Alþýðublaðið - 16.03.1954, Blaðsíða 6

ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Þriðjudagur 16. marz 1954
SEÐ og
LIFAÐ
ilfSXtYNolA .• MANNRAUHtrt • SftNTYRÍ
Marz-heftið er komið út, 36
síður, 8 myndir, 10 greinar.
EFNI:
í dagi'enningii, smásaga
eftir Chaplin.
Raunasaga sundkappans og
konu hans, eftir Bennet
Haye.
Úlfurinn einmana, ævisaga
Hróa hattar Bandaríkj-
anna, eftir Kenneth King.
Vinur á raunastund, eftir
Georgetíe Kell.
Gamli maðurinn og hin unga
brúður hans. Hvað varð
um Glöru Burgh?
Græddi milljónir í spilum.
Örlög fjárhættuspilarans.
Ég hafði gefið upp alla von,
eftir Helen Haves.
Skammbyssa í hendi fagurr
ar konu. Hvernig blaða-
maðurinn bjargaði lífi
sínu.
Svona er listamannalíf
stundum. Saga af Ethel
Barrymore og manni
hennar.
Fjöldi smágreina, mynda og
annarra frásagna. — Allt
sannar sögur af lífsreynslu, •
ma’nnraurum og ævfmtýr^'
um.
Arthur Omre:
HROLFSEYJARM
Sakamálasa
Ms. Fjallfoss
fer frá Reykjavík, fimmtudag
jnn 18. marz kl. 12,00 á mið-
nætti til Vestmannaeyja ,Bel-
fast, Hamborgar, Antwerpen,
Rotterdam og Hull.
Viðkoma í Hull á útleið fell
ur niður.
H.F. Eimskipafélag íslands.
Sí*
Sfyrkur tfl náms í finn-
fandi.
MENNTAMÁLARÁÐU-
NEYTI Finnlands hefur ákveð-
,ið að veita íslendingi styrk, að
fjjárhæð ,245 þúsund mörk, til
háskólanáms eða ramrsóknar-
starfa í Finnlandi veturinn !54
--k55.
•Þeir einir koma til greina í.
þessu sambandi, er lokið hafa
háskólaprófi eða stunda nám
við Háskóla íslands.
Sá er styrkinn hlýtur, skal'
dvelja minnst átta mánuði í
Finnlgndi, þar af a. m. k. fjóra
við háskólanám og vera kominn
•til Finnlands fyrir lok janúar-
mánaðar 1955. Hugsanlegt er,
að styrknum verði skipt milli
tveggja, er þá dveldu í land_
inu í fjóra mánuði hvor, þar af
a. m. k. tvo mánuði við háskóla
nám. ,
Þeir, sem hug hafa á að fá
styrk þennan, sendi umsóknir
hingað fyrir 8. apríl næstk. á-
samt afriti af prófskírteinum
og meðmælum, ef til eru.
ur sinni og tengdasyni og kvatt
þau. Þá hafði farangur hans
enn á ný verið rannsakaður
vandlega, svo og herbergið hans
í hótelinu/ hátt og lágt.
Gamli maðurinn var á gangi.
niður eftir Karl Jóhanns göt_
unni; dálítið langur og slána-
legur; hrukkóttur í framan en
þó útitekinn og ekki óhraustleg
ur. Hann hafði stóran hitabelt-
ishatt á höfðinu. Grásprengt hár
ið, þykkt og fallegt, sem hann
'Webster öfundaði hann svo mik
ið afð gægðist niður undan hatt
inum í vöngum og á enni. Stef
ánsson. horfði upp í heiðbláan
himininn og brosti af yellíðan
tilhlökkun. Þarna var hann í
þann veginn að rætast, draum-
urinn, sem hann var húinn að
dreyma í.meira en fjörutíu ár.
Fólk á leið til vi'nnu sinnar leit
við honum og öfundaði hann,
þennan ferðamann, sem annað
hvort væri að fara til landa
hinnar eilífu sólar eða kom.a
þaðan, einungis til þess að fara
þangað strax aftur. Það var
panamahatturinn, sem. gef hon
um þennan svip, svip langferða
mannsins. Það var að vísu ekk
ert sérstætt fyrirbrigði á göt-
um Osólar um þetta leyti árs að
sjá mann á ferli með panama-
hatt,,en vakti þó ávallt nokkra
athygli.
Það var hálftími þangað til
lestin átti að fara, þegar Wéb-
ster ásamt tveim öðrum mönn-
um stigu inn í klefann hans
Stefánsson í járnbrautarlest-
inni. Stefánsson þaut upp af
bekknum við komu þeirra, bað
aði út öllum öngum og hrópaði
í örvæntingu:
í guðs bænum, herra Web_
ster. Þér ætlið þó ekki að
hindra mig í að fara? Þér meg-
ið það ekki. Fyrir alla muni,
gerið það ekki.
Webster fullvissaði hann um
að það væri alls ekki ætlunin
að jheftk för hans. Allt um það
yrði hann að biðja um leyfi til
þess að mega leita á honum
formsatriði einungis, skiljið
þér. Webster endurtók, að sér
þætti fyrir því að verða að'
biðja um þetta. Og það væru
ekki duttlungar einir, að hann
færi fram á þetta, heldur fyrir
sjíipun-frá æðri stöðum.
Stefánsson glápti ringlaður
og ráðþrota.en fylgdi þeim þó
sjálfviljugur fram í snyrtiher-
bergið. Aðstoðarmen'n Websters
rannsökuðu hann vandlega og
höfðu hraðar hendur. Þeir
fundu ekkert. Það næst báðu
þeir hann um lykla á farang-
urstöskiim haris. Webster endur
tók afsakamir sínar. Kvað sér
þykja leitt að ger*st svona nær
göngull, en hjá þvi yrði ekki
komizt.
Stefánsson rétti þeirii lyklana
skjálfandi hendi. Hann sagðist
með gleði geta fyrirgefið hon-
um. Látið í Ijósi þakklæti. sitt
til hans og lögreglunnar fyrir
góða meðferð í fangelsinu fyrr-
um og tillitssemi í einu og öllu.
29. DAGUR
í því datt Webster panama.
hatturinn í hug. Hann seildist
upp á hillu og tók liann niður.
Jafnskjótt réðst Stefánsson á
hann með klóm og kjafti. Hann
skrækti eins og villidýr, froða
vall úr munni hans. Þeir urðu
að setja hann í handjárn. Hann
gat ekki staðið.- Þeir báru hann
út.
Loksins er ég kominn á spor,
tautaði Webster.
14.
Webster efaðist ekki um að
í þetta skipti var látæði Stef-
ánssons engin uppgerð. Hann
hafði fulla ástæðu til' þess að
vera hræddur. Hann lét öllum
illum látum. Reyndi að bíta og
klórá, skrækti og öskraði. Web-
ster gerði allt, sem honum datt
1 hug til þess að róa hann, fyrst
ásamt lækni og síðan einn sér.
þegar það stoðaði ekki, en allt
kom fyrir ekki. Það voru von-j
brigðin, sem ollu Stefánsson'
sýnilega mestum kvölum. Óska (
draumurinn, sem rétt hafði
verið að rætast, gersamlega eyði
lagður; vonirnar brostnar, loft-
kastalar' hrundir til grunna. —
Webster var syo mikill mann_
þekkjari, að hann þóttast vita
að Stefánsson myndi vinna ým-
islegt til, ef honum væri gefin
einhver von um að geta í ekki
mjög fjarlægri framtíð fengið
óskir sínar uppfylltar um la'ng:
ferðalag til framandi landa.
Því var það, að hann reyndi að
fara samningaleiðina við karl-
inn. Þeir voru ekki margir, sem
komust lengra eftir þeim leið-.
um í fangaklefanum heldur en
Webster.
Hann sagði: Eg skil yður svo
mætavel, herra Stefánsson.
Hlustið þér nú bara á mig: Eg
vil nefnilega hjálpa yður. Trú-
ið mér. Þér skulið fá að kom-
ast til Kenva, þrátt fyrir allt.
Stefánsson reis upp við dogg
,og varð allur eitt spurningar.
merki. Gerið ekki gys að mér,
herra Webster, kveinaði hann
aumkunarlega. Gerið ekki gys
að niér.
Eg skal ekki gera gys að yð-
ur, herra Stefánsson. Það er
f jarri mér að gera það. Það ein;
asta, sem ég get ekki hjálpað
yður með,.eru peningar.
Stefánsson bandaði frá sér,
með hendinni, eins og til þess
að segja að peningar væru nú
heldur ekki svo mikils virði
fyrir sér. Ekki einu sinni þótt
hann þyrfti að komast til Ken-
ya. Bara ef hann yrði látinn
lauS.
Webster sagði: Híustið >nú
vel á mig, herra Stefánsson.
Hann notaði ennþá „herra“, —
enda þótt hann væri að tala
við grunaðan afbrotamann.
Allt og sumt, sem ég fer fram
á, er nákvæm og sönn játning,
fullkomin skýrsla í öllu, smáu
og stóru. Þér hafið aldrei ver-
ið dæmdur ður. Með slíka játri-
ingu í höndum treysti ég mér
Ora-viðgerðir. j
Fljót og góð afgreiðsla. s
S
) GUÐLAUGUR GÍSLASON, ^
* Laugavegi 65 ^
til að tala máli yðar við sak-
sóknarann. Eg heiti að gera allt
sem í mínu valdi stendur til
þess að þér fáið vægan dóm.
Og eins og málin standa, þá
leyfi ég mér að fullvissa yður
um það, að mér^nun takast það.
í þessu tilfelli hefur það mikið
að segja, að peningarnir eru
komnir til skila. Mjög mikið. Eg'
skal reyna að færa yður til
málsbóta, að þér hafið í sjálfu
sér ekki verið að flýja með pen
ingana, heldur frá umhverfi,
sem var að gera yður lífið ó_
bærilegt. Hvað finnst yður um
þetta?
Steíánsson kinkaði kolli, en
sagði ekki orð.
Þetta á ekki að þurfa að taka
langan tíma. Málið verður tek
ið fyrir á grundvelli jáiningar-
innar, sem þér verðið að fá mér
í hendur. Og sú játning verður
að vera undanbragðalaus og
afdráttariaus. Ef hún verður:
það ekki, þá hafið þér heldur
engan möguleika til þess að fá
skjótan og vægan dóm. En nátt
úrlega er það yðar að ákveða
hvað þér gerið í þessu efni. Eg'
gef yður aðeins þetta góða ráð:
Gerið játningu,, málið verður
tekið fyrir án tafar, þér dæmd-
Ur fljótt og fáið vægan dóm;
eftir það getið þér ferðast
hvert sem þér óskið, yfirvald-
anna vegna. Þér vitið, að varð-
haldsvistin síðan í fyrrahaust
og fram á síðastliðið sumar
verður dregin frá þeim tíma,
sem þér kunnið að verða dæmd
ur til þess að sitja inni, og
kannske þurfið þér elikert að
sitja inni. Og auk þess gerið þér
þáð, sem í yðar valdi stendur
til þess að upplýsa mál, sem
okkur að öðrum kosti gengi erf
iðlega að fá botn í. Það er víst,
að þér verðiS látnir njóta þess,;
ef þér verðið okkut að liði £
því efni. Það er ýmislegt, sem
lögreglan þegar veit. Málið
upplýsist fyrr eða seinna, á því
er enginn vafi. Spurningin er
aðeins um það, hvernig’ hægt
er að flýta fyrir því, og víst;
er^að það er engum til góðs að;
það'dragist mjög á langinn, sízt
þeim, sem við það eru á ein-
hvern hátt riðnir, því illu er
bezt af lokið, eins og þar stend-
ur. Eg hef sterka J.rú á því, að'
þér gætuð orðið okkur að mfeiu
liði, og það bezta er, að um
leið væruð þér að vjnna að eig-
in hag.
