Morgunblaðið - 08.05.1975, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 8. MAl 1975
Hátíðarsamkoma
í Háskólabíói fimmtudaginn 8. maí, uppstign-
ingardag, k/. 20.30 í tilefni 30 ára afmælis
sigursins yfir fasistaherjum Hitlers.
Dagskrá
1. Lúðrasveit Húsavikur leikur áður en samkoman hefst og i upphafi
hennar. Stjórnandi: Robert Bezdek.
2. Þórarinn Guðnason læknir setur samkomuna og kynnir dagskrár-
atriði.
3. Ávarp: Einar Ágústsson utanrikisráðherra.
4. Ávarp: Géorgij N. Farafonof sendiherra Sovétrikjanna á (slandi.
5. „Forleikur um gyðingastef" fyrir strokkvartett, klarinettu og pianó
op. 34 eftir Sergei Prokovéf. Flytjendur: Gísli Magnússon,
Graham Bagg, Gunnar Egilsson, Helga Hauksdóttir, Janina Klek
og Pétur Þorvaldsson.
6. Karlakórinn Þrymur á Húsavik syngur undir stjórn Róberts
Bezdek.
7. Einleikur á pianó: Agnes Löve.
8. „Stalingrad". Baldvin Halldórsson leikari les Ijóð Jóhannesar úr
Kötlum.
9. Einleikur á fjórar dojrur (bjöllutrumbusettj: Kakhramon Dadaéf.
10. Kvartett, skipaður tékkneskum hljóðfæraleikurum úr Sinfóniu-
hljómsveit íslands, leikur.
11. Einsöngur: Galina Múrzaj. Undirleikur á bajan: Vladimir
Ljaposjenko.
1 2. Samkomuslit.
Öilum heimill aðgangur meðan húsrúm leyfir.
Undirbúningsnefnd.
VOR-sýning
30 mismunandi útgáfur af
HJÓLHÝSUM-TJALDVÖGNUM
- SUMARHÚSUM
Ensk sumarhús - A-line-
Ótrúlega hagstætt verð.
5 teg.
Tjaldvagnar
Amerískir: Steury 2 teg. Coleman 2 teg.
Þýzkir: Camptourist. Af því takmarkaða
magni, sem kemur á þessu ári er hluti
kominn. ________________
Sýningin stendur yfir frá 3. maí
til 11. maí að báðum dögum meðtöldum.
Opið daglega frá kl. 1:30 til 9:30 að kvöldi.
(Einnig laugardaga og sunnudaga)
Gísli Jónsson & Co. hf.f
Sundaborg — Klettagorðum 11 — Rvík. Simi 86644
Tilkynning til hunda-
eigenda í Grindavík
Athygli hundaeigenda er hér með vakin á þvi að samkvæmt samþykkt
um hundahald i Grindavík rennur frestur til að ganga frá skráningu
hunda út 1 5. mai n.k. Óskráðir hundar verða fjarlægðir eftir þann tima.
Sjá nánari götuauglýsingum.
Bæjarstjórinn í Grindavik.
Hvítasunnuferð
um Snæfellsnes. Brottför frá B.S.Í. kl. 14 laugardag.
Gengið á jökul ef veður leyfir á sunnudag. Komið til
baka að kvöldi 2. í hvítasunnu. Gisting að Lisuhóli.
Guömundur Jónasson h.f.
Borgartúni 34, sími 35215.
JACO MARINE
teg. 0130.
Sérstaklega skemmtilegar
ekta mokkasínur fyrir
"'tT.— sumarleyfið.
Hafa m.a. þá sérstöðu að vera með botnum sem
siglingakeppendur I Ólympíuleikunum voru hafðir I ráð-
um með og skinnið er meðhöndlað gegn saltvatni.
Litir: Blátt/hvítt og brúnt. Verð 6.290.
age
Domus Medica sími 18519
Póstsendum samdægurs.
Nýtt frá J ACO
Ekta handsaumaðar
MOCCASÍNUR teg. 5640
Tízka allra tíma
— mjúkar og þægilegar
mokkasíur úr nappaskinni
skinnfóðraðar.
Litur: Millibrúnt.
v/erð 6.290.
Einnig sama snið með
kínahælum í Ijósbrúnum lit með
blágrænu tástykki.
Verð 5.895.
— Myndlist
Framhald af bls. 20
hægt að gera eftirlíkingar af
prýðilegum málverkum með ná-
kvæmni og á sannverðugan hátt.
Sú eftirlíkning sem þannig fáist,
njóti ávallt sömu aðdáunar og
frummyndin, og hún sé viður-
kennd sem endursköpun á lista-
verkum. Hér staðnæmist ég við
lesturinn, þvi að þetta kernur mér
spánskt fyrir sjónir, þar sem
löngu er búið að viðurkenna
grafík sem sjálfstæða listgrein
með eigin yfirbragði og í engum
beinum tengslum við málaralist-
ina. Ég veit, að þannig var litið á
grafík-list fyrr á öldum, en hún er
ekki lengur nein „ancilla pictur
ae“, vinnukona iistarinnar. Það
kemur mér einnig undariega
fyrir sjónir, að margt myndanna á
sýningunni eru ekki í frumgerð
sinni (originai þrykk), heldur svo
sem stendur i sýningarskrá
tréstunguuppprentanir, hvað sem
það á nú að þýða, en þó skilst mér,
að þetta séu eftirprentanir á
frum-grafískum myndum, sem á
máli fagmanna á vesturlöndum
nefnast „ræningjaþrykk“ og er
eitt af því sem tröllríður vest-
rænum markaði i dag. Frum-
myndir meistaranna eru teknar
traustataki og eftirmyndir gerðar
af þeim, og síðan er þessu laumað
á markaðinn sem gildri vöru og
eru það oft einungis færustu fag-
menn, sem greint geta á milli
frum- og falsþrykks með berum
augunum. Ef um væri að ræða
þróunarsýningu á kínverskri
grafik væru hinar svonefndu
tréstunguuppprentanir meira
en réttlætanlegar, en þeg-
ar um er að ræða nýlegar
myndir, veit maður hreint
ekki hvað maður á að haida.
Sem betur fer eru nefndar
uppprentanir í minnihluta og
aðallega undir heitinu Nýjárstré-
stungumyndir, skrautlegar og
mjög einlægar litmyndir af fólki
og aðallega notaðar til þess að
vekja upp tilfinningar fagnaðar
og gleði yfir komu nýs árs, auk
þess sem menntunargildi þeirra á
að vera mikið. Það er orðinn
mikilvægur þáttur i menningar-
lifi verkafólks áð teikna slikar
nýjársmyndir og njóta þeirra.
Undirritaður efast mjög um, að
venjulegt verkafólk hafi vald á
jafn þróaðri tækni og þar kemur
fram, en hugtök má sjálfsagt
skilja á ýmsa vegu og náttúrulega
eru listamenn verkafólk og teljast
til vinnandi stétta. Myndir i
flokknum „Tréstunguprentanir",
sem allir álitu ævagarnlar, eru
einnig uppprentanir og eru að
þrem undanskildum af frekar ný-
legri gerð, en I hefðbundnum
anda, þannig að lítinn mun er
hægt að sjá á gömlu og nýju, enda
allt nýlega uppprentað! . . . Lista-
stefna Mao formanns að „láta
hundrað blómjurtir blómstra,
sem eldri blóm hafa látið vaxa,
svo að þær megi nýjar af sér
gefa“ og „láta fortiðina þjóna nú-
tiðinni og Kina notfæra sér það,
sem erient er“, er hvort tveggja
gild stefna og háleit, svo lengi
sem ekki er um gerviblóm að
ræða, svo sem uppprentanir
hijóta að teljast, og svo sem allir
vita, blómstra ekki gerviblóm.
Ég kem einungis fram með
þessar aðfinnslur hér vegna þess,
að hvorki sýningarskrá né sýning-
in sjálf veitir nægilegar uppiýs-
ingar athugulum skoðendum, er
vilja forvitnast um þróun kín-
verskrar grafiklistar.
Sem betur fer eru, að þvi er ég
best fæ séð, allmörg originai verk
meðal nútima tréstungna, og þar
má margt frábært handverkið sjá,
en maður gengur var um sig um
sali og vantrúaóur á stundum, t.d.
á ég bágt með að trúa því, að
mynd nokkur sé gerð af „listhóp
frá kæligeymslustöð i Talien í
Liaoninghéraði", eða önnur af
listahópi fátækra bænda og
bænda af lægri miðbændastétt úr
framleiðsluhópi Paotang, alþýðu-
kommúnu Chingnien, á Nantung
námasvæðinu i Szehuanhéraði."
. . . Ég trúi þessu ekki, fyrr en ég
fæ slíkt með eigin augum litið.
I sýningarskrá stendur þetta
m.a., sem ég tel rétt að komi fram
til aukins skilnings á forsendum
sýningarinnar: „Uppsetning.
Þeirri eftirlikingu, sem þannig
fæst fram, er raðað saman og hún
sett upp sem heil mynd sam-
kvæmt hefðbundinni aðferð við