Morgunblaðið - 28.04.1971, Blaðsíða 24

24
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVTKUDAGUR 28. APRÍL 1971
orðið að vera vélstjóri það sem
eftir var ævinnar. Jimmy leit á
Appleyard, sem kinkaði kolli.
— Ég býst við, að þarna sé sag-
an rétt rakin hjá yður, sagði
hann.
—Gott og vel, sagði Jimmy.
Hingað til hefur aðalþrautin
hjá okkur verið sú að finna
einhvern tilgang með morðinu á
Caleb. En nú liggur hann í aug-
um uppi. Að Caleb frágengnum
verður Benjamín eigandi að
Farningcote og gullinu í turn-
inum. Þá gat hann hætt á sjón-
um og lifað eins og höfðingi á
höfuðbólinu. Vafalaust hefði
hann gengið að eiga frænku
sína og Glapthorneættin þá
vaknað til nýs lífs.
—Benjamín finnur þvi upp
þessa klóklegu aðferð til að
losna við bróður sinn. Og um
hanaTer ekki annað að segja, en
það, að hún heppnaðist vel. En
framhaldið varð bara ekki eins
í kvöld kl. 20.00 leika
VÍKINGUR -
nr. 1.322 nr. 28326
— 4.447 + — 28.487
— 6.614 — 30.539
— 9.723 — 30.830
— 9.726 — 31.830 +
— 11.252 — 34.151
— 13.961 — 35.879
— 14.011 — 36.807
— 14.184 — 37.166
— 11.301 — 37.347
— 15.552 — 38.562
— 15.564 + — 38.750
— 21.241 — 38.957
og Benjamín hafði gert ráð fyr-
ir. Eins og algengt er um glæpa
menn, hafði hann oftraust á sín-
um eigin sniðugheitum. Hann
hélt, að þetta kæmist aldrei
upp. Bjóst við að koma heim og
finna, að meinlaus kviðdómur
hefði úrskurðað dauða af slys-
förum, og allt væri dottið í
dúnalogn. Svo hefði hann feng-
ið sér mannhjálp, náð í gullið
og allt hefði verið i himnalagi.
— Honum hlýtur að hafa orð-
ið illilega hverft við, þegar ég
gekk um borð i Niphetos
um leið og hann lagðist
að bryggju.
Honum hefur varla fundizt
það vera hlutverk Sotcland
Yards að færa syrgjandi sjó-
mönnum dánartilkynningar. En
hann lét bara sem ekkert væri
og blekkti mig algjörlega, verð
ég að játa. Hann frétti, að lög-
reglan hefði málið til meðferð-
ar og vissi meira að segja þeg-
ar, hvernig morðið hefði verið
framið. Það má telja honum til
hróss, að hann skyldi ekki taka
til fótanna þegar ég var farinn.
— Og svo næsta dag kemur
hann Woodspring vinur okkar
ARMANN
nr. 43.170 nr. 67.544 +
— 43.319 — 68.576
— 43.657 + — 68.983
— 44.126 — 69.003 +
— 44.722 + — 70.182
— 45.222 — 70.329
— 46 238 + — 70.566
— 48.532 — 71.359
— 48.802 — 71.364
— 49.011 — 72.826
— 62.462 + — 73.980
— 62.473 + — 75.814
— 62.589 — 77.414
— 64.281 — 78.502
— 65.616
með þennan blessaða samning
sinn upp á vasann. Benjamín
hefur sjálfsagt klórað sér í hár-
inu, þegar hann las hann. Hér
var þessi bóksalabjáni, af ein-
tómri hégómagirnd, að bjóða
hlægilega hátt verð fyrir einsk
isverðan móa og tum. Það hefði
mátt hlæja að því, hefði það
ekki komið svo óþægilega.
— Auðvitað þorði Benjamín
ekki annað en skrifa undir.
Hann þorði ekki fyrir sitt auma
líf að gefa til kynna, að neitt
sem nokkurs var virði fyr-
irfyndist á eigninni. Hann
undirritaði því, eins og ekkert
væri, og bætti meira að segja
við viðbótargrein. Það gat vit-
anlega verið sama. Engum gæti
dottið í hug, að faðir hans færi
að deyja áður en Benjamín tæk
ist að tæma turninn. Og auk
þess hafði Woodspring sagt hon
um, að hann yrði ekki kominn
heim fyrr en í dag.
