Morgunblaðið - 12.04.1956, Blaðsíða 2

MORGVNBLAÐ10
Fimmtudagur 12. apríl 1966.
1 18
gnamóttin mikla í Shanghai er liO
ar upp í fjöllin í Norður-Kxna.
Þá þegar sýndi Lo Jui-ching,
að hánn hafði lært hin réttu
handtök. Harin dreifðí flugumönn
xatn í herforingjas1 óla kommún-
ísl?., lét Jjé/ Iccmhci vf ás*6Ín"
írigi og deilum til þess að komast
að skoðunum nemendanna. Þá
iíí'gar tók harxn að ráða í sína
Jv;ónustu spæjara í flestum grein-
:iim og larnia þeim vel sem veittu
dppiýsmgar, safna gögnum, ein-
«rigra og handtaka þá sem voru
Mindsnúnir Mao. Hið gullna tæki-
færi til frægðar og frama kom
*svo loks i bræðravigum komm-
ónistay þegar honum var falið að
f'amkvæma hreinsun í fjóirða
herfylki kommúnistahersins.
Hann framkvæmdi þá hreins-
un, segir Ghang Kuo-tao fyrrum
knxaðliínur í -æðstaráði kommún-
istaklokksins, nú útlagi í Hong
|Kong, Hann framkvæmdi hana
rnfeð siikum ruddaskap, giinamd
Og xnannhatri, að honum tókst
að ávinna sér hylli og þakklæti
Mao Tse-tungs.
Brosað getur Lo ekki, sakir
gamalla meiðsla, heldur glottir
hann og talar gegnum læstar
tennur. Hann er keðjureykjari,
»hjög vínhneigður og vífinn.
Áður var skýrt frá því að hann
hefði Þxndið txpp hagtakið ..Hreyf
ing fyrir útrýmingu gagnbylt-
ingarsinna með hátíðahöldum“.
Hann hefur samið fleiri algeng
hyltingarhugtök og auðgað
hannig liugtákaskrautgarð Marx-
iskra kennisetninga. Þar á meðal
fann hann upn hxxgtakið „frávilla
hins takmarkalausa umburðar-
lyndis“ —• én „takmarkalaust
«mburðarlyndi“ ncfnist það, ef
tnenn sýna „gagnbyltingarsinn-
ura“ nokltra vægð. Slíka pólitíska
frávillu telur Lo, að nauðsynlegt
sé að lækua meo skjótvirkum
ráðum.
Lc hcfur nú vcrið sæmdur
hershöíðingjatign, én hann hefur
þó litil völd innan kommúnista-
flokksins, er aðeins einn af 27
varamönnum rniðstjórnar hans
og Mao býr þannig um hnútana,
að sjálfur hafi hann öll endan-
leg pólitísk ráð. En sem öryggis-
málaráðherra kemst hann þó
næst því ollra Kínverja að vera
samsvarandí Beria í Rússlandi.
yjivixiwnr f»rn in
Starf Lo í þágu kommúnista-
fxtjórnarinnar í Peking hófst þeg-
«r er hxin var sett á fót 1949.
Þá fól Mao Tse-tung honum að
taka hinar dreifðu og stjórnlitlu
lögreglusvéitir Kína og gera úr
þí'i m f i Vommúniskt vald. Á
þeim tímum ríkti öngþveiti í
Kína eftir borgarastyrjöldina.
Fjarri yar bví að kommúnistar
hefðu enn örugg tök á öllum
landinu. Rúmlega helmingur
lögregluliðsins var arfur frá
Þjóðemissinnastjórninni. Sam-
tímis varð Lo að standa í marg-
|>ættum erjum við skæruliða og
ræningja um allt Kina, svo að
jþað náigaðist að vera áframhald
borgarastyrjaldarinnar. Og þetta
«tóð lengi eftir að svo var litið
A í öðrum löndum að borgara-
etyrjöldinni væri lokið.
Lo komst brátt á þá skoðun að
*xin raunverulega andspyrna gegn
Jkommúnístastjórninni væri ekki
aðeins. fólgin í skotvopnum
ookkurra þúsunda skæruliða-
eveita, heidur í milljón hjarta
©g huga
Árið 1950 sagði hann á ráð-
eteíriu sem fjaliaoi um öryggis-
tnál Kína, að það væri fyrsta og
fremsta nauðsyr, hins nýja ríkis
að sigrast á gagnbyitingaröflun-
urri, það værí rxauðsyn, sem yrði
að rækjá stöougt á koinandi ár-
«m, verkeúiið og erfiðleikamir
6 þeirri braut myndu fremur
vaxa en miniika .tiieð íramvindu
byltingarinnar. f þessaii kenn-
tngu fólst vaxandi vald Lo.
t fyrstu hafði Lo notazt ein-
#*öngu við liðsmeim úr Rauða
liermim við friðunaraðgerðir
þessar. En á umræddri ráðstefnu,
var homim falið að koma á fót
tgfemr
borgunum. I stórborgum eins og skýjakljúfana af ótta við að sjálfs
Shanghdi með 7 inmjon iriuum morðingjarnir kynnu ao falla nið-
var monnum geiið synxsriorn aí ur á þá.
því hvernig leiðin til ctauðans iifci
ut með syninguin a véibyssuaf-
fcoícuiii og mco pvi að aica um got-
urnar opnum biireiðum er .tiuctu
Þá kom and-bandarísk herferð
meðan Kóreu-strícið stóð. Hún
varð Lo og starisiiöi rians átylla
til að handtaka kínVerska lækna,
íanga bununa á lionaum og xot- verkfræðinga og aðra mennta-
um. menn, sem höfðu numið í Vestur-
ov o ge. ðist það vornótt eina löndum. Var það næg ástæða til
19cii, ao.i^giegiuxiaufcuiuai' tóxu ag gruna þá um gagnbyltingar-
að vexaa x oixuua fciverium Oiiaag- starfsemi og einnig varð það á-
iiai og i'..gxegiuvagnariiir o*.u um tylla til að handtaka þjóna og
suftirn uOiaiiga nofcfciua. ivj.org- bíistjóra, sem höíðu unnið í þjón-
Uufciw eifcir' vax' feisivert í bioouin ustu útlendinga.
ooigaiiiuiai', sem s.iyrói axuUj.ði
næturiniiar, en Sjtxeiriug greip um
sig meðai íouanna þegar oroi'om-
unun Daxst urn Doigma, að 1U0
KRISTNIR MENN OrSOTTIR
And-kristin herferð var hafin
á vegum svonefndu þrí-sjálfu
Kinversku kommúnistarnir hafa mjög dýrkað hinn rússneska
„fjöldamor3ing,ja“, lært aðferðir hans við útrýmingu, endurbætt
þær og gefið nýtt naín, „að svipta tiiverunni".
þús. manns hetði veriö hancUeu- hreyfingu komlT,únista. Ætluniu
ufcix Ujji iiotLina. ivratti ætla að meg henni var að einangrax
riestii' hinna banaieuriU v.-.iu kirkj ufélög í Kína frá hinum
þeir sem höiðu kosið „íeiðina ui aimennu kristnu kirkjum og ná
j nýrri stjórnmálalega uppfræddri. hugmynd, að gagnbvltingarsinn-
og vopnaðri alþýðulögreglu, sem i ar séu ekki 'nema nokkrir smá-
rússnesku. fiskar, sem geti ekki hrundið af
stað bylgjum.
Árið 1951 þegar ógnarlið Lós
samsvaraði hinni
MVD-lögreglu.
! Lo kvaddi til þjónustu þúsund-
| ir af flokksmönnum, æfði þá og hóf starf sitt, voru fiskarnir
'ól upp í pólitískum fræðum, margir og bylgjurnar háar. —
hreinsaði jafnframt úr lögreglu Kommúnistar, sem komu fram í
ríkisins þá sem hann taldi sig þorpunum, höfðu þegar útrýmt
ekki geta fyllilega treyst. Bráð- j tugþúsundum landeigenda, ríkum
lega kom hann á fót lögreglu- j og fátækum. Liðsafli Lós hélt
kerfi með átta mismunandi deild-! verkinu áfiam með vísindalegri
um og verkefnum, það voru 1) j nákvæmni. Að nafninu til beindu
leyniþjónusta, 2) gagnnjósnir, 3) j þeir haráttunni gegn „harðdræg-
eftirlitsnjósnir með lögreglu- um landeigendum", en í reynd-
mönnum, 4) efnahagsvarnir (þ. I inni voru menn „sviptir tilveru“
e. að hindra verkföll og refsa' vegna þess að foreldrar þeirra
þeim sem ekki greiddu skatta, eða afar höfðu verið landeigend-
5) landamæravarnir, 6) barátta ur, vegna þess að þeir voru mennt
gegn skæruliðum, 7) yfirstjórn' aðir, eða voru forustumenn í
þrælkunarbúða og 8) almenn sveitarstjórn, voru trúaðir, voru
' löggæzia. Er talið að í þessum 1 móti kenningum kommúnismans,
deildum öilum starfi nú 700 þús. eða einfaidlega vegna þess að
uisms" og „játað“.
þeim á sitt vaid. Sá hreyfing
kommúnista mistókst þegar róm-
FRASAGNIR ÞFJRRA versk-kaþólska kirkjustjórnin
S.SALFRA , neitaði að beygja sig fyrir
Dagbloð kommums.a voru kaþ0|skum kirkjuvanskapnaði4
ekki svo þögul um handtokur gem kommúnistar skipulögðu. —
og auuhUf i oOíUxn ianushlu - Svo ag f o kom .;j skjaianna o@
um. iViánuð eltir mánuð voru hóf handtokur á kristniboðum og
birtar skýrslur um hve margir prestum sem njósnurumi eða þeir
hefðu verið „sviptir tilveru . voru hraktir úr landi. Af 6475 er-
ifccuuafcSK.yiSfcUr yoru iendum kristnibcðum, sem störf-
oftast í slettuðum tolum: uðu . Kína efu n- aðeins eftir
1.5XiU.nno manns í mið-suður- e]lefu prestar (átta þeirra í fang.
fylkjunum, 1.176,000 manns i elsi Qg þrír - stofufangelsi) og
fcogsagmtrheruðum, H fransiskana.systur. Af '
300,000 manns í norðvestur- miiijdnum Kínverja, sem tekiS
fyllcjunum iimm o. s. i'rv. Og hofgu kristna trfi eru aðeina
Lo sagði í ræðu á smn rólega nokkur þúsund
sem fá að iðka
hátt: „Fjclmargt fólk með guðsþjónustuhald og eingöngu
hlóðskuldir hefur verið tcaio gegn þvi að 1átn rnu«an fána
1,11 * hanga yfir altari.
nERFERÐIIiNAR
Nu þottist Ló hafa fengið sönn-
FRJÁLSLYNDI HÆTTULEGT
Næst var ráðizt á hina frjáls-
lögreglumenn.
SANNFÆRÐIR UM
SIÐFERBILEGAN RÉTT
TIL AÐ DREPA
Með slíkum fylkingum komm-
únista að baki sér hóf Lo nú þær
þeir voru ekki samstarfsþýðir.
Starfssveitum Lós voru settir
starfskvarðar um hvað mikið
land eða korn hver þeirra ætti að
gera upptækt. Þannig kom það
fyrir í þorpum þar sem landeig-
endur voru fáir, að táknið Hsiao
' Mich var skráð við ákveðna hlut-
stórfelldustu hreinsanir, sem um , ,
getur í sögunni. Þeir gátu stuðzt ffsiolu Þorpsbua. Hmn opmben
við rússneska þekkingu 0g txlgan^ur xrneð herferðmnx var að
reynslu. Þess vegna þurftu þeir skxpta jarðcxgnunum mxih sma-
J bænda. En hinn raunverulegi til-
ekki að endurtaka hinar sömu
tilraunir ganZur var að, mola mélinu
eín«ih«&3lcgar fclags-
fálmkenndu fyrstu
Tsékkunnar rússnesku í fjölda- Siiiæuu ,
útrýmingu. Auk þess gengu þess- Þioðvenjur x svextum Kma.
