Morgunblaðið - 07.05.1989, Blaðsíða 36

36 C
MORGUNBLAÐIÐ VELVAKANDI SUNNUDAGUR 7. MAÍ 1989
Hún kemur rétt bráðum.
Hún er með rakvélina ...
Með
morgunkaffínu
að gólfið ...?
Kaghýðing
Til Velvakanda.
Dæmi verða mörg fundin um
það í annálum, að sakborning-
ar voru hýddir svo hélt við bana,
eins og það er oft orðað. Þingmað-
ur, sem sótti síðasta aðalfund Seðla-
banka íslands, hafði á orði að ein
slík kaghýðing hefði farið þar fram.
Formaður bankaráðsins, Ólafur
Thors, hafi látið orðasvipuna ganga
svo miskunnarlaust á varnarlausum
búk Jóns Baldvins Hannibalssonar
að fá dæmi munu um slíka og
þvílíka meðferð á einum manni,
jafnvel þótt leitað sé í annálum.
Ólafur Ragnar Grímsson, fjármála-
ráðherra, sat einnig undir demb-
unni, og mátti taka til sín, sem
hann gerði, enda sögðu menn að
flest hafi farið úr skorðum á honum
nema englahárið.
Eins og menn muna var það á
rauða ljósinu þeirra lagsbræðra,
Jóns Baldvins og Ólafs Ragnars,
að blýantaát Seðlabankamanna
varð þeim að innihaldsríkum um-
ræðum, þegar aðra álíka visku
þraut. Þetta gerði Ólafur Thors að
umræðuefni og þakkaði fyrir sig
með eftirminnilegum hætti. Taldi
hann að með ummælum sínum
hefðu þeir kumpánar verið að gera
bankann og starfsemi hans tor-
tryggilega í augum almennings.
Teldu þeir ráðherrarnir greinilega
að slíkt háttalag yrði þeirn til
pólitísks ávinnings. Bað bankaráðs-
formaðurinn menn um að íhuga
sérstaklega hvort sleggjudómar og
strákslegar háðsglósur Jóns Bald-
vins og Ólafs Ragnars myndu vera
til þess fallnar að efla virðingu al-
mennings fyrir stjórnvöldum.
Svo segja sérfróðir mann, að
andleg hirting geti verið svo geipi-
leg að brjótist út á líkamanum. Er
sagt að Bryndís hafi haft orð á því
um kvöldið, heima hjá sér — enda
gaf ekki í Heiðmörk fyrir sjóalög-
um.
Melamaður
Á FÖRNUM VEGI
....að sumu leyti
vera á móti því að
lögð væri braut í
gegnum dalinn.
„Þetta er þannig
staðurað hann á
að vera útivistar-
svæði
Ágústsson.
Fossvogsbraut eða
útivistarsvæði
Eins og komið hefiir fram
í fréttum undanfarna viku eru
Reykjavíkurborg og Kópa-
vogsbær ekki eitt sáttir um
hvernig nýta skuli svæðið í
Fossvogsdalnum. Davíð Odds-
son, borgarsljóri vill leggja
þar braut og beina þannig
umferðinni upp í Breiðholt í
gegnum dalinn, en Kópavogs-
bær er ekki eins hrifinn af
hugmyndinni. Við báðum
nokkra vegfarendur að segja
sína skoðun á málinu.
Skarphéðinn Jónatansson sagði
að það ætti að vera samkomu-
lag um það hvað gera ætti við Foss-
vogsdalinn, en taldi þó að við yrðum
að hafa einhvern grænan blett. „Ég
er ekki hrifinn af Fossvogsbrautinn,
en ef hún er talin nauðsynleg þá
þarf það ekkert að vera svo slæmt,“
sagði Skarphéðinn. Aðspurður
hvort hann teldi ekki hættu á meng-
un hvað hann svo ekki vera. „Eg
er ekkert hræddur við mengunina.
Rokið bjargar okkur.“
Á að vera útivistarsvæði
Þórdís Hreggviðsdóttir sagðist
ekki hafa kynnt sér málið nægi-
lega, en varðandi samninginn milli
Morgunblaðið/Inga María
Hjördís Hreggviðsdóttir.
borgarinnar og Kópavogsbæjar sem
Kópavogur rifti sagði hún „að
samningar væru alltaf samningar
og við þá bæri að standa."
