Morgunblaðið - 20.03.1992, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ FÓSTUDAGUR 20. MARZ 1992
35
Kolbrún S. Anders
dóttir - Minning
Fædd 15. maí 1955
Dáin 11. mars 1992
Ég ætla að minnast í örfáum orð-
um mágkonu minnar, Kolbrúnar
Svölu Andersdóttur, sem verður
jarðsungin í Ytri-Njarðvíkurkirkju í
dag kl. 14. Kolbrún lést 11. þessa
mánaðar, eftir fremur stutta legu.
Kolbrún Svala eða Kolla eins og hún
var kölluð, var fædd í Reykjavík 15.
maí 1955 og hefði því orðið 37 ára
gömul á þessu ári. Kolla var dóttir
hjónanna Guðrúnar S. Þóroddsdótt-
ur frá Reykjavík og Anders
Guðmundssonar frá Kleifum við
Steingrímsfjörð. Kolla fluttist flög-
urra ára gömul til Hólmavíkur með
foreldrum sínum en þá hafði hún
eignast fleiri systkini, þau Báru og
Odd Sævar, en á Hólmavík fæddust
Anna Guðrún og Guðmundur. Fyrir
átti hún sammæðra bróðurinn Sig-
urð sem fórst með mb. Heiðrúnu II.
frá Bolungarvík árið 1968, þá sextán
ára gamall, og samfeðra systurina
Hólmfríði. Kolla ólst upp á Hólma-
vík til tíu ára aldurs en tiþfimmtán
ára aldurs á Bolungarvík. Árið 1970
fluttist Ijölskyldan til Keflavíkur þar
sem foreldrar hennar búa enn í dag.
Frá því að ég kynntist Kollu talaði
hún mjög oft um árin sem þau
bjuggu á Hólmavík og Bolungarvík,
en hún minntist þeirra með mikilli
gleði. Kolla vann við ýmis störf eins
og gengur og gerist, en hún var
starfsstúlka á barnaheimilunum
Tjarnarseli og Heiðarseli í Keflavík
frá árinu 1981.
Fyrir fimm árum veiktist Kolla
skyndilega og hafði ekki fulla starfs-
orku eftir það. Árið 1988 kynntist
hún eftirlifandi sambýlismanni sín-
um, Sverri Guðlaugssyni, og fljót-
lega eignuðust þau hús að Borgar-
vegi 44 í Ytri-Njarðvík. Mín kynni
af Kollu og Sverri hófust fyrir um
það bil þremur árum er ég kynntist
Ónnu Guðrúnu systur hennar. Mér
er mjög minnisstæð ferð sem við
fórum austur í Landbrot í veiði sum-
arið 1990 með Kollu, Sverri og for-
eldrum hennar, fyrir þær sakir hve
Sverrir gaf sér góðan tíma til að
sinna Kollu. Vegna veikinda sinna
var hún ekki fær um að gera alla
hluti sem heilbrigðu fólki þykja sjálf-
sagðir. Það var einnig mjög gaman
að fá jólakort frá henni, en þau
hafði hún ætíð gert sjálf, en Kolla
hafði mikla listræna hæfileika sem
nutu sín við þetta eins og annað sem
hún tók sér fyrir hendur. Ég hafði
stundum leitt hugann að því að
heilsufar Kollu gæti hugsanlega
breyst til hins verra, og hvernig
henni myndi ganga að ná heilsu aft-
ur, en það að hún myndi ekki eiga
afturkvæmt af spítalanum grunaði
mig síst af öllu. Eftir því sem tíminn
leið án þess að það yrðu meiri fram-
farir en raun varð á, gerði maður
sér þó betur grein fyrir því að horf-
urnar á að Kolla fengi fulla heilsu
voru ekki góðar. Ég vil nota tæki-
færið til að þakka læknum og hjúkr-
unarfólki á deild A-6 á Borgarspíta-
Ianum fyrir góða umönnun, einnig
vota ég Sverri, foreldrum, systkinum
og öllum sem þekktu Kollu mína
dýpstu samúð vegna fráfalls hennar
og vona að fólk gleymi ekki þeim
góðu minningum sem tengjast henni.
Elfar J. Eiríksson.
- Það skilur enginn augnablikið,
fyrr en það er farið.
- Það skilur enginn nýja sköpun,
íyrr en henni er lokið.
