Morgunblaðið - 12.08.2000, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
LAUGARDAGUR 12. ÁGÚST 2000 39
I

-M

'
=Ji
INGIBJÖRG MARGRÉT
SIGMARSDÓTTIR
+ Ingibjörg Mar-
grét Sigmars-
dóttir fæddist á
Vopnafirði 14. mars
1914. Hún iést á
hjúkrunarheimilinu
Eir í Grafarvogi 4.
ágúst síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru hjónin Sigríð-
ur Grímsdóttir, f. 6.
maí 1887, d. 10. júlí
1968 og Sigmar
Jörgensson, f. 3.
desember 1882, d.
30. september 1960,
sem bjuggu í
Krossavík I. Systkini Ingibjargar
eru: Jörgen Kjerúlf, f. 29. mars
1913, d. 18. mars 1999, var bóndi
á Bökkum í Vopnafirði; Berg-
þóra, f. 6. september 1916, hús-
freyja í R.vík.; Björn, f. 22. nóv-
Nú er hún elsku amma mín látin á
áttugasta og sjöunda aldursári. Hún
ól mestan sinn aldur í Vopnafirði við
sveitastörf eða allt þar til afi lést fyr-
ir tuttugu og sex árum, _en eftir það
að mestu í Reykjavík. Ég hef vitað
það í nokkurn tíma hvert stefndi hjá
henni og var það mér sérstaklega
mikilvægt að geta kvatt hana nokkr-
urn klukkustundum áður en hún lést.
Ég á mjög hlýjar minningar um
ömmu og þær fyrstu eru frá heimili
hennar og afa í Krossavík II í Vopna-
firði þar sem ég dvaldi með móður
minni fyrstu sex sumur lífs míns.
Minningin um nærveruna við dýiin,
berjatínslu uppi í fjalli, heyskap,
hundinn Gosa og fleira sem gerðist í
sveitinni era með skemmtilegustu
minningum mínum frá því ég var
barn.
Amma var mikil saumakona og
man ég oft eftir henni fyrir framan
saumavélina, þar sem urðu til hinar
fínustu flíkur. Meðan heilsan var góð
saumaði hún talsvert út og á ég einn
púða sem hún gaf mér, og er hann í
sérstöku uppáhaldi. Einnig prjónaði
hún mikið og gætti þess vel að ég
ætti alltaf nóg af vettlingum og ullar-
sokkum þegar ég var krakki.
Mér fannst tónlist alltaf gleðja
ömmu mikið, hún greinilega naut
þess að hlusta á falleg lög, enda alin
upp á miklu tónlistarheimili þar sem
oft var glatt á hjalla og mikið spilað
og sungið.
Eftir að amma varð ekkja flutti
hún suður og bjó þar að mestu hjá
foreldrum mínum. Amma lifði mikla
breytingartíma, allt frá því að fæðast
og alast upp í torfbæ til nútímaþæg-
inda, sagði mér oft frá æsku sinni og
hvernig líflð var í sveitinni þá. Hún
hugsaði með hlýju til Krossavíkur.
„Staðurinn minn“ kallaði hún jörðina
sína. Pað var henni því sérstök
ánægja þegar dætur hennar ákváðu
að halda við húsakosti þar og var
byrjað á þeim framkvæmdum í sum-
ar. Gamansöm var hún einnig og
fannst mér hún oft sjá skondnar hlið-
ar á hlutunum. Eftir að heilsan fór að
gefa sig hjá henni naut hún umönn-
unar móður minnar sem hjúkraði
henni af miklum myndarskap eða
allt fram til síðustu áramóta er hún
fluttist á hjúkranarheimilið Eh’.
Ég kveð hana nú með söknuði og
þakka henni fyrir allar ánægju-
stundirnar sem við áttum saman.
Ég sendi þér kæra kveðju,
núkominerlífsinsnótt,
þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofír rótt.
(Þórunn Sig.)
Hörður Pálmarsson.
Það sem ég minnist helst frá
ömmu minni Ingibjörgu vai- hversu
góð og hjálpsöm hún var og ekki man
ég nokkurn tímann eftir því að hún
hafi hækkað róm sinn við mig. Man
ég einnig mjög vel eftir því þegar
hún sat í eldhúsinu í Vogalandi 1 og
gæddi sér á peram úr dós og rjóma,
var það hennar uppáhald.
Á mínum æskuárum bjó hún á
Vopnafirði ásamt syni sínum. Flutti
ember 1919, bóndi í
Krossavík I; Gunnar
Steindór, f. 24. sept-
ember 1932, fyrrver-
andi bókavörður á
Vopnafirði. Einnig
ólst upp í Krossavík
Sigmar Björnsson, f.
2. maí 1915, frændi
þeirra.
Hinn 13. júní 1940
giftist Ingibjörg Frí-
manni Sigurði Jak-
obssyni, f. 3. júní
1906, frá Sleðbrjót í
Jökulsárhlið. Keyptu
þau jörðina Krossa-
vík II og hófu þar búskap 1940
og bjuggu þar til ársins 1974.
