Drengurinn er greindur og
myndarlegur. Verður borg-
að með honum, ef óskað
er. — Sendið tilboð til
blaðsins, ef þið viljið taka
drenginn, merkt „Myndar-
legur“.
13 ára drengur
óskar eftir vinnu í sveit í
sumar. Vanur sveitastörf-
um. Uppl. í síma 23522.
.•V*V*V'V*V«V'V*T
Bifreiðar til sölu
Taunus 1960
Ford Falcon 1960
Willys Station 1953
Willys jeppi 1947
Chevrolet 1947
Volkswagen 1956—60
BIFREIÐASALA STEFÁNS
Grettisgötu 56. Sími 12640.
Þökkum hjartanlega öllum þelm, er sýndu samúð og vlnarhug
við andlát og jarðarför
Önnu Pálsdóttur
Bræðratungu 37, Kópavogi.
Helgi Ólafsson og börnln.
Jón Eiríksson
magister, frá Hrafntóftum,
lézt 18. þ.m. í Osló.
Fyrir hönd foreldra, fósturforeldra og systklna.
Slgríður Eiríksdóttir.
Jóhann Þ. Jósefsson
fyrrverandi ráðherra,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni fimmtudaginn 25. mal 1961
kl. 13.30.
Blóm eru vlnsamlegast afþökkuð.
Athöfninni verður útvarpað.
Magnea Þórðardóttir,
Ágústa Jóhannsdóttir, Svana J. Hodgson.
ÞAKKARÁVÖRP
Þakka innilega heimsóknir, gjafir og heillaóskir á
sjötugsafmæli mínu, 18. maí s.l.
Karólína Stefánsdóttir,
Sigtúnum, Akranesi.
Alúðar þakkir færi ég öllum þeim, sem heimsóttu
mig, sendu skeyti og færðu mér stórgjafir á 90
ára afmæli mínu, 12. ihaí.
Jón Bjarnason,
Bjarkargötu 8, Rvík.
I