Morgunblaðið - 21.08.1994, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ
SUNNUDAGUR 21. ÁGÚST 1994 35
I
}
I
)
I
I
!
I
j
I
1
I
,
I
J
j
I
I
I
3
I
:
+
AFMÆLI
PÁLL JÓNSSON
VARLA sér á dreng
þótt náð hafi aldri eldri
borgara eins og roskið
fólk er nú kallað. Með
ýmsu móti bera menn
aldur sinn og er Elli
keriing greinilega ekki
söm við alla. Það er
engu líkara en almætt-
ið virði að vettugi jafn-
réttisbaráttu nútím-
ans.
Sjötugur lifir og
starfar Páll tannlæknir
sem vart væri hann
sextugur. Aðspurður
um sína ágætu heilsu
og hvað valdi, svarar Páll gjarnan
því til, að mestu máli skipti að velja
sér rétta foreldra og ræðir málið
ekki frekar enda framhald þeirrar
rökræðu annmörkum háð.
En Páll er fyrir mér lifandi sönn-
unargagn þeirrar gömlu lífsspeki,
að fjórðungi bregði til föðurs, fjórð-
ungi til móður, Ijórðungi til nafns
og íjórðungi til fósturs. Föður og
móður hans þekkti ég en afa ekki,
hreppstjóra og bónda á fjörðum
austur. En Stephensen er hann ótví-
ræður í móðurætt. Fóstur hlaut
hann ágætt.
Það var sumarið 1957, sem ég
vissi fyrst að til væri tannlæknirinn
Páll Jónsson og kona hans, Svava
Þorsteinsdóttir. Þau komu þá aust-
ur á Síðu til lækninga á þeim Skaft-
fellingum. Þá var sveitin á milli
Sanda mun einangraðri en nú er.
Þó að snar þáttur í starfi mínu sem
læknis á Síðunni hefði verið að
draga tennur, skemmdar eða lítt
skemmdar, tókum við þeim hjónum
tveim höndum. Og fólkið dreif að.
Tvö sumur var ég við störf á Síð-
unni og tvisvar komu þau hjónin.
Tíu árum seinna hittumst við á
Selfossi og þá var það Páll, sem tók
mér tveim höndum enda ekki van-
þörf á. Á árunum 1958-68 hafði
íslenskt þjóðfélag gjörbreyst og það
svo mjög að í gamla og heiðarlega
bændamenningu grillti aðeins úti
við sjóndeildarhring. íslensk þjóð
var þá engri annarri lík. Það var
því gott að finna, að minnsta kosti,
einhvern, sem var sjálfum sér líkur,
þó að væri aðeins í útliti. Páll var
og er mér eins í sjón og raun.
Eg komst fljótlega að því, að
vegna föðurbróður míns, Lúðvíks
Norðdals Davíðssonar héraðslæknis
á Selfossi, var mér vel tekið af
Páli, og raunar ýmsum öðrum
mönnum hér í Flóa.
Páll tók til starfa sem tannlækn-
ir á Selfossi 1951 og þá um leið
sem fyrsti tannlæknir á Suðurlandi
en það var einmitt á læknamóttöku
Lúðvíks læknis sem hann byijaði
störf sín.
Lúðvík var sagður öllum mönn-
um fljótari að draga tennur og hon-
um hefur greinilega fundist sem
mér að réttara væri að halda báðum
skoltum heilum, ef hægt væri.
Páll mat Lúðvík lækni mikils og
var í veikindum hans honum ein-
staklega hjálplegur. Úr þessum
jarðvegi frænda míns óx vinarþel
okkar, sem var óþvingað og óskylt
erli dags. Hinn 9. september nk.
hefur Páll starfað sleitulaust sem
tannlæknir á Selfossi í 43 ár. Það
er langur starfsdagur og farsæll.
Þótt Páll beri nafn föðurafa síns,
ber hann eins og allir menn með
því nafni, nafn Páls postula. í Róm-
arbréfi sjö ritar Páll postuli:
Að vilja veitist mér
auðvelt en ekki að
framkvæma hið góða.
Hið góða, sem ég vil,
gjöri ég ekki, en hið
vonda, sem ég vil ekki,
það gjöri ég.
Það er mikil sjálfs-
rýni og trú á hið góða
fólgin í þessum orðum
Páls postula en þau eru
um leið í hrópandi and-
stöðu við fullyrðinguna
um að vilji sé allt sem
þarf. Það er leiðitamur
vani að lúta orðinu en
lifa ekki í verkinu. En
í síbylju er sagt að orð séu til alls
fyrst. Ef lýsa ætti með fáum orðum
eðliseinkennum Páls Jónssonar væri
það með orðunum: Það, sem ég vil
gjöri ég.
Á árunum 1974-78 sat ég í
hreppsnefnd og eða bæjarstjórn
Selfosskaupstaðar, (varð kaupstað-
ur á kjörtímabilinu), með Páli. Við
vorum aðeins sjö sem sátum í þeirri
sveitarstjórn. Mér glámeygðum gá-
leysingja varð oft litið til Páls. Þeir
voru þrír sjálfstæðismennirnir sem
mynduðu svokallaðan meirihluta
með mér kratanum þá. Ekkert verð-
ur um eðli þess samstarfs fjölyrt
hér, en síðan veit ég að engan
mann þekki ég nema að hafa unnið
með honum í nefnd. Þar kemur í
ljós mat og eðli manna. Það fór vel
á með' okkur Páli þó að ég væri
krati þá, en hann, eins og hann
sagði ávallt, íhald.
Á þessu nefnda tímabili, sem ég
og Páll sátum í hreppsnefnd/bæjar-
stjórn Selfosskaupstaðar talaði Páll
um að rekstrareiningar bæjarins
yrðu boðnar út til reksturs. Fjar-
stæða sögðu: sjálfstæðismenn,
framsóknarmenn og kratinn ég.
Þessi tillaga er nú orðin tuttugu
ára gömul og þykir engin fjarstæða
í dag. Þessi hugmynd Páls lýsir
honum vel. Hann er sem félags-
málamaður, fýrst og fremst maður
framkvæmda. Hann átti sæti í
bæjarstjórn í átta ár, 1970-78.
Mörgum félögum hefur hann veitt
forystu í áraraðir og ávallt stýrt
þeim af röggsemi. Síðan 1986 hefur
hann átt sæti í rekstrarstjórn
Sjúkrahúss Suðurlands og situr þar
enn.
Þó að hann sé nú samkvæmt lög-
um og almanaki fullgildur „ellilíf-
eyrisþegi“ er hann með fulla starfs-
orku og alls ekki á þeim buxunum
að jiætta störfum sínum.
Ég vil með þessum línum senda
Páli og Svövu kveðju mína og
minnar fjölskyldu. Ekki veit ég
hvort það var hann eða lífið sjálft,
sem breytti mér úr krata í íhald.
En mikið varð Páll feginn þeirri
breytingu þó ekki væri nú um neina
stökkbreytingu að ræða. Sjálfur er
hann fæddur íhald og sjálfstæðis-
maður eins og jarðfastur steinn.
Á miklum breytingatímum eru
menn af gerð Páls þjóðfélaginu
nauðsynlegir. Menn, sem ekki vilja
breyta breytinganna vegna verða
að kjölfestu félags- og mannlífs.
Eins og Páll postuli sagði: Okkur
veitist öllum auðvelt að vilja en
ekki að framkvæma hið góða. Páll
Jónsson, tannlæknir, hefur verið
mörgum fremri í því að framkvæma
hið góða.
Heill þér Páll!
Brynleifur H. Steingrímsson.
Opiðhús kl. 1-4
Sörlaskjól 64,1. hæð
Mjög falleg og notaleg íbúð á 1. hæð (aðalhæðin) 3ja-
4ra herb. Húsið klætt með Steinsel-klæðingu. Nýtt gler,
nýlegt þak. Parket. Suðursvalir. Útsýni yfir sjóinn.
Áhvílandi 3,4 millj. í veðdeild. Verð 9,3 millj.
Borgarfasteignir,
sími 684270.
;Skeifunni 13 Reykjarvíkurvegi 72 Noröurtanga3
Reykjavík Hafnarfirði Akureyri
/
"B0X„dýna
með krómgafli
90x200 cm - iRlMI
120x200 cm -‘mm
140x200 cm - WiMl
r
HÆGjlMD
ST0LL
svínsleður
2
stk. aðeins:
:' V/J
nynur
margar gerði
*
K’ *
. . . A * lh\
k . * * V %'
, ** * A tt' k . »’ f
ifM
# «
ÍV

\\\ ■* £-
* * ZR' •
/
massif Blærlokkuð fur
90x200 cm »VM&
140x200 cm - M
Holtagaroi
Reykjavík