Skírnir - 01.01.1845, Blaðsíða 157
159
hönum [>ar að nýu að liefja uppreist. Let [>á
stjórnin nokkub tilslaka, svo það varð af rábið, ab
Grivas skyldi úr landi faraj var hann [jvínæst á
frakknesku skipi fluttur til Alegsandersborgar og
leyfbi jarlinn þarCAIi), eptir nokkur ummæli, hön-
um vist, og gérði hann það fyrir tilinæji eyrindis-
reka Frakka. Konúngi líkabi stórilla svæsni sú
er sumir, bæði embættismenn og abrir, beittu til
ab fá kosníngaratkvæði manna; vildi haiin, einsog
líka rétt var, að hvör mabur væri látinn sjálfráður
um hvörii haun veldi, og setti, einsog fyrr er á
vikið, hermenn til ab gjæta að slíku. þá, er berir
urbu að því að hafa hræðt meiin, eða á annann
hátt fengið þá til að velja sig, lét lianu draga
fyrir lög og dóm. Einn af þeim var Londos rétt-
visisstjóri. Svipti konúiigur hann, einsog nokkra
aðra einbættismenn, er voru í sömn sökuin við
hann, þegar einbættinu og setti Tríkúpis í stað
hanus. En seinna gaf konúngur upp sakir öllum
þeim er vakið höfðu óeyrbir, að níu mönniim und-
anskildum og var Grivas einn af þeim. Mauró-
korðatos og enir abrir ráðgjafar voru að vísu rétt-
látir og ötulir í stjórn sinni, en mjög voru þeir
einráðir og fóru lítið að orðuin konúngs, þá er
hann vildi vægja til í yinsu, eba þjóðvinanna, er
fóru margs góðs á leit við þá, og, ilestir sf þeim
létu helst að tillögum eyriudisreka Breta; og
stnddi liann þá fyrir þá sök mjög og átti því tíb-
tim i stímabraki vib eyriudisreka enna annara vold-
ugu þjóbanna, einkum Frakka, er eyða vildi inn-
anríkis óspektum og hafa stjórnarhættina sem
frjálsligasta, og öðrnvísi enn stjórnarhætti þeirra