Morgunblaðið - 08.01.1983, Blaðsíða 22

22 MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 8. JANÚAR 1983

atvinna — atvinna — atvinna — atvinna — atvinna — atvinna
Stúlka ekki yngri en 25 ára óskast eftir hádegi í sérverslun í miðbænum strax. Uppl. í síma 82660 og 33027. Mosfellssveit Umboðsmenn óskast í Reykjahverfi. Upplýsingar hjá afgreiöslunni í Reykjavík, sími 83033. fMtogttitliIfifeife Stokkseyri Umboösmaöur óskast til aö annast dreifingu og innheimtu fyrir Morgunblaðið. Uppl. hjá afgreiðslunni í Reykjavík, sími 83033. fHnr0iM#I$tt»i$>
Tæknifræðingur Ungur byggingartæknifræöingur óskar eftir starfi, helst fjölbreyttu. Meðmæli ef óskaö er. Upplýsingar í síma 76872. Mosfellssveit Umboðsmenn óskast í Helgalandshverfi. Upplýsingar hjá umboðsmanni í síma 66500 og hjá afgreiöslunni í Reykjavík sími 83033.
Skipverjar — netaveiðar Stýrimann, vanan II vélstjóra, matsvein og háseta vantar á MB Hafrúnu ÍS 400, sem stunda mun netaveiðar í vetur, Upplýsingar gefur skipstjórinn í síma 91- 53833. Einar Guöfinnsson hf.
Fyrirtæki í miðborginni óskar eftir starfsfólki A) Til hreinlegra framleiðslustarfa í matvaBlaiönaði. Óskert sjón nauðsynleg. — Laun skv. 6. fl. BSRB. B) Til lagerstarfa. Einhver enskukunnátta nauösynleg — 8. fl. BSRB. Góð starfsaöstaöa. Mötuneyti. Umsóknir með sem fyllstum uppl. um viökomandi og fyrri vinnustaö sendist augl.deíld Mbl. fyrir 14. janúar merkt: .Hreinlaeti — 3582".
Keflavík Blaðberar óskast. Upplýsingar í síma 1164.
\ Atvinna St. Fransiskussjúkrahúsiö í Stykkishólmi Vill ráða hjúkrunarfræöing til starfa á sjúkra- húsinu hið allra fyrsta. Dagheimili og íbúð er til staðar. Upplýsingar hjá príorinnunni í Stykkishólmi, annað hvort bréflega eða í síma 93—8128. St. Fransiskussjúkrahúsiö í Stykkishóimi.
Beitingamann Vanan beitingamann vantar á Rauðsey AK 14. Uppl. hjá skipstjóra í síma 93-2089 eða 93-1854. Haraldur Böövarsson og Co. hf. Mosfellssveit Blaðbera vantar í Njarðarholt, Dvergholt, Markholt, Lágholt. Uppl. hjá afgreiðslunni í Reykjavík. Sími 83033.
Helgi G. Benediktsson
fyrrv. oddviti Hvamms-
tanga — Minning
Fæddur 12. janúar 1914
Dáinn 29. desember 1982
Náinn frændi minn og nafni er
nú allur svo löngu fyrr en skyldi.
Horfinn er af sviði mikill öðlings-
maður, sannur ljúflingur að öllu
skapferli, hinn gegnasti og
grandvarasti þegn, sem öllu góðu
lagði lið. Óvænt kom dauðans kall,
þó heilsan væri ekki sterk, en lífs-
gleðin og lífslöngunin fylgdu hon-
um allt að leiðarlokum.
Sterk fjölskyldu- og vináttu-
tengsl hafa jafnan ríkt með hinum
mörgu systkinum Helga og þeirra
fólki og hefi ég þar hvergi farið
varhluta af.
Ungur kom hann til dvalar í
Seljateigi hjá systur sinni og
mági, foreldrum mínum, og gott
og náið samband var þar ætíð á
milli, þó fjarlægðin hindraði meiri
og betri samskipti.
En mjög var með þeim kært og
saknaðarkveðjur eru nú sendar
norður frá þeim og blessunar beð-
ið þeim, sem þar syrgja nánasta
ástvin sinn.
Helgi Benediktsson var óvenju
vel gerður maður. Komu þar til
ágæt greind og gjörhygli, skap-
lyndi svo gott að fágætt er, þannig
að hann var hvers manns hugljúfi,
óbilandi bjartsýni og trú á tilver-
una og ekki sízt hversu vandaður
maður hann var að hverju sem
hann gekk. Ætíð var að öllu starf-
að svo sem atorka frekast leyfði og
aldrei slakað á. Sanngirni, heiðar-
leiki og réttsýni voru honum í blóð
borin.
Sannarlega hefði maður eins og
Helgi Benediktsson haft við það
að gera að stunda skólanám með
svo fjölbreytta hæfileika og góða
eðlisgreind að veganesti, en fá-
tækt kreppunnar leyfði ekki slík-
an munað. En í lífsins skóla hlaut
hann hina ágætustu einkunn, það
sýndu þau fjölmörgu félagsmála-
og trúnaðarstörf, sem honum voru
falin og þá ekki sízt, er hann var
oddviti þeirra Hvammstangabúa
um átta ára skeið. Þar komu
bjartsýnin og hin létta lund hans
sér vel, en ekki síður hin óþreyt-
andi elja hans og óbrigðula sam-
vizkusemi, sem hann var rómaður
fyrir.
í hverju því starfi, sem hann
innti af hendi kom hin einstaka
lipurð og hjálpfýsi hans vel fram,
ekki hvað sízt í störfum hans fyrir
Kaupfélagið á Hvammstanga, þar
sem hann vann lengst við verzlun-
arstörf. Lifsskoðun hans var fast-
mótuð og ákveðin. Hann var mikill
trúmaður, enda ævinlega í Ijóssins
fylgd og ungur hreifst hann af
hugsjón jafnaðarstefnunnar og
var sannur merkisberi hennar í
orði sem verki. Slíka liðsmenn er
hverri hreyfingu gott að eiga og
þar átti Alþýðuflokkurinn tals-
mann, sem hvergi bifaðist, þó ým-
islegt gengi á og ekki væri honum
allt að skapi. En hugsjón jafnað-
arstefnunnar var samofin skap-
gerð hans og lyndiseinkunn allri
og sigrar hennar, margir og mót-
andi á flestum sviðum þjóðlífsins,
voru honum hugum kærir. Aldrei
deildum við frændur um stjórn-
mál, enda taldi hann áherzlumun
einan skilja okkur að og færði að
því góð og gild rök, sem vissulega
var unnt undir að taka.
Helgi Guðmundur Benediktsson
var fæddur 12. janúar 1914 að
Skinnastöðum í Torfalækjar-
hreppi í Austur-Húnavatnssýslu.
Foreldrar hans voru hjónin Guð-
rún Fr. Þorláksdóttir og Benedikt
Helgason. Barnahópurinn var stór
og alls urðu systkinin 13, þar af
komust 12 til fullorðinsára. 9
systkini Helga eru enn á' lífi en
tveir bræður hans látnir. Erfið
voru kjör þeirra hjóna Guðrúnar
og Benedikts og lífsbaráttan hörð.
7 ára gamall fór Helgi að Svína-
vatni og var þar í 10 ár. Vinnu-
harka var mikil j)ar nyrðra og
börnum og unglingum hvergi hlíft
og fengu þau systkini, sem flest
fóru ung frá foreldrum sínum,
vissulega að kenna harkalega á
því. En þau hlutu að lúta tíðar-
anda þess tíma, stóðust hverja
raun og urðu öll hinir nýtustu
þjóðféiagsþegnar.
Um 18 ára aldur lá leiðin svo
austur á Reyðarfjörð til Helgu
systur hans og hennar manns Jó-
hanns bónda í Seljateigi og þar
var hann um nær tveggja ára
skeið, vann bæði bústörf og ýmsa
daglaunavinnu og var vinsæll og
vel látinn þar sem annars staðar.
Þá fer hann norður á ný, en for-
eldrar hans voru þá flutt til
Blönduóss. Þar vinnur hann í 5 ár
við vélgæzlustörf við rafstöðina í
Sauðanesi og var til þess tekið,
hve vel honum fórust þau verk úr
hendi, alls ólærðum á þessu sviði.
