Skírnir - 01.01.1831, Blaðsíða 44

<1ag vinar úr staS, hófst |>á og óróiau aÖ nyju;
sliarst lierliÖið þá í ieikimi með , og var farið að
berjast á strætuuuin, fetlu nokkrir dauðir, en
sumir særðust, og hrökk hcrliðið undan; hafðiþá
og annarilokkr brotizt inn í stotið, og kvcikt eld í
þvi, varð Joginn eigi slöktr, og brann mikill liluti
slotsins, en eldrinu var uppi i rúmau sólar-
liring; brami þar mikið stór byggíng, skrautlig
og vel vönduð, og mæltist illa fyrir þcssu starfí,
sem likligt var; er svo sagt að nokkrir af þeim,
er unnu þetta ilivirki, dveldist of lengi í vínkjall-
ara Iiertogans nndir slotinu, og að þeir bryniiu
þar inni, og fór það nokkuð eptir makligleikum.
Borgarmenn báru þegar hærri liluta og gafst her-
liðið upp fyrir þeim , og komst á friðr aÖ nýju;
þó vildi landslýðr eigi láta Karl hertoga drottna
lengr yfir ser, en kjöru Vilhjálm bróður hans til
stjóruara í lians stað, og kom hann iitlu siðar til
Brúnsvikr, og tókst stjórn á hendr, er hann ást-
sæll mjög af þjóðiuni. Karl fór til Lundúnar til
fundar við VilbjáJm konúng, frænda sinn, og fekk
hann styrðar viðtektir, en enga liðveizlu; dvaldist
hann þar skamma stund, og liefir hann síðan ver-
ið á flakki í þýzkalandi, og forgefins leitað aptr til
valda, mun ríki lians lokið til alls, og þykir það
einkar vel fara, og mjög að makligleikum ; fer nafn-
kendt enskt tíðindarit (Tliimes) herumbil þess-
um orðum um stjórn haus: ”Karl liertogi særði
með öllu móti tilíinningu þjóðar siniiar; hann
traðkaði ríkisskipun þeirri, sem Georg konúngr
gaf ríkinu, eins og hann að öðruleiti virðti að vett-
ugi ráðsáliktanir þcss þýzka þjóður - sambauds-