- Og enginn þekkir stund hamingjunnar,
fyrr en hún er liðin.
(Höf. ókunn)
I dag kveð ég góða vinkonu mína,
hana Kollu. Eða getur maður nokk-
um tímann kvatt þann sem er manni
svo kær. Góðar minningar hjálpa þó
til að gera kveðjustundina bærilegri
og munu ylja manni um ókomna tíð.
Persónuleiki Kollu var mjög hríf-
andi. Hún var glaðleg, einlæg og
bjartsýn á lífið og tilveruna. Það var
ekki í hennar anda að bera tilfinning-
ar sínar á torg, en þó duldist engum
sem hana þekktu, að hún hugsaði
oft meira, en sagði minna.
Ég var svo lánsöm að fá að nálg-
ast hana og kynnast því hvern mann
hún hafði að geyma. Þegar hún
veiktist fyrst fyrir 5 árum og háði
baráttu fyrir því að komast á fætur
aftur, sýndi -hún ótrúlegan kjark og
dug. Ekkert var henni um megn.
Hún meira að segja dreif sig fljót-
lega í að fá sér bíl og lét fötlunina
ekkert aftra sér í að keyra hvert á
land sem var.
Kynni okkar Kollu hófust þegar
við fómm að vinna á sama vinnu-
stað, leikskólanum Tjarnarseli, en
urðu að enn nánari vináttu hin síð-
ari ár og ekki skemmdi það fyrir
að við vissum að við vorum frænkur.
Minningarnar birtast mér ein af
annarri, þó eru sumar sem standa
ofar öðmm. Hún kenndi mér svo
margt, t.d. það hvað hægt er að
gleðjast yfir litlu. Gleymi ég því aldr-
ei hversu ánægð hún var yfir íþrótta-
gallanum fína sem ég útvegaði henni
þegar hún var eitt sinn í helgarfríi
frá endurþjálfuninni, enda var Kollu
alltaf svo umhugað um útlit sitt.
Við skemmtum okkur konunglega
og létum mynda okkur í bak og fyr-
ir í fínu göllunum, en myndinni stillti
hún upp í forstofunni hjá sér og
gerðum við oft góðlátlegt grín að
pjattinu í okkur.
Þó er minningin um kvöldið sem
við áttum saman aðeins tveimur
dögum áður en hún veiktist nú, mér
hvað dýrmætust og þannig vil ég
minnast hennar. Þetta kvöld kom
hún sem oftar í heimsókn til okkar
Ketils og áttum við saman góða
stund yfir kaffibolla og kertaljósi og
ræddum lífið og tilveruna. Leið okk-
ar lá síðan til vinkonu minnar, sem
hafði nýlega eignast bam, sem stóð
til að skíra þá um helgina. Kolla var
svo glöð, svo hamingjusöm, enda
hafði ósk hennar ræst, hún og Sverr-
ir áttu von á barni. Tilhlökkun Kollu
var mikil, henni fannst svo gaman
að dást af barnafötunum og breiða
yfir litlu stúlkuna og hugsa um hana
á meðan við vinkonurnar sátum við
að brjóta servíettur. Hún hló og
gerði grín að okkur fyrir dúlluverk-
ið, þó að við vissum að það var sann-
arlega í hennar anda að nostra við
hlutina og bar heimili hennar vott
um það. Þetta kvöld átti barnið hins
vegar hug hennar allan, enda virtust
þær skilja hvor aðra svo vel. Og var
það ekki að undra, því Kolla hafði
einstaklega gott lag á börnum og
fengu börnin mín sannarlega að
njóta þess. Kvöldið leið hratt og
þegar við fórum var klukkan orðin
margt og hafði hún þá nokkrar
áhyggjur af því að hafa gleymt að
láta Sverri mann sinn vita að hún
yrði*seint á ferð, því hún vissi sem
var að hann sofnaði ekki rólegur,
fyrr en hún væri komin heim. Lýsir
það vel umhyggjunni sem þau báru
hvort fyrir öðru og var það þeirra
stóra gæfa að eignast hvort annað.
Sverrir minn, þú hefur misst mik-
ið, en það er von mín að minningin
um góða konu auðveldi þér að tak-
ast á við lífið áfram. Ég og fjöl-
skylda mín vottum þér, foreldrum
Kollu, systkinum og öðrum ástvin-
um, innilegustu samúð.
Vinkonu minni þakka ég sam-
fylgdina og bið góðan Guð að blessa
hana og leiða.
Kaja.
Hinn 11. mars síðastliðinn, and-
aðist á Borgarspítalanum, Kolbrún
Svala Andersdóttir. Kolbrún var
fædd 15. maí 1955. Foreldrar henn-
ar eru Guðrún Þóroddsdóttir og
Anders Guðmundsson. Okkur fyrr-
um samstarfsstúlkum Kollu á leik-
skólanum Tjarnarseli í Keflavík er
bæði ljúft og skylt að minnast henn-
ar nokkrum orðum.
Það er fátt meira virði á lífsleið-
inni en að eignast góða vini og sam-
starfsfélaga, en Kolla, eins og hún
var kölluð, var góður félagi í leik
og starfí. Starf á leikskóla getur
verið erfitt og krefjandi en þar var
Kolla á réttum stað. Hún var sam-
viskusamur starfskraftur sem gekk
að öllum verkum með skörungsskap
og dugnaði. Börnunum var Kolla
einstaklega hlý og umhyggjusöm og
hændust börnin mjög að henni.
Kolla hafði sterkan persónuleika,
hún var létt og hress í viðmóti en
með sinn ákveðna vilja og skoðanir.
Starfsstúlkur á Tjarnarseli minnast
sumarbústaðaferðanna á vorin þeg-
ar slegið var á létta strengi, sungið,
trallað og leikið sér. Allar urðum við
eins og táningar aftur og ekki lét
Kolla sitt eftir liggja í prakkarastrik-
unum og glensinu. Kolla var
náttúrubarn í eðli sínu og hafði gam-
an af að ferðast um landið sitt, ekki
síst fótgangandi, hún var hrifnæm
á allt sem var fallegt og heillandi.
Ennfremur minnumst við Kollu á
sólríkum sumardögum á leikvellin-
um, hressa og káta umkringda börn-
um þegar allir undu glaðir við sitt.
FVrir rúmum fimm árum veiktist
Kolla alvarlega í vinnunni, var það
henni og okkur öllum mikið áfall.
En með þrautsegju og dugnaði tókst
Kollu að komast aftur í vinnu á leik-
skólann, þó svo að hún hefði ekki
náð fullri starfsorku. Kolla flutti sig
um set á leikskólann Heiðarsel og
undi þar vel hag sínum.
Kolla og sambýlismaður hennar
Sverrir Gunnlaugsson höfðu búið sér
gott heimili að Borgarvegi 44 í
Njarðvík og horfðu björtum augum
til framtíðarinnar, en eigi má sköp-
um renna, Kolla veiktist aftur og
lést aðeins 36 ára. Við á Tjarnar-
seli, sem unnum með Kollu, geymum
í sjóði minninganna myndir af henni
með bjarta brosið sitt og glettnisblik
í augum. Við þökkum henni sam-
fylgdina og biðjum henni Guðs bless- -
unar á nýjum leiðum.
Sverri, foreldrum Kollu og öðrum
ættingjum sendum við okkar innileg-
ustu samúðarkveðjur.
Starfsstúlkur á
leikskólanum Tjarnarseli.
Kveðja
Enn hefur maðurinn með ljáinn
knúið dyra og höggvið skarð í vina-
hóp. Hún Kolla er dáin! Hver er
tilgangurinn? Það er svo stutt síðan
hún var hér ánægð og bjartsýn á
framtíðina. Þessum línum er ekki
ætlað að rekja lífsferil Kollu. Við
viljum einungis þakka henni sam-
starfið hér á Heiðarseli, sem því
miður varð ekki lengra.
Við sendum Sverri, foreldrum og
öllum öðrum aðstandendum samúð-
arkveðju.
Megi minning Kollu lifa með
okkur öllum.
Starfsfólk Heiðarsels.
+
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma, langamma og
langalangamma,
JÓNÍNA JÓNSDÓTTIR
frá Steinum,
Austur-Eyjafjöllum,
verður jarðsett frá Eyvindarhólakirkju laugardaginn 21. mars
kl. 15.00.
Bílferð verður frá Umferðarmiðstöðinni kl. 11.30 sama dag.
Guðbjörg Jóhannsdóttir, Guðbrandur Guðbrandsson,
Björg Jóhannsdóttir, Jón Oddsson,
Guðmunda Jóhannsdóttir, Sigurður Gunnsteinsson,
Jóna Jóhannsdóttir, Ólafur Haraldsson,
Anna Jóhannsdóttir
og fjölskyldur.
Maðurinn minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
SIGURJÓN JÓNSSON,
Ártúni 7,
Selfossi,
verður jarðsunginn frá Selfosskirkju laugardaginn 21. mars
kl. 15.00. Jarðsett verður að Skarði í Landsveit sama dag.
Blóm og kransar eru vinsamlegast afþakkaðir, en þeir, sem vildu
minnast hins látna, eru beðnir að láta Hjartavernd njóta þess.
Gerður Guðjónsdóttir,
Jónína Sigurjónsdóttir, Óli Þ. Óskarsson,
Jón Garðar Sigurjónsson, Ólöf Tryggvadóttir,
Ævar Smári Sigurjónsson, Kristín Bjarnadóttir,
, Sigurður Ellert Sigurjónsson, Steindóra K. Þorleifsdóttir
og barnabörn.
.. J
+
SIGURÐUR ÓLI ÓLAFSSON
fyrrverandi alþingismaður,
Fossheiði 34,
Selfossi,
sem lést 15. mars sl., verður jarðsunginn frá Selfosskirkju laugar-
daginn 21. mars kl. 13.30.
Ferð verður frá Umferðarmiðstöðinni kl. 12.00.
Þeim, sem vildu minnast hans, er bent á Selfosskirkju, Sjúkrahús
Suðurlands og Ljósheima, hjúkrunardeild aldraðra.
Kristín Guðmundsdóttir,
Þorbjörg Sigurðardóttir, Kolbeinn Ingi Kristinsson,
Sigriður Ragna Sigurðardóttir, Hákon Ólafsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Innilegustu þakkir til allra þeirra, sem sýndu okkur samúð og
hlýhug við andlát og útför föður okkar, tengdaföður og afa,
GUÐJÓNS B. GÍSLASONAR,
Syðstu-Fossum,
Andakíl,
sem andaðist í Sjúkrahúsi Akraness 2. mars.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Sigrún Guðjónsdóttir, Lars Erik Larsson,
Sigríður Guöjónsdóttir, Snorri Hjálmarsson,
Þóra Guðjónsdóttir, Sveinn Gestsson,
og barnabörn
+
Ástkær móðir okkar, tengamóðir, amma, langamma og
langalangamma,
SÓLVEIG S. MAGNÚSDÓTTIR,
Hjallatúni,
Vík í Mýrdal,
sem andaðist 12. mars sl., verður jarðsungin frá Víkurkirkju laugar-
daginn 21. mars kl. 15.00.
Magnúsína G. Sveinsdóttir, Tómas Ó. Ingimundarson,
Sigríður J. Sveinsdóttir, Páll Jónsson,
Hrefna Sveinsdóttir,
Þórður J. Sveinsson, Áslaug H. Vilhjálmsdóttir,
og fjölskyldur.
+
Innilegar þakkir fyrir þá samúð, hlýhug og vináttu, sem okkur var
sýnd, við andlát og útför sambýliskonu minnar, móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu
AÐALBJARGAR GUÐNÝJAR BJÖRNSDÓTTUR,
Uppsalavegi 11,
Húsavík.
Karl Jakobsson,
Haukur Logason, Kolbrún Ragnarsdóttir,
Birna Sigurbjörnsdóttir, Kristbjörn Arnason,
Sigrún Sigurbjörnsdóttir, Pótur Pétursson,
Árni Logi Sigurbjörnsson, Sigrún Ingólfsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og útför
móður okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
GUÐBJARGAR TORFADÓTTUR,
Hnifsdal.
Sérstakar þakkir færum við læknum og starfsfólki Fjórðungs-
sjúkrahússins á (safirði fyrir alla þeirra umönnun.
Guðrún Ingólfsdóttir,
Torfi Ingólfsson, Sigríður Grfmsdóttir,
Guðmundur H. Ingólfsson, Jóna Valgerður Kristjánsdóttir,
Jóna Ingólfsdóttir, Ólafur Þórðarson,
Anna Ingólfsdóttir, Sveinn Þorsteinsson,
barnabörn og barnabarnabörn.