Frímann lést 14. september 1974.
Börn þeirra hjóna eru: 1) Sigmar
Kjerúlf, f. 9. janúar 1941, d. 23.
mars 1995, verkamaður á Vopna-
hún svo síðar til Reykjavíkur og bjó
þá til skiptis hjá dætram sínum
tveim. Frá þeim tíma sem hún bjó
hjá okkur man ég einna helst eftir
því þegar ég, sex ára gamall, ákvað
að við amma þyrftum endilega á
smábrúnku að halda. Amma var sof-
andi inni í rúmi og var þar lítill lampi
með sólarpera. Eg kveikti á ljósinu
og lagðist svo til hvflu við hlið henn-
ar. Minnstu mátti muna að við skað-
brenndumst bæði, en við voram svo
heppin að mamma kom að okkur og
slökkti á lampanum.
Sína síðustu mánuði bjó amma á
hjúkranarheimilinu Eir og líkaði það
alveg ágætlega.
I lokin vil ég minnast ömmu minn-
ar með bæn og orði Guðs.
Láttu nú Ijósið þitt,
logaviðrúmiðmitt.
Hafðuþarsessogsæti,
signaði Jesús mæti.
(Höf. ók.)
Drottinn blessi þig og varðveiti þig!
Drottinn láti sína ásjónu lýsa yfir þig og sé
þérnáðugur!
Drottinn upplyfti sínu augliti yfir þig og
gefi þér frið!
(4M. 6;24—26.)
Blessuð sé minning hennar.
Frímann Freyr Björnsson.
Með þessum örfáu orðum viljum
við systurnar minnast Ingibjargar
ömmu okkai’ sem við kveðjum í dag.
Þegar við fyrst munum eftir henni
bjó hún myndar búskap með Frí-
manni manni sínum. Okkur systram
var það ávallt mikið tilhlökkunarefni
að komast austur í Krossavík til að
dvelja þar sumarlangt í góðu yíirlæti
hjá afa okkar og ömmu. Amma var
með eindæmum skapgóð kona og
hafði hún skemmtilega kímnigáfu.
Okkur leið alltaf vel í návist hennar.
Ekki minnumst við þess að hún hafi
nokkurn tímann skammað okkur
þótt stundum hafi nú talist tilefni til.
Matargerð og saumaskapur var
það sem amma kunni best og var hún
sniUingur á þessum sviðum. Helst
sjáum við hana fyrir okkur vel
snyrta við eldhússtörfin, með vel
fléttað og bylgjulagt hár, hvíta
svuntu og skuplu, hrærandi í pott-
um, steikjandi kleinur eða rúsínu-
lummur. Flottust þótti okkur rjóma-
fylltu kramarhúsin með sultu-
toppnum. Búrið hennar var vinsælt
milli mála en þar voru kræsingarnar
geymdar. Þar var okkur ávallt vel-
komið að líta inn til að smakka á ein-
hverju sem okkur leist vel á og þýddi
ekkert fyrir aðra að koma í veg fyrir
það.
í ófá skiptin laumaði hún að okkur
seðli með þeim orðum að við skyld-
um fá okkur eitthvað mikið og gott
eða fallegt. Sjálf hreifst hún mjög af
fallegum fötum og þá sérstaklega ef
þau vora eins og hún orðaði það
„nýmóðins."
Síðari ár ævi sinnar bjó hún í
Reykjavík hjá dætram sínum og þau
seinustu alfarið hjá yngri dóttur
sinni. Þegar amma dvaldi á heimili
okkar var hún boðin og búin að rétta
okkur hjálparhönd t.d. við lærdóm-
firði. 2) Sigríður Kjerúlf, f. 28.
september 1942, húsfreyja í
R.vík, maki Björn Traustason
húsasmm. Eiga þau þrjú börn: a)
Margrét Sigrún, maki Jónas Th.
Lilliendahl, eiga tvo syni,
Snæbjörn Val og_ Valbjörn Snæ.
b) Karen, maki Óskar J. Björns-
son, eiga eina dóttur, Jóhönnu
Ósk. Áður eignaðist Karen úr
fyrri sambúð Sigrfði Kristínu
Magnúsdóttur. c) Frímann Freyr,
unnusta hans er Guðrún F. Þórð-
ardóttir. 3) Hallfríður, f. 22. jan-
úar 1945, húsfreyja í R.vík, maki
Pálmar Kristinsson, trésm. Eiga
þau einn son, Hörð, maki hans er
Sóldís Björk Traustadóttir, eiga
tvo syni, Jóhann Pálmar og Jón
Trausta.
Utför Ingibjargar fer fram frá
Vopnafjarðarkirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 11.
inn og ekki var það amalegt þegar
amma hafði farið höndum um her-
bergin okkar. Þegar amma fór á Eir,
þar sem hún dvaldi síðustu mánuð-
ina, var hún afar óöragg í fyrstu og
vildi helst komast aftur heim í hornið
sitt. Var mikið beðið fyrir henni og
sáum við hvernig hún fylltist friði og
sátt.