Þar gekk hann á vit lífsgæfu sinn-
ar, en þá kynntist hann eftirlif-
andi konu sinni Kristínu Jónsdótt-
ur frá Hlíð á Vatnsnesi, sérstakri
öndvegiskonu og glæsilegri að
allri gerð. Foreldrar Kristínar
voru þau hjón Halldóra M. Guð-
mundsdóttir og hinn þjóðkunni
kvæðamaður Jón Lárusson bóndi í
Hiíð. Listrænir % hæfileikar eru
miklir í þessari ætt, sem komin er
af Bólu-Hjálmari og hefur Kristín
ekki farið varhluta af þeim. Jafn-
ræði var með þeim hjónum og
ástríki mikið. Þau gengu í hjóna-
band 1. september 1945 og voru
fyrstu tvö árin á Blönduósi. Þá
fluttu þau til Reykjavíkur og voru
þar búandi í eitt ár, en hugðu síð-
an til búskapar að Hlíð á Vatns-
nesi og voru þar í tvö ár. En þar
kom glögglega í ljós, að hvorugt
var heilsuhraust og afréðu þau
hjón þá að flytja til Hvamms-
tanga 1949 og þar hafa þau búið
alla tíð síðan. Þau eignuðust eina
dóttur, Guðrúnu Halldóru, en eig-
inmaður hennar er Þráinn
Traustason húsasmiður og búa
þau á Laugarbakka í Miðfirði og
eiga þrjú börn. Voru þau eftirlæti
afa síns og sáu ekki sólina fyrir
honum.
Eins og áður er að vikið var
starfsvettvangur Helga á
Hvammstanga fjölbreyttur og
hvarvetna skilur hann eftir sig
spor hins dáðríka drengskapar-
manns, sem allra götu vildi greiða.
Traust sitt á honum sýndu
Hvammstangabúar glöggt og í
engu brást hann því trausti. Ég
minnist þess glöggt, er ég var þar
á ferð, hve stoltur hann sýndi mér
hið vaxandi blómlega þorp, en
ekki síðra var það, hve mikla hlýju
hann bar í brjósti til íbúanna, ekki
sízt hinna ungu. Það fannst líka
glöggt á viðmóti þeirra, er á vegi
okkar urðu, hvern hug menn báru
til Helga.
En í dagsins önn og erli var
heimilið griðastaður og mikil un-
un var að sækja þau heim, og sjá
hversu gleðin og ástúðin merlaði
milli þeirra, hve alúðin við gestina
var ósvikin og þó veikindi herjuðu
á, var hinn létti tónn ævinlega í
öndvegi. Það leiftrar af kvöldinu
góða fyrir nokkrum árum, þegar
við Þórir Gíslason frændi minn
áttum þar dýrlega stund, sem
hvorugum gleymist. Þvílík elsku-
semi, þvílík hátíð gamanmálanna
og gieðinnar.
Og nú kveðjum við þennan góða
dreng þakklátum og klökkum
huga. Lífsbraut hans var í engu
dans á rósum, en ævistarfinu skil-
aði hann með ágætum þess, sem
ævinlega gerði skyldu sína, sem
ætíð gerði það sem hann vissi
sannast og réttast. Björt og góð er
sú mæta minning, sem ég á um
þennan farsæla og hugumprúða
frænda minn og nafna.
Hlýjar eru kveðjurnar að aust-
an, Kristín mín og þið öll, sem
syrgið nú ykkar kæra vin. Minn-
ingarnar um allt hið góða vermi
hugskotið í sárum söknuði ykkar
og veiti ykkur hugarfró. Systir og
mágur þakka og kveðja hrærðum
hug.
Skammdegismyrkrið grúfir yfir,
en ofar öðru skín vissan um geisl-
andi dýrð vorsólarinnar. Fáa veit
ég sannari syni þeirrar sól-
skinstrúar en Helga Benediktsson.
Blessuð sé minning hans.
Helgi Seljan
Afmœlis- og
minningargreinar
ATHYGLI skal vakin á því, að afmælis- og minn-
ingargreinar verða aö berast blaðinu með góðum
fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í mið-
vikudagsblaði, að berast í síðasta lagi fyrir hádegi á
mánudag og hliðstætt með greinar aðra daga. í
minningargreinum skal hinn látni ekki ávarpaður.
Þess skal einnig getið, af marggefnu tilefni, að frum-
ort ljóð um hinn látna eru ekki birt á minningar-
orðasíðum Morgunblaðsins. Handrit þurfa að vera
vélrituð og með góðu línubili.