Skírnir - 02.01.1849, Side 125
125
reistarmenn flestallir handteknir, en sumir sluppu
þó, og þar á meðal einn af forsprökkum þeirra
Salamanca. Um þetta leytií) leit svo út, sem kólna
myndi kærleikinn millum þeirra dottninganna, Vik-
toríu á Englandi og Isabellu á Spáni. Bar margt
smátt til þess; fyrst þa&, ab sendiherra Englendinga
í Madridarborg þótti, ab sum blö& í borginni tölubu
margt þab, er honum gebjabist eigi ab fyrir hönd
Englendinga, og gruna&i hann, ab nokkrir af ráb-
gjöfum drottningar myndi róa ni&riundir; þá kenndi
liann og rábgjöfum drottningar um, ab brjef nokkur,
er farib höfbu millum hans og drottningar vibvíkjandi
stjórn í Portugal, hefbu komib fyrir almennings
sjónir, en hef&u þó átt aí) fara leynt; þab var og
eitt, ab utanríkisstjóri Englendinga, Palmerston lá-
varbur, ritabi í vor, þá er óeirbirnar voru á Spáni,
brjef, og skýrbi þar frá, hvernig Englendingum litist
ab Isabella drottning hagabi ríkisstjórn sinni, enn
rábgjafar tóku ráb þau eigi mikib til greina. Um
þetta allt ritabi sendiherraEnglendinga Isabellu drottn-
ingu til, og minnti drottningu um leib á, ab Eng-
lendingar hefbu stvrkt drottningu til ríkis mót Don
Karlos og tlokki hans. Var þá sendiherranum enska
ritab aptur, og þó nokkub stuttaralega; segir Isa-
bella þar svo, ab eigi megi hún því rába, hvab
ritab sje í blöb í Madridarborg, er þar sje prent-
frelsi. þessu næst verst hún þess, ab hún hafi
ljóstab upp nokkru því, er leyndarmál skyldi vera,
en hvab þab snerti, er Englendingar vilji hafa hönd
í innanríkis stjórn sinni, þá bibur hún sendiherra ab
fara þess eigi optar á leit; en þótt Englendingar
hafi stutt hana til ríkis, þá munu þeir þar hafa mest