Skírnir - 02.01.1849, Blaðsíða 72
72
endurminniiigarinnar hefur veriS af) glæSast, og læsa
um sig; vjer óskum þess, aí) þeir sem rita Skírni
næst, geti mefe sannindum sagt, ab neisti sá sje þegar
orbinn af> fögrum eldi.
Svo má afi orfii komast, aö páfi Píus IX. meö
því nafni, er páfalega tign tók árif) 1846, sje frum-
smiöur alls frelsis általíu. Hann veitti brátt þegnum
sínum meira frelsi, enn þeir áöur höíöu haft, og
gjöröi mörg frjálsleg nýmæli. Eptir þaö var því
líkast, sem menn færu aö vakna af svefni og tækju
aö hugleiÖa málefni þjóöarinnar. Engin stórkostleg
umbrot uröu þó fyr enn í fyrra vetur í janúar mán-
uöi, þegar Sikileyingar risu upp og sögöu konungi
sínum upp hlýöni og hollustu, og er sagt frá því í
viöbæti frjettanna í Skírni þeim í fyrra. Segir svo
þar frá, aö Sikileyingar vildu aö eins ganga aptur
til hlýÖni viö konung, ef þeir fengju eins háttaöa
stjórn, og þeir höföu áriÖ 1812, en konungur
vildi eigi á þaö fallast og hófst svo stríöiö af nýju.
Konungur gjöröi Sikileyingjum ein og önnur bob,
t. a. m. aö þeir skyldu hafa þing út af fyrir sig,
en hann setti þar mann til landstjórnar, og skvldi sá
vera af ætt konungs, ef hann aö eins fengi aö halda
konungsnafni. En þessi góöu boö komu um seinan,
því Sikileyingar voru orÖnir fulljjreyttir af frámunalegri
grimmd og kúgun konungsins. 13. dag í apríl mánuöi
gjöröi jijóöþing Sikileyinga þaö kunnugt ”Ferdinand og
allir hans ættmenn hafa um aldur og æfi fyrir gjört
konungdómi á Sikiley; Sikileyingar munu á löglegan
hátt kjósa sjer til konungs einhvern ítalskan mann af
tignum ættum, undir eins og þeir eru búniraökoma
nokkurri góöri skipun á stjórnarlögun sína”. Sama
kvölöiö hjeldu Sikileyingar hátíö, og var Palmeroborg