Alþýðublaðið - 12.07.1951, Blaðsíða 4

ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Fimmtudag-ur 12. júií 1951.
lækkað, og eftir það hefur sölu-
skatturinn engan tilverurétt
átt, enda var því eins og áður
segir lofað, að hann skyldi af-
numinn um leið og gengislækk-
unin var framkvæmd. Það voru
því alger svik við allan almenn
ing í landinu, er söluskatturinn
var framlengdur, þrátt fyrir
gengislækkunina, og þau svik
voru því ósvífnari, að söluskatt
urinn var og er mjög þungbær
skattur einmitt fyrir þá efna-
minnstu. En að vísu hafa allar
ráðstafanir núverandi ríkis-
stjórnar miðað að því, að rýja
STJÓRNARBLÖÐIN taka Þá |nn að skinninu til , þess
kröfunum um afnám söluskatts að hinir ríku geti orðið ríkari.
ins fálega og reyna að afgreiða 1 Hinsvegar hefði mátt ætla, að
þær með þeim ósannindum, að sár Það sænlsf að
það séu aðeins blöð stjórnar-
Útgefandi: Alþýðuflokkurinn.
Ritstjóri: Stefán Pjetursson.
Auglýsingastjóri: Emilía Möller
Ritstjórnarsími: 4901 og 4902.
Auglýsingasími: 4906.
Afgreiðslusími: 4900.
andstöðunnar, sem beri þær
fram. Farast Tímanum til dæm
is þannig orð í gær, að kröfurn-
ar um afnám söluskattsins séu
ekki annað en „hinn venjulegi,-
alvörulausi og ábyrgðarlausi á-
róður“ stjórnarandstöðublað-
anna, enda verði þær „ekki
teknar alvarlega af neinum11
meðan ekki sé komið með til-
lögur um aðra hagstæðari tekju
öflun.
* *
Um þessi tilsvör Tímans er
það fyrst að segja, að kröfurnar
um afnám söluskattsins eru síð-
ur en svo nokkurt einkamál
stjórnarandstöðunnar. Bæði ein
staklingar og samtök, sem ekki j það, að afnám söluskattsins
standa í neinu sambandi við myndi „valda reksturshalla hjá
fara varlega í að verja slík
svik, eftir öll loforðin, sem ein
mitt hann gaf um afnám sölu-
skattsins og annarra dýrtíðar-
skatta, þegar hann var að gylla
gengislækkunina fyrir mönn-
um.
*
Siálfsagt hefir ríkisstiórnin
í fyrra talið sig geta réttlætt
svikin um afnám söluskattsins
með bágum fjárhag ríkissjóðs.
En engri slíkri réttlætingu er
nú lengur til að dreifa, því að
söluskatturinn og innflutnings-
tollarnir færa ríkissjóði nu
miklu meiri tekjur en áætlaðar
voru á síðustu fjárlögum. Þeg-
ar Tíminn er nú að tala um
verið svo fá orðin, sem stjórn-
arflokkarnir hafa látið falla
um hætturnar af sívaxandi
dýrtíð; en hvenær hafa þeir
sýnt lit á því, að gera eitt-
hvað sjálfir til þess að bægja
þeim frá dyrum þjóðarinnar.
Þeir settu heimsmet í dýrtíð á
síðasta ári, aðallega með
gengislækkuninni, en svikust
þá um afnám söluskattsins,
sem eitthvað hefði getað vegið ,
á móti vexti dýrtíðarinnar af I
völdum gengislækkunarinnar.!
En er nú ekki kominn tími til!
þess að spyrna ofurlítið við,
fótum á hinni hálu braut ;
dýrtíðarinnar og byrja á því að
afnema söluskattinn?
vmmngarn-
ir í 7. fiokfcí fsapp-
Áuglýsendur Álþýðublaðsins, er æíla að koma
auglýsingum í sunnudagsblaðið, eru vinsamlega
beðnir að skila auglýsingahandrifum fyrír kl.
