Skírnir - 01.01.1831, Blaðsíða 37

57
flcstallir vcrið herstjórar ; kallaÖist flokkr sá;
,/jlkíngin helga,” vóru þeir flestir alclrliniguir og
sá ýngsti 4t)tugr; þoldu þcir lítt áreynslu, og
var franiar af vilja enn mætti, aÖ þeir færðust
þetta í fáng. Uin vetrnætr (20la október) lieit
]>Iína yfír landamærin og inní Spaniu, og leiÖ eigi
lángt áér enn hann kæmist í miklar maniiraunir og
þrautir, og slóSst hann og flokkr lians þaÖ drengi-
liga ; gengu fáir í JiÖ meÖ liöniim af landsmönnum,
og öll varð móttaka, sú er hann varð fyrir, liin sama
og áör er frásagt um Valdez. Ilöfðu þá og kon-
úngsmeiin liðssafnað, og var her þeirra eigi færri
enn 7000 æfðra hermanna, var þaðfrelsismöiinum
ofrebli að berjast við þá, að svo stöddu. Mfna sá
þelta allt gjörla, og varþvf ætlan hans að tefja fyrir
koiiúiigsniöiiniimísmáathlaupum, eins ogþegar Iianii
átti við Franska árin 1814 og 15, en Valdez
spilti þessu með ákafa sínum og þrályndi; lagði
hann skömmn síðar til bardaga við konúngsmenn
lijá staðnum Vera, og hafði hann ósigr, féllu 100
af mönnum hans, og mundi þó meira liafa aforðið, ef
Mina liefði ei komið liönum til hjálpar midt í
bardagaiium; þóktu það undr að frelsisvinir ei
vóru stráilrepnir, þar sem við svo mikið ofrebli
var máli að skipta; flúðu þeir frelsisvinir sem
afkomust, síðan til Frdnkaríkis, og eltu konúngs-
mciin þá inn yfir landamærin , og feJlu margir d
flóttanum; komst og Mína eptir miklar hættur og
mannraunir til Fránkaríkis, og hörmuðu vinir
Spánarfrelsis orðnar málalyktir og ósamlyndi frels-
isvina; mundi allt hafa betr farið, ef Mína liefði
ráðið leiðángrinu eiunsaman, því svo var mikill