ir Kínverjar að verki með meira
vægðarlejrsi og köldu blóði, held- I.EIÐIN TIL LIFSINS OG
ur en Rússar, sem heíur að ein- ÓGNARNÓIT I SHANGHAI
hverju leyti verið íþyngt af sekt- Þegar „jarðaskiptingin“ var
artilfinningu hins kristna heims. komin vel á veg sneri Ló fram-
ur fynr þvi, að hmar opmoeru lyndu rithöfur,da Gg mennta-
ijuiuauiLDjfcUi- og íuiiicomna upp- menn> en margir þeirra hofðia
lysingai'starfsemi um ognaroid- yerið fyigifiskar Vnry,^nista 0g
ina hefði þau æskilegu áhrxf að unnið markvisst að -pvi að veikja
fyxta menn sxeiímgu og undir- mótspyrnuna gegn þeim. Nú sagði
gefm. Þa hleypíi hann af stað Lo; )jFrjálslyndi mc3ai okkar er
henix roð af hreinsunum sem bezta stoð gagnhvitingarsinna og
hann kallaðx „herferðxr". Fyrst & gök . uppljostrunum á flokks-
kom „fimmfalda“ herferðin eða
herferðin gegn hinum fimm löst-
um eins og hún var stundum
og ríkisleyndarir álum“. Allt árið
1952 urðu rithöfundar, listamenn
og kennarar að gangast undir
nefnd I orði kveðnu skyldi hún skoðanayfirheyrzlur, taka þátt i
bemast gegn mutum, sicdttsvik- umræðum á fUndum> gagnrýna
uxn, samnmgssvxkum, þjofnaði a aðra flytja siáifsgagnrýni. _
rxkxseignum og uppljostrunum a Aiku t dæmi um þetta í Kina
rxkisleyndarmalum. Undxr yfir- ef rithöíun(Iu.:..a :Iu r.ng. sem
skym þessarar herferðar voru áður yar hliðhollur koinmúnist-
verzlunarmenn og iðnrekendur
þvingaðir til að sitja endalausa
„rökræðufundi", þar sem þeir
urðu að gera játningar varðandi
líferni sitt og skoðanir. Síðan
voru þeir neyddir til að greiða
Sfcklu’ i;^ yrfc.aÍLói ijfi.ni i Imlái'iU,
Kír.vsrsku kommúr’.i«iarnir kvæmdum au bcrgunum. Ilánn
voru svo sannfærðir um siðferði- gaf mönnum ágætt ráð. „Tvær l sem námu gífurlegum fjárhæð-
legan rétt sirm til að myrða og ieíðir eru opnar öllum gagnbylt- xxm.
drepa í þágu byltingarinnEir, að ingarmönnum. Önnur er leiðin Margir voru handteknir, líf-
út i dauðann fyrir þá, sem veita látnir eða haldið í varðhaldi svo izf hefði flugvél s„m fIutti kin,
mótspyrnu. Hin er leiðin til lífs- j dögum slcipti, þar sem fangaverð- vergka fulltrua á Bandoeng-ráð-
þeir gerðu sér far um að láta all-
an almenning taka þátt í hryðju-
verkunum, þ.e. með múgréttar-
höldum, sem almenningur var
skyldaðui til að taka þátt í sem
áhorfendur og fordæmendur. Um
/s« >59 slátr-
umn náð slíku marki, að gervöll
hin kínverska þjóð var titrandi
og skjálfandi af hryllingi. Næstu
tvö ár varð nokuð lát á, en af-
tökurnar fóru enn mjog i vöxt a
SL ári. Tilgangur kommúnista
með þessu hefur verið m. a. að
koma því inn hjá fólki, að mót-
spyrna værí þýðingarlaus. — Að
því leyti hefur ógnarherferð Los
heppnast vel.
SMÁFISKARNIR
í júlí sl. sá Lo ástæðu tíl að
vara félaga sina við „takmarka-
lausu umburðarlyndi“. — Hann
skemmti félögum sLnum á „al-
þýðu-þinginu“ með því að segja
þeim brolivekjandi sögur af mót-
spyrnumönnum, sem enn væru
hvarvetna og spurði síðan með |
miklum þunga: „Fulltrúar, getur
nokkur ykkar verið umburðar-
lyndur við þessa viðbjóðslegu og
dýrslegu gagnbyltingarsinna? —
Getur nokkur, sem hefur heyrt
sagt frá svo hræðilegum sam-
særismönnum huggað sig við þá
um, en lét það nú í ljósi að hann
undi illa ófrelsinu. Hann var
neyddur til að birta opinberlega
játningu. Þetta varð upphafið að
Hu Feng-baráttur.ni. — í hennl
voru margir ritb.cfv.nd2r hand-
teknir. Sumir þeirra eins og
prófessor Hsich Tao hurfu ein-
faldlega. Afhrot nrófe«or«tns var
að þegar fréttir bárust um að far-
ins fyrir þá sem „játa“.
ir voru pólitískir flugumenn úr
. , stefnuna sl ba let Hsietu
Fólki var sagt, að ef það léti þeirra eigin starfsliði. Það er -fessor þau orð'falla, „að nú
skra sig, sknftaði misgjorðir sm- staðreynd að hundruð þusunda höfum við fengif, nvja ótyllu til
ar, svo sem að hafa verið þjóð- þessara manna framdi sjálfsmorð. að halda áfram áróðrinum“.
bá mvn'di bað hljóta Um tíma var Bund-sírætinu við
ernissinnar, þá myndi það hljóta Um tíma var Bund-strætinu við
fyrirgefningu. i Whangpoo-fljótið í Shanghai lok- plokkURFNN í'.PírJ.TUR
Margir Kínverjar töldu að þeir
„Það er hetra að játa en játá að og verðir settir á þakhæðirnar
ekki“ var ein setningin. sem varð til að koma í veg fvrir sjálfsmorð
til í hinni hugkvæmislegu orða- og um tíma komst það upp í .sið
smiðiu Lós. Hún varð um þessar hj,á vegfarendum að ganaa scm
mundir slagorð flokksmanna í yzt á gangstéttinni fyrir íraman
yrðu öruggari, sem gerðust með-
limir í kommúnirtpJiokknum. En
Mao sá eir.rúg við því. Hann
flutti ræðu, Sfim varð upphaf a'ð
hreinsunum irxna- •fiokkr.ins Þar
sagði hann m.a. ,.að iafnvel þeir
sem hafa sótt óhræddir gegn blý-
kúluskothr'ð.óvinánna gerist ein-
kennilega hiiúv gevn sætinda-
skothríð auðvaldssinnanna"
f einu litlu héraðx komst rann-
sóknarnefpr’ a?i hv' að ekki færrf
en 1400 meðlimi'.- flokksins væru
eerspilltir. N.oVkur sundrung
-’arð einnie f •fjokksforustunni. —.
Kommúnistafo-'inffinn í Man-
síúríu, Kao Kan«. sem hafði
hluta af kommúnistaherjunum á
bak við síp undrfhjó samsæri
(?esn Mao. Fn r.iósr.arar Maosa
kotnu uno txrn hann.
f marz 1955 var það opinber-
leffa tilkvnnt. að Kac Ksng hefði
framið sjálfsmorð. en þúsundir
Konur eru látnar vinna við uppskipun í liöfninni í Canton í Suður manna> sem grunaðit- voru «m
Kína. í vinnuhlcum eru haldnir með þeim pólitískir fræðslufundir. stuðning við hann voru leknir af