En eftir að Woodspring var
farinn hlýtur Benjamín að hafa
farið að brjóta heilann heldur
betur. Hann vissi ekki, hve mik-
ið lögreglan vissi, né heldur,
hvort sín væri gætt. En hann
vissi hins vegar, að jafnskjótt
sem nokkur skynsamlegur til-
gangur með morðinu kæmi i
ljós, sæti hann sjálfur í
súpunni. Hann ákvað þvi
að hafa hendur á gullinu og
koma því einhvers staðar fyrir.
Og hann hefði næstum getað
falið Niphetos sjálfan í auðu
álmunni í Klaustrinu.
— Því var þessi saga, sem
hann sagði Macbrayne og brott-
för hans af skipinu, með verk-
færin, sem hann hafði útvegað
sér, i töskunni. Bor, járnstöng
og sög. Hann kann að hafa vit-
að, hvar lykillinn að turninum
var geymdur, en hann vildi
ekki eiga það á hættu að fara
að leita að honum. Það var eins
gott að saga sundur lásinn. Og
af skiljanlegum ástæðum vildi
hann ekki láta sjá sig á ferli
í Lydenbridge. Hann kom þvi
hingað aðra leið og gekk beint
að turninum. Og þar eð hann
var hér fæddur og uppalinn, rat
aði hann um allt.
— Hann hafði lesið úr ritning-
arstöðunum, en hlaupið yfir við
vörunina. Auk þess vissi hann,
að járnbogi var innan í turn-
inum. En hann hafði ekki at-
hugað, að annar bogi var utan
á honum, undir múrhúðuninni.
Og svo gat hann að minnsta kosti
unnið óséður inni í turninum.
Hann hlýtur að hafa orðið feg-
inn, þegar svona mjög tók að
hvessa, því að þá var ólíklegt,
að neitt heyrðist til hans. Mér
þætti gaman að vita, hvað
hefur komið í huga hans, þegar
sandurinn tók að renna út úr
götunum, jafnharðan og hann
boraði þau? Þið skiljið, að
þarna mundi ekki koma út ann-
að en sandur, þar sem götin
voru oflítil til þess að pening-
arnir kæmust út um þau.
Kannski hefur hann haldið,
að þetta væri gullsalli? Og ég
er viss um, að þannig
hefur sandurinn getað litið út
I birtunni frá vasaljósi.
— En hvað um það: Hann hélt
áfram að bora, þangað til járn-
boginn var næstum í sundur á
tveifur stöðum. Þá tók hann
til með járnstönginni og spennti
burt millistykkið. Þá vissi hann,
að hann hafði lesið rétt úr boð-
skapnum. Það er stundum sagt
að menn standi undír gullregni,
og Benjamín lá áreiðanlega und
ir slíku. Sandurinn og gullið
hlýtur beinlínis að hatfa fossað
út úr rifunni, sem hann var bú-
inn að gera. Ég býst við, að
hann hafi bara staðið kyrr og
horft á þetta og velt því fyrir
sér, hvernig í dauðanum hann
ætti að geta komið þessu gulli
inn í Klaustrið fyrir birtingu.
Og líklega hefur þetta verið
síðasta hugsun hans í þessum
heimi. Ég þykist viss um,
að turninn hafi brostið eitthvað
áður en hann féll, en i stormin-
um, sem þarna var, hefur
Benjamín sennilega ekki heyrt
brestinn. Og þegar bresturinn
kom, þá hefur hann kom-
ið snögglega. Benjamin hefur
áreiðanlega dáið samstundis,
þegar allt þetta grjót féll ofan
á hann.
Jimmy þagnaði og leit á
Priestley, i von um samþykki
hans. En á andliti prófessorsins
sáust engin svipbrigði. — Svo
að þá er rannsókninni á morð-
inu á Caleb lokið, eða hvað?
sagði hann í spurnartón.
— Já, það er henni, sagði
Jimmy. — Benjamín drap bróð-
ur sinn og síðan tókst honum að
drepa sjálfan sig. Þetta er víst
það sem stundum er kallað
skáldlegt réttlæti.
— Priestley sneri sér að
Appleyard. -— Vafalaust eruð
þér á sama máli og starfsbróðir
yðar?
Appleyard yppti öxlum. — Ég
gat mér þess alltaf til, að
Benjamin væri morðinginn. Og
nú liggur líka ljóst fyrir, hver
tilgangurinn var með morðinu.
Pristley andvarpaði. — Það
virðist nú varla neitt skáldlegt
réttlæti, að maurarnir hans
Thaddeusar Glapthorne skyldu
falla í hendur al-óviðkomandi
manni, sagði hann lágt.
— Svei mér ef ég var ekki
með hugann svo fullan af
Benjamín, að mér datt það alls
ekki í hug, sagði Appleyard. —
Samkvæmt þessum samningi
hans Woodsprings, er hann eig-
andi móans og alls þess, sem á
honum er og vex. Þar með talið
gullið og svo sem líka líkið af
Benjamín.
—- Það er nú víst ekki um
neinn eignarrétt að ræða á liki,
sagði Jimmy.
—- Og það er kannski eins
gott, þar, sem við höfum flutt
það burt. Jæja, hvað sem öðru
líður, þá á Woodspring nú nóg
til að byggja húsið sitt fyrir og
svo sem turninn líka, ef hann
kærir sig um.
—- Já, ef lögreglan lætur
hann ganga lausan, sagði
Priestley, lágt — rétt eins og
hann væri að hugsa upphátt.
14. kafli.
Jimmy og Appleyard litu
spyrjandi hvor á annan og eftir
nokkra þögn vogaði Jimmy sér
að koma með spurningu.
— Það er væntanlega ekkert
ólöglegt við þennan samning?
Að minnsta kosti virtist Temple
combe lögfræðingur ekkert
hafa við hann að athuga.
— Ég efast ekki um, að samn-
ingurinn sé löglegur, sagði
Priestley. —- En aðferð Wood-
spring til að koma honum í gildi
er áreiðanlega ekki innan tak-
marka laganna. Hefur ykkur
ekki dottið í hug — að minnsta
kosti síðustu mánuðina — að
hann kynni að hafa séð fyrir
framvindu málsins alveg ná-
kvæmlega?
— Það veit ég nú ekki, sagði
Appleyard. — En frá hans bæj-
ardyrum séð hefur hann verið
furðulega heppinn.
— Hér hefur þegar verið
minnst á „skáldlegt réttlæti,"
+ nafnlaus
Kærufrestur er til 10. maí. Vinningsupphæðir geta lækkað,
ef kærur verða teknar til greina. Vinningar fyrir 15. leikviku
verða póstlagðir eftir 11. maí. Handhafar nafnlausra seðla
verða að framvísa stofni eða senda stofninn og fullar upp-
lýsingar um nafn og heimilisfang til Getrauna fyrir greiðsludag
vinninga.
GETRAUNIR — Iþróttamiðstöðin — REYKJAVlK.

Hrúturinn, 21. marz — 19. apríl.
Þú notar timann vel, og þá kcmur sér vel skyldurækni sú, sem
þér er töm.
Nautið, 20. april — 20. maí.
Reyndu að fylgjast vel meS allri þróun í dag, svo aS þú draglst
ekki aftur úr.
Tvíburarnir, 21. maí — 20. júni.
Þú vinnur vei mcð þeim, sem þér eru næstir, og er vel um það.
Krabbinn, 21. júni — 22. júlí.
Reyndu að fá menn til að stilla sig dálítið.
Ljónið, 23. júli — 22. ágúst.
Þú færð ekkert tækifæri til að gera hrossakaup núna. Þú verður
að búa við afleiðingar viðburða dagsins f dag dálitið lengi.
Meyjan, 23. ágúst — 22. september.
Þú eygir góða úUeið úr ógöngum þínum, en gættu að því, hvort
þær eru heilbrigðar,
Vogln, 23. september — 22. október.
Reyndu að stilla skap þitt, þvi að allt annað hefur neikvæð áhrif.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember.
Ýmislegt skapar þér annrikl f dag. umfram það, sem þú áttlr
von á.
Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember.
Þú gerir rétt í því að koma þér hjá hvers kyns töfum i dag,
Steingeltin, 22. desember — 19. janúar.
Vandlegur undirbúningur og gott skipulag hjálpar þér miklð,
og þér verður þetta ailt i haginn.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Vanafesta þin kemur að góðu gagnl.
Fiskarnir, 19. febrúar — 20. marz.
Þú treður þér inn i alls kyns málaflækjur, sem þú ræður ekkcrt
við.
MELAVÖLLUR
Mótanefnd.
9
| 1x2— 1x2
(15. leikvika — leikir 17. apríl 1971).
Úrslitaröðin 121 — 211 — 2XX — 121.
1. vinningur: 11 réttir — kr. 108.500,00.
nr. 11.250 (Isafjörður) nr. 26.182 Hafnarfjörður)
nr. 48.880 (Reykjavík)
2. vinningur: 10 réttir — kr. 2.500,00.