Morgunblaðið - 18.02.1984, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 18. FEBRÚAR 1984
37
Vinarkveðja:
Grimur Gríms-
son, Svarfhóli
Kallið er komið, komin er nú stundin
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja vininn sinn látna,
er sefur hjer hinn síðsta blund.
(V.B.)
Grímur Grímsson fyrrum bóndi
á Svarfhóli í Geiradal í Austur-
Barðastrandarsýslu fæddist á
Gestsstöðum í Strandasýslu 16.
maí 1903. Hann var sonur hjón-
anna Bjargeyjar Símonardóttur
og Gríms Ormssonar frá Miðdals-
gröf í Tungusveit. Ætt Gríms ætla
jeg ekki að rekja hjer. Það munu
aðrir mjer færari gera. Það eina,
sem hefur nokkurt gildi í ættar-
tölu þegar kallið kemur er það,
sem skrifað er í Jóhannesar-
guðspjalli, 1. kapítula, 12. versi:
„En öllum þeim, sem tóku við Jes-
úm Kristi gaf hann rjett til að
verða Guðs börn. Þeim, sem trúa á
nafn hans.“ Þennan rjett vona jeg
að Grímur hafi verið búinn að
eignast. Og þá eru aðrar ættartöl-
ur gagnslitlar. Þó skal jeg geta
þess, að amma Gríms var Elín í
Miðdalsgröf, dóttir sjera Jóns að-
stoðarprests í Tröllatungu
Björnssonar prests í Tröllatungu
Hjálmarssonar Þorsteinssonar.
En þeir feðgar, sjera Björn og
sjera Jón, voru á sínum tíma svo
fram á vora daga umtalaðir, sem
sjerstakir guðs menn, svo að jafn-
vel var sagt að kraftaverk hefðu
gerst fyrir bænir þeirra, en um
það skal ekki meira sagt hjer. Þó
er það mikið til að þakka Guði
fyrir að hafa átt svona biðjandi
forfeður, því að Guð er trúr, og
hann heyrir bænir þeirra, sem
biðja fyrir afkomendum sínum.
Og Guð auðsýnir miskunn í marga
liðu afkomendum þeirra, sem
elska hann og varðveita boðorð
hans. Grímur var snemma talinn
mjög efnilegur unglingur. Hann
hafði áhuga fyrir að drífa sig
áfram. Gáfur hafði hann nógar af
Guði þegið og góða námshæfi-
leika, en fjármagn hafði hann
takmarkað til að komast á skóla
því að þá var ekki mikið um opin-
bera styrki til skólanáms. Samt
gat hann með dugnaði og sparsemi
farið á Núpsskólann í tvo vetur.
Og taldi hann sig hafa haft mjög
gott af dvöl sinni þar. Þegar hann
var um tvítugsaldur flæddi
berklaveikin yfir landið okkar og
lagði Grím á sjúkrabeð. En Guð
reisti hann við aftur, svo að hann
hóf búskap á Svarfhóii í Geiradal
árið 1932. Kona hans var Svafa
Þórólfsdóttir frá Fjarðarhorni.
Þau eignuðust fimm börn, mann-
vænlegt og gott fólk, sem öll eru á
lífi. Oft voru margir gestir á
Svarfhóli, enda var gott að koma
til Svöfu og Gríms. Jeg kom þar
oft og naut þar gestrisni þeirra.
Altaf þegar jeg var þarna á ferð
kom jeg að Svarfhóli og allir þeir,
sem með mjer voru. Oft gistum við
þar, og stundum fleiri nætur. Alt-
af var þar tími til að tala við
Drottin og lesa hans orð. Að heim-
sækja Svöfu og Grím var eins og
að koma til systkina.
Árið 1967 hætti Grímur að búa
og flutti til Reykjavíkur. Gjörðist
hann þá starfsmaður í Alþingi.
Núna síðustu árin fór heilsu hans
að hraka mjög, svo að hann þurfti
þá oft að vera um tíma á Vífils-
stöðum. Þar fanst honum vera sitt
annað heimili. Eg held að hann
hafi elskað læknana og hjúkrun-
arfólkið þar eins og sína bestu
vini. Núna, 24. janúar 1984, kvaddi
hann þetta jarðlíf þar á Vífilsstöð-
um í höndum þessara vina sinna.
