Morgunblaðið - 03.02.1989, Qupperneq 1
XJöfðar til JL ifólks í öllum starfsgreinum! fllófgtiiiINUifcife
PRENTSMIÐJA MORGUNBLAÐSINS FÖSTUDAGUR 3. FEBRÚAR 1989
Afgreiðslufólk
i tiskuverslunum
j au hafa betra tækifæri en flestir til að fylgjast með
' tískunni, en ætli þau séu fínni í tauinu en gengur
og gerist. Við fórum í nokkrar tískuverslanir í borg-
inni og ræddum við afgreiðslufólk.
afmæli
W iðlítumábóksemnýlega
kom á markaðinn og ber heitið
„Ég á afmæli ídag“. Með leyfi
útgefanda birtum við úr bókinni
nokkrar freistandi uppskriftir
og tillögurað leikjum.
sældum sem raun ber vitni? Arni Björns-
son þjóðháttafræðingur hefur gefið út
bók sem hann nefnir Þorrablót á íslandi
og er þar að finna margan fróðleik um
uppruna þorrans og þorrablóta eins og
við þekkjum þau í dag. Hér verður glugga-
ði í bók Árna og teknir upp nokkrir kafl-
ar, ef það mætti verða einhverjum les-
endum til fróðleiks og skemmtunar.
Sjá næstu síðu
Blóm eru ekki aðeins
augnayndi, þau geta
verði bragðgott
kökuskraut. Lýsing á
gerð marsipansósu
er í blaðinu í dag.
Morgunblaðið/Bjami
Rósa-
skraut
á tertur
tyrir
Forsíöu-
Elsa Haraldsdóttir, hár-
greiðslumeistari átti
greiðsluna á forsíðu
stærsta hárgreiðsl-
utímarits á Ítalíu í des-
ember síðastliðnum.
áiót .
ÞAR VAR ATVEIZLA STOR,
ÞAR VAR ÓLGANDIBJÓR
janúar þegar jólahátíðin er nýafstaðin
virðist sem við íslendingum blasi ekkert
nema fábreyttur hversdagsleikinn. Þar
að auki reynast veðurguðirnir gjarna
óblíðir fólkinu í landinu í janúar og febrú-
ar eins og sannast hefur á síðustu vikum.
í fyrstu mætti því ætla að ekkert sé til
að létta af doðanum er leggst yfir lands-
lýð eftir hátíðarnar, a.m.k. ekki á sama
hátt og jólin hleypa birtu inn í svartasta
skammdegið.
Meltingarfærin eru þó varla búin að
taka menn f sátt eftir allt átið um jólin
þegar þorri hefst í lok janúar og menn
taka gleði sína á ný. Þá eru það ekki fínar
steikur sem æsa bragðlaukana heldur
súrsaðir hrútspungar og sviðasulta.
Þorrablót eru auglýst um alla lands-
byggðina og þeir, sem gæddu sér á rjúp-
um og fylltum kalkúnum fyrir aðeins
mánuði, snæða nú sterkt lyktandi hárkarl
og hvalkjöt með bestg lyst. En hvaða fyrir-
bæri er þorrinn og hvernig stendur á því
að matur sem Tslendingar borðuðu hér
áður fyrr af því þeir áttu ekki um neitt
annað að velja hefur náð svo miklum vin-