„Og friður Guðs, sem er æðri öll-
um skilningi, mun varðveita hjörtu
yðar og hugsanir í Kristi Jesú“. (Fl.
4;7).
Ömmu leið vel á Eir, þar var hlý-
legt andrúmsloft og gott að koma.
Lengi munum við minnast ferðanna
niður á fyrstu hæð þar sem við feng-
um okkur kaffi eða kakó ásamt ein-
hverju góðgæti er við vissum að
henni líkaði.
Nú er hún amma okkar komin
heim til Drottins og hefur fengið
hvíldina sem hún var farin að þrá.
Jesús mælti: „Ég er upprisan og
lífíð. Sá sem trúir á mig, mun lifa
þótt hann deyi. Og hver sem lifir og
trúir á mig mun aldrei að eilífu
deyja“. (Jh. 11;25).
Égfellaðfótumþínum
og faðma lífsins tré.
Með innrri augum mínum
égundurmikilsé.
Þústýrirvorsinsveldi
ogvemdarhverjarós.
Frá þínum ástareldi
fá allir heimar ljós.
(Davið Stef.)
Við kveðum ömmu okkar með
virðingu og þökk. Blessuð sé minn-
ing hennar.
Margrét S. Björnsdóttir og
Karen Bjömsdóttir.
Elsku Ingibjörg langamma mín er
dáin. Ég hef þekkt hana frá því ég
man eftir mér. Hún átti heima í Sól-
heimum 14, hjá ömmu og afa, en
þangað kem ég svo oft. Ég mun
sakna þess að sjá hana ekki sitja í
herberginu sínu innaf eldhúsinu eða
í hjólastólnum sínum við gluggann í
stofunni þar sem hún fylgdist með
fólkinu og umferðinni fyrir utan.
Mér fannst langamma mín fyndin og
skemmtileg og áttum við margar
ánægjustundir saman, sem ég þakka
henni fyrir.
Jóhann Pálmar.
Formáli minn-
ingargreina
ÆSKILEGT er að minningar-
greinum fylgi á sérblaði upp-
lýsingar um hvar og hvenær sá,
sem fjallað er um, er fæddur,
hvar og hvenær dáinn, um for-
eldra hans, systkini, maka og
börn, skólagöngu og störf og
loks hvaðan útför hans fer
fram. Ætlast er til að þessar
upplýsingar komi aðeins fram í
formálanum, sem er feitletrað-
ur, en ekki í greinunum sjálf-
um.
t
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir og amma,
GUÐRÚN ESTER BJÖRNSDÓTTIR,
Austurbergi 30,
Reykjavík,
andaðist á líknardeild Landspítalans í Kópa-
vogi fimmtudaginn 10. ágúst.
Páll Aðalsteinsson,
börn, tengdabörn og barnabörn.
t
Ástkær eiginmaður minn og faðir okkar,
ÞÓRÐUR ÞORSTEINSSON
fyrrv. bóndi
á Grund í Svínadal,
andaðist á Héraðssjúkrahúsinu á Blönduósi
að kvöldi þriðjudags 8. ágúst.
Guðrún Jakobsdóttir
og börn hins látna.
t
Ástkær eiginmaður minn,
KRISTINN HALLUR JÓNSSON
frá Dröngum, Strandasýslu,
lést miðvikudaginn 9. ágúst.
Fyrir hönd bama okkar og annarra aðstandenda,
Anna Jakobína Guðjónsdóttir.
t
Frændi okkar,
ÓLAFUR TRYGGVI ÓLAFSSON
fyrrv. bóndi á Skála við Berufjörð,
síðast til heimilis í Hulduhlíð,
Eskifirði,
lést sunnudaginn 6. ágúst síðastliðinn á
Fjórðungssjúkrahúsinu Neskaupstað.
Jarðsett verður frá Beruneskirkju laugar-
daginn 12. ágúst nk. kl. 14.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Anna Antoníusdóttir.
t
Innilegar þakkir til allra þeirra er sýndu okkur
samúð og hlýhug vegna andláts og útfarar
elskulegs eiginmanns míns, föður, tengda-
föður, afa og langafa,
ÁRNA HERBERG KETILS SKÚLASONAR,
Engimýri 6,
Akureyri.
Laufey Þorsteinsdóttir,
Þorsteinn Veigar Árnason, Eva Ásmundsdóttir,
Skúli Rúnar Árnason, Arna Jakobína Björnsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkirtil þeirra, sem auðsýndu okkur
samúð og vináttu vegna andláts og útfarar
HERBERTS A. JÓNSSONAR,
Hafnarbraut 54,
Neskaupstað.
Sigríður Herbertsdóttir,
Stefán Þór Herbertsson,
Tryggvi Þór Herbertsson,
Víðir Þór Herbertsson,
tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabörn.