Morgunblaðið - 22.07.1951, Qupperneq 10

10
MORGUN BLAÐIÐ
Latigardagíar 22. júlí 1951.
r
Framhaldssagan 19
■11111111111111111111««
STDLKAN OG DAUSINN
....—.. Skáldsaga eftir Quentin Patrick .
< staíla. Og það hafði verið
í.myft við dótinu sem lá á snyrtí
Iwjrðinu. Loksins rann það upp
íyrir mjer að lögreglan hefði
reitað inni hjá mjer.
Áhyggjur mínar höfðu tvöfald
ast eftir samtal mitt við Steve.
klkki eingöngu vegna þess að
fcann varð líka að teljast með
Iseim. grunuðu, heldur vegna þess
að mjer var það ljóst að Marcia
l’krson vússi miklu meira en hún
>lafði sagt mjer. Hún hafði beðið
Hiig um hjálp. En jeg skildi ekki
hvernig jeg átti að geta hjálpað
tienni ef jeg vissí ekki nema iítið
citt af því sem hún vissi.
Jeg hafðí ákveðið að fara og
íala vúð hana aftur, þegar jeg
tseyrði letilega rödd að baki
»njer.
„Kæra Lee, ertu ioksins kom-
in aftur.“
Norma Sayler sveif inn í her-
bergið. Hún var í hvítum og
/lylltum kjól með víðum ermum.
Hárið á henni var greitt upp i
t*nút í hnakkanum eftir heim-
aókn hennar á hágreiðslustofuna
um daginn. — Óneitaniega fór
tienni það vel.
Hún ljet fallast niður á rúm
Grace og horfði íbyggin á mig
undan löngu augnahárunum.
„Jeg heyri að þú og lögreglu-
ítilitrúmn frá New York sjeu
orðin. óaðskiijanlegir vrinir.“
Fyrst hjelt jeg að hæðnin í
» ödd hennar stafaði af öfund. Það
var einraitt eftir Normu að öf-
unda mig af þessari lítt öfunds-
verðu stöðu. Er. þá tók jeg eftir
).ví að augnalok hennar titruðu
og þá vissi jeg að af einhverj-
urn ástæðum var hún tauga-
óstyrK.
„Og vel á ■minnst,“ bætti hún
við kæruleysislega, „hefur þessi
oherlock Kolmes þinn fundið
,<.júkrahúsið?“
Jeg vissi ósköp vel hvers
vegna hún spurði að því, en jeg
var allt of þreytt til að byrja á
orðasennu við hana.
„Þú þarft ekki að vera hrædd.
Trant lögreglufulltrúi veit ekki
að það V'arst þú sem reifst brjefið
frá Grace til Jerry. Hann veit
ekk: einu sinni að það var minnst
á þig í því. Jerry sagðist hafa
rifið það sjálfur og jeg staðfesti
Nð“
vind. Auk þess hafði Jerry sagt
það einmitt um morguninn að
honum þætti vænt um xnig....
Um leið y'ar jeg tilbúin til or-
ustu og sem stríðsyfirlýsingu
sagði jeg:
„Mjer þætti gaman að vita
hvað Trant lögreglufulltrúi segði
ef hann frjetti að það varst þú
sem reifst brjefið.“
Norma studdi sig við annan
olnbogann og horfði á mig.
„Og mjer þætti gaman að vita
hvað þú átt við með því að segja
þetta.“
„í gær þegar þú tókst á móti
orkidéunum frá Jerry og hafðir
r.æstum, eftir því sem þú sjálf
sagðir, tekið á móti stúdenta-
merkinu hans, þá var hann blá-
fátækur. Nú verður hann að öll-
um líkindum ríkur. Grace hefði
reynt að hindra að þið giftust.
Nú er hún farin. Þú getur lagt
saman tvo og tvo og fundið svar-
ið.“
Norma kveikti sjer j sígarettu,
hægt og í’ólega. Henni lá ekk-
ert á.
„Þetta er ákaflega spennandi.
Gerðu það fyrir mig að halda
áfram.“
„Það á efir að verða ennþá
meira spennandi,1* sagði jeg.
„Nú?“
„Lögreglan veit að Grace skrif
aði brjef í gærkvöldi.“ sagði jeg.
„En enginn veit hver fjekk það
brjef. Setjum sem svo að það
liafi verið til þín og hún hefði
ákveðið stefnumót með þjer. Þú
hefur bíl. Þú hefðir vel getað
farið til móts við hana. Setjum
sem svo að hún hafi hótað að
segja eitthvað um þig, sem hún
vissi, ef þú lofaðir ekki að hætta
að skipta þjer af Jerry..,. gæti
það ekki verið góð skýring á því
að þú reifst í sundur bi jefið, sem
hún skrifaði til Jerry um þig?“
Snöggvast kipraði Norma
saman augunum og jeg sá að
hún var hrædd.
En hræðslan hvarf jafnskjótt
og hún horfði á mig með sömu
fyrirlitningunni.
„Þú ert sannsrlega aðdáunar-
verð, Lee,“ sagði hún loks. „Jafn
vel Grace, sem hafði ekki bein-
línis gott álit á mjer, hefði vogað
að ásaka mig um morð.“ Hún
dustaði ösku af sígarettunni, svo
hún datt á gólfteppið. „En þú
hefur að minnsta kosti margt til
þíns máls. Það eina, sem Grace
gat ásakað mig um, var að jeg
hefði hæfileika til að láta menn
verða ástfangna af mjer, en það
gat hún aldrei. Hún gerði sjer
mikið far um að ná Steve Car-
teris, en henni varð ekkert á-
gengt. Svo reyndi hún við Ro-
bert Hudnutt, en hafði ekki ann-
að upp úr því en ljelegri eink-
anir. Loks náði hún í rauðhærð-
an sjóliðsforingja, en hann virð-
ist hafa myrt hana.“
Norma reyndi að brosa, og
hjelt svo áfram.
„Mjer þykir mjög léiðinlegt að
þurfa að valda þjer vonbrigðum,
Lee, en jeg myrti ekki Grace
Hough. Og þó að jeg sje ekki
svo fölsk að segja að mjer þyki
það leitt að hún sje dáin, þá
kenni jeg vissulega í brjósti um
Jerry. En mest kenni jeg í brjósti
um hann fyrir hve andstyggilega
systur hann átti. Grace skrifaði
þetta brjef um mig af einskærri
afbrýðisemi og öfundsýki, góða
mín. Og þá er það kannske ekk-
ert skrítið þó að jeg hafi rifið
það í tætlur, bæði það’ brjef og
hitt brjefið,“ bætti hún við og
yppti öxlum.
„Það væri matur í því fyrir
lögregluna að heyra þig segja frá
Grace,“ sagði jeg. „Þú hefur
beinlinis haft gilda ástæðu til að
vilja ryðja henni úr vegi.“
Norma stóð upp og strauk
aftur kæruleysislega yfir hár
sjer. „Lögreglan á ekki eftir að
heyra neitt frá mjer um Grace,
nema þú gefir lögreglufulltrúan-
um þímjm upplýsingar.“ Hún leit
upp með sígarettuna í munnvik-
inu. „Þetta kemur náttúrlega allt
eins og sent af himnum ofan til
þín. Nú þegar Grace hefur eitrað
tilfinningar Jerry gagnvart mjer,
þarft þú ekki annað en sitja og
bíða þangað til hann snýr aftur
til gömlu glóðanna frá æskunni.
Jeg sje fyrir mjer hvernig þján-
ingarnar eiga eftir að sameina
ykkur. Og hvernig þið eigið eftir
að rugla um að þennan sorgar-
leik hefði þurft til, til þess að
augu ykkar upplykjust fyrir því
að örlögin höfðu ákveðið að þið
skylduð ná saman.“
„Jæja?“ Norma reyndi að láta
ekki bera á því hve henni Ijetti.
„Það var fallega gert af þjer.“
„Jeg gerði það ekki þín vegna.“
sagði jeg stutt í spuna. „Jeg gerði
Jíað aðéins vegna þess að Jerry
vildi ekki að þjer væri blandað
inn i þetta og jeg lofaði að hjálpa
honum. Það skaðar kannske ekki
að geta þess að vegna þess að þú
reifst brjefið, þá getur það orðið
til þess að Jerry fær ekki líf-
tryggingu Grace. En þjer finnst
það náttúrlega ekki skipta neinu
»rtáli.“
Norma strauk hendinni yfir
hárið og sagði:
„Mjer datt það í hug að þú
mundir snúa sökinni á mig.“
Þegar hún horfði á mig og
hrosti lítið eitt, .datt mjer aiit í
einu í hug, hve þessi líftrygging
gat verið mikilvæg fyrir okkur
öll. Jeg vildi að Jerry fengi pen-
ingana. Hann átti þá skilið eftir
aílt sem hann hafði orðið að
þola. En ef hann fengi þá yr.ði
hann töluvert efnaður. .. r.ógu
efnaður til þess að Norma mundi
vilja giftast honum.
Jeg heíd að það hafi verið um-
hagsunin um þetta ásamt fyrir-
lítlegu augnaráði Normu, sem
gerði það að jeg ákvað að berj-
ast fyrir Jerry.
Jeg hefði kannske ákveðið það
f./rir löngu síðan ef jeg væri ekki
í.’jo hæversk. En það sem Grace
hafði sagt við ítiig í leikhúsinu
hvöidið áður. ... að Jerry þætti
vænt um mig 'en hánn teldi sjálf-
Mna sjer aðeins ttú um að hann
væri ástfanginn af Normu....
það- varð líka til þess að öll
hseverskan h’varf út í veður og
ARNALESBOff
3? 7v vgimblaðsins 1
A veiðimannaslóðum
EF3TR LAWRENCE E. SLADE.
8.
Áður en þeir lögðu út í það, nam Beggi stundarkorn staðar við
endann á klettabeltinu. Hann Ijet hundana pústa en svo dugði
engin bið lengur. Það vgr að leggja í það, að fara yfir Fálkahrygg,
erfiðasta kafla leiðarinnar og vindurinn var á móti.
Hipp, hipp, hæ, hæ, hrópaði Beggi. Forustuhundurinn nýi brá
þegar við og stýrði hinum hundunum með mestu snilld beint upp
brekkuna. Þeir komust fyrst í stað á dálitla ferð og það dugði þeim
nokkuð á hallann, en svo varð að berjast af aleíli fyrir hverjum
þumlingi fótmáls, sem miðaði.
Norðanáttin hvein á móti þeim. Snjóflygsurnar, sem mættu þeim
rneð ofsahraða, lömdust í andlit Begga ,svo að hann sveið undan
því. Það dró úr hraðanum, því brekkan var orðin stíf. Þó var furðu-
lcgt, hvað nýi forustuhundurinn barðist gegn veðurofsanum. Aftari
hundarnir voru stundum að því komnir að leggjast niður í skafl-
ii:n, en blessuð skepnan sveígði hálsinn og vöðvarnir þrútnuðu af
átakinu. Það var líkast því, sem hann væri mannlegur, svo mikill
var viljastyrkurinn og einbeittnin.
Beggi hafði hlíft sjer fram til þessa, því að hann sá, að allmikið
var enn eftir af brekkunni. En þegar þeír voru hálfnaðir með
liana, fór hann að Ijetta á hundunum. 'Hann byrjaði að spyrna
fastar við og ljetta undir með hundunum. Smámsaman hækkuðu
þeirýEinu sinni ultu þeir niður smáhjalla, því að þeir voru blind-
aðir af hríðinni. Við þetta flæktust dráttarólar hundanna og þeir
lentu í einni kös og gátu ekki losað sig. Varð úr þessu mesti hama-
gangur og hundarnir virtust ætla að fara að fljúgast á. Stenclur
þá nýi forustuhundurinn á fætur í ólaflækjunni, hvessir sjónir á
þá fjelaga sína, hina hundana og þarna tókst honum að bæla
Hiís og íbúðir
á hitaveitusvæðmu og í úthverf
um bæjarins til sölu.
iiniiiaMnuiiiiumiiiMHiiiiiiiiiiiiiimiiiir
GUMMIHANSKAR
komnir aftur.
