Skírnir - 01.01.1870, Blaðsíða 201
I
Noregur. FRJETTIR. 201
AS tveim árum liSnurn verSa 1000 ár talin frá orrustunni í
HafursfirSi, og ætla NorSmenn þá aS reisa minnisvarBa í Hauga-
sundi, þar sem Haraldur hárfagri er heygSur, til minningar u m
J>aS, aS allt landiS varS aS einu ríki. Nú er fjár aflaS til varS-
ans meS samskotum, og hafa þau konungur og drottning, og síSan
hræSur hans og aSrir af konungsættinni byrjaS nafnaröSina á list-
anum. SíSan gekk hann til ráSherranna og þingsins, og þarf
ekki aS efast um, aS margir tínist meS, í»ar sem slíkir renna
fyrir.
Noregur hefir misst síSan í fyrra vor þrjá ágætustu sonu
sína. 22. okt. andaSist Michael Sars, prófessor í náttúrufræSi,
víSfrægasti fræSimaSur fyrir rit sín og uppgötvanir eSa náttúru-
fundi. Hann var ættaSur frá Björgvin (fæddur 1805), lagSi þegar
á unga aldri mikla stund á náttúrurannsóknir, sjerílagi steingerf-
inga, en til frambúSar iSkaSi hann guSfræSi og varS prestur.
þegar hann kom aptur til Björgvinar, sneri hann rannsóknum sín-
um aS sjónum og ströndunum, aS smádýrum hafsins, glittukvik-
indum og allskonar marþýSi, og hjelt þeim áfram meS miklum
áhuga síSan á prestsetri sínu þar viS sjáfarsíSuna. Uppgötvanir
hans áunnu honum brátt mesta hróSur, er hann skýrSi frá þeim
i ýmsum ritum, og síSar ferSaSist hann tvisvar til útlanda, og
fór rannsóknaferSir meS fram ströndum Noregs, og til ýmsra
staSa. 1854 varS hann prófessor viS háskólann í Kristjaníu, og
hefir síSan ritaS mart, sem haft er í röS ágætustu rita. Mar-
kvikindasafn hans keypti háskólinn fyrir 4000 spesíur. — I vetur
hafa látizt tveir af mestu þingskörungum NorSmanna: Anton Schwei-
gaard og Ole Gabriel Ueland. Hinn fyrri var prófessor í lögum
viS háskólann, og hafSi mesta þjóSræmi á sjer fyrir frammistöSu
sína á þinginu og þann meginþátt, sem hann í langan tíma hefir
átt í málunum og setningum allra hinna mikilvægari laga. Hann
stóS opt í gegn nýmælum manna og í forvígi fyrir stjórninni, þar
sem honum þótti reiSa frá föstum skorSum, eSa tvísýna verSa á
málunum. En hvort sem þaS voru mótstöSumenn hans eSa aSrir,
þá hlýddu þar allir jafnt á öSlingsorS, er hann talaSi; svo var
málsnilld hans metin, tillögur hans virtar, og svo treystu menn
vitsmunum hans, sannleiksást og hreinskilni í öllum ráSum. Hann