Börnin hans senda því læknunum
og hjúkrunarfólkinu á Vífilsstöð-
um kærar kveðjur með innilegu
þakklæti fyrir sjerlega góða
hjúkrun og umhyggju, sem þau
sýndu Gími Grímssyni meðan
hann þurfti á því að halda. Já,
mjer finnst vera höggvið stórt
skarð í frændahópinn þar sem
Grímur er nú horfinn, og jeg
sakna hans. Og jeg sendi konu
hans og börnum innilega samúð-
arkveðju.
„Far þú í friði, friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir alt og alt.“
(V.B.)
Eggert Th. Jónsson í Mjóuhlíð 16.
Borgþór Einar
Oddsson - Kveðja
4. september 1923
31. janúar 1984
í marsmánuði 1963 kom ég aust-
ur á Akurhól sem vistmaður í
fyrsta sinn. Þar tók ég fljótt eftir
einum vistmanni sem átti þann
eiginleika til að taka hælisvistinni
á skynsamlegan hátt, þannig séð
að hans afstaða gagnvart öðrum á
hælinu mótaðist af falslausri
framkomu og tillitssemi, en sá
eiginleiki er einmitt þungamiðja
þess að samstilling náist frekar og
gerir öðrum aðilum dvölina mun
léttari. Svo langt sem ég man var
framkoma hans gagnvart mér og
öðrum ætíð á hinn sama jákvæða
veg. Fals, ásamt lúmsku orðavali,
sem fljótlega séð virðist mein-
laust, en á bak við það getur samt
oft verið um dulbúna illkvittni að
ræða og neikvæða afstöðu gagn-
vart þeim sem því er beitt gegn.
Þann hugræna ókost átti Borgþór
Einar Oddsson ekki til. Eftir því
sem ég best veit var hann starf-
andi maður alla sína lífstíð og hef-
ur eflaust átt margar litríkar
minningar frá bjartari dögum
ævinnar, en hann stóð einnig við
þá lágmarkskröfu sem gerð er í
sambandi við hvern vinnudag
austur á Akurhóli, þótt svo að það
gæfi ekki þá peningaupphæð og
þau lífsþægindi sem margir sækj-
ast eftir, en hann gat þrátt fyrir
það verið ánægður með sitt hlut-
skipti hin síðustu ár sín á þeim
dvalarstað.
Ég vil að endingu þakka hinum
burtfarna 'kunningja fyrir góða
viðkynningu frá liðnu tímabili
austur á Ákurhóli, og fleiri sem
þar voru samtímis, og eru enn,
munu eflaust taka undir þau
kveðjuorð mín.
„Grátnir til grafar
göngum vér nú héðan
fylgjum þér vinur,
far vel á braut.
Guð oss það gefi
glaðir vér megum
þér síðar fylgja í friðarskaut.”
(Vald. Briem).
Þorgeir Kr. Magnússon
Bílasýning
í dag frá kl. 10—5.
Nýir og notaðir bílar til
sýnis og sölu
%
LADA bílar hafa sannað kosti sína hér á landi
sem sterkir, öruggir, gangvissir, ódýrir í innkaupi, með lítið viðhald og ódýra varahluti
(könnun verðlagsráðs) og ekki síst fyrir hátt endursöluverð.
Nú hefur útliti og innréttingum verið breytt svo um munar: mælaborð, stýri, stólar, aftursæti, grill, húdd,
stillanlegir speglar innanfrá, stuðararo.fl. o.fl., en sífellt er unnið að endurbótum er lúta að öryggi og
endingu bílsins. 6 ára ryðvarnarábyrgð.
Verð við birtingu auglýsingar kr.
213.600,-
Bifreiðar&
sífeiid þjonusta Landbúnaðarvélar hf.
SUÐURLANDSBRAUT 14, SÍMI 38600
Söludeild sími 312 36
Verölisti
Lada 1300 163.500
Lada 1300 safír 183.000
Lada 1200 station 175.500
Lada 1500 station 196.500
Lada 1600 198.500
LadaSport 299.000
IJ 27 15 sendibíll . 109.500
UAZ 452 frambyggður 298.000
UAZ 452 m/S-kvöö . 234.100