Morgunblaðið - 07.12.1983, Blaðsíða 29
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 7. DESEMBER 1983
29
Minning:
Stefán Sigurðs-
son bifreiðasmiður
Stefán Sigurðsson, bifreiða-
smiður, fæddist í Reykjavík 20.
marz 1908 og andaðist að heimili
sínu, Sæviðarsundi 35, aðfaranótt
30. nóvember sl. Foreldrar hans
voru þau hjónin Sigurður Sigurðs-
son, stýrimaður og fyrrum vita-
vörður á Reykjanesi, ættaður úr
Vatnsdal, og Kristín Jóhannes-
dóttir frá Miðhvammi í Þingeyjar-
sýslu. Systkini Stefáns voru bræð-
urnir Jóhannes og Páll er báðir
námu og stunduðu prentiðn, auk
þess, sem Jóhannes veitti um all-
langt skeið forstöðu sjómanna-
stofum, og systurnar Svandís og
Anna, sem er ekkja eftir Þorkel
Sigurðsson, vélstjóra, og er ein
eftirlifandi þeirra systkinanna.
Stefán kvæntist 22. októbei
1938 Guðrúnu Valdemarsdóttur
frá Stöðvarfirði. Börn þeirra eru
Petra, Sigurður og Kristín. Öll
hafa þau staðfest sitt ráð og eign-
ast börn svo barnabörn Stefáns og
Guðrúnar eru nú 9 og 1 barna-
barnabarn. Stefán nam fyrst hús-
gagnasmíði hjá Gunnari Stefáns-
syni og vann hjá honum um skeið,
en sneri sér síðan að bifreiða-
smíði, sem þá var nýleg atvinnu-
grein hér á landi og fór þá til
nafna síns Stefáns Einarssonar.
Árið 1933 stofnuðu nokkrir starfs-
menn Stefáns Einarssonar fyrir-
tækið Tryggvi Pétursson & Co,
sem starfrækti yfirbyggingar á
bifreiðum o.fl. og var Stefán í hópi
þessara manna. Nokkurn tíma,
sem Gólfdreglagerðin var til húsa
í kjallara húss þess, sem Stefán
byggði að Laugateigi 48, vann
Stefán við Gólfdreglagerðina, en
þó lengst af hjá Bílasmiðjunni hf.
uns hann hóf störf hjá Glugga-
smiðjunni undir stjórn Gissurar
Símonarsonar og starfaði þar til
dauðadags.
Þær spurnir hefi ég af Stefáni
hvar sem hann vann að allsstaðar
kom hann sér sérlega vel sakir
prúðmennsku, samviskusemi,
skyldurækni og vinnusemi. Hvað
veldur þessu einróma áliti þeirra,
sem með Stefáni hafa verið og
starfað? Vafalaust ber hér margt
til. Sinn þátt í þessu hefur átt m.a.
gott upplag og uppeldi, þar sem
ungum sveini var bent á hver væri
hamingjuleiðin og hvað til heilla
horfði. Ungur að árum tók Stefán
þátt í skátastarfinu og eignaðist
þar góða vini. Hann var og í hópi
þeirra drengja, sem fyrstir dvöldu
í sumarbúðum á vegum KFUM að
Vatnsleysu í Biskupstungum.
Flokkur þessi var undanfari þess
blómlega starfs, sem síðan hefur
verið starfrækt í Vatnaskógi. í
áratugi sótti Stefán fundi aðal-
deildar KFUM og má heita að
hann hafi átt sitt fasta sæti á
fundum þessum. í foreldrahúsum
var Stefán einstaklega umhyggju-
samur um hag foreldra og systur
sinnar Svandísar. Þess hins sama
fengu og önnur systkini hans að
njóta ásamt systkinabörnunum og
var mjög kært með þeim og Stef-
áni alla tíð. Eftir að hann stofnaði
eigið heimili kom það því engum á
óvart hversu vel hann rækti það
og reyndist frábærlega umhyggju-
samur eiginkonu sinni, börnum og
síðar barnabörnum þegar þau
komu til sögunnar. Ættingjar,
venslafólk og vinir fóru ekki held-
ur varhluta af umhyggju Stefáns.
Að eðlisfari var Stefán dulur,
hlédrægur og allt að því ófram-
færinn og sjaldan mun hann hafa
orðið fyrri að stofna til kynna við
aðra menn, en þeir sem kynntust
honum og eignuðust hann að vini
fundu að vart gat jafn traustan og
grandvaran mann í öllum efnum.
Stefán tengdist snemma bernsku-
heimili mínu vegna kynna við
bróður minn, sem var á líku reki
og hann. Mun okkur á heimilinu
hafa fundist, sem hann væri með-
al nákominna ættingja okkar. Á
þessu varð aldrei breyting þrátt
fyrir rúmlega fimm ára aldurs-
mun okkar. Stefán var ávallt létt-
ur í spori og kvikur í hreyfingum
með áhuga fyrir íþróttum, ekki
síst knattspyrnu, lá því leiðin all-
oft á íþróttavöllinn. Fimleika
stundaði hann einnig og tók meðal
annars þátt í sýningunni á Al-
þingishátíðinni á Þingvöllum 1930.
Skautaíþróttin var samt sú, sem
hann stundaði hvað mest og best,
var ekki laust við að við, sem með
honum vorum og minna gátum öf-
unduðum hann af því hversu létti-
lega og af list hann renndi sér.
Útivist unni hann og naut þess að
ferðast, enda var hann úrræðagóð-
ur og duglegur ferðafélagi. Nokkr-
ar ferðir fórum við saman, hina
fyrstu umtalsverðu til Akureyrar
árið 1933, en þá tók sú ferð tvo
daga með bíl. Það má heita að
samfellt sólskin, hiti og blíðuveður
hafi verið allan tímann og ferðin
því hreint ævintýri. Nákvæmiega
40 árum síðar fórum við ásamt
eiginkonum okkar mjög ánægju-
lega ferð til Norðurlanda og
Þýskalands. Þar fyrir utan fórum
við margar styttri og lengri ferðir
innanlands og vafalaust höfum við
alið vonir í brjósti um að eiga eftir
að fara saman nokkrum sinnum
ennþá. Reglulega fórum við í
sundlaugarnar laugardaga og
sunnudaga í 2—3 áratugi og á eft-
ir fengum við kaffisopa saman áð-
ur en farið var í göngu. Það bar og
við sunnudaginn 27. nóvember að
Stefán kom heim með mér og sát-
um við hjónin þá óvenju lengi með
honum yfir kaffisopanum og nut-
um samverunnar, uns ég sagði að
ef af göngu ætti að verða í dag
væri eins gott að fara komast af
stað. Á göngunni þótti mér hann
heldur draga af sér og hafði ég orð
á því við hann. Játaði hann því að
vera heldur í slappara lagi. Þá
verðum við að hafa hlutverka-
skipti svaraði ég og þú að ráða
ferðinni því oftast hefur það verið
mitt hlutskipti. Að lokum kvödd-
umst við að venju með hlýju hand-
taki. Vafalaust hefur okkur þá
ekki dottið í hug að þetta væru
seinustu samfundir okkar hér á
jörð. Stefán mun ekki gleymast
þeim, sem honum kynntust náið,
en eftir munu sitja minningar um
tryggan og trúfastan vin, sem
ungur lærði og tileinkaði sér orð
sr. Friðriks Friðrikssonar í söngn-
um:
Trúr skaltu vera og tryggur í lund
þá mun tíðin þér hamingju flytja
varfærin tunga og verkafús mund
þér mun verða til hagsælla nytja.
Mestur er missirinn þeirra, sem
þekktu hann best og fengu notið
daglegrar umhyggju og fórnfýsi
hans. Sú bæn fylgir þessum orðum
að Drottinn megi ríkulega blessa
hjartkæra eiginkonu, börn, ætt-
ingja og ástvini alla. Blessuð sé
minning Stefáns Sigurðssonar.
F.V.
Þegar kær frændi kveður með
svo skjótum hætti setur mann
hljóðan.
Stebbi frændi var heimagangur
hjá foreldrum mínum, var eldri
systkinum mínum sem stór bróðir
og systur sinni til halds og trausts
í fjarveru pabba sem var langtím-
um saman á sjónum.
Konuefnið sitt, hana Dúnu, sótti
hann til okkar, en hún réði sig í
vist mömmu rétt áður en ég fædd-
ist.
Mér verður hugsað til bernsku-
áranna, til Stebba frænda og
ferðalaganna í gamla Fordinum
hans, til Dúnu sem var okkur svo
góð í veikindum mömmu, til
sumarbústaðarins, sem hann átti
með félögum sínum við Elliða-
vatn, til smíðaefnisins og kubb-
anna sem okkur áskotnaðist á
verkstæðinu hans, til þess tíma er
ljósmóðirin „kom með“ Petru litlu
í töskunni sinni á Njálsgötuna, til
djúpu stólanna sem ég svaf í þegar
ég gisti á heimili þeirra á Leifs-
götunni, til bókanna hans góðu í
glerskápnum, sveinsstykkisins
hans Stebba, og til þess tíma sem
mig iangaði til að vera Stebba-
dóttir.
En árin líða, samskiptin
minnka, við hittumst á stórhátíð-
um en alltaf er Stebbi frændi
notalegur, svolítið hlédrægur, en
glettinn undir niðri.
Fyrir tilviljun hittumst við í
sumarleyfi í Skaftafelli 1974. Við
eyðum saman löngum góðviðris-
degi, fjölskyldurnar í gönguferð
um Skaftafellsheiðina og það er
gott að vera í samfylgd með
Stebba og Dúnu aftur.
Ég kemst að því að Stebbi á sér
dulítið tómstundagaman. Hann
skreppur í gamla bæinn á sunnu-
dagsmorgnum með kassavélina
sína til að festa á filmu götumynd-
ir frá æskuárum sínum áður en
húsin verða breytingum að bráð.
Tíminn líður ...
Þau hjónin koma sér fyrir í
þægilegri íbúð með góðum bílskúr,
þar sem Stebbi frændi ætlar að
„dunda sér“ í ellinni við smíðar.
Sinni síðustu smíði lauk hann
síðustu heigina sem hann lifði.
Smíði sem bar hugulsemi hans
sem heimilisföður vitni.
Aðrir munu rekja æviferil móð-
urbróður míns í blaðinu, en við
systkinin vottum eiginkonu hans
og fjölskyldu innilegar samúð-
arkveðjur.
Tilveran verður fátæklegri við
fráfall hans en fordæmi hans,
æðruleysið, hógværðin og gleftnin
undir niðri, er gott veganesti inn í
framtíðina.
Kristín Þorkelsdóttir
Hinsta kveöja frá samstarfs-
mönnum í Gluggasmiðjunni
Menn setti hljóða í Glugga-
smiðjunni miðvikudagsmorguninn
30. nóvember sl., þegar þau boð
bárust, að Stefán samstarfsmaður
okkar hefði látist þá um nóttina.
Stefán Sigurðsson hafði unnið í
Gluggasmiðjunni rétt 9 ár. Hann
var mjög vei liðinn af öllum, sem
störfuðu með honum, jafnt undir-
sem yfirmönnum. Stefán var sam-
viskusamur og traustur sam-
starfsmaður, vandvirkur og skil-
aði verkefnum sínum vel og
snyrtilega frá sér. Með Stefáni er
fallinn í valinn tryggur og góður
félagi og er hans saknað.
Við sendum eiginkonu, börnum
og öðrum ættingjum okkar inni-
legustu samúðarkveðjur.
Guð blessi minningu Stefáns
Sigurðssonar.
t
Jaröarför
ÞÓRU GUÐNADÓTTUR,
Þingholtsstræti 14,
fer fram frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 8. desember kl. 15.00.
Steinunn Marteinsdóttir,
Ásta Marteinsdóttir,
Bjarni Marteinsson,
Þóra Marteinsdóttir.
t
Útför móöur okkar, tengdamóöur og ömmu,
ELÍSABETAR DUNGAL,
fer fram frá nýju Fossvogskapellunni 8. desember kl. 13.30.
Elín Dungal,
Ásta Dungal,
örn Jónsson
og barnabörn.
t
Hugheilar þakkir fyrir auösýnda samúö við andlát og útför
SNORRA HALLDÓRSSONAR,
Gunnarsbraut 42.
Inga B. Jóhannsdóttir,
Sigurbjörg Snorradóttir,
Sturla Snorrason,
Jón Snorrason
og aörir vandamenn.
t
Innilegar þakkir færum við öllum sem auösýndu okkur samúö og
vinarhug viö andlát og útför eiginmanns míns, fööur okkar, afa og
langafa,
HANS JÖRGENS ÓLAFSSONAR,
Austurvegi 8, Selfossi.
Ólöf Guömundsdóttir,
Einar Hansson, Hrönn Pétursdóttir,
Þorbjörg Hansdóttir, Ægir Þorgilsson,
Guörún Hansdóttir, Þrándur Ingvarsson,
Ólavía Hansdóttir, Péll Björnsson,
barnabörn og barnabarnabarn.
t
Þökkum auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og útför eigin-
manns míns, fööur, tengdafööur og afa,
AUÐBERGS INDRIÐASONAR
frá Ási,
Hraunbæ 152.
Margrét Jónsdóttir,
dætur, tengdasynir
og barnabörn.
t
Innilegar þakkir færum viö öllum sem auösýndu okkur samúö og
vinarhug viö andlát og útför fööur okkar, tengdafööur og afa,
JÚLÍUSAR J. HALLDÓRSSONAR
frá Dalvík,
Spóahólum 2, Reykjavík.
Edvard Júlíusson,
Brynjar Júlíusson,
Hildur Júlíusdóttir,
Elín Alexandersdóttir,
Fríöur Björnsdóttir,
Eiríkur Alexandersson
og barnabörn.
t
Innilegar þakkir fyrir samúö og vinarhug viö andlát og útför móöur
okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
ÁSTU M. AÐALMUNDARDÓTTUR,
Þórsgötu 25.
Guörún Aradóttir,
Þóra Aradóttir Sickels,
Jóhannes Arason,
Þorsteinn Arason,
Jón Arason,
Margrét Jónsdóttir
Ólafur Björnsson,
George W. Sickels,
Elísabet Einarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Lokað
í dag, miðvikudag, eftir hádegi vegna jaröarfarar
STEFÁNS SIGUROSSONAR.
Gluggasmiðjan Síðumúla 20.
Áldeild, Bíldshöfða 18.