Hún sagðist að sumu leyti vera
á móti því að lögð væri braut í
gegnum dalinn. „Þetta er þannig
staður að hann á að vera útivistar-
svæði."
Víkverji skrifar
Afengisneyzla Islendinga hefur
dregizt saman um 8% fyrstu
þrjá mánuði þessa árs, miðað við
sama tímabil 1988, ef bjór er und-
anskilinn.
Þessi reynsla bendir ekki til þess,
sem betur fer, að bjórdrykkjan verði
hrein viðbót við aðra áfengisneyzlu,
eins og sumir staðhæfðu.
Mestur er samdrátturinn í sölu
hvítvíns, eða rúmlega 21%, en þar
næst í sölu brennivíns, eða 15,7%.
Víkveiji hefði að vísu talið betur
fara á því að samdrátturinn, sem
sala bjórs leiðir af sér í sölu ann-
arra áfengistegunda, bitnaði alfarið
á hinum sterkari tegundunum.
Það má hins vegar stuðla að því
að svo verði með verðstýringu
sölunnar.
Það má stýra neyzlunni með
tvennu móti. í fyrsta lagi með
fræðslu, áróðri. Í annan stað með
verðákvörðunum. Síðari aðferðin er
fljót- og gagnvirkari. Verðmismun
borðvína og sterkari drykkja á að
auka.
xxx
Víkveiji sér og í fréttum frá
ÁTVR að tóbakssala hefur
dregizt saman fyrstu þijá mánuði
ársins. Sala á vindlingum hefur
minnkað um 6,6%, sala á vindlum
um 8,38% og sala á reyktóbaki um
tæp 2%.
Þessu ber að fagná.
Læknavísindin — og dánarskýrsl-
ur — hafa fært sönnur á að hjarta-
og lungnasjúkdómar, sem leiða til
ótímabærs dauða, eiga að dijúgum
hluta rætur í tóbaksneyzlu og öðr-
um óheilnæmum lífsmáta.
Tóbaksneyzla leiðir til veikinda
og vanlíðunar, auk þess sem hún
styttir lifslíkur verulega. Ekki ein-
ungis þeirra sem sjálfviljugir fylla
eigin lungu tóbaksreyk; heldur og
hinna, sem óviljugir dvelja í reyk-
mettuðu lofti.
Þess vegna verða naumast settar
of strangar reglur þeim til varnar.
Heilsan er dýrmæltasta eign hvers
einstaklings.
xxx
á las Víkveiji það í Mogganum
sínum á dögunum að sala á
kjúklingum hafi minnkað úr 1.800
tonnum 1986 i 1.200 tonn 1988.
Hvers vegna?
Víkveiji dvaldi í Flórída fáeinar
vikur í desember sl. Þar kostaði
kjúklingur úr kæliborði stórmark-
aðar rétt rúma tvo dali — eða dulít-
ið yfir hundrað krónur! Hér kostar
hvert kíló rúmar sex hundruð krón-
ur; heill kjúklingur eitthvað meira,
eftir stærð. Verðmunur sex- til sjö-
faldur!
í sexhundruð króna verði hvers
kílógramms af kjúklingi munu tæp-
ar tvö hundruð krónur vera opin-
berar álögur, að söluskatti með-
töldum. Hátt matvælaverð hér á
landi er að dijúgum hluta ríkis-
skattar, „framlag" í kassann hans
Olafs Ragnars. Það skýrir þó hvergi
nærri þann verðmismun sem hér
er tilgreindur.
Engum dettur i' hug að rétt sé
að leyfa innflutning á kinda-,
nauta-, eða svínaketi, að öðru
óbreyttu, enda viðskiptahalli ærinn
og atvinnuöryggi tæpt í landinu.
Víkverja finnst þó meir en tíma-
bært að draga úr milliliðakostnaði
þessarar vöru [geymslu- og dreif-
ingarkostnaði] sem og ríkissköttum
í verði vörunnar.
Annað mál er hvort leyfa eigi
innflutning á kjúklingaketi, a.m.k.
tímabundið til reynslu. Einokunar-
tilburðir, sem eru hluti hins háa
vöruverðs, hafa ekki aukið á „kaup-
mátt“ almennings í landinu. Kjara-
barátta neytandans felst ekki ein-
vörðungu í kröfunni um fleiri verð-
bólgukrónur.