Morgunblaðið - 20.07.1995, Blaðsíða 21

MORGUNBL^þHÐ
FIMJVJTUDAGGR20. JÚLÍ 1995' 21
Bristol
Dökkbláar og Ijósbláar, st. 28-40
abuxur bæði kyen- og karlasnið.
QÓÖ í
Opnum í dag nýja verslun með snyrtrvörur,
sjúkraskó og ungbamavörur
Vegna óvenju hagstæðra innkaupa bjóðum við þessar
vörur tugum % undir verði á sambærilegum og eins
vörum.
9{áttruíegar snyrtwörur frá
Smyrsl, olíur, handáburður,
nuddolíur, hreinsikrem, dagkrem,
næturkrem, baðollur, baðsölt,
■ hreinsiollur, hárnæring, sjampó,
sápur.
Sjúkraskór
cjeUJit
U fuTÍT
ira
LEBl .
fyrir unga stm aídna.
Allt og ekkert
TÖNLIST
Skálholtskirkja
SAMHLJÓMAR
Höfundur og stjómandi: Atli Heimir
Sveinsson. Flytjendur: María Elling-
sen, upplestur, Guðni Franzson, klar-
inett, Margrét Bóasdóttir, sópran,
Heiðrún Hákonardóttir, sópran, íris
Erlingsdóttir, sópran, Kristjana Stef-
ánsdóttir, sópran, Ann Toril Lind-
stad, orgel, Hilmar Öm Agnarsson,
orgel, Guðrún Óskarsdóttir, sembal,
’Ami Heimir Ingólfsson, sembal, Kol-
beinn Bjamason, bassaflauta, Atli
Heimir Sveinsson, slagverk.
SAGÐI ekki Salomon, sem frægt
hefur orðið: „ . .. ekkert er nýtt
undir sólinni"? Á sama hátt hefði
hann getað látið hafa eftir sér að
allt undir sólinni væri nýtt og hefði
slík yfirlýsing ekki síður staðist
rökræna hugsun en væri líklega
ekki eins smart á pappírnum. Allt
er stöðugt að endurnýjast, hljómur-
inn var annar á augnablikinu sem
leið en hann varð á augnablikinu
næsta. Lífið stendur aldrei í stað,
þess vegna heitir það líf. Þess vegna
mætti segja að yfirlýsing Salomons
vanti rökræna hugsun, minnti meir
á slagyrði. En hveiju skiptir þetta,
allt er jú nýtt undir sólinni og það
sem ég hef sagt nú, er þegar orðið
gamalt. En hvað kemur þetta við
verkum Atla Heimis?
Dona Nobis, frá 1985, fyrir
bassaklarinett, lesara og fjórar
söngkonur, við ljóð Pablos Neruda,
í sterkri þýðingu Jóns Óskars og
Sigfúsar Daðasonar, bytjar á leik
klarinettsins í endurteknum hend-
ingum, í eins konar tilbrigðaleik,
þar sem lesari fléttar inn í friðar-
bænina, síðan koma fjórar söng-
konur og söngflytja latneska text-
ann. Ákveðinn arkitektúr liðast
gegnum verkið, bæn, ákall, jazz
(klarinettið), kannske ekkert nýtt
í stílbrögðum og þó er eins og allt
sé nýtt og að gerast á augnablikinu
sem er. Leikur Guðna á klarinettið
var áhrifaríkur og allur flutningur-
inn látlaus og sannur. Eftirminni-
legt verk og failegur upptaktur að
frumflutningi á nýskrifuðu verki
Atla „í þínar hendur, Drottinn
Guð, vil ég nú fela minn anda“,
úr 104. Davíðssálmi. Verkið er
skrifað fyrir lesara, klarinett,
bassaflautu, tvö orgel, tvo sembala,
fjórar söngkonur og slagverk. Atli
er óhræddur við að skrifa löng
verk, jafnvel þótt ekki sé um tíma-
frekar skáldlegar andstæður að
glíma, heldur kyrrð og einfaldleika,
eins konar hugleiðslu. Ekki er langt
síðan hann skrifaði eitt slíkt fyrir
einleikskarinett, var eitt sér á tón-
leikunum en hélt manni föngnum
frá byijun til enda. Að þessu sinni
stóð frumflutningurinn rúman hálf-
tíma og enn var það eins konar
tilbeiðsla eða sýnir, kyrrlátar eða
sem biblíumyndir í kirkjugluggum,
ferðin yfir í eilífðina, sá stundum
fyrir mér hjónin úr Gullna hliðinu
á sinni fyrirburðaríku ferð að dyr-
um Himnaríkis, raddir sem komu
úr öllum fjórum áttunum, englakór
eða hvað?, talað tungum, hljóð-
færaþáttur sem brot frá sölum ei-
lífðarinnar, stundum sem kínverskt
leikhús þar sem tíminn er ekki til,
já og kannske tók höggormurinn
orðið á stundum. Flytjendurnir voru
staðsettir framan við áheyrendur,
til hliðar við þá og að baki þeim
og blandaðist merkilega vel. Ekki
er ástæða til að nefna einn flytjand-
ann frekar öðrum, hér var engin
fyrsta prímadonna, öll skildu þau
hlutverk sín, hógværð og lotning
fyrir verkefninu. Eitt var þó sem
stakk. Þegar lesarinn hafði lokið
lestrinum var hann kominn út úr
hlutverkinu, leit fram í kirkjuna og
brosti til einhverra kunningja sinna
og það ekki bara augnablik. Þetta
virkaði óatvinnumannslegt, en var
það eina sem hægt var að setja út
á varðandi flutninginn.
Kannske var hér um að ræða
eins konar leikhúsverk, því upp-
setning og klæðnaður var hluti
áhrifanna, en hvað um það, Atla
tekst alltaf að vera nýr og koma
manni á óvart og afsanna þannig
kenningu Salomons að ekkert sé
nýtt undir sólinni, og ég held að
enginn kirkjugesta hafi gengið
samur út úr kirkjunni og sá er
hann inn kom.
Ragnar Björnsson
LISTIR
Fjörustillur í
Hafnarfirði
GUÐMUNDUR Ármann opnar
sýningu verkum sínum í Gallerí
Listhúsi 39 við Strandgötu í
Hafnarfirði laugardaginn 22.
júlí klukkan 14.
Á sýningu Guðmundar Ár-
manns eru grafíkmyndir, dú-
kristur og einþrykk sem hann
hefur gert á árunum 1991-1995.
Myndefnið er fjörulíf og sýn-
inguna kallar hann Fjörustillur.
Guðmundur Ármann er kenn-
ari við Myndlistaskólann á
Akureyri og starfar þar í bæ
að list sinni auk þess að vera
einn framámanna við að koma
á listamiðstöðinni við Kaup-
vangsgil, sem nú orðið er þekkt-
ast sem Listagilið á Akureyri.
Guðmundur hefur haldið marg-
ar einkasýningar bæði heima
og erlendis og tekið þátt í fjölda
samsýninga. Hann var bæjar-
listamaður á Akureyri árið
1994.
Sýningin Fjörustillur í Gall-
eríi 39 í Hafnarfirði er opin til
7. ágúst. Opið er kl. 10-18 virka
daga, 12-18 á laugardögum og
14-18 á sunnudögum.
Ein gála er
glaðnaði af rommi
gála en því fer fjarri að það heppnist
í og með vegna þess að hún ofleikur
voðalega en líka af því það er næst-
um ekkert fyndið við hana nema hún
minnir á gamla danska limru sem í
ágætri þýðingu hefst svo: Ein gála
er glaðnaði af rommi,/sig gifti þótt
hún væri kommi. Tilraunir til að
gefa persónunni einhveija vigt renna
út í sandinn; sú smekklausasta er
að láta myrða ungan götustrák vin
hennar svo hún geti fundið til en það
er misnotað á svo blygðunarlausan
hátt að maður skilur ekki að þetta
geti verið sami ieikstjóri og gerði
myndina um götukrakkana í
Bombay.
Leikaraúrvalið í myndinni er
ágætt en fólk eins og Huston og
Molina og Chazz Palminteri, sem
leikur nýjan vonbiðil Huston, fá svo
væmnar setningar úr að moða að
það hálfa væri nóg. Ef þetta er það
besta sem fyrirtækið getur framleitt
er kannski ekki nema von að menn
vilji losna við það.
Arnaldur Indriðason.
St. 34-42
! Kr,
. 2.790
Mister
ungbarnavörur,
óvenju
vörur á
verði.

ÞOitPin
BORG ARKRINGLUNNI
St. 39-46
Kr. 1.990
St. 34-42
KVIKMYNPIR
Háskólabíó
PEREZFJÖLSKYLDAN
„THE PEREZ FAMILY“ ★
Leikstjóri: Mira Nair. Aðalhlutverk:
Marisa Tomei, Alfred Molina, Anj-
elica Huston, Chazz Palminteri. The
Samuel Goldwyn Company. 1995.
SAMKVÆMT nýlegri frétt í
Morgunblaðinu er Perezfjölskyldan
ein ástæðan fyrir slæmu gengi The
Samuel Goldwyn Company og að
það er nú til sölu. Ekki kemur það
sérstaklega á óvart. Myndin, sem
indverski leikstjórinn Mira Nair
(„Salaam Bombay!) gerir, er á
margan hátt gölluð vara.
Hún segir af kúbverskum inn-
flytjendum á Miami í kringum 1980
þegar Kastró losaði fangelsin og
sendi jafnt pólitíska fanga sem
ótýnda glæpamenn yfir til Banda-
ríkjanna. Kúbveijarnir eru leiknir
af breskum og bandarískum leikur-
um, sem allir tala einhvernveginn
eins og Gógó Gomez í frægri teikni-
myndaseríu, lengst af veit maður
ekki hvort maður er að horfa á farsa
með Marisa Tomei eða grafalvarlegt
fjölskyldudrama með Alfred Molina
og þegar loks kemur í ljós að hér
er drama á ferðinni er það svo yfir-
borðskennt og ódýrt að maður á til
að hlæja þegar það á síst við.
Liklega á vellulegt handritið sök-
ina á flestu af því sem miður fer.
Indverskt bíó svífur yfir vötnum og
spurning er hvort myndin eigi að
sameina Hollywood og Bollywood.
Sagan minnir altént á slitinn róman
úr Sögusafni heimilanna þar sem
gloppumar eru nokkrar. Angelica
Huston hefur beðið mannsins síns,
Molina, í 20 ár staðföst og trú og
loksins þegar hann losnar úr póli-
tísku fangelsi á Kúbu og kemur kal-
inn á hjarta til Bandaríkjanna eftir
öll þessi ár og mikla, ljúfsára söknuð
fer hún bara i vinnuna og sendir
hálfvitann bróður sinn að ná í kallinn.
Tomei á að sjá myndinni fyrir
gamansemi með því að láta eins og
VINKLAR Á TRÉ
HVERGI LÆGRI VERÐ
„■jat
ÞYZKIR GÆÐAVINKLAR
OG KAMBSAUMUR
ÁVALLT FYRIRLIGGJANDI
EINKAUMBOÐ
?o Þ.ÞORGRÍMSSON & C0
Ármúla 29 - Reykjavík - sími 553 8640