Norðanfari - 01.01.1863, Síða 8

8
4 desember f á. dó bíisfreyja Rósa Sigurfardóttir, kona
óíialsbónda Stefáns Magnússonar í J'ungu á Svalbaii'.sströnd
64, ára gömul, rábdeildar og somakona og alstaöar veljiokk-
ub af þeim sem hana þekktu. 24, s. in. dö Gubnin Halldors-
dóttir liierum bálf sjötug, kona Jóbannesar Palssonar lýrriim
bónda á Kabalstöíuin í Fjörbum ; bún varsómao.g dugnabar
kona í sinni stjett, gebprúð oggubbrædd. 3. þ. m dú merk-
Hmaburinn Jónas Oddsson óbalsbóndi á Jivaiumi i HiifcaUverli
vart sextugur ab aldri; hann var eingiptur, og eignabist meb
könti sinni Eliná Jóbanne.sdóttur, sem voi u í iijónabundi nær
40 áruin og nú liiir hann, 19 eba 20 börn, al liverjuin 9 eba iO
ern dáin, 3 fullorbin en liin nng á ýnisuni aldu. þau 10
sem lifa, eru öll fuliorbin matinvamleg og uppbyggileg i Ijc-
lagi sínu. Jónas heitinu var albragbs dugnaOar- rabdeildar
og sibpríbismaiur, bjargvættur og sómi sveitar sinnar og val-
inenni í öllu sínu liátteldi. I Svarfabardal er cjveiiui bóndi
lijörnsson á Holi nýlega látinn. Jiami var mebal liiiinu
trtærri óialsbæuda bjer nyrbra, valinkunnur sómaiuatur í sveit
simii og velmetinn. Einnig er og í sömu sveit dáinn Eall
bóndi töigurt'sson á Karlsá á Upsaströnd, giptur ug Imigiim
á efra aldur og ab rnörgu góbu kunnur. Eonfienmr eru ug
látnir Fribbjörn bóndi Björnsson í Sybrihaga í btærraárskógs-
sókn, giptur, á unga-aldri, dugnatariuubur og uj.pbyggilegur í
Ijelagi sínu, og Arni þorsteinsson á Espihóli í Eyjatirbi, (af
siiiiium auknelndur spectilant), bjerumbil fcrtugur ab aldri.
Oss heiir og verib skrifab, ab emerit presturinn og prótast-
ur sjera Böbvar þorvaldsson attacur fra Uolti undir Eyja-
ijölluin, hafi látist um mifjan f. m. ab Svarbbæli livar bann
iijó eptir þab liann ylirgaf prestsþjónustu ab Melstab. Öjera
Jlöbvar var kominn um áttrætt; scinna vonum vjer ab geta
skýrt nokkub gjörr írá lífsatribnm jiessa merkismaous .23.
s. m. andabist sjálfseignarbóndi og fyrrum breppstjóri Árni
J'jetnrsson á Litiadul í Húnavattissýslu, atorku- og rátdeild-
ar mabur, og einn af hinuni aubugri bændum par vesiia.
Næstliiib haust iiélir og látist fyrrum lireppstjóri Jón Kle-
mensson á Kaldrana á Skaga uiu áttræcisaldur, í mörgu
luerkilegurog vel ab sjer, fróbur ogbagorbur, vaiiukuiinur hjalji-
lús og gestrisinn, meban hafbi efni. 7. janúar salaiist |>ói-
ánna þorsteinsdóttir á Gunnsteinssiöbuni í Langadal, ekkja
Jónasar lieitins Tóniassonar er leugi bjó ab Litlavainskarbi,
ættabur frá Litlahóii í Eyjallrbi. Hún var nióbir Jóbunnesar
hreppstjóra Gufmundssonar samastabar. pórainma sál. var
atia æti guthrædd og gebprúb, mesta dugnatarkuna, sjeilega
brjóstgób og niebaumkunarsöm; og seui bjúi var t.enni vib-
brngbið fyrir dyggb og trúmennsku. 16. s. tn. dó ikkjan
Gubrún IJallsdóttir 94 ára gömul ab Hvatnmi í Langadal,
hjá sonar8yni sínum Hans Natanssyni. Hún var móbir jjeiua
bræbra Natans Ketils og Gubmundar Ketilssona Eyjólissonar,
og íleiri barna er öll dóu á undan benni. Maíur bennar
Ketóll Eyjólfsson, dó aí hræbilegu átumeini í vöiiiini; cptir
þab var hún borin út af ábýlisjörbu sinni Sirjúgstöbum, meb
ó kornungum börnum, óljett og el'nalítil; gat þó samt icng-
ib annab bæli og meb dugnabi og i'ramsyiii uliö upp öil börn
sín án sveitarsiyrks. |>ar eptir auk margs annna.s, Ijekk
bón ab reyna þab, ab vita Natan son sinn svo hörmulega
rnyrtan, ems og kunnugt er, og iieimi sfían send l'öt liatis
blóbug Og stungin eins og þau voru tekin af honuni daub-
um, og beyrbu menn hana segja, ab þá befi i sjer lieizt legib
vib ab láta bugast, en þó viburkenndi hiin ætíb, allt þeila
liefbi forsjóriin gjört f gæskuríkum og visdónisfulluin tilgangi.
