Skírnir - 02.01.1849, Síða 110
110
meö fri&i og spekt; hann baub því Dönum a?) hann
skyldi revna til a& semja millum þeirra og Prússa,
er þá höfóu tekib mestan þátt í stríbinu ; Danir þekkt-
ust þab, en ósku&u þó í fyrstu, at Rússa keisari
væri og tekinn til rá&aneytis. Til þessa var Prússa
konungur ekki fáanlegur me& nokkru móti, og fóru
þá Danir aptur ofan af því, enda var Rússa keisari
ekki á fram um aí> taka ab sjer ab semja millum
hluta&eigenda, og sagbi hann mikib kæmi upp á,
hvernig Englendingar snjerust í málib, en hvatti
þó Danmörk um leib a& láta eigi ganga á sig.
Palmerston lávar&ur tókst þá á hendur a& semja,
og sendiherrann af þjó&verja hendi, er Runsen heit-
ir, kva&st fús a& semja um vopnahlje, og voru
skilmálarnir þeir, a& Sljesvík gengi í hi& þýzka sarn-
band, nema þau hjerö&in, sem nor&ast liggja, og
dönsk væru a& þjó&erni, og ef þau sjálf vildu heldur
vera í sambandi vi& Dani, enn J)jó&verja. Palmerston
lávar&ur fjellst á þetta. Stjórn Dana samþykkti ekki
bo& þetla, en ljet þó sendiherra sinn í Lundúnum
ræ&a um þa&, svo þa& lítur svo út, sem hún eigi a&
öllu væri því fráhverf, er úr vöndu var a& rá&a.
Um þessar mundir haf&i hershöf&ingi Wrangel farib
me& her sinn nor&ur í Jótland, sem á&ur segir; þá
fóru Svíar a& búa út her og Ijetu þa& í ve&ri vaka,
a& þeir eigi gætu a&gjör&alausir horft á, a& þjó&-
verjar væ&u yfir ríki Dana, og sonur Svíakonungs
kom hinga&. Rússa keisari Ijet herskip mörg vera á
vakki í Eyrarsundi og viö Sjálands strendur, og er á&ur
sagt, a& hann hafi sent Prússa konungi brjef þess efnis,
a& Wrangel yr&i a& hverfa burt úr Jótlandi. þetta
mun hefa aukib ríkisstjórn Dana hug, svo a& hún