Morgunblaðið - 20.08.1948, Blaðsíða 10

10
MORGUNBLAÐIÐ
Föstudagur 20. ágúst 1948.
.......... • .■■■•ininYimi ■>■■ «■ ■■■■■>
■ ■ ■ ■ ■ ■■ ■ ■ ■ ■■■ ■ m'unmlTmMinf** OTiTrT■ ■ ■'■'<ium ■■■■■■■■■■■■■■■ ■■ a^n■■
M E L I S S A
En nú horfði Melissa á þessa
krystalladýrð í trjánum fyrir
neðan gluggann sinn, og ein-
hver þrá eftir hinu ókenda, sem
henni hafði verið bannað að trúa
á, eða henni hafði aldrei verið
sagt frá, læstist um sál henn-
ar. En svo hristi hún þessa kend
af sjer. Hún gekk frá gluggan-
um og sneri baki við fegurð-
inni. Hafði ekki faðir hennar
sagt: „Ekkert er,’til fyrir utan
skilning mannsins“. Og hann
vissi hvað hann sagði..
Hún þvoði sjer og klæddi sig,
'en meðan hún var að því, ásótti
þessi hugsun hana altaf: Jeg
vildi að jeg gæti trúað á guð.
Þessi fagri morgunh hafði vak-
. ið hjá henni kendir, sem hún
varð þó að telja heimskulegar
vegna lífsskoðunar sinnar.
Hún hafði ætlað sjer að fara
út í skóg og tína þar rauð ber
til þess að hafa á jólatrjenu.
Hún beið þangað til Sally gamla
fór út til þess að sækja eldivið.
Þá kastaði hún yfir sig gömlu
sjali og flýtti sjer út. Hún gekk
í kring um húsið til þess að fara
út um hlið, sem þar var. En er
hún var að opna hliðið bar þar
að þrjá lystivagna, sem voru á
Teíð til Dunhams. Vagnarnir
voru fullir af glaðværum kon-
um og köríum og farangri
. þeirra. Og nú gláptu allir á
Melissa svo að hún fyrirvarð
sig hálfgert fyrir það hvað hún
var illa til fara.
„Nei, lítið á þessa tröllkonu"
heyrði hún hvella kvenmanns-
rödd segja. „Þetta er auðvitað
bóndakona“.
Karlmennirnir voru ekki
jafn tiltektarsamir. Þeir brostu
til hennar og einn þeirra sagði
upphátt:
• „En hún er nú syei mjer lag-
leg samt“.
Reiðin sauð í Melissa. Fólkið
hafði glápt á hana eins og hún
væri skepna og talað um hana
' éins og hún skildi ekki manna-
mál. Þannig ljet það sjer sæma
að koma fram við dóttur hins
•fræga Charles Upjohn, sem
hafði ritað- bækur, er vísinda-
menn dáðust að. Hún horfði
hatursfullum augum á eftir
vögnunu.m meðan þeir mjökuð-
ust hægt upp hæðina heim að
bústað Dunhams. Og hún sá í
anda að Geoffrey tók brosandi
á mðti þeim og var mjög stima
mjúkur við þessar hofróður. Já,
svei, hann mátti dansa og dufla
við þær eins og honum sýnd-
ist.
Svo gekk hún út í skóginn
og fór að safna berjum. Og þá
fór mesta stærilætið af henni.
Hún fann til þess hvað hún var
illa til fara, ólagleg og subbu-
leg, í gömlum görmum, með
hárið ógreitt og flaksandi fju--
ir vindinum. Eins og ósjálfrátt
tók hún af sjer sjalið og reyn ú
að laga á sjer hárið. Þá va”ð
henni litið á hendur sínar. Þær
voru bláar og bólgnar, stórar
og liótar. Henni brá. Hún studdi
hönd.unum á mjaðmirnar og
horfði hugsandi út í bláinn.
Hvað gekk að henni? Hver
skeytti um það hvernig hún
var útlits? Hverjum kom það
við bótt hún væri ógreidd og
hendurnar illa hirtar? Hún
Jhafði öðrum hnöppum að
hneppa en halda sjer til. Hún
hafði lífsstarf að vinna. Heimsk
ar konur sóttust eftir tildri og
13. dagur
hjegóma. Það var einskis virði.
Hún sneri heim á leið og
gekk hægt. Pilsin hennar dróg-
ust í snjónum og henni fanst
karfan þung að bera. Hún fann
til einstæðingsskapar. Hún tók
ekki_eftir því fyr en hún var
komin alveg að hliðinu að ver-
ið vap að hrópa og kalla á hana
með_nafni.
Það var Sally gamla.
„Flýttu þjer“, hrópaði hún.
„Hún mamma þín vill finna
þig pndir eins“.
Melissa flýtti sjer inn og
fleygði körfunni á b'orðið í
and.dyrinu. Svo rauk hún upp
á loft til móður sinnar. Hjúkr-
'unarkonan stóð við rúmið og
laut yfir sjúklinginn. Melissa
var dimt fyrir augum svo að
hún sá ekkert í fyrstu.
Þegar henni fór að birta fyr-
ir augum sá hún að Amanda
lá með lokuð augu og átti erfitt
með andardrátt. Svipur henn-
ar var breyttur. Það var auð-
sjeð að hún barðist við dauð-
ann og vildi ekki gefast upp.
Með öllu afli barðist hún gegn
því að deyja. Hún varð nú vör
við það að Melissa var komin
og onnaði augun, en það var
eins og augun væri langt í
burtu.
„Melissa“, mælti hún veiklu
lega. „Þú hefir ekki kyst mig
síðan þú varst barn. Kystu
mig“.
Melissa laut yfir hana' og
kysti hana á ennið. Amanda
sneri höfðinu ofurlítið svo að
hún gat kyst Melissa á kinn-
ina. Svo brosti hún ofurlítið ->?
lokaði augunum fyrir fult og
alt.
Kuldastormur næddi á glugg
unum. Þau systkinin sátu þrjú
umhverfis arininn og horfðu í
eldinn.
Þannig höfðu þau setið fyrir
tæpum sex vikum undir líkum
kringumstæðum. Geoffrey var
nffarinn. Hann hafði komið
þangað til þess að lesa erfða-
skrá móður þeirra. Hann
mundi hafa staðið lengur við,
en ekkert þeirra æskti þess.
„Það er margt sem við þurf-
um að athuga og ákveða“,
sagði Melissa lágt. „Þú átt bú-
garðfnn, Andrew. Við verðum
að seljá hann undir eins“.
Andrew glápti á hana og það
var. eins og hann ætlaði að
segja eitthvað. En úr því varð
ekki.
Melissa mælti enn: „Jeg hefi
athugað alt. Þegar við höfum
selt. búgarðinn og greitt alt sem
á hopum hvílir, þá ganga af
nákvæmlega sjö hundruð sjö-
tíu fimm dollarar. Við get-
um svo 'selt húsgögnin. Laus-
lega áætlað ættum við að geta
fengið fjögur hundruð dollara
fyrir þau. Svo sagði Mr. Dun-
ham okkur að við ættum von
á útb.orgun ritlauna í apríl, Með
öllu og öllu ættum við þá að
eiga nær þrettán hundruð doll-
ara“.
Það kom kÖkkur í hálsinn á
henni svo að hún þagnaði um
stund, en mælti svo enn:
„.Við verðum að taka frá fyr-
ir kostnaði þínum næsta náms
missiri, Andrew. Og svo verð-
um við Phoebe að fara hjeðan
til Bhiladelphia. Jeg ætla nú
þegar að skrifa einum vini
pabba þar og biðja hann að
útvega mjer kennarastöðu eða
barnfóstrustarf. Svo leigjum
við okkur báðar eitt lítið her-
bergi. Það verður nóg handa
okkur þangað til Phoebe hefir
lagt seinustu hönd á ljóðabók-
ina sína. Seinna, þegar þú ert
orðinn lögfræðingur, Andrew,
þá getur þú máske hjálpað okk
ur. En svo fáum við líka mik-
ið fyrir nýjustu bókina hans
pabba“.
Andrew horfði stöðugt á
hana. Hún var alveg viss um
að þetta væri hægt og að þau
Andrew og Phoebe mundu sam
þykkja allt. Andrew kendi í
brjósti um hana innilegar en
hann gat gert sjer grein fyrir,
og bess vegna gat hann ekki
fengið af sjer að segja henni
blátt áfram og hispurslaust, að
sig hefði aldrei langað til að
verða lögfræðingur, og aþ hann
væri einráðinn í því að fara að
búa og láta búskapinn bera sig.
Hann leit snöggvast á Phoebe.
Hún sat eins og eintrjáningur
í stól sínum og var vandræða-
leg á svipinn. En svo kom alt
í einu einhver fítónskraftur í
hana og hún barði í stólhæg-
indið. *
„Þú ert kjáni, Melissa“, sagði
hún. „Dettur þjer í hug að jeg
muni vilja fara með þjer til
Philadelphia og lifa þar eins
og betlari? Ljóðabókin mín,
ekki nema það þó. Heldurðu
að jeg kæri mig um að leggja
þetta á mig aðeins til þess að
gefa út ljóðabók? Mjer dettur
ekki í hug að yrkja eitt ein-
asta kvæði framar. Jeg ætla að
giftast John Barrett, og mjer
dettur ekki í hug að bíða með
það fram í apríl. Hann talaði
við mig við jarðarförina og okk
ur kom saman um það að við
skyldum gifta okkur rjett eftir
nýárið“.
Hún saup kveljur af ákafa
og hvesti augun á systur sína.
Og Melissa var sem þrumu
lostirj.