En iivab sem fyrir kom, sást henni varla eða ekki brogöu,
ab kunnugra manna sögn ; af öllu þessu er því aubsætt bve
þrekmikil bún var til sálar og líkama. Um mibjan þenna
rnaiiub dó Davíb Erieudsson á Sóllieimum hjá systursyni
sínutii Jóni hreppstjóra Palmasyni, nokkuö kominn yiir átt-
rætt. Hann var sunur Erlendar lieitins á Holtastöbum, og
rar meb föfur símiin, þa er liann liraktist í mikla vebriun
179< V af fckaga og norbur á Fiateyjardal; var þá Davtb 18
veira, og liiði ianglengst þeirra, er lentu í þeim brakningi.
Ný frjett er og lat merkisbóndans Siguriar Sigurbsso nar á
Eyjótlsstöbuni i Yatnadal. Jlann var koininn á efii aldur,
mesti þrilnaíar og reglumaöur, búmabur góbur og söngniab-
ur; liiini trúfastasti tryggbavinur, og nijög svo áreifanlegur
í loforbum síntiin og viðskiptum, eins og mabtirinn var í öllu
rábvandur sóniaiiiaður, ALönguinýri í Sáagalirbi 23. t. m.er
dáin liúsfrejja Ingibjörg Gísladóttir 21 árs ab adri, atuttu
eptir barnburb og barnið líka; koua þessi bafbi verib e ni-
leg og væn. Einnig er og dáin, iiúsfrú Sigríbur Jónsdóttir
ab ötóruseiiu á l.angliolti, ekkja Hannesar saiuga Bjarna-
sonur prests ab Kíp, og 22, þ. m. óbalsbóudi þoriákui j>or-
laksson ab Y’ögluni á þelamörk, lijerum sjötugur ab aldri.
Hann háfbi verib tvígiptur og eignast í fyrra bjonabandi »íuu
8 börn, en 1 í liinu slbara. þorlákur sálugi var mebal hinna
atorku og rábdeildarsömustu nianna, stytta og sómi sveitar
sinnar, bjálpfús og umlibunarsamur vib fatæka, og gjafinild-'
ur og tilslökunarsamur vib lancketa sína. Hann liab'i verib
iireppsjóri í 3 ár, og sæmdur af konungi lieiburspeningi.
| Nýskeb em og clánir Páli Bjamaxon óðalsbóndi í Leyningi
j og Daníel I’álsson á Skaldssiötiim í Eyjalirhi.
i. p. in. andabist Sveinbjörn prestur Hallgríinsso n ab
Gbesióæ, og mumini vjer scinna skýra fra lielztu æiiatribum
þessa suilldarmanns. 28. þ. m. Ijézt og liúsfrú Ynga Jóws -
j dóttir, pribja kona prestsins sjera Arngríms Halldórssonar á
j Y tribægisá; ábur iialbi luin verib gipt hreppstjóra Jóhanuesi sal.
| Jóussyni, er lengi tijó ab Jloistabaseli í Skagalirfi. Öss eru
| því iniöiir, eigi svo kunnugir kvennkostir og lieiztu æiiatrlbi
j þessarar merkiskonu, ab vjer getum lýst þeitn ab verbugleik-
1 mn, enda göngum vjer ab því vísu, ab eptir liana immi
j verfa samib æli ágrip, seni gjórir frekari uiii inæii vor ab
; öllu óþörf.
A U G L Ý S IN G.
A næstliðnu hausti, sncmma í október. töpuðust 2 reil-
; beizli í fjörunni utan vib bús kaupmanns P. Tli. Johnsens á
j Akureyri. Beizlin voru bæbi meb koparstöngum, öðrum vönd-
ubiitn, en þó nokkub slitnum, meb ljónsböfubs uiind á kúl-
umiui. Höfublebiib við þær var einfalt meb hringjum á kjalk-
i iiiium, og suuinab í stangirnar on tauniarnir einlaldir. Viö
hitt beiziið iiiinni og óvandabri stengur, liofublebrib tvöfalt,
taumar eins og járnkebja vib. Hver som kyniii ab hala
fiutdib beizli þessl, eba birt þati í greiia skini, óska jeg ab
skili þeim til ritstjóra ,,Norbanfara“, og má íinnandi væuta
. sanngjarnra fuivdarlauna.
.Stóruvöílum í Bárbarclal 5. nóvenrbcr 1S62.
A. Benediktsson.
[ Leiirjettingar. Bls. 90 2 d. 11 I. a. n. kvikfje les: nema
bátar og fiski net; sömn bis. 24 l. a. o. lii
.íundar les: lil tíndar. Bls. 91 1. d. 13 1.
a. o. 9 al les: 8J- al.; sömu bls. 1. d 5. I.
_________________a. n. a) Iesl23t-,a._______________________
Kufan(h ot/ Úiyrtjdannadnr Bj.örn Jónsson.
Pranutur í prBntsmibJuaui á Ahurujri. b. M. 8 tepliáussuu.
('g reibfara fyrir akkerum á Bostonar liöflt, ogætlabiaf stab
et' byr gælist, inorgiiinum eptir. [>a keniur aldrabur mabur,
freniur tátæklega búinn, til skipstjórans, og mælist til ab
bann ásamt dóttur sinni, fái gegn borgun lar meb.'kipi þessu,
tíl Englaiids 8kipstjórinn, hja liverjtiru Georg líodney var
t.ú studdur, og hver að hrærbist af orbum og útliti iuaiins
þessa, gaf homitn þegar kost á farinu tyrir mjög litla boig-
iin. Seinna um daginn kom Brougton ineð dottur bína, scm
lijet Arrabeila, og var þcim af Georg og skipstjóra „veiitar
ágætar vibtökur, og þegar vfsab til bins bezta litrbergis i
I.áctunni. Morguiiinn eptir var komib Uezta leiði, og skip-
inu byrjabi vet. Á lcifeinni höíiu skipverjar og farpegartiir
sjer þafe ab skemmtnji, er hver vjssi bezt. Georg Jíodney
ásamt skip-tjóranum forbabi mjög á því, hvab Brougton (svo
bjet kaupmafeurinn), væri vel ab sjer, og vissi l'ra mörgii ab
segja. Jiann hafbi uin n.cstb 20 ár veriö búsettur kaup-
ntaðiir í Bostoa, misst þar konu sína, og ortib þur fyrir yms-
um óvæntiim ólinpptnn, svo liunn neyddist til ab i'iaiii si-l,a
bú sitt, sein gjaldþrota, <>g liversvegna huiin nú lilaiit ab fara
þaban meb dótiur sína til Englands, ab eyba þar hinn«tu
stundum æli sinnur, á lífsfje eba próvsentu (Livrente), er
bonuin nýiega liaffei hiotnast. þab vorn eigi at eins \its-
irrunir, mennuin sibprýbi og skemnuun Brougtons, er dióg liuga
Gcorgs ab kaupinaniM, heidur lika dóttir iians Anubella seiu
G^org þótti iieldur en ekki eigu'eg, auk þess sem tiann gat t
; sjeb ab hún liaiði notibi bezta uppeldis, var hún afbragts
\el gaftið og menniuö ab því skapi, fríö sýnuni og yndis-
leg, vibinóts blíb og glablynd í sanibúb, svo unaðsbros ljek
jafnan á vörum liennar.
Nú var allt meb kyrrb á skipinu, það Ieið hægt og luegt
gegnum binar beljandi hafsöldáir og hvítir frofeusiraumar
sububu vib bábar blitar þess. Hinn ungi Georg hoifli því
ýmist undrandi yfir hib brúsandi haf, eba á liib töfrandi and-
lit liinnar brosl’ogru meyjar. Hin bliða ást, gagntók þegar
lijarta haris, og vibkvæmar tilliimingar blandatar von og ótta
ruddu sjer til rúms í liiuu unga brjósti. þab lór líka smám
saman ab verba ástúblegt meb þcim, og' hinn aldurlmigni
Brougton Ijct sjer þab beldttr ekki mislíka þó bann sæi full-
\el iivab í efni var. Eitt sinn þá langt rar koniiö leiiar-
innar fiá Boston til Lundúna, baiib Georg þeim Brougton og
Arrabellu, að þegar þau væri koiniu á land í borginni, skildu
þau lýrst láta fyriiberast í itúsutn foreldra sinna, þar til þati
væri búin ab útvega sjer liúsnæf i og búsbluti nægiiega. þetia
tilbob tóku feöginin meb þökkum, og leib s\o tíminn þ«r til
skipiö tók höfn vib ána Toms. Steiií þá Georg á iand meö
glebibragbi og hcim til hinria kæru íöburhúsa, og var nióti
lionum tekib nreb hintii mesiu biíiu, og spuriur tfbinda:
sagbi liann bib Ijósasia af ferbiim sínftni, bvafe til frjetta
lielbi gjiirst og niebal annars, ab tveir farþegar væriumboib
gatnali bJdungur og fögur yngismær, (Framlt. síbar).