7 e. h. á fösfudag.
hana, hafa gert þær kröfur að
sínum og rökstutt þær svo, að
af engu viti verður í móti mælt.
Má þar til nefna samþykkt fé-
lags íslenzkra iðnrekenda á að-
alfundi þess í vor, hina umtöl-
uðu ádeiluræðu Helga H. Ei-
ríkssonar, skólastjóra iðnskól-
ans og forseta landssambands
íslenzkra iðnaðarmanna á riýaf-
stöðnu iðnþingi og eindregna
kröfu þess þings um að sölu-
skatturinn verði afnuminn. Það
mun verða erfitt fyrir Tímann
að stimpla samþykktir slíkra
samtaka sem „alvörulausan og
ábyrgðarlausan áróður“ stjórn.
arandstöðunnar.
í öðru lagi er Tímanum því
til að svara, að sökum stórhækk
aðs verðlags og stóraukins inn-
flutnings færa söluskatturinn
og innflutningstollar ríkissjóði
nú svo mikið meiri tekjur en
áætlað var á síðustu fjárlögum,
áð hann myndi engu tapa af á-
ætluðum tekjum, þó að ríkis-
stjórnin lækkaði innflutnings-
tollana og felldi niður söluskatt
inn. Á þetta var rækilega bent í
samþykktum hins nýafstaðna
iðnþings; og því hefur af mörg-
um verið haldið fram. mótmæla
laust af ríkisstjórninni og stuðn
ingsmönnum hennar, að sölu-
skatturinn einn muni á þessu
ári fara marga tugi milljóna
fram úr áætlun. Það er því ekki
af því að ríkisjóð vanti tekjur,
að ríkisstjómin þrjózkast enn
við kröfunum um afnám sölu-
skattsins.
*
Annars kemur það úr hörð-
ustu átt, þegar Tíminn er að
verja söluskattinn og áfram-
haldandi innheimtu hans; því
einmitt það blað lofaði því á-
kveðnast, að söluskatturinn og
aðrir dýrtíðarskattar skyldu af
numdir um leið og gengi krón-
unnar var lækkað.
Söluskatturinn var á sínum
tíma ill nauðsyn, af því að afla
þurfti fjár í ríkissjóð til þess að
standast straum af fjárfrekum
dýrtíðarráðstöfunum, fyrst og
fremst uppbótunum á útflutn-
ingsverð fiskjaríns. En sem
kunnugt er var þeim uppbótum
hætt, er gengi krónunnar var
ríkissjóði og skuldasöfnun“, þá
er það því ekkert annað en fals-
rök gegn afnámi hans. Tekjur
ríkissjóðs af sköttum og tollum
myndu vafalaust fara langt
fram úr áætlun á þessu ári
vegna hins stórhækkaða verð-
lags og stóraukna innflutnings,
þó að söluskatturinn yrði með
öllu afnuminn.
En þar að auki væri afnám
hans tvímæla laust ein bezta
ráðstöfunin, sem hægt væri að
gera til þess að draga úr dýrtíð-
inni í landinu. Og hverjum
stæði nær en einmitt ríkis-
stjórninni að hefjast nú loks-
ins handa um að snúa við hjóli
dýrtíðarinnar? Ekki hafa þau
BREGIÐ var í 7. flokki happ
dræítis háskólans á þriðjudag.
Dregnir voru út 550 vinning
ar og tveir aukavinningar, að
upphæð samtajls 279 þúsund
og 200 krónur.
Hæsti vinningurinn, 25 þús.
kr., kom á númer 12334. Það
var fjórðungsmiði; tveir seldir
hjá Arndísi Þorvaldsdóttur í
Reykjavík og tveir á Siglufirði.
Hvenær verða loftskeytastengurnar flutíar? —
Öskjuhlíðin breytist. — Nafnið á veitingahúsi
sambandsms. — Dýrt að Ferstiklu.