„Jeg vil giftast Johnnie“,
mælti Phoebe enn. „Jeg kæri
mig ekki um meiri fátækt en
við höfum átt við að búa. Jeg
vil eignast fallegt heimili og
fín föt og eigin vagn“.
Molissa kom ekki upp einu
orði Hún var orðin náföl. Og
nú fannst Andrew rjett að
leggia orð í belg.
„Þetta er alveg rjett hjá
henn.i, Melissa", sagði hann.
„Það er langbest að hún gift-
ist Johhnie Barrett, og þá þurf
um.við ekki að hafa neinar á-
hyggjur út af henni“. Hann
þagnaði um stund, því að hann
var ekki viss um að Melissa
hefði tekið eftir því sem hann
\/r að segja.
„Hlustaðu nú á mig, Melissa.
Jeg get ekki farið til Harward
aftur. Hið eina sem jeg á að
gera er að taka hjerna við bú-
garðinum og reyna að sjá okk-
ur fgrborða. Auðvitað get jeg
ekki bannað þjer að fara til
Philadelphia, ef þú vilt endi-
lega fara þangað ein, en jeg
vona að þú verðir kyrr hjá
mjer“.
Heyrði hún nokkuð hvað
hann var að segja? Hann var
ekki viss um það, því að hún
sat eins og steingjörfingur og
horfði út í bláinn.
Ungverskt ævintýri
6.
þaktar vínviði og úr þrúgunum skal gera vín, sem jeg mun
drekka með morgunverði mínum.
Þegar malarakonan kom heim, spurði sonur hennar: Jæja?
hvers krafðist hann nú?
Það er nokkuð, sem ógerlegt er að framkvæma, sagði hún,
og síðan sagði hún frá því.
O, það er ekki svo mikill vandi, sagði Karl. Við skuluro
nú sjá. Og þegar myrkrið færðist yfir, gekk hann út, snerí
hringnum góða þrisvar á fingri sjer og risarnir birtusr,
Þeir hneigðu sig djúpt og spurðu:
Hvers óskar yðar tign nú?
Karl endurtók skipun konungsins og nsarnir ht :fu, Þá
var honum óhætt að fara inn, leggja sig og sofa i ró og
næði.
Morguninn eftir, þegar konungurinn settist að morgun-
verði glitraði nýtt vín í glösum hans og í allri f. allshlíð-
inni á móti, var kominn einn gríðarstór og fallegur vín-
garður.
Nú? sagði konungurinn. Hvað á jeg svo að gera. Ætli
jeg verði ekki að segja já.
Og svo sagði hann já.
Brúðkaupið var undirbúið. Karl litli og prinsess& t vom
gefin saman með viðhöfn og á eftir var haldin hátíð, sem
var minnst í ríkinu í hundrað ár.
Og konungurinn þurfti ekki að sjá eftir, að hajjn gaf
samþykki sitt, því að hann hjelt mikið upp á tengdason
sinn. Nokkrum árum síðar Ijet hann af konungdómi )g fól
Karli stjórn ríkisins.
Ungu hjónin eignuðust marga syni og dætur ,sero urðu
konungssynir og konungsdætur og alla þessa gæfu áti: Karl
að þakka því, að hann var góður við dýrin. Þið skuluð nuna
það, ef þið sjáið snák, sem er að skola að landi að ver i góð
við hann.
ENDIR.
Sfofa fil leigu i i Forstofustofa til leigu nú | •= begar, einnig risherbergi | | (laust 1. okt.). — Aðeins | i reglusamir menn koma til | 1 greina. Fyrirframgreiðf i 1 [ æskileg. Upplýsingar .1 f i síma 7253 eftir kl. 6 e. ii. | = á
i Nú á næstunni mun koma | 1 út í íslenskri þýðingu j Kenslubók í hnefaleik | i í bókinni eru á annað | | Jiundrað myndir af stöð- i um og höggum til sókn- i ar og varnar. — Áskrif- 1 Áskriftarlisti í Bókaverslun ísafoldar, § Austurstræti. 5 i Húsnæði j | Nýtísku 4ra herbergja i- | búð á skemmtilegum stað j i í bænum er til leigu. — i i (Mikil fyrirframgreiðsla). j: 1 iilboð, merkt: „Húsnæði ji i —711“, sendist afgr. Mbl. j; 1 fyrir 25. þ. m • &

B \ Svefnherbergis- húsgögn til sölu. Til sýnis á Óðins- [ götu 20A, frá kl. 6—9 í i kvöld. I I l Ræstingarkona j óskast. — Upplýsingar á j : : I Hverfisgötu 32. f i 1

I 1—2 herbergi | og eldhús óskast á leigu 1 i nú þegar. Há leiga og fyrir 1 | framgreiðsla eftir óskum. 5 | .Tilboð, merkt: „Fyrir- j 1 framgreiðsa—710“, send- | | ist blaðinu í dag eða á | | morgun. 5 s j Stór stofa i til leigu í nýtísku húsi í | Hlíðunum. Upplýsingar í i síma 1217. i s I