Geysir h.£
F-atadeildin,
Brúðarkjólar
Brúðarslör
Saumastofan, Uppsölum
Sími 2741.
Kranabíllinn
ávallt til reiðu.
IVélsmiðjan Héðinn h.f.
! Nokkuð stór
I Ébúð
I óskast, — Fyrirframgreiðsla.
G uðm. H. GuSnason
i Simi 3430 eða 3543.
Hjól
| rr.eð hjálparmótor til sýnis og
1 sölu við Leifsstyttuna i dag kl.
I 3—5. —
3ja herbergja
Ibúð
| á hitaveitusvæði til leigu nú
1 þegar. Fyrirframgreiðsla. Til-
| boð sendist afgr. Mbl. fyiir
i miðvikudag merkt: „Hitaveita
I — 678“.
(Kvöldvaka
I Timarit hugsandi manna
Timarit umbótamanna
Tímarit einarðra manna
| Árgangurinn (288 bls.) 30 kr.
i Allir bóksalar taka éskriftir.
: "imiiiiiiiiiiuu
I fjarveru minni
í ge gnir Stefán Ólafsson laeknir !
i störfum fyrir mig.
ÖJafur Þorsteinsson
læknir, Skólabrú 2,
S •«miiiii«iiiiiiiiiuiiiiMiniuuHHiuuiiiiiiiiiiiiiiiiiii ;
| Til tækifærisgjafa |
I myndir og málverk. önnumst !
i úmrðmmun. Munið okkar vin !
i *œlu sænsk -islensku ramma með !
I skrauthom um.
RAMMACERÐIN h.f.
Hafnarstræti 17.
Gaidínuefni
rósótt og einlit.
XJerzt Jnjitjaiyar
S !
Nýja faifeignasalan (
Hafnarstræti 19. Sími 1518. \
Skrifstofan opin virka daga kl. |
10—12 og 1.15—5, nema laug- i
ardaga kl. 10—12.
DÖNSK
Soikabandabelti
Brjósthaldara r
Glæsilegt tölu- og hnappaúrval.
ÁLFAFELL
HafnarfirfSi. — Sími 9430.
s s
i;
I
1
Getur soðið þvottinn.
Er þýsk framleiðsla.
Viinduð og falleg.
Spyrjist fyrir.
Vjcla- ng raflækjaverslunin
Tijggvagötu 23. — Sími 81279
z
s
s
» iimi»»9*i»ra>ii«iwfMimiMiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiimiJ> ]
Herbergi
óskast tH leigu, helst í Laug- g
amessbverfL Upplýsingar í §
sirua 4028. |
Búsnæði j
Mig vantar 2ja—4ra herhergja §
íbúð tíl leigu fyrir 1. okt. n.k., i
helst á eða sem næst Miðbæn- *
um.
Fran* E. Siemsen
PösthóH 1106. — Sími 4017.
yUur í hag.
3
Iv a upið pakka í dag.
immmiMUWUunMuniHiiiiuiiHiiiiiiiuiiiiiiiiim ^
Kono j
5
óskasl lil ræstingá ca. 3 tima á 5
dag (nxánud, miðvikud., föstud.). |
L'ppl. á Bergstaðastræti 48A,
II. hatS, á mánud. kl. 2—5 s.d.
Herbergi
Rúmgolt herbergi fyrir cinhleyp
::n karlmann til leigu nú þegar,
SkaftaMíS 5. Til sýnis kl. 1—-2
á dag (sunnudag). Sími 2871.
J arð vinnuv j el ar
Loftpressur
Þungaflutningar
Á. B. F. hjf. — Simi 7400
iiiiiiimmi jj'iimmi