EXTT SINN var frá því skýrt í
blöðúm og útvarpi, aff loftskeyta
10 þús. kr. vinningurinn kom stengurnar á Melunum yrffu
á nr. 6900. Það var einnig fjórð fluttar burtu strax og veður
ungsmiði. Einn var seldur á
Akureyri, einn á Blönduósi,
einn í umboði Marinar Péturs-
dóttur, Reykjavík, og einn í
umboði Pá’ínu Ármann í Varð-
arhúsinu. 5 þús. kr. vinning-
urinn kom'á nr. 9837 og var
fjórðungsmiði. Tveir miðarnir
voru seldir í umboði Elíasar
Jónssonar, Reykjavík, einn
hjá Pálínu Ármann og einn á
Akureyrí.
TVEIR BÁTAR hafa komið
með sfld til Krossaness. Á
mánudaginn kom vélbáturinn
Kristján með 570 mál og á.
þriðjudaginn Snæfell með 200
mál.
leyfði. Fetta var í vetur í byl.j-
unum og hraglandanum. en um
sama Ieyti var mjög talaff um
það, að stengurnar væru til tra-
fala fyrir flug á Reykjavíkur-
flugvöll og ekkert mætti draga
úr örygginu ef mögulegt væri að
ráffa við þaff.
SÍÐAN HAFA MARGÍR góð-
veðursdagar runnið í tímans haf
og enn hefur ekki verið snert á
loftskeytastöngunum. — Hvað
veldur þessu? spyr,einn a£ bréf-
riturum mínum. Er ekki-ætlun-
in að fara burtu með stengurn-
ar? Á þetta að drasla svona einn
veturinn enn?
UNGT FÓLK í Reykjavík

Slysahœttan á vinnustöðvunum
SLYS Á VINNUSTÖÐUM eru
ekki óalgeng á íslandi, enda
mörg nútíma vinna þannig
löguð, að fyllstu varúðar
verður að gæta, ef ekki eiga
slys af að hljótast. Vélamenn-
ingin krefst verkkunnáttu og
aðgæzlu, sem er anars eðlis
en sú, er var samfara hinum
fornu atvinnuháttum þjóðar-
innar, en slys og ýmiss konar
atvinnusjúkdómar geta verið
fylgifiskar vanrækslu eða
vanþekkingar og gáleysis við
vélar og rauna við flesta
vinnu. Það er ekki einasta
nauðsynlegt, að verkamaður-
inn kunni verk sitt vel; hann
verður einnig að fara eftir
settum varúðarreglum, og
þess verður að krefjast, að all-
ur öryggisútbúnaður, sem
fyrirbyggja á slys og atvinnu-
sjúkdóma, sé í fyllsta lagi.
MÖNNUM KEMUR ÞETTA
vafalaust í hug, er þeir lesa
fregnir um ljótt slys, sem
varð hér í Reykjavík á mánu-
daginn, er stúlka festist á hár-
inu í vél, sem hún var að
vinna við og slasaðist mjög
á höfði. Er í því sambandi
næsta eðlilegt að minna á
það, að nákvæmlega sams
konar slys er sýnt í einni af
kvikmyndum Slysavarnafé-
lags íslands um slysahættu
og slysavarnir á vinnustöðum,
og mun fulltrúi þess hafa all-
víða sýnt þá mynd almenn-
ingi.
SLYS GETA ALLTAF HENT,
hversu vel sem séð er fyrir
öryggi verkafólks og hversu
mikla aðgát sem það sýnir í
umgengni við vélarnar. En
það er skylda atvinnurekenda
og þjóðfélagsins í heild að sjá
svo um, að allrar varúðar sé
gætt, svo að slys verði ekki
af vanrækslu einvörðungu.
Þjóðfélagið á að hafa forust-
una og láta sérfróða menn
semja ýtarleg öryggisfyrir-
mæli og vera vel á verði um,
að þeim sé dyggilega hlýtt.
Slík fyrirmæli eru að vísu til
hér og eftirlit haft með öryggi
manna við vinnu.
