Árrit Prestaskólans - 01.01.1850, Blaðsíða 2
2
Rsfða viö vigslu
seni enn er liöið ríkisstjórnar hans, skyJrli vinna
fressu landi meira og varanlea;ra e;agn en nokkur
konúngur annar híngaðtil. Svo var þa£ ákveðiö í
fyrirhyggju guös, jiví þó land fretta aö kostum, auð-
legft og mannafla sje lítiö á ineÖal landanna, |>á er
|>aö þó ekki lítið í hans augum, sem elskar mann-
inn, sina mind og likíngu, og hefur aungan að ol-
bogabarni. Vjer erum því mættir hjer í dag aö ráöi
guðlegrar forsjónar, og með f>vi hngarfari, sem er
gagntekið af f>akklátsemi við guð og konúnginn.
Jví f>að sem skóla vorn hefur vantað frá upphafi,
en f>ó einkurn á seinni tímunum, eptir f>ví sem hon-
um í sumu öðru fór fram, er nú búið aö veita hon-
um, sem er menntunar stiptan sjerílagi fyrir presta-
efni vor, svo f>eir ekki einúngis heri með sjer f>á
menntan, sem má heita svo sem almennileg, úr lat-
ínuskólanum, heldur sjerilagi þá, sein snertir vænt-
anlega köllun þeirra í prestlegri stjett. Og f>ó nú
sá undirbúníngur, sem hjer verður gefinn kostur á
að öðlast, verði ekki eins yfirgripsmikill og við sjálf-
an háskólann, f>á verður harin f>ó svo mikill, sem
hjer verður ýtrast við komið að sinni, ogsem nægja
má til að vekja athygli og þekkingu sjerhvers á
f»eim mikla vanda, sem fylgir kennimannlegri stjett
bæði í kenníngu og öðrum atliöfnum. En f>að er á-
ríðandi, aö menn þekki þetta fyrirfram, svo enginn
hrapi aö }>ví embætti, sem eins er nátengt velfarnan
lands og lýðs.
Jeg ætla mjer ekki við þetta tækifæri að fara
aö ryija upp sögu skóla vors, til þess aö sýna, hvern-
ig prestaskóli þessi standi í nánu sambandi bæöi
við þá högun, sem frá upphafi var á skólum lands-
ins, og líka við aðrar sjerstakar kríngumstæður, svo
það get.i orðið ljóst, að þaö, sem nú er framkomið,
lá í eðli hlutarins, og varð að koma fram á sínum