Árrit Prestaskólans - 01.01.1850, Blaðsíða 9

prestaskólans.
9
stað á undan trúarbrögðum; liversu ófullkomin sem
þau vóru, birjaði þó livervetna nieð þeim upplýs-
íngin; — þau voru sem frækornið, sem vísirinn til
allra vísinða og framfara, til ríkisstjórnar, kyrkju
og skóla; — líka ber sagan vitni um, að {tað eink-
um vóru trúarbragðanna þjónar, sem á öllum tímum
geymdu vísindi og menntan aldar sinnar. Jietta lá
svo frá uppbafi í eðli hlutarins, en augljósast varð
það í tímans fyllíngu, þegarsú eina alsanna og áreið-
anlega trú opinberaðist heiminum fyrir Krist; því
kristindóinurinn hefur alstaðar flutt, og útbreiðt með
sjer alskyns menntan og vísindi, sein standa í órjúf-
anlegu sambandi við bann, og þó vanþekkíng aldar-
innar stundum hafi ætlað að útslökkva hans ljós,
þá hefur hann þó aptur, fyrir þann krapt, sem bjó í
lionum sjálfum, brotist gegnum náttmyrkur vanþekk-
íngarinnar til dagsbirtu sannleikans, og eptir því
sem hann efldist, jukust jafnframt hvervetna vísindi,
alskyns menntir og listir, svo að lifið fjekk nýtt yfir-
bragð að kunnáttu, siðgæðum, sóma og fegurð.
Jannig er það tvennt sameinað ieðlisínu: krist-
inndómuf og ménntun, og getur ekki slitist sund-
ur — þeir sem aðgreina þetta, hafa ekki rjetta ímynd-
un um Krist, sem ekki kom í heiminn einúngis til
þess að flytja mönnum nýjan lærdóm, heldur til að
umskapa heiminn, til að ummynda allt lífið, en ekki
að eins einstöku greinir þess — þaö er því vel at-
hugainli, að liver, sem riefnir sig kristinn, og vill
eiga það nafn með rjettu, sá er urn leið skuldbund-
inn til að leita svo mikillar menntunar, sem honum
eptir ástæðum lians er framast unnt að ná. Og er
þá ekki sjálfsagt, að þeir kappkosti þetta einkan-
lega, sein ega að verða kennimenn í kristilegri
kyrkju, sem Kristur segir um, að þeir egi að vera
Ijós heimsins, hyrðarar og leiðtogar annara?