NÚ HAFA ÞÓ gildandi lög og
reglur um þessi efni alls ekki
þótt fulnægjandi, og var því
fyrir alllöngu, meðan Emil
Jónsson fór með embætti iðn-
aðarmálaráðherra, skipuð
nefnd til að semja ýtralegt
frumvarp að lögum um ör-
yggisráðstafanir á vinnustöð-
hefur ráðizt á Öskjuhliðina.
Breytingar verða nu á útliti
hennar úr bænum að sjá næst-
um því daglega. Þarna eru og
vélar að verki eftir því sem sagt
er. Nú á að undirbúá rætkun
hlíðarinnar. Þetta er fagnaðar-
efni, því að gaman verður að sjá
hlíðina í rækt. Mud hún þá
verða enn rneira augnayndi
þeirra, sem byggja þessa borg.
HALLGRÍMER SÍGTRYGGS
SON hjá Sambandi íslenzkra
samvinnufélaga hefur komið að
máli við mig af tilefni ummæla
minna um nafnið á veitingahúsi
samvinnumanna við Hreðavatn,
en ég birti ummæli um það, að
nafnið væri ekki vel valið. Hall-
grímur sagði, að beðið hefði ver
ið um uppástungur um nafn á
veitingahúsið og bárust margar
tillögur. Nafnið Bifröst (Regn-
bogi) var valið samkvæmt til-
lögu hans.
„MÉR GEKK ÞAD aðallega
til með nafninu, að fáni alheims
samtaka samvinnumanna er
regnbogi — og það væri gott að
minna á hann í sambandi við
fjölsóttan samkomustað =amtak
anna. Nafnið *>r líka stutt, fer
vel í munni og er alþekkt. Mér
líkar ekki nafnið Hallgrímslund
ur. í fyrsta 'lagi vegna þess að
mér finnst samtökin eigi áð
um. Það var síðan lagt fyrir
alþingi og allmikið rætt, en
hreppti þau örlög á síðasta
þingi að vera vísað frá með
rökstuddri dagskrá. Kunn-
ugir hafa þó Iokið upp einum
munni um það, að frumvarp j m;nnas-t brautryðjandans á
þetta mundi verða til sfór-1 annan bátt og þá með því að
mikils gagns, ef að lögum r.sjsa honum minnisvarða á
yrði, og þing Alþýðusambands 1 Norðurlandi.
Islands skoraði eindregið á |
alþingi að samþykkja það. j ÉG KANN EKKI VIÐ að
I nafn Hallgríms Kristinssonar sé
tengt við veitingahús. Enn frem
ur held ég að nafnið myndi ekki
festast við húsið eða staðinn á
vörum fólksins, heldur mundi
það fljótlega verða stytt — og
bá kannske aðeins verða kallað
Lundurinn. Hins vegar vil ég
persónulega þakka þá virðingu,
sem bréfritari þinn lætur í 3jós
í garð þessa látna hugsjóna-
manns og brautryðjanda.
SLYS VH> VINNU eins og það,
er varð í kasagerðinni á mánu
daginn, verða mönnum tilefni
til hugleiðinga um það, hvort
ekki sé ærinn ábyrgðarhluti
að draga von úr viti að sam-
þykkja frumvarp um öryggis-
ráðstafanir á vinnustöðum,
sem til mikilla bóta horfir;
þing verkalýðssamtakanna
hefur léð fylgi sitt einróma
og samið er af færustu mönn-
um. Hér skal ekkert um það
sagt, hvort slík löggjöf hefði
afstýrt því slysi, er hér hefur
verið getið; en engu að síður
á það að verða okkur ámyrrn-
ing um að vanda sem mest
til allra öryggisráðstafana á
vinnustöðunum og láta ekkert
ógert til að fyrirhyggja slysa-
hættuna þar
MAÐUR KOM á veitingastað
úti á landi íyrir fáum dögum.
Hann fékk þar eitt glas af mjólk
og tvær kökusneiðar. Fyrir
þetta varð hann að borga 7 krón
ur. Þetta var að Ferstiklu. Býð-
ur nokkur betur? — Já, veitinga
húsið í Reykjavík, sem selur
innihald úr coca-rola flö^ku fyr
ir 7 kr.