Morgunblaðið - 25.05.1967, Blaðsíða 18

18
mt ?av ** fVH -t'-jiwío ■***(>■ jí'
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 25. MAÍ 1967.
t
Hjartkær eiginmaður minn,
Þorfinnur Guðbrandsson,
múrari,
andaðist í Landakotsspítala
aðfaranótt 24. maL
Ólöf Runólfsdóttir.
t
Maðurinn minn,
Jón Þórir Ingimundarson,
trésmíðameistari,
Sólbakka, Stokkseyri,
lézt á Landakotsspítalanum
24. maí.
Viktoria Halldórsdóttir.
t
Sveinn Jónsson,
Árbæ, Ölfusi,
andaðist í Sjúkrahúsi Selfoss
föstudaginn 19. maí. Jarðar-
förin fer fram frá Selfoss-
kirkju laugardaginn 27. mai
kl. 13.30.
Sigurður Þorbjörnsson.
t
Jarðarför systur minnar,
Guðrúnar Helgadóttur,
frá Fróðholtshjáieigu,
Rangárvöllum,
fer fram frá Oddakirkju,
laugardaginn 27. maí, kl. 2.
Fyrir hönd vandamanna,
Vilborg Helgadóttir,
t
Móðir okkar,
Guðmundína Sigríður
Matthíasardóttur,
sem andaðist að Elliheimilinu
Grund 20. maí, verður jarð-
sungin föstudaginn 26. þ. m.
frá Fossvogskapellu kl. 13.30.
Fyrir okkar hönd og annarra
vandamanna,
Sigríður Kolbeinsdóttir,
Bjarni Kolbeinsson.
t
Eiginmaður minn og faðir
okkar,
Þórður Kristjánsson,
bóndi,
Breiðabólstað, Fetlsströnd,
er lézt hinn 19. þ. m. verður
jarðsunginn frá Staðarfells-
kirkju, laugardaginn 27. maí
nk. Hefst með húskveðju að
heimili hins látna kl. 1 eftir
hádegi. Bílferð frá Umferðar-
miðstöðinni, Reykjavík, kl. 7
á laugardagsmorgun. Upplýs-
ingar í síma 20188.
Steinunn Þorgilsdóttir
og börn.
Bryndís Guðjónsdottir
Minningnrorð
Fædd 20. febrúar 1898.
Dáin 20. maí 1967.
F R Ú Bryndís Guðjónsdóttir,
Bugðulæk 8, lézt í sjúkrahúsi
hér í borginni 20. maí sL Undan-
farin tvö ár hafði hún átt við
óvæginn sjúkdóm að stríða, sem
bugaði þrek hennar hlífðarlaust,
unz yfir lauk. Vinum hennar er
mikil huggun að hún, sem skynj-
aði dauðann svo áþreifanlega í
lífL var fullviss um að finna nýtt
líf bak við hinar óræðu dyr.
Frú Bryndís var fædd að Geirs
eyri við Patreksfjörð, dóttir
hjónanna Guðbjargar Bryn-
jólfsdóttur og Guðjóns Bjarna-
sonar, sem flutzt höfðu úr Ár-
nessýslu vestur og tekið sér ból-
festu þar.
Snemma á bernskuskeiði Bryn
dísar fluttu foreldrar hennar að
Gili í Örlygshöfn, þar sem hún
dvaldi fram undir þrítugs aldur.
Systkinahópurinn að Gili var
stór, en þau eru: Sigurbjörn,
fyrrv. bóndi og kaupfélagsstjóri,
Bjarnveig, húsfrú að Selja-
brekku, Ágústa, húsfrú í Reykja-
vík, Marinó, forstjóri í Reykja-
vík, Alexander, skrifstofumaður
t
Maðurinn minn og faðir
okkar,
Bjarni Jóhannesson,
Miðtúni 68,
verður jarðsunginn frá Dóm-
kirkjunni föstudaginn 26. maí
kl. 10.30. Jarðarförinni verður
útvarpað.
Fríða Ólafsdóttir og dætur.
t
Maðurinn minn, faðir okk-
ar, tengdafaðir og afi,
Þórhallur Jóhannsson,
Glaðheimum 14 A,
sem lézt 18. maí, verður jarð-
sunginn frá Fossvogskirkju
föstudaginn 26. mai klukkan
3 e. h.
Aðalheiður Albertsdóttir,
Ragnheiður Þórhallsdóttir
Morr,
Earle A. Morr,
Hjördís Þórhallsdóttir,
Guðmundur Magnússon
og barnaböm.
t
Þökkum auðsýnda samúð
við fráfall og jarðarför
Guðrúnar Eiríksdóttur,
Ránargötu 51.