Stefánsson vildi fá trygg-
iugu fyrir því, að dómur gæti
gengið strax í máli hans og að'
dómurinn yrði vægur. Webster
var allt of mikill raunsæismað-
ur og of heiðarlegur til þess að
hliðra sér hjá að ge£a nokkur
ákveðin fyrirheit i því efni, þar
sem það var ekki í hans valdi.
Hin eina, sem hann gat gert,
var að lofa því að taka málstað
Stefánssons að svo miklu leyti
sem það samrýmdist skyldum
hans sem embættismanns. Það
kemur stundum fyrir, að þeir
hlusta á mig, herrarnir, sem
Sími 81218.
Samúðarkorf
s
■1
s
s
SlysavarsiaíðJ&gs íslar;ás(
kaupa flestir. Fást hjá (
slysavamadeildum ura s
land allt. í Rvík 1 h&nn-S
yrðaverzluninni, Banka- S
stræti 6, Verzl. Gunnþór-S
unnar Halldórsd. og skrif-S
stofu félagsins, Grófm l.j
Afgreidd í síma 4897. — ^
Heitið á slysavarnafélagiQ ^
Það bregst ekki.
DVALARHEIMILI
ALDRADRA
SJÓMANNA
Minningarspiöíd
fást hjá:
íj Veiðarfæraverzl. Verðandi, j
Ssími 3786; Sjómannafélagw
S Eeykjavíkur, sími 1915; Tó- *
Sbaksverzl Boston, Laugav. 8, •
Ssími 3383j Bókaverzl. Fróði, ?
I SLeifsg. 4, sími 2037; Vcrzl.
j VLaugateigur, Laugateig 24, j
i ^sími 81666; Ólafur Jóhanns-(
j -son, Sogabletti 15, sími^
S
S'
3096; Nesbúð, Nesveg 39. S.
í HAFNARFIRÐI: Eóka-S
( verzl. V. Long, sími 9238.$
Nýja sendi- -
bílastöðin h«f.
s
s
s
hefur afgreiðslu í Bæjar-)
bílastöðinni í Aðalsfræti^
16. Opið 7.50—22. Ás
sunnudögum 10—18. — S
Sími 1395. S
S
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
Barnaspítalasjóða Hringsin*^
eru afgreidd í Hannyrða- ^
verzl. Refill, .Aðalstræti 12^
(áður verzl. Aug. Svend-\
S sen), í Verzluninni Victor,^
S Laugavegi 33, Holts-Apó-^
$ teki,, Langholtsvegi 84, s
S Verzl. Álfabrekku við Suð-S
| urlandjsþraut, og Þor»teiu*-S
Jbúð, Snorrabraut 61.
MínEiinMarsplöfd
Smurtbrauð
og snittur.
Nestispakkar.
Ödýrast og Jbezt. Vin-)
samlegasr pantið œeð
fyrirvara.
MATBARINN
Lækjargötn K.
Síxni S034t.
Hús ogíhúðir
«1 ýmsum stærðum i )
bænum, útverfum i *jf.?
arins og fyrir utan hae-b
ínn til sölu. — HftfumJ
einnig til sðln jarðir, •
vélbáta,
verðbréf.
bifriiðlr og?
Nýja fasíelgnasal*ss.
Bamkastræti 7.
Sími 1518. mæ
it ujcj .ufKÖ'Y; nofj ifihUio Jjj xgfeil lilig jnugnóD 1 -JO'ítj zasií iO.ænuiiIod 'osv ösiti t
! i
;'UU!/!Í