Böm, tengdabörn
og barnaböm.
t
Þökkum af alhug auðsýnda
samúð og vináttu við andlát
og jarðarför
Sigurjóns Gunnarssonar,
Hverfisgötu 45, Hafnarfirði.
Guð blessi ykkur öll.
Jónfríður Halldórsdóttir,
börn, tengdabörn
og barnabörn.
í Hafnarfirði. Sveitungum þeirra
er mjög í minni drvöl þessa mæta
fólks í Örlygshöfninni, þar sem
bæði foreldrar og börn voru svo
af guði gerð, að þau stróðu um
sig góðvild og manngæðum, og
voru gædd þeim manntöfrum,
sem hvorki verða lærðir né
leiknir, heldur eiga rætur að
rekja í göfugu hugarfarí.
Örlygshöfnin er kyrrlátur og
grösugur dalur, girtur hröttum
hamraveggjum. Á uppvaxtarár-
um Bryndisar mátti þar sýnast
fátt til tilbreytingar frá hvers-
dagsönnum, miðað við nútíma
þægindi. Má geta nærri, hversu
auðugra líf annarra varð þar að
nærveru Bryndísar, sem var
fögur og þokkasæl stúlka og
varpaði ljóma á umhiverfið, hvar
sem hún fór.
Skömmu fyrir þrítugsaldur
t
Öllum þeirn mörgu, sem
heiðrað hafa minningu
Ragnhildar J. Björnsson
frá Borgarnesi
sendum við okkar innilegasta
þakklæti.
Ámi Björasson,
Ragna Björnsson,
Ása Björnsson,
Ágústa Björasson,
Guðrún Björnsson,
Hanna Helgadóttir,
Hannes Ólafsson,
Þorbjörn Ásbjörnsson.
t
Alúðarþakkir fyrir auð-
sýnda samúð og hluttekningu
við andlát og jarðarför eigin-
konu minnar og móður okkar,
Svövu Knútsdóttur
Hertervig.
Valdimar Sigfússon
og börn.
t
Innilegar þakkir fyrir vin-
áttu og samúð við andlát og
útför frænku minnar,
Maríu Sigurjónsdóttur,
Urðarstíg 9.
Fyrir hönd systkina og ann-
arra vandamanna,
Sigurlaug Vigfúsdóttir.
fluttist Bryndís með manni sín-
um, Guðbjarti EgilssynL til
Reykjavíkur. Þar hófst nýr þátt-
ur inn í líf hennar, sem okkur,
vinum þeirra hjóna, verður jafn
an ofarlega í huga.
Á sama hátt og þeir, sem þau
skildu við fyrir vestan, söknuðu
þeirra, áttu gamlir átthagar ó-
skipt ítök í buga þeirra beggja.
Þegar Barðstrendingafélagið var
stofnað í Reykjavík, tóku þau
þegar öflugan þátt í starfi þess,
og undanfarinn áratug hefur
Guðbjartur verið forusbumaður
þessa félags. Félagið hefur stað-
ið fyrir margháttuðum fram-
kvæmdum og margar af þeim
hafa eingöngu hvílt á herðum
hans. Við, sem málum eru kunn-
ugir, erum ekki síður þa'kklátir
Bryndísi fyrir, hve vel hefur
tekizt. Alls engin laun önnur ea
þakklæti félagsmanna komu fyr-
ir þessi störf, sem ollu þó mikla
ónæði og áhyggjam, sem Bryn-
dís bar óþreytandi með manni
sínum.
Gamlir sveitungar minnast
Bryndísar þakklátu hjarta. Móð-
ir mín öldruð, sem átti hana að
sem trúan og tryggan vin, tregar
sárt horfna vinkonu og biður að
henni launist ríkulega þær gjaf-
ir, sem hún færði henni með
tryggð sinni og mannkærleika.
Allir, sem höfðu kynni af
BryndisL munu senda Guðbjarti
og börnum þeirra, systkinum
hennar og öðru venzlafólkL
dýpstu samúðarkveðjur við jarð-
arför þessarar göfugu konu.
Andrés Davíðsson.
Sigurður Sveinbjörns-
son prédikari-Kveðja
ÉG get ekki látið hjá líða að
kveðja minningu þína, kaeri vin-
ur Sigurður Sveinbjörnsson pre-
dikarL
Ég minnist þín fyrst, þegar ég
var krakki og átti leið fram hjá
Lækjartorgi. Þar stóðst þú á
kassa og þrumaðir „Orð Guðs“.
Ég skildi ekki þennan áhuga
á Biblíunni og fannst sjáifsagt
eins og þú varst kallaður „vit-
lausi karlinn á kassan.um“.
Seinna lærði ég til að fermast
og hlakkaði til, en hugsaði bara
um gjafir.
Ég hélt áfram að lesa hæn-
irnar á kvöldin og fannst það
nóg tilbeiðsla og þakkir til Guðs,
þó að þær væru oft þuldar í
flýtL vegna svefnsins, sem á
herjaðL
En það var eitt sinn á sund-
stað, þar sem ég vann, að ég sá
stóran og kraftalegan mann með
voldugan svip.
Er þetta ekki Siggi á kassan-
um?
Jú, það var svo.
Við tókum tal saman og Sig-
urður predikari kvartaði um
gigt í hnénu — og sagði að böðin
hefðu góð áhrif og hresstu sig
veL
Ég sagði honum frá yndislega
kerin-u í Sundlaugunum með
rennandi ómenguðu hveravatn-
inu.
Hann tók því vel og kom allt-
af heim til mín á eftir og fékk
sér tesopa.
„J'á, Sigurður minn, segir
minningin“.
Það er mér ógleymanlegt,
fyrsta skiptið þegar þú komst
heim til mín.
Þá tókstu Bibiíuna, réttir mér
hana og sagðir: „Lestu þennan
kafla“.
Ég hugsaði: Ég að lesa i
Biblíunni?
Það hafði komið fyrir að ég
hafi reynt að lesa, en ekki getað
fest hugann við lesturinn. Mig
syfjaði og leiddist og ég skildi
ekki að þessi orð gætu orðið
manni meira virðL við að lesa
þau sjálfur.
Sigurður fór ekki vægilega að,
þetta var skipun og ég hlýddi.
Þá sagðir þú: Þakkaðu Guði
fyrir Orðið með Jesú nafni. Af
hverju spurði ég? þá fórstu í
gang, eins og þú værir að kalla,
fyrir marga áheyrendur:
Skilurðu þetta ekki? „Þetta eru
Orð Guðs“. Það er hans Andi
sem útlistar. Hann útlistar það
sem Hann hefir búið tl og á
sjáltfur.
Þú skilur bara það sem þú
getur búið til í þínum hugar-
heimi og átt sjálf. Guðs Orðið
þarf að ná tökum á manni,
„fylgiztu með“ en það getur það
ekki með okkar anda, því hann
skilur það ekki sem Guðs er.
Þú kenndir mér að þakka fyr-
ir fæðuna og ekki síður þó að
ég hefði nóg að borða. Og að
minnsta kosti tvisvar kraup ég
með þér í bæn og þú baðst
Drpttin fyrir mér. í fyrra sinnið
hugsaði ég: Hvað skyldu vinir og
kunningjar segja, ef þeir sæju
mig krjúpa í bæn með Sigurði
á kassanum.
Eitt sinn reiddistu mér svo að
allt lék á reiðiskjálfi. Ég nefni-
lega spurði þig hvers vegna
gengi svona á fyrir þér?
Kristur var hógvær, en lengra
komst ég ekki.
í þessari þrúmu sagðir þú m.
a: Það er nóg af tungumjúkum
og lipnum, sam kalla sig þjóna
Drottins, en skilja aðeins eftir
sig sálir í óvissu.
Þessu likt svaraðir þú mér og
upp frá því hættir þú að koma
í teið til mín, en heimsóttir
mömmu, sem bjó í sama húsi.
Við hittumst sjaldnar, en viti
menn, ég fór að lesa Biblíuna
og hugleiða Guðs Orð.
En þó að Sigurður predikart
hafi ekiki verið hógvær, þá var
hann óskiptur gagnvart Guði I
þjónustu sinni og elskaði Orðið
af allri sálu, skapi og þreki sínu.
Hreinna og einlægara hugar-
fari hefi ég ekki kynnzt og snyrti
menni var hann svo af bar.
Honum er bezt lýst eftir þeirri
lífsreynslu sem líklega gerði
hann að þjóni Drottins.
Þegar Sigurður predikari var
ungur maður úti í Winnipeg, sá
hann ljómandi fallega stúlku,
sem vann í matsöluhúsi þar 1
borg. Þangað kom hann oft til
að fá sér hressingu.
Svo að ég hafi hans orð, þá
veik stúikan sér glaðlega til hans
og Sigurður var staðráðinn í að
biðja hennar sér til handa fyrir
konu.
Hann veik tali sfnu til húsmóð ;
ur hennar, en hún tjáði honum ,
að stúlkan væri trúlofuð öðrum
Framhald á bls. 21
Innilegar hjartans þakkh
sendum við öllum þeim sem
á 50 ára hjúskaparafmæli okk
ar 20. þ. m. glöddu okkur me8
skeytum, blómum og öðrun
gjöfum. Við óskum ykkur öll-
um hamingju og velfarnaðai
í framtíðinnL
Jónína Jónsdóttlr,
Guðm. Gíslason,
Álfheimum